ΒΛΑΣΙΔΗΣ
AVClub Fanatic
Επανερχόμενος στο θέμα Μπελογιάννη, θα ήθελα να σημειώσω τα εξής:
1. Η υπόθεση Μπελογιάννη δεν ήταν μοναδική. Συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1950 είχαμε παραπομπή σε στρατοδικείο 61 αγωνιστών στο έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας και την επιβολή θανατικών ποινών (16) και ισόβιας κάθειρξης. Νέα δίκη τον Αύγουστο του 1951 και θανατική ποινή σε 4. Δίκη του Μανώλη Γλέζου. Δίκη των αεροπόρων. Οι δίκες αυτές διεξάγονταν με την κατηγορία της "διενέργειας κατασκοπίας".
2. Όμως η κατηγορία δεν ήταν αστήρικτη. Διότι πραγματικά το ΚΚΕ επιθυμούσε να διατηρεί ή να εγκαταστήσει στην Ελλάδα παράνομους πυρήνες, οι οποίοι θα μετέδιδαν πληροφορίες στο ΚΚΕ για την κατάσταση εκεί. Ουσιαστικά το ΚΚΕ από τον Οκτώβριο του 1949 και μέχρι τα τέλη του 1950 είχε ασχοληθεί επισταμένα με τη διαχείρηση και εγκατάσταση των προσφύγων στις σοσιαλιστικές χώρες και στη δημιουργία του δικού του δικτύου εκεί. Η επικοινωνία με τις παράνομες οργανώσεις και τα εναπομείναντα στελέχη στην Ελλάδα είχε αποκοπεί πλήρως.
Έτσι μετά το 1950 το ΚΚΕ θα προσπαθήσει να δείξει ότι η ήττα ήταν προσωρινή και ότι όλα δεν είχαν τελειώσει. Έτσι το Κόμμα από τα μέσα του 1951 μετατρέπεται σε ένα μηχανισμό στρατιωτικοποιημένο, συγκεντρωτικά καθοδηγούμενο. Προσπαθεί να δημιουργήσει παράνομους μηχανισμούς στην Ελλάδα, οι οποίες θα μεταδίδουν με ασύρματο τις πληροφορίες προς το κόμμα (κατασκοπεία δηλ.).
Το ΚΚΕ επικοινωνεί με αυτούς τους παράνομους πυρήνες μέσω της εκπομπής "Το φορντιστήριο του Αγωνιστή" που άρχισε να μεταδίδεται από τον ΡΣ Ελεύθερη Ελλάδα κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο στις 10.30 το βράδυ στα βραχέα 43,1. Η εκπομπή επρόκειτο να γίνει "ο κολεχτιβίστικος οργανωτής και καθοδηγητής των λαικών αγώνων" στη μακρινή Ελλάδα. Θεμελιώδη στοιχεία του εκπεμπόμενου μηνύματος είναι ότι το ΚΚΕ για να μπορέσει να εκπληρώσει την επαναστατική αποστολή του, έχει επεξεργαστεί, αντλώντας πείρα από τη μπολσεβίκηκη τέχνη για την παράνομη δουλειά, την αρχή του συνδυασμού της παράνομης με τη νόμη δουλειά σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Τον πρώτο χρόνο τα θέματα ήταν κυρίως πρακτικά, δηλ. δουλειά στο στρατό, πώς δουλεύει ο εχθρός, πορτρέτα αγωνιστών και προδοτών, θέματα διαφώτισης, τεχνικά θέματα (πώς τυπώνουμε προκηρύξεις χωρίς πιεστήριο, οδηγίες για την κατασκευή μικρού ραδιοφώνου, κλπ.).
Από τον Οκτώβριο του 1951 το ΦΑ μετατρέπεται σε φερέφωνο του Ζαχαριάδη. Γραμμένο απευθείας από τον Ζαχαριάδη ή από άλλα μέλη του ΠΓ με σκοπό να απευθύνεται στις παράνομες οργανώσεις και τους ξεκομμένους αγωνιστές. Το λόγο του Ζαχαριάδη, όσοι διάβασαν έστω και ένα κείμενό του θα τον γνωρίσουν. Εμπάθεια, απόλυτη αλήθεια, καταγγελία του εχθρού και υπερβολές. Και μη ξεχνούμε ότι οι εκπομπές ήταν σε ανοιχτή ραδιοφωνική ακρόαση, άρα τις άκουγαν και Αμερικανοί του Voice of America και η ΚΥΠ.
Με τα παραπάνω, τείνω να πιστέψω, ότι ακόμα κι αν ήθελε να προχωρήσει η αμνήστευση από τις ελληνικές κυβερνήσεις του Κέντρου, η δράση του ΚΚΕ (προβοκατόρικη) δεν τις άφηνε να το κάνουν. Όταν θεωρούσαν ότι διατηρούσαν τόσες παράνομες οργανώσεις με κατασκοπευτικά δίκτυα ή όταν μετέδιδαν ειδήσεις ότι σημαίνον στέλεχος της ΚΕ του ΚΚΕ θα φθάσει στην Ελλάδα για να οργανώσει το δίκτυο, τότε τί θα έπρεπε να κάνουν οι άλλοι; Έτσι ο Μπελογιάννης χάθηκε, για πολλούς "δόθηκε" από το κόμμα του.
ΥΣΤ. Για τον επικοινωνιακό ρόλο του ΚΚΕ βλ. Βάσω Ψιμούλη, "Ελεύθερη Ελλάδα και Φωνή της Αλήθειας. Παράνομος ραδιοσταθμός του ΚΚΕ, Αρχείο 1947-1968, Αθήνα, Θεμέλιο, 2006.
ΥΣΤ. Αν κάποιος θέλει να εντρυφήσει στα κείμενα της περιόδου, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το αρχείο ΚΚΕ που φυλάσσεται στα ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Πλατεία Ελευθερίας 1, 105 53, Αθήνα, ή στο www.askiweb.gr
1. Η υπόθεση Μπελογιάννη δεν ήταν μοναδική. Συγκεκριμένα τον Ιούλιο του 1950 είχαμε παραπομπή σε στρατοδικείο 61 αγωνιστών στο έκτακτο στρατοδικείο της Αθήνας και την επιβολή θανατικών ποινών (16) και ισόβιας κάθειρξης. Νέα δίκη τον Αύγουστο του 1951 και θανατική ποινή σε 4. Δίκη του Μανώλη Γλέζου. Δίκη των αεροπόρων. Οι δίκες αυτές διεξάγονταν με την κατηγορία της "διενέργειας κατασκοπίας".
2. Όμως η κατηγορία δεν ήταν αστήρικτη. Διότι πραγματικά το ΚΚΕ επιθυμούσε να διατηρεί ή να εγκαταστήσει στην Ελλάδα παράνομους πυρήνες, οι οποίοι θα μετέδιδαν πληροφορίες στο ΚΚΕ για την κατάσταση εκεί. Ουσιαστικά το ΚΚΕ από τον Οκτώβριο του 1949 και μέχρι τα τέλη του 1950 είχε ασχοληθεί επισταμένα με τη διαχείρηση και εγκατάσταση των προσφύγων στις σοσιαλιστικές χώρες και στη δημιουργία του δικού του δικτύου εκεί. Η επικοινωνία με τις παράνομες οργανώσεις και τα εναπομείναντα στελέχη στην Ελλάδα είχε αποκοπεί πλήρως.
Έτσι μετά το 1950 το ΚΚΕ θα προσπαθήσει να δείξει ότι η ήττα ήταν προσωρινή και ότι όλα δεν είχαν τελειώσει. Έτσι το Κόμμα από τα μέσα του 1951 μετατρέπεται σε ένα μηχανισμό στρατιωτικοποιημένο, συγκεντρωτικά καθοδηγούμενο. Προσπαθεί να δημιουργήσει παράνομους μηχανισμούς στην Ελλάδα, οι οποίες θα μεταδίδουν με ασύρματο τις πληροφορίες προς το κόμμα (κατασκοπεία δηλ.).
