Ξεκινάμε την ιστορία μας με τίτλο «η Οδύσσεια ενός φωτιστικού», ή αλλιώς τι μπορεί να πάει στραβά (σε ένα στραβό άνθρωπο) όταν όλα δείχνουν απλά.
Ξεκίνησα με το plexiglas να δω σε τι διαστάσεις βγαίνει το 5mm πάχος που ήθελα, ώστε να δω σε τι περίπου μέγεθος θα βγει το τελικό αποτέλεσμα. Τα 5mm γιατί ήθελα να «παταει» το πλεξι όσο το δυνατόν περισσότερο επάνω στα led της ταινίας.
Μετά είχα σαν «μπούσουλα» και το μίνιμουμ μήκος της ταινίας, που έπρεπε να κοπεί ανά 15 εκατοστά , όποτε και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω διάσταση 25 Χ 12,5 εκατοστά.
Μετά από πειράματα (πολυεργαλειο παλμικό, ρουτερ dremel, πριόνι χειροτεχνίας, χάραξη και σπάσιμο) έκοψα τα κομμάτια με το δισκοπριονο αφού είχα προκόψει λίγο την μια άκρη, και είχα βάλει ένα στρωματακι ακριβώς κάτω από το σημείο που θα έφευγε το κομμένο κομμάτι.
Το πρώτο πράγμα που με βασάνισε αρκετά ήταν η γραμματοσειρά. Καμία από τις γραμματοσειρές του Word δεν μου άρεσε, αλλά ούτε και από τις δωρεάν διαθέσιμες ελληνικές στο νετ. Ήθελα κάτι παιχνιδιάρικα και λίγο τρισδιάστατο, τύπου
caveman font και τελικά κατέληξα στην
Stoney Billy.
Έλα όμως που δεν υπήρχε σε ελληνικά !Εγώ ήθελα να γράψω όμως για παράδειγμα «Αγγλος και δεν είχα το γ και το λ. Γράφω λοιπόν ΑLLVOS το κάνω «οθονιά» (print screen) και μετά στη ζωγραφική περιστρέφω το L να γίνει Γ και το V να γινει Λ, μετά πάλι εισαγωγή εικόνας στο Word και προσαρμογή στις επιθυμητές διαστάσεις. Φυσικά, εαν ήθελα Θ η Ω την είχα πατήσει.
Βάζω και ένα τριανταφυλλακι γιατί μου άρεσε και γέμιζε όμορφα το κενό πανω από τα γράμματα και ξεκιναω την χαραξη. Εχω φτασει μερι την μεση και …….Χμμμμμ., κατι δεν μου αρεσει. Το κοιταω από δω, το κοιταω από κει…………Δεν με ικανοποιούσε η εμφάνιση και βάζοντας το, πάνω στην αναμμένη ledταινία ούτε και ο φωτισμός.
Εκεινη την στιγμη περασαν από το μυαλο μου παλιες ατακες όπως, «
πονηρος ο βλαχος» και «
ειδες η ΔΕΗ», σκεφτομενος τον
Δημητρη με τα led υψηλης φωτεινοτητας. Δεν ηταν όμως η φωτεινοτητα των led.
Το ένα πραγμα που δεν μου αρεσε ηταν που ειχα χαραξει στην μπροστινη πλευρα (γιατι στα περισσοτερα βιντεο χαραζαν μπροστα), λαθος που επιβεβαιωσε και ο
Weather Dim όταν τον ρωτησα εδώ. Το άλλο ηταν ότι η ακμη που «εβλεπε» τα led δεν ηταν απολυτως διαφανη, με αποτελεσμα να χανω φωτισμο από αυτό.
Αποφασίζω να χαράξω αργότερα άλλο πλεξι από την πίσω πλευρά αυτή την φορα, και ξεκινώ την κατασκευή του κουτιού.
Μοιραίο λαθος εδώ που χαραξα την εγκοπη με το dremel ΠΡΙΝ κολλησω τις μακριες πλευρες του κουτιου.
Παρόλο που όταν ειχα βαλει τους σφιγκηρες για να κολλησουν τα πλαινα, μεσα στην εγκοπη υπηρχαν σφηνες, λογω και της υγρασιας το παλλετοξυλο πετσικαρισε οπως φαινεται το ξαπλωτο S στη παρακατω φωτο.
Προσπαθησα να το φερω, βρεχοντας τα σημεια και αφηνοντας τα σφιγμενα αναμεσα σε «ντακακια». Καπως ηρθε αλλα το προφιλ του κουτιου (σε καθετη τομη) από Π που επρεπε να είναι εγινε σαν τραπεζιο, και το σωστο πατημα του κουτιου πηγε περιπατο.
