Βρε παίδες.
Γιατί αυτές οι εξωπραγματικές εντάσεις; Αν εξαιρέσεις τα Lamm/ Rockport, τα Audio Note/ avantgard και τα aries cerat / anima (έστω κιτς αλλά με κλειστά φώτα ήταν voodo magic κατάσταση) όπου αλλού άκουγα πολύ δυνατά, ακόμα και με λάμπες, το πράγμα στα ψηλά ήταν ανυπόφορο. Ποιος ακούει έτσι στο σπίτι του; μήπως έχει πέσει μαζική κώφωση; Τι σχέση έχει αυτός ο ήχος με το ρίαλ θινγκ;
Παράδειγμα πρόχειρο: οι εξαίρετοι αδελφοί Τσακιρίδη έπαιζαν τον χιλιοπαιγμένο Μπρούμπεκ σε στάθμες που αδικούσαν τις λαμπίτσες τους...Αλλά δεν ήταν οι μόνοι...Σε κάποιο σύστημα (δυστυχώς δεν θυμάμαι αλλά ήταν αξιόλογο) κάποια στιγμή το πιάνο έπιασε τέτοιο ταβάνι που μας διαπέρασε όλους σαν ρεύμα. Καθώς αναπήδησαν οι δύο μπροστινοί μου θεώρησα ότι πάθανε διάτρηση τυμπάνου. Αντ' αυτού κούνησαν το χέρι ενθουσιασμένοι συμπληρώνοντας "πω-πω, δεν παίζεται αυτό". Σηκώθηκα κι έφυγα επειδικτικά γιατί αλλιώς θα έλεγα καμιά βαριά κουβέντα...
Δεν ξέρω αλλά γύρισα σπίτι και άκουσα τα ταπεινά-ταπεινότατα Proac d15 με τον διάλογο και ηρέμησα. Δεν το λέω για να πω τι ωραίο ήχο έχω (διατηρώ νομίζω συνείδηση των μεγεθών) όσο για να δω μήπως υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω που νιώθουν ότι η έκθεση αφήνει μια αίσθηση οδοστρωτήρα. Μουσική αίσθηση πάντως, σίγουρα δεν αφήνει.
:ciao:
