Η Μαγειρική στην ζωή μας
- Thread starter Kosh
- Start date
https://www.youtube.com/watch?v=KLGSLCaksdY
Για οσους εχουν μαντεμενιο τηγανι ο τροπος να το καθαρισεις και να μαγειρεψεις σε αυτο.
Για οσους εχουν μαντεμενιο τηγανι ο τροπος να το καθαρισεις και να μαγειρεψεις σε αυτο.
chris73
AVClub Addicted Member
Νιάμ-νιάμ!
Τυρόπιτα με σπιτικό φύλλο μόνο με βούτυρο. Όσο χρειάζεται αυτή δεν τρώω όλο τον χρόνο στο σύνολο αλλά τι να κάνουμε...:ADFADF1:
Αφού δεν έβαλα κιλά στην καραντίνα το δικαιούμαι! :eating:
Τυρόπιτα με σπιτικό φύλλο μόνο με βούτυρο. Όσο χρειάζεται αυτή δεν τρώω όλο τον χρόνο στο σύνολο αλλά τι να κάνουμε...:ADFADF1:
Αφού δεν έβαλα κιλά στην καραντίνα το δικαιούμαι! :eating:
Πολυ ωραια δειχνει.
Φυλλο να υποθεσω ετοιμο ε ? (οχι οτι ειναι κακο καθε αλλο)
Λιγο πιο "παχια" θα την ηθελα με περισσοτερη γεμιση.
Φυλλο να υποθεσω ετοιμο ε ? (οχι οτι ειναι κακο καθε αλλο)
Λιγο πιο "παχια" θα την ηθελα με περισσοτερη γεμιση.
chris73
AVClub Addicted Member
Το φύλλο δικό μου. το επόμενο ταψί θα ήταν μικρό.
Αλλά και τόσο λεπτή είναι πολύ καλή για εμένα.
Και στη γεύση "ελαφριά". Δεν βαρυστομάχιασα καθόλου με 3 κομμάτια. Από τύψεις δεν έφαγα 4ο...
Αλλά και τόσο λεπτή είναι πολύ καλή για εμένα.
Και στη γεύση "ελαφριά". Δεν βαρυστομάχιασα καθόλου με 3 κομμάτια. Από τύψεις δεν έφαγα 4ο...
Τζειμι ολιβερ και φλουφληδες....
Αυτα ειναι ....
https://www.youtube.com/watch?v=kVAfrY2-VrM
Μπεργκερ της προκοπης με την συνταγη του big mac.
Αυτα ειναι ....
https://www.youtube.com/watch?v=kVAfrY2-VrM
Μπεργκερ της προκοπης με την συνταγη του big mac.
chris73
AVClub Addicted Member
Βαλτός είσαι? Και μπεργκερ άρχισα να κάνω.
Σήμερα είχε ντονατς. Θέλει για εμένα βελτίωση το τελικό αποτέλεσμα να βγει λίγο πιο "ελαστικό". Βέβαια μια χαρά θα τα φάω και έτσι!
Σήμερα είχε ντονατς. Θέλει για εμένα βελτίωση το τελικό αποτέλεσμα να βγει λίγο πιο "ελαστικό". Βέβαια μια χαρά θα τα φάω και έτσι!
chris73
AVClub Addicted Member
Τα λουκάνικα του... Ομήρου
Τα λουκάνικα είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους συντήρησης του κρέατος. Οι άνθρωποι έφτιαξαν τα πρώτα λουκάνικα γεμίζοντας στομάχια ή έντερα ζώων με αίμα, αρωματικά βότανα και λίπος. Η παράδοση λέει πως το λουκάνικο αυτού του είδους, το οποίο θεωρείται ένα από τα πρώτα delicatessen, φτιάχτηκε από κάποιον που ονομαζόταν Αφθόνητος.
Πρώτη αναφορά σε αυτό το παρασκεύασμα γίνεται από τον Ομηρο. Σε μια παρομοίωση στην Οδύσσεια (υ 25-28, μετάφραση Α. Εφταλιώτη) λέει: «Καθώς άνθρωπος κοιλιά γεμάτη πάχος και αίμα, στριφογυρίζει στη φωτιά που ανάβει και δε βλέπει την ώρα να γοργοψηθεί, παρόμοια κι αυτός γυρνά μια εδώ μια εκεί».
