Μια δυο φορές το χρόνο πηγαίνω στο Άγιο Όρος για πνευματική ανάταση και εξομολόγηση. Πέρυσι πήγα, όπως πάντα με τον πεθερό μου, στις 6-10/5/2007.
Η "ανακάλυψη" εκείνου του ταξιδιού ήταν ο μοναχός Γαβριήλ. Μένει σε ένα ταπεινό κελί στη μέση της διαδρομής από το κελί Παναγούδα (όπου ασκήτευσε ο μοναχός Παίσιος) για το Κουτλουμούσι (κοντά στις Καρυές). Για την πνευματικότητά του είχαμε ακούσει πολλά. Μπήκαμε στο κελί του μαζί με ένα ακόμη προσκυνητή.
Είμαι επιφυλακτικός όταν ακούω για άγιους ανθρώπους με χάρισμα από το θεό. Και το έχω πληρώσει. Πιο τρανταχτό παράδειγμα ήταν όταν το 1990 πέρασα μπροστά από το κελί Παναγούδα, αλλά αρνήθηκα την πρόσκληση να γνωρίσω το γέροντα Παίσιο.
Ο Γαβριήλ είναι ένας ταπεινός γέροντας με μεγάλη ψυχή. Λίγα λόγια μας είπε για τις αμαρτίες και την εξομολόγηση, για πράγματα δηλαδή που τα ακούμε συχνά στους ναούς. Όμως όσα είπε, τα είπε με τελείως διαφορετικό τρόπο, που άγγιξε τελικά την καρδιά μας. Να είναι καλά ο γέροντας Γαβριήλ!
«Να έχετε τον πνευματικό σας, να εξομολογήστε τακτικά και με ειλικρίνεια γιατί από την κόλαση δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί και ο μεγαλύτερος εγκληματίας που καταδικάζεται σε ισόβια και είναι στη φυλακή, έχει ελπίδα να σωθεί ή από μετάνοια ή από κάποια χάρη που θα του δοθεί ή να δραπετεύσει. Από την κόλαση δεν υπάρχει γυρισμός. Στην κρίση όλα φανερώνονται. Επομένως δεν ωφελεί να κρύψουμε κάτι.
Η κόλαση είναι αιώνια. Αν κάθε χίλια χρόνια έπεφτε μια σταγόνα νερού, θα αδειάσουν οι ωκεανοί, ενώ η κόλαση δεν έχει τελειωμό.
Δεν θα σχολιάζετε ποιος παπάς είναι καλός ή κακός. Όταν συγχωρεί οι αμαρτίες συγχωρούνται. Το τριαντάφυλλο μοσχομυρίζει, είτε το δίνει εγκληματίας, είτε το δίνει άγιος.
Πρέπει να εξομολογούμαστε σε ιερέα και όχι σε εικόνα. Πολλοί λένε ότι προσευχήθηκαν μπροστά σε μια εικόνα και ζήτησαν συγχώρεση. Αυτό μοιάζει με τον άρρωστο, ο οποίος λέει το πρόβλημά του στη φωτογραφία του γιατρού του. Θα έχει γιατρειά;»
Αυτά τα ολίγα ... συγχωρήστε με.... μέσα σε όλα όσα γίνονται καθημερινά γύρω μας ίσως η συζήτηση με ένα τέτοιον άνθρωπος ή έστω η μεταφορά κάποια διαφορετικά λόγια μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση.
Η "ανακάλυψη" εκείνου του ταξιδιού ήταν ο μοναχός Γαβριήλ. Μένει σε ένα ταπεινό κελί στη μέση της διαδρομής από το κελί Παναγούδα (όπου ασκήτευσε ο μοναχός Παίσιος) για το Κουτλουμούσι (κοντά στις Καρυές). Για την πνευματικότητά του είχαμε ακούσει πολλά. Μπήκαμε στο κελί του μαζί με ένα ακόμη προσκυνητή.
Είμαι επιφυλακτικός όταν ακούω για άγιους ανθρώπους με χάρισμα από το θεό. Και το έχω πληρώσει. Πιο τρανταχτό παράδειγμα ήταν όταν το 1990 πέρασα μπροστά από το κελί Παναγούδα, αλλά αρνήθηκα την πρόσκληση να γνωρίσω το γέροντα Παίσιο.
Ο Γαβριήλ είναι ένας ταπεινός γέροντας με μεγάλη ψυχή. Λίγα λόγια μας είπε για τις αμαρτίες και την εξομολόγηση, για πράγματα δηλαδή που τα ακούμε συχνά στους ναούς. Όμως όσα είπε, τα είπε με τελείως διαφορετικό τρόπο, που άγγιξε τελικά την καρδιά μας. Να είναι καλά ο γέροντας Γαβριήλ!
«Να έχετε τον πνευματικό σας, να εξομολογήστε τακτικά και με ειλικρίνεια γιατί από την κόλαση δεν υπάρχει επιστροφή. Γιατί και ο μεγαλύτερος εγκληματίας που καταδικάζεται σε ισόβια και είναι στη φυλακή, έχει ελπίδα να σωθεί ή από μετάνοια ή από κάποια χάρη που θα του δοθεί ή να δραπετεύσει. Από την κόλαση δεν υπάρχει γυρισμός. Στην κρίση όλα φανερώνονται. Επομένως δεν ωφελεί να κρύψουμε κάτι.
Η κόλαση είναι αιώνια. Αν κάθε χίλια χρόνια έπεφτε μια σταγόνα νερού, θα αδειάσουν οι ωκεανοί, ενώ η κόλαση δεν έχει τελειωμό.
Δεν θα σχολιάζετε ποιος παπάς είναι καλός ή κακός. Όταν συγχωρεί οι αμαρτίες συγχωρούνται. Το τριαντάφυλλο μοσχομυρίζει, είτε το δίνει εγκληματίας, είτε το δίνει άγιος.
Πρέπει να εξομολογούμαστε σε ιερέα και όχι σε εικόνα. Πολλοί λένε ότι προσευχήθηκαν μπροστά σε μια εικόνα και ζήτησαν συγχώρεση. Αυτό μοιάζει με τον άρρωστο, ο οποίος λέει το πρόβλημά του στη φωτογραφία του γιατρού του. Θα έχει γιατρειά;»
Αυτά τα ολίγα ... συγχωρήστε με.... μέσα σε όλα όσα γίνονται καθημερινά γύρω μας ίσως η συζήτηση με ένα τέτοιον άνθρωπος ή έστω η μεταφορά κάποια διαφορετικά λόγια μπορεί να προσφέρουν ανακούφιση.