To «εφερα» λοιπον, οσο καλυτερα μπορουσα και το σταθεροποιησα με το κολλημα των κοντων πλευρων. Ένα μικρο πετσικαρισμα που ειχε μεινει το «πηρα» τριβοντας την βαση του ολοκληρου πλεον κουτιου πανω σε μια λεια επιφανεια με γυαλοχαρτο και μια μικρη ρωγμη σκαφτηκε λιγο και γεμιστηκε με πριονιδοκολλα.
Ανοιχτηκαν οι τρυπες για τον δεκτη υπερυθρων και για το καλωδιο ρευματος.
Τριφτηκε μεχρι 320 και μετα περαστηκε 2 χερια bondex παλισανδρο με ενδιαμεσο τριψιμο ακομα και με 800.
Και παμε στα ηλεκτρικα.
Το κιτ ταινια-τροφοδοτικο/controller-τηλεχειριστηριο υπερυθρων είναι
αυτό από τα Jumbo.
Κοπηκε ένα κομματι λεπτο κοντρα πλακε πανω στο οποιο κολληθηκε η ταινια και με λιγες σταγονες κυανοακρυλικη (αφου πρωτα ειχε γινει δοκιμη μηπως λειωνει) και μετα ολο μαζι βιδωθηκε στο εσωτερικο μερος της βασης.
Κοπηκε το καλωδιο των 220V και κολληθηκε με ένα σετ μαυρου καλωδιου-διακοπτη-φις για πορτατιφ, και μπηκε το καλωδιο με το led υπερυθρων στην τρυπα.
Δοκιμη πριν σταθεροποιηθουν με θερμοκολλα και ………….. «
μπαρμπούτσαλα».
Ειχε κοπει ένα από τα 3 καλωδια του Led, to οποιο για λογους που εχω αναφερει, εκαψα κι ολας.
Εδώ θελω να πω ότι, παρολο που τα κιτ του Jumbo είναι
made in Japan και εχουν περασει
πολύ αυστηρους ποιοτικους ελεγχους (οποιος πιστεψε τα προηγουμενα είναι αξιος της μοιρας του), εγω εντοπισα αστοχιες και διαφορες στη λειτουργια.
Το πρωτο κραταγε κανονικα αναμενα τα χρωματα κανονικα, δουλευε το προγραμμα του κανονικα, αλλα το μπλε αναβε με το κουμπι του πρασινου.
Το δευτερο δεν κραταγε τα χρωματα αναμενα, αλλα μονο τα αναβοσβηνε, και το προγραμμα του ηταν «αλλου γι’ αλλου».
Με ένα συνδιασμο των 2 κιτ όμως η δουλεια εγινε.
Τέλος το δεύτερο πλεξι χαρακτηκε, στρογγύλεψα τις 2 επανω γωνιες για λογους αισθητικους αλλα και ασφαλειας, περαστικαν οι ακμες του (σοκορα ?) μεχρι 1500 βρεγμενο και μετα με
metaseul στο «τσοχακι» του Dremel εχοντας αργες στροφες και κανοντας γρηγορα περασματα.
Αυτό ειχε σαν αποτέλεσμα να γινουν οι ακμες τελειως διαφανες σαν γυαλι.
Σημαδεύτηκε το τμήμα που επρεπε να μπει μεσα στο ξυλο, και κολλήθηκε στις πλευρες με θερμοκολλα εχοντας ταυτοχρονα στην πανω μερια μια γωνια για τα καθετα.
Ότι θερμοκολλα ξεφυγε στην κατω ακμη που παταει στα led καθαριστηκε τελεια με οινοπνευμα (ευχαριστω τον
Μιχαλη εκ Χιου για το tip).
Αισθητική λεπτομέρεια και προσπάθεια οφθαλμαπάτης για να κρύψω το led υπερύθρων, ήταν το κόλλημα στην μπροστινή πλευρά πετραδιών στο ίδιο μέγεθος με το led.
Τελειώνοντας αυτή την
συντομη παρουσιαση, θα πω ότι
για λογους ασφαλειας, εβαλα κατω από το κουμπι off του τηλεκοντρολ ένα κομματι μονωτικη ταινια, ώστε αυτό να είναι απενεργοποιημενο, αναγκαζοντας το χειριστη να το κλεισει από τον εξωτερικο διακοπτη.
Αυτό γιατι δεν ηθελα να φαινεται κλειστο, ενώ στην ουσια το τροφοδοτικο και ο controller θα δουλευαν στην αναμονη, πραγμα που ειχε σαν αποτελεσμα στις δοκιμες που εκανα, ένα πολύ ελαφρο ζεσταμα.
