Απάντηση: Re: ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΗΜΑΔΕΨΑΝ ΜΟΥΣΙΚΑ.
.......
.............
Κλείνω με μια ερώτηση?Οταν ήμουν 9 χρονών το 1980 και πολύ πιο μπροστά απο την εποχή που κυκλοφόρησε(1974) άκουσα στο ραδιόφωνο την Μοσχολιού στο μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω και έκλαιγα για ένα ολόκληρο βράδυ και ήταν η πρώτη φορά που μου συναίβει κάτι τέτοιο με τραγούδι.Εγώ με την ευρύτερη έννοια του όρου θεωρώ οτι με σημάδεψε αλλά είναι γεγονός οτι ούτε μετανάστης ήμουν ποτέ ούτε είχα αφήσει παιδιά σε κάποια χώρα και δούλευα σε άλλη(τουλάχιστον εως τώρα).Αρα με σημάδεψε ή όχι?
Το ακούς τώρα αυτό το τραγούδι;
Πάντως είναι από τα μέτρια που έχει τραγουδήσει η Μοσχολιού. Η καλύτερη εποχή της ήταν η δεκαετία του 60.
Υπάρχει ένα τραγούδι της (των Γκάτσου-Ξαρχάκου) "Η Νύχτα" ηχογραφημένο το 66.
Μοσχολιού άκουγα ήδη μέσα από την κοιλιά της μάνας μου το 64. Κάπου τότε πρέπει να ηχογράφησε τραγούδι για πρώτη φορά. Αυτό ακριβώς που ακούσαμε-είδαμε στο προηγούμενο video που ανέβασε ο φίλος beavis.
Μουσική και κυρίως ελληνικά τραγούδια άκουγα ασταμάτητα σε όλη την παιδική μου ηλικία, από 0 έως 12χρονών. Ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας στο σπίτι.
Από το 76 και μετά "μάγκεψα" και έπαψα να ακούω ελληνικά. Τα θεωρούσα "δεύτερη" μουσική, το μπουζούκι τούρκικο όργανο και άλλες τέτοιες "μοντέρνες" σαχλαμάρες.
Έκανα τους κύκλους μου και επέστρεψα δειλά δειλά περίπου 7 ή 8 χρόνια μετά και άρχισα από την αρχή να ανακαλύπτω ξανά τους θησαυρούς της παιδικής μου ηλικίας που για χρόνια είχα σχεδόν παντελώς αγνοήσει.
Την Μοσχολιού την ξαναανακάλυψα αργότερα το 88 όταν την άκουσα να τραγουδά τρία από τα "Θαλασσινά Φεγγάρια" που ο Νίκος Γκάτσος εμπιστεύτηκε αυτή την φορά στον Μίκη Θεοδωράκη να τα μελοποιήσει. Ηχογραφήθηκαν το 1967, φυσικά απαγορεύτηκαν !!!;;; και τυπώθηκαν τελικά σε βινύλιο το 74. Είναι από τους αγαπημένους μου δίσκους.
Το 1990 (νύχτα ανοιξιάτικη) άκουσα τυχαία την "Νύχτα". Ενώ δεν θυμόμουν καν την ύπαρξη του τραγουδιού άρχισα να σιγοτραγουδώ έκπληκτος τα λόγια. Το τραγούδι, ένα από τα πιο τρυφερά που έχει τραγουδήσει ποτέ η Βίκυ, έκανε το στομάχι μου να δεθεί σε ένα κόμπο λύπης και την φωνή μου να τρέμει. Σπάνια και ελάχιστες φορές έχω συγκινηθεί και συνεχίζω να συγκινούμαι τόσο έντονα από τραγούδι.
Δεν ξέρω αν και με τι τρόπο με σημάδεψε η Μοσχολιού. Στο ερημονήσι όμως αν μπορούσα να διαλέξω μία γυναικεία φωνή να μου τραγουδά αυτή θα ήταν της Βίκυς.
Θα προτιμούσα φυσικά να έχω μαζί μου και την Φαραντούρη και άλλες....
Και κάποια που να ξέρει να μαγειρεύει ίσως.......