Το λουκάνικο αυτό είναι ακόμη και σήμερα πολύ διαδεδομένο σε όλη την Ευρώπη. Στη Γαλλία και στο Βέλγιο ονομάζεται boudin noir και τρώγεται στο γεύμα ή στο δείπνο. Στις αγγλόφωνες χώρες ονομάζεται black pudding και το τρώνε στο πρωινό. Στην Ιταλία το λένε sanguinaccio, στη Ρωσία krovianka, στην Ισπανία και τη Λατινική Αμερική morcilla.
Γιατί, λοιπόν, αυτό το δημοφιλές λουκάνικο είναι σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα; Η εξήγηση βρίσκεται πίσω στον 10ο αιώνα, όταν αυτοκράτορας στο Βυζάντιο ήταν ο Λέων ΣΤ´ο Σοφός, που απαγόρευσε την παραγωγή λουκάνικων με αίμα μετά από περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης. Αυτό ήρθε να επισφραγίσει τη γενικότερη αποστροφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς την κατανάλωση αίματος ζώων, που ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την ειδωλολατρία. Προφανώς αυτή η απαγόρευση εφαρμόστηκε τόσο αυστηρά, ώστε αυτά τα λουκάνικα εξαφανίστηκαν διά παντός από την Ελλάδα. Ετσι, οι «αιματίες», δηλαδή τα λουκάνικα με βάση το αίμα, στα βυζαντινά χρόνια αντικαταστάθηκαν από τις «οματιές» (παρόμοια λουκάνικα χωρίς αίμα), τα οποία εξακολουθούν να φτιάχνονται ακόμη και σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Βέβαια, εκτός από τα λουκάνικα αυτά, υπήρχαν και τα άλλα, που είναι γεμισμένα με ψιλοκομμένο κρέας, μπαχαρικά και λίπος. Παστά, καπνισμένα ή αποξηραμένα, μπορούσαν να διατηρηθούν για μεγάλο διάστημα και ήταν πολύ αγαπητά σε όλους.
Μια βασική διαφορά ανάμεσα στα λουκάνικα που φτιάχνονται στην Ελλάδα και αυτά της υπόλοιπης Ευρώπης είναι πως πολλά ελληνικά εξακολουθούν να περιέχουν το αγαπημένο στους προγόνους μας πράσο και πολλά αρωματικά φυτά, ενώ τα ευρωπαϊκά περιέχουν μεγάλες ποσότητες ψωμιού.
Ας πούμε και δυο λόγια για την προέλευση της λέξης λουκάνικο. Η λέξη που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι ήταν «αλλάς» (γενική: του αλλάντος), εξ ου και η σημερινή λέξη «αλλαντικά».
Ομως από τον 4ο αιώνα άρχισε να χρησιμοποιείται και η λέξη «λουκάνικο», η οποία προέρχεται από την αρχαία ιταλική πόλη Λουκανία, τα αλλαντικά της οποίας ονομάζονταν λουκάνικα. Ο Απίκιος μας έχει διασώσει μια ωραία συνταγή για λουκάνικα Λουκανίας, την οποία παραθέτω λίγο απλοποιημένη: Σε ένα γουδί τρίβουμε πιπέρι, κύμινο, απήγανο, μαϊντανό, διάφορα αρωματικά, καρπούς δάφνης και γάρο (σάλτσα ψαριού), τα ανακατεύουμε με ψιλοκομμένο κρέας, προσθέτουμε άκοπο πιπέρι, άφθονο λίπος, κουκουνάρι και βάζουμε το μείγμα σε λεπτό έντερο.
Τα λουκάνικα είναι ένας από τους αρχαιότερους τρόπους συντήρησης του κρέατος. Οι άνθρωποι έφτιαξαν τα πρώτα λουκάνικα γεμίζοντας στομάχια ή έντερα ζώων με αίμα, αρωματικά βότανα και λίπος. Η παράδοση λέει πως το λουκάνικο αυτού του είδους, το οποίο θεωρείται ένα από τα πρώτα delicatessen, φτιάχτηκε από κάποιον που ονομαζόταν Αφθόνητος.
Πρώτη αναφορά σε αυτό το παρασκεύασμα γίνεται από τον Ομηρο. Σε μια παρομοίωση στην Οδύσσεια (υ 25-28, μετάφραση Α. Εφταλιώτη) λέει: «Καθώς άνθρωπος κοιλιά γεμάτη πάχος και αίμα, στριφογυρίζει στη φωτιά που ανάβει και δε βλέπει την ώρα να γοργοψηθεί, παρόμοια κι αυτός γυρνά μια εδώ μια εκεί».
Το λουκάνικο αυτό είναι ακόμη και σήμερα πολύ διαδεδομένο σε όλη την Ευρώπη. Στη Γαλλία και στο Βέλγιο ονομάζεται boudin noir και τρώγεται στο γεύμα ή στο δείπνο. Στις αγγλόφωνες χώρες ονομάζεται black pudding και το τρώνε στο πρωινό. Στην Ιταλία το λένε sanguinaccio, στη Ρωσία krovianka, στην Ισπανία και τη Λατινική Αμερική morcilla.
Γιατί, λοιπόν, αυτό το δημοφιλές λουκάνικο είναι σχεδόν άγνωστο στην Ελλάδα; Η εξήγηση βρίσκεται πίσω στον 10ο αιώνα, όταν αυτοκράτορας στο Βυζάντιο ήταν ο Λέων ΣΤ´ο Σοφός, που απαγόρευσε την παραγωγή λουκάνικων με αίμα μετά από περιπτώσεις τροφικής δηλητηρίασης. Αυτό ήρθε να επισφραγίσει τη γενικότερη αποστροφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας προς την κατανάλωση αίματος ζώων, που ήταν άμεσα συνδεδεμένη με την ειδωλολατρία. Προφανώς αυτή η απαγόρευση εφαρμόστηκε τόσο αυστηρά, ώστε αυτά τα λουκάνικα εξαφανίστηκαν διά παντός από την Ελλάδα. Ετσι, οι «αιματίες», δηλαδή τα λουκάνικα με βάση το αίμα, στα βυζαντινά χρόνια αντικαταστάθηκαν από τις «οματιές» (παρόμοια λουκάνικα χωρίς αίμα), τα οποία εξακολουθούν να φτιάχνονται ακόμη και σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Βέβαια, εκτός από τα λουκάνικα αυτά, υπήρχαν και τα άλλα, που είναι γεμισμένα με ψιλοκομμένο κρέας, μπαχαρικά και λίπος. Παστά, καπνισμένα ή αποξηραμένα, μπορούσαν να διατηρηθούν για μεγάλο διάστημα και ήταν πολύ αγαπητά σε όλους.
Μια βασική διαφορά ανάμεσα στα λουκάνικα που φτιάχνονται στην Ελλάδα και αυτά της υπόλοιπης Ευρώπης είναι πως πολλά ελληνικά εξακολουθούν να περιέχουν το αγαπημένο στους προγόνους μας πράσο και πολλά αρωματικά φυτά, ενώ τα ευρωπαϊκά περιέχουν μεγάλες ποσότητες ψωμιού.
Ας πούμε και δυο λόγια για την προέλευση της λέξης λουκάνικο. Η λέξη που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι ήταν «αλλάς» (γενική: του αλλάντος), εξ ου και η σημερινή λέξη «αλλαντικά».
Ομως από τον 4ο αιώνα άρχισε να χρησιμοποιείται και η λέξη «λουκάνικο», η οποία προέρχεται από την αρχαία ιταλική πόλη Λουκανία, τα αλλαντικά της οποίας ονομάζονταν λουκάνικα. Ο Απίκιος μας έχει διασώσει μια ωραία συνταγή για λουκάνικα Λουκανίας, την οποία παραθέτω λίγο απλοποιημένη: Σε ένα γουδί τρίβουμε πιπέρι, κύμινο, απήγανο, μαϊντανό, διάφορα αρωματικά, καρπούς δάφνης και γάρο (σάλτσα ψαριού), τα ανακατεύουμε με ψιλοκομμένο κρέας, προσθέτουμε άκοπο πιπέρι, άφθονο λίπος, κουκουνάρι και βάζουμε το μείγμα σε λεπτό έντερο.
Kαλοκαιρακι και ιδου ενας οδηγος διεθνων λουκανικων.
Γερμανία
* Bratwurst: Χοιρινό ή βοδινό λουκάνικο που τρώγεται ψητό ή τηγανητό. Με bratwurst φτιάχνεται και το περίφημο γερμανικό street food currywurst ή αλλιώς λουκάνικο τηγανητό, σερβιρισμένο με ελαφρώς πικάντικη κέτσαπ ανακατεμένη με μπόλικο κάρι σε σκόνη και πατάτες τηγανητές.
* Nurnberger Rostbratwurst: Λουκάνικα Νυρεμβέργης δηλαδή, μικρού μεγέθους, αρωματισμένα με μαντζουράνα.
* Blutwurst: Λουκάνικα αίματος με χοιρινό ή μοσχαρίσιο αίμα, λίπος, ψωμί ή βρωμή.
* Λουκάνικα Φρανκφούρτης: Το πιο γνωστό γερμανικό λουκάνικο είναι το λουκάνικο Φρανκφούρτης, ένα χοιρινό λουκάνικο το οποίο καταναλώνεται ευρέως σε ολόκληρο τον κόσμο και είναι κύριο συστατικό του χοτ ντογκ.
* Bregenwurst: Με καταγωγή από την Κάτω Σαξονία, αυτά τα χοιρινά λουκάνικα περιείχαν παλαιότερα και μυαλό αν και πλέον δεν συνηθίζεται.
* Landjager: Ένα είδος αποξηραμένου λουκάνικου από βόειο κρέας, χοιρινό, λαρδί, ζάχαρη και μπαχαρικά.
* Weisswurst: Τα διάσημα λευκά λουκάνικα, από μοσχαρίσιο κρέας και μπέικον, που αρωματίζονται με μαϊντανό, κρεμμύδι, λεμόνι και κάρδαμο.
Ηνωμένο Βασίλειο
* Black Pudding ή λουκάνικο αίματος: Χοιρινά λουκάνικα που, όπως μαρτυράει και το όνομα τους, περιέχουν αίμα.
* Cumberland sausage: Μεγάλα, χοιρινά λουκάνικα, που πωλούνται συνήθως τυλιγμένα σε σπείρα.
* Gloucester Sausage: Χοιρινά λουκάνικα αρωματισμένα με φασκόμηλο.
* Lincolnshire Sausage: Χοιρινά λουκάνικα αρωματισμένα με φασκόμηλο και κάποιες φορές με θυμάρι.
* Manchester Sausage: Χοιρινά λουκάνικα αρωματισμένα με γαρίφαλο, τζίντζερ, μοσχοκάρυδο και λευκό πιπέρι.
* Oxford Sausage: Λουκάνικα με χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας, αρωματισμένα με μαντζουράνα.
* Lorne: Τετράγωνα λουκάνικα από χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας, αρωματισμένα με πιπέρι.
* Tomato Sausage: Λουκάνικα με χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας, με κοκκινωπό χρώμα χάρη στην ντομάτα που περιέχουν.
* Yorkshire Sausage: Λουκάνικα αρωματισμένα με λευκό πιπέρι, καγιέν και μοσχοκάρυδο.
Διάσημα ευρωπαϊκά λουκάνικα:
* Chorizo (τσορίθο): Ισπανικό λουκάνικο με ψιλοκομμένο χοιρινό και χοιρινό λίπος, καρυκευμένο με καπνιστή πάπρικα και αλάτι. Χαρακτηρίζεται είτε πικάντικο είτε γλυκό, ανάλογα με το τύπο καπνιστής πάπρικας που έχει χρησιμοποιηθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες ντόπιες ποικιλίες ισπανικών τσορίθο, καπνιστά ή και μη καπνιστά, τα οποία μπορεί να περιέχουν σκόρδο, βότανα και άλλα συστατικά. Το τσορίθο συνηθίζεται επίσης και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως το Μεξικό, η Αργεντική και η Κολομβία.
* Falukorv: Χοντρό λουκάνικο με καταγωγή από τη Σουηδία, που ξεχωρίζει από το κατακόκκινο περιτύλιγμα του, στο οποίο προστίθεται κόκκινη βαφή (συνήθως καρμίνη), ενώ στη γέμιση του περιέχει και άμυλο πατάτας.
* Kolbasz: Παστά και καπνιστά λουκάνικα Ουγγαρίας.
* Kulen: Καυτερό, χοιρινό λουκάνικο που φτιάχνεται στην Κροατία και στην Σερβία, αρωματισμένο με πάπρικα.
* Linguica: Πορτογαλικά, καπνιστά λουκάνικα από χοιρινό κρέας, αρωματισμένα με σκόρδο και πάπρικα.
* Luganega (Λουγκανέγκα): Ιταλικά λουκάνικα από χοιρινό κρέας ή μίγμα χοιρινού με μοσχαρίσιο.
* Majas Hurka: Βραστά λουκάνικα Ουγγαρίας με συκώτι και ρύζι.
* Mustamakkara: Το όνομα του σημαίνει μαύρο λουκάνικο και πρόκειται για το Φινλανδικό λουκάνικο αίματος, που συνήθως σερβίρεται με μαρμελάδα από κόκκινα μύρτιλλα.
* Πεπερόνι: Το πιο διάσημο ίσως ιταλικό λουκάνικο, με χαρακτηριστική καυτερή γεύση, που χρησιμοποιείται πολύ συχνά ως υλικό πίτσας.
* Ryynimakkara: Κλασικό Φινλανδικό λουκάνικο, χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, με πλιγούρι στην γέμιση.
* Saucisson: Γαλλικό αποξηραμένο παστό λουκάνικο από χοιρινό κρέας που αρωματίζεται με κρασί. Στη Γαλλία και το Βέλγιο κυκλοφορούν και παραλλαγές τους που περιέχουν διάφορα συστατικά, όπως ξηρούς καρπούς και φρούτα.
* Siskonmakkara: Χοιρινό, φρέσκο Φινλανδικό λουκάνικο που τρώγεται βραστό σε σούπες.
* Veres Hurka: Βραστά λουκάνικα αίματος με ρύζι ή κομμάτια ψωμιού, αρωματισμένα με μαντζουράνα.
Λατινική Αμερική
* Morcilla: Αργεντίνικα χοιρινά λουκάνικα με αίμα.
Ασία
* Lap chong: Παραδοσιακό κινέζικο αποξηραμένο λουκάνικο από χοιρινό κρέας. Έχει γεύση σαν πεππερόνι αλλά είναι πολύ πιο γλυκό. Στην Νοτιοδυτική Κίνα τα λουκάνικα αρωματίζονται με αλάτι, κόκκινο πιπέρι και άγριο πιπέρι.
* Longanisa: Στις Φιλιππίνες υπάρχουν πολλά είδη λουκάνικων που λέγονται longanisa. Η συνταγή τους διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, για παράδειγμα η longanisa από το Βιγκάν έχει πολύ σκόρδο και δεν είναι γλυκιά ενώ η longanisa από το Λουκμπάν έχει πολύ ρίγανη και χοντρά κομμάτια λίπους.
* Sai Oua: Χοιρινό λουκάνικο με καταγωγή από τη βόρεια Ταϊλάνδη, αρωματισμένο με κάρι και φρέσκα βότανα.
* Sundae: Το κορεάτικο λουκάνικο αίματος, που φτιάχνεται με βράσιμο χοιρινών ή μοσχαρίσιων εντέρων γεμιστά με διάφορα συστατικά. Η πιο κοινή παραλλαγή είναι γεμιστά έντερα με αίμα χοίρου, ζυμαρικά, καρότο και κριθάρι. Πολλές φορές προστίθεται και καλαμάρι ή μπακαλιάρος στην γέμιση.
Αφρική
* Boerewors: Στην Νότια Αφρική τα παραδοσιακά λουκάνικα λέγονται Boerewors (λουκάνικο του αγρότη) και φτιάχνονται με βοδινό ,κυνήγι ή μίγμα από αρνίσιο και χοιρινό κρέας με μεγάλη περιεκτικότητα σε λίπος. Αρωματίζονται με κόλιανδρο και ξίδι.
* Droewors: Αποξηραμένο λουκάνικο, παρόμοιο με το Boerewors με την διαφορά ότι έχει αποξηρανθεί.
* Merguez: Κόκκινο πικάντικο λουκάνικο από το Μαρόκο, την Τυνησία και την Αλγερία. Φτιάχνεται με αρνίσιο, βοδινό ή μίγμα αυτών των δύο κρεάτων. Αρωματίζεται με μία μεγάλη ποικιλία μπαχαρικών όπως σουμάκι, πάπρικα, πιπέρι καγιέν ή χαρίσα, μία πάστα από πιπεριά τσίλι που του δίνει κόκκινο χρώμα.
Γερμανία
* Bratwurst: Χοιρινό ή βοδινό λουκάνικο που τρώγεται ψητό ή τηγανητό. Με bratwurst φτιάχνεται και το περίφημο γερμανικό street food currywurst ή αλλιώς λουκάνικο τηγανητό, σερβιρισμένο με ελαφρώς πικάντικη κέτσαπ ανακατεμένη με μπόλικο κάρι σε σκόνη και πατάτες τηγανητές.
* Nurnberger Rostbratwurst: Λουκάνικα Νυρεμβέργης δηλαδή, μικρού μεγέθους, αρωματισμένα με μαντζουράνα.
* Blutwurst: Λουκάνικα αίματος με χοιρινό ή μοσχαρίσιο αίμα, λίπος, ψωμί ή βρωμή.
* Λουκάνικα Φρανκφούρτης: Το πιο γνωστό γερμανικό λουκάνικο είναι το λουκάνικο Φρανκφούρτης, ένα χοιρινό λουκάνικο το οποίο καταναλώνεται ευρέως σε ολόκληρο τον κόσμο και είναι κύριο συστατικό του χοτ ντογκ.
* Bregenwurst: Με καταγωγή από την Κάτω Σαξονία, αυτά τα χοιρινά λουκάνικα περιείχαν παλαιότερα και μυαλό αν και πλέον δεν συνηθίζεται.
* Landjager: Ένα είδος αποξηραμένου λουκάνικου από βόειο κρέας, χοιρινό, λαρδί, ζάχαρη και μπαχαρικά.
* Weisswurst: Τα διάσημα λευκά λουκάνικα, από μοσχαρίσιο κρέας και μπέικον, που αρωματίζονται με μαϊντανό, κρεμμύδι, λεμόνι και κάρδαμο.
Ηνωμένο Βασίλειο
* Black Pudding ή λουκάνικο αίματος: Χοιρινά λουκάνικα που, όπως μαρτυράει και το όνομα τους, περιέχουν αίμα.
* Cumberland sausage: Μεγάλα, χοιρινά λουκάνικα, που πωλούνται συνήθως τυλιγμένα σε σπείρα.
* Gloucester Sausage: Χοιρινά λουκάνικα αρωματισμένα με φασκόμηλο.
* Lincolnshire Sausage: Χοιρινά λουκάνικα αρωματισμένα με φασκόμηλο και κάποιες φορές με θυμάρι.
* Manchester Sausage: Χοιρινά λουκάνικα αρωματισμένα με γαρίφαλο, τζίντζερ, μοσχοκάρυδο και λευκό πιπέρι.
* Oxford Sausage: Λουκάνικα με χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας, αρωματισμένα με μαντζουράνα.
* Lorne: Τετράγωνα λουκάνικα από χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας, αρωματισμένα με πιπέρι.
* Tomato Sausage: Λουκάνικα με χοιρινό και μοσχαρίσιο κρέας, με κοκκινωπό χρώμα χάρη στην ντομάτα που περιέχουν.
* Yorkshire Sausage: Λουκάνικα αρωματισμένα με λευκό πιπέρι, καγιέν και μοσχοκάρυδο.
Διάσημα ευρωπαϊκά λουκάνικα:
* Chorizo (τσορίθο): Ισπανικό λουκάνικο με ψιλοκομμένο χοιρινό και χοιρινό λίπος, καρυκευμένο με καπνιστή πάπρικα και αλάτι. Χαρακτηρίζεται είτε πικάντικο είτε γλυκό, ανάλογα με το τύπο καπνιστής πάπρικας που έχει χρησιμοποιηθεί. Υπάρχουν εκατοντάδες ντόπιες ποικιλίες ισπανικών τσορίθο, καπνιστά ή και μη καπνιστά, τα οποία μπορεί να περιέχουν σκόρδο, βότανα και άλλα συστατικά. Το τσορίθο συνηθίζεται επίσης και στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως το Μεξικό, η Αργεντική και η Κολομβία.
* Falukorv: Χοντρό λουκάνικο με καταγωγή από τη Σουηδία, που ξεχωρίζει από το κατακόκκινο περιτύλιγμα του, στο οποίο προστίθεται κόκκινη βαφή (συνήθως καρμίνη), ενώ στη γέμιση του περιέχει και άμυλο πατάτας.
* Kolbasz: Παστά και καπνιστά λουκάνικα Ουγγαρίας.
* Kulen: Καυτερό, χοιρινό λουκάνικο που φτιάχνεται στην Κροατία και στην Σερβία, αρωματισμένο με πάπρικα.
* Linguica: Πορτογαλικά, καπνιστά λουκάνικα από χοιρινό κρέας, αρωματισμένα με σκόρδο και πάπρικα.
* Luganega (Λουγκανέγκα): Ιταλικά λουκάνικα από χοιρινό κρέας ή μίγμα χοιρινού με μοσχαρίσιο.
* Majas Hurka: Βραστά λουκάνικα Ουγγαρίας με συκώτι και ρύζι.
* Mustamakkara: Το όνομα του σημαίνει μαύρο λουκάνικο και πρόκειται για το Φινλανδικό λουκάνικο αίματος, που συνήθως σερβίρεται με μαρμελάδα από κόκκινα μύρτιλλα.
* Πεπερόνι: Το πιο διάσημο ίσως ιταλικό λουκάνικο, με χαρακτηριστική καυτερή γεύση, που χρησιμοποιείται πολύ συχνά ως υλικό πίτσας.
* Ryynimakkara: Κλασικό Φινλανδικό λουκάνικο, χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, με πλιγούρι στην γέμιση.
* Saucisson: Γαλλικό αποξηραμένο παστό λουκάνικο από χοιρινό κρέας που αρωματίζεται με κρασί. Στη Γαλλία και το Βέλγιο κυκλοφορούν και παραλλαγές τους που περιέχουν διάφορα συστατικά, όπως ξηρούς καρπούς και φρούτα.
* Siskonmakkara: Χοιρινό, φρέσκο Φινλανδικό λουκάνικο που τρώγεται βραστό σε σούπες.
* Veres Hurka: Βραστά λουκάνικα αίματος με ρύζι ή κομμάτια ψωμιού, αρωματισμένα με μαντζουράνα.
Λατινική Αμερική
* Morcilla: Αργεντίνικα χοιρινά λουκάνικα με αίμα.
Ασία
* Lap chong: Παραδοσιακό κινέζικο αποξηραμένο λουκάνικο από χοιρινό κρέας. Έχει γεύση σαν πεππερόνι αλλά είναι πολύ πιο γλυκό. Στην Νοτιοδυτική Κίνα τα λουκάνικα αρωματίζονται με αλάτι, κόκκινο πιπέρι και άγριο πιπέρι.
* Longanisa: Στις Φιλιππίνες υπάρχουν πολλά είδη λουκάνικων που λέγονται longanisa. Η συνταγή τους διαφέρει από περιοχή σε περιοχή, για παράδειγμα η longanisa από το Βιγκάν έχει πολύ σκόρδο και δεν είναι γλυκιά ενώ η longanisa από το Λουκμπάν έχει πολύ ρίγανη και χοντρά κομμάτια λίπους.
* Sai Oua: Χοιρινό λουκάνικο με καταγωγή από τη βόρεια Ταϊλάνδη, αρωματισμένο με κάρι και φρέσκα βότανα.
* Sundae: Το κορεάτικο λουκάνικο αίματος, που φτιάχνεται με βράσιμο χοιρινών ή μοσχαρίσιων εντέρων γεμιστά με διάφορα συστατικά. Η πιο κοινή παραλλαγή είναι γεμιστά έντερα με αίμα χοίρου, ζυμαρικά, καρότο και κριθάρι. Πολλές φορές προστίθεται και καλαμάρι ή μπακαλιάρος στην γέμιση.
Αφρική
* Boerewors: Στην Νότια Αφρική τα παραδοσιακά λουκάνικα λέγονται Boerewors (λουκάνικο του αγρότη) και φτιάχνονται με βοδινό ,κυνήγι ή μίγμα από αρνίσιο και χοιρινό κρέας με μεγάλη περιεκτικότητα σε λίπος. Αρωματίζονται με κόλιανδρο και ξίδι.
* Droewors: Αποξηραμένο λουκάνικο, παρόμοιο με το Boerewors με την διαφορά ότι έχει αποξηρανθεί.
* Merguez: Κόκκινο πικάντικο λουκάνικο από το Μαρόκο, την Τυνησία και την Αλγερία. Φτιάχνεται με αρνίσιο, βοδινό ή μίγμα αυτών των δύο κρεάτων. Αρωματίζεται με μία μεγάλη ποικιλία μπαχαρικών όπως σουμάκι, πάπρικα, πιπέρι καγιέν ή χαρίσα, μία πάστα από πιπεριά τσίλι που του δίνει κόκκινο χρώμα.
chris73
AVClub Addicted Member
Έφτιαξα "μπάτζο", ή κολοκυθόπιτα, ή όπως θέλετε πέστε την σύμφωνα με τις οδηγίες γνωστού σεφ...
Αυτό που έχω να του πω είναι πως, φίλε μου κόψε αρκετό αλεύρι και λάδι, καλοκαίρι έχουμε και εσύ κατέστρεψες μια υπέροχη συνταγή.
Σου την χαρίζω να την φας μονοκοπανιά όλη αλλά δεν θα σου δώσω καθόλου νερό όταν βουλώσεις...
Αυτό που έχω να του πω είναι πως, φίλε μου κόψε αρκετό αλεύρι και λάδι, καλοκαίρι έχουμε και εσύ κατέστρεψες μια υπέροχη συνταγή.
Σου την χαρίζω να την φας μονοκοπανιά όλη αλλά δεν θα σου δώσω καθόλου νερό όταν βουλώσεις...
Λέω να πάω από Λαική να πάρω καμια 15αριά κιλά ντομάτες πομοντόρο, να τις κάνω πολτό και να τις καταψύξω.
Η μεθοδολογία που λέω να ακουληθω είναι:
1. ξεφλουδισμα το οποίο δεν ειναι και τόσο μπινελίκι. Χαράσουμε πανω και κατω ενα σταυρό, τις ζεματίζουμε για 1 min και η φλούδα βγαίνει με το χέρι
2. βράσιμο με λιγο αλάτι ώστε να συμπυκνωθεί λίγο και να χάσει τα πολλά νερά του (οχι να γίνει πελτές)
3. φύλαξη σε δοχεία σε μερίδες των 200gr περίπου και κατάψυξη.
για το 3ο βήμα θα ήθελα λίγο την βοήθεια σας.
Θεωρητικά ο καλύτερος τρόπος είναι σε γυάλινα βαζάκια που έχουμε αποστυρώσει σε βραστό νερο, ρίχνουμε τον καφτό πολτό και κλείνουμε το καπάκι. Ομως αφενός δεν έχω βαζάκια (και τα φτηνότερα που έχω εντοπίσει κοστίζουν 0,6EUR/τεμ) αφετέρου περιπλέκει την διαδικασία και εδώ που τα λέμε δεν είμαι βεβαιος οτι χρειάζεται να μπω σε τέτοια διαδικασια εφόσον είναι θα καταψυχθεί.
Κάποιοι αφήνουν να κρυώσει ο πολτός και το βάζουν σε πλαστικά ποτηράκια του νερού και από πάνω μια μεβράνη. Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα από θέμα υγιεινής.
Ειδα κάτι σακουλάκια Sanitas Freezer Bags. Απο θέμα υγειινής, ότι και να'ναι θα είναι καλύτερα από τα πλαστικά ποτηράκια. Ομως από θέμα πρακτικότητας θα κολλήσουν στην κατάψυξη η μια σακούλα με την άλλη, ασε που δεν ξέρω αν σφραγίζουν καλά.
Κάποια άλλη ιδέα ίσως που δεν έχω σκεφτεί;
Ευχαριστώ,
Η μεθοδολογία που λέω να ακουληθω είναι:
1. ξεφλουδισμα το οποίο δεν ειναι και τόσο μπινελίκι. Χαράσουμε πανω και κατω ενα σταυρό, τις ζεματίζουμε για 1 min και η φλούδα βγαίνει με το χέρι
2. βράσιμο με λιγο αλάτι ώστε να συμπυκνωθεί λίγο και να χάσει τα πολλά νερά του (οχι να γίνει πελτές)
3. φύλαξη σε δοχεία σε μερίδες των 200gr περίπου και κατάψυξη.
για το 3ο βήμα θα ήθελα λίγο την βοήθεια σας.
Θεωρητικά ο καλύτερος τρόπος είναι σε γυάλινα βαζάκια που έχουμε αποστυρώσει σε βραστό νερο, ρίχνουμε τον καφτό πολτό και κλείνουμε το καπάκι. Ομως αφενός δεν έχω βαζάκια (και τα φτηνότερα που έχω εντοπίσει κοστίζουν 0,6EUR/τεμ) αφετέρου περιπλέκει την διαδικασία και εδώ που τα λέμε δεν είμαι βεβαιος οτι χρειάζεται να μπω σε τέτοια διαδικασια εφόσον είναι θα καταψυχθεί.
Κάποιοι αφήνουν να κρυώσει ο πολτός και το βάζουν σε πλαστικά ποτηράκια του νερού και από πάνω μια μεβράνη. Δεν ξέρω αν είναι καλή ιδέα από θέμα υγιεινής.
Ειδα κάτι σακουλάκια Sanitas Freezer Bags. Απο θέμα υγειινής, ότι και να'ναι θα είναι