Το ΚΚΕ επικοινωνεί με αυτούς τους παράνομους πυρήνες μέσω της εκπομπής "Το φορντιστήριο του Αγωνιστή" που άρχισε να μεταδίδεται από τον ΡΣ Ελεύθερη Ελλάδα κάθε Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο στις 10.30 το βράδυ στα βραχέα 43,1. Η εκπομπή επρόκειτο να γίνει "ο κολεχτιβίστικος οργανωτής και καθοδηγητής των λαικών αγώνων" στη μακρινή Ελλάδα. Θεμελιώδη στοιχεία του εκπεμπόμενου μηνύματος είναι ότι το ΚΚΕ για να μπορέσει να εκπληρώσει την επαναστατική αποστολή του, έχει επεξεργαστεί, αντλώντας πείρα από τη μπολσεβίκηκη τέχνη για την παράνομη δουλειά, την αρχή του συνδυασμού της παράνομης με τη νόμη δουλειά σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Τον πρώτο χρόνο τα θέματα ήταν κυρίως πρακτικά, δηλ. δουλειά στο στρατό, πώς δουλεύει ο εχθρός, πορτρέτα αγωνιστών και προδοτών, θέματα διαφώτισης, τεχνικά θέματα (πώς τυπώνουμε προκηρύξεις χωρίς πιεστήριο, οδηγίες για την κατασκευή μικρού ραδιοφώνου, κλπ.).
Από τον Οκτώβριο του 1951 το ΦΑ μετατρέπεται σε φερέφωνο του Ζαχαριάδη. Γραμμένο απευθείας από τον Ζαχαριάδη ή από άλλα μέλη του ΠΓ με σκοπό να απευθύνεται στις παράνομες οργανώσεις και τους ξεκομμένους αγωνιστές. Το λόγο του Ζαχαριάδη, όσοι διάβασαν έστω και ένα κείμενό του θα τον γνωρίσουν. Εμπάθεια, απόλυτη αλήθεια, καταγγελία του εχθρού και υπερβολές. Και μη ξεχνούμε ότι οι εκπομπές ήταν σε ανοιχτή ραδιοφωνική ακρόαση, άρα τις άκουγαν και Αμερικανοί του Voice of America και η ΚΥΠ.
Με τα παραπάνω, τείνω να πιστέψω, ότι ακόμα κι αν ήθελε να προχωρήσει η αμνήστευση από τις ελληνικές κυβερνήσεις του Κέντρου, η δράση του ΚΚΕ (προβοκατόρικη) δεν τις άφηνε να το κάνουν. Όταν θεωρούσαν ότι διατηρούσαν τόσες παράνομες οργανώσεις με κατασκοπευτικά δίκτυα ή όταν μετέδιδαν ειδήσεις ότι σημαίνον στέλεχος της ΚΕ του ΚΚΕ θα φθάσει στην Ελλάδα για να οργανώσει το δίκτυο, τότε τί θα έπρεπε να κάνουν οι άλλοι; Έτσι ο Μπελογιάννης χάθηκε, για πολλούς "δόθηκε" από το κόμμα του.
ΥΣΤ. Για τον επικοινωνιακό ρόλο του ΚΚΕ βλ. Βάσω Ψιμούλη, "Ελεύθερη Ελλάδα και Φωνή της Αλήθειας. Παράνομος ραδιοσταθμός του ΚΚΕ, Αρχείο 1947-1968, Αθήνα, Θεμέλιο, 2006.
ΥΣΤ. Αν κάποιος θέλει να εντρυφήσει στα κείμενα της περιόδου, εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το αρχείο ΚΚΕ που φυλάσσεται στα ΑΣΚΙ (Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Πλατεία Ελευθερίας 1, 105 53, Αθήνα, ή στο www.askiweb.gr
