Δισκάρα! :worshippy:
Προσωπικά της οφείλω πολλά γιατί ήταν ο πρώτος δίσκος των Metallica που άκουσα και μετά στράφηκα αυτόματα σε Kill em all και Ride the lightning!
Να πω την αμαρτία μου,το απολύτως αγαπημένο είναι το ...and justice for all (έβαφα κάτι κάγκελα όταν το άκουγα και έχει συναισθηματική αξία.).
Το club ήταν το Woodstock και ήμουν και εγώ μέσα..Έπαιξαν δυο βραδιες μοιράζοντας το headlining,...Πολύς κόσμος μέσα..Σε κάποια φάση λεω στον μπροστινο μου να μαζέψει λίγο το μαλλί του να ανάψω τσιγάρο..Επικές στιγμές..Τελη 90'ς νομιζω 1998. Τρυφερη ηλικια λυκειου για εμενα. Ειχα ηδη λατρεψει την Σουηδια και τα μεταλλο-παραγωγα της οποτε το πρωτο αλμπουμ των the haunted απλα μου μιλησε....απο το απιστευτο λογοτυπο και μινιμαλιστικο εξωφυλλο που θα μπορουσε να ναι αφισα ταινιας ειχα μεινει αναυδος.
Το thrash επιτελους μετα τα μεγαθηρια των 80'ς που ειχαν σωπασει, παιγμενο μοντερνα και καθε κομματι να ναι ενα κ ενα για ατελειωτο moshpit και κοπανημα....
Δυστυχως ελεω εξεταστικης εχασα το παρθενικο τους λαιβ στην χωρα μας....αλλα ευτυχως στον δευτερο δισκο τους εδωσα το παρων! Με ενα χαμενο παπουτσι στην διαρκεια της μισης συναυλιας και ενα χαμενο κινητο τηλεφωνο μεσα στον ορυμαγδο τα θεωρω ενα απο τα πιο επιτυχημενα λαιβ...μαζι με dark tranquillity τοτε...δυστυχως δε θυμαμαι το ονομα του κλαμπ...ισως woodstock?? Πρεπει να κλεισε στα επομενα χρονια. Τρυπα τελειως και θυμαμαι ειμασταν σιγουρα υπεραριθμοι στα ορια του επικινδυνου, εγκληματικου....
The haunted - three times
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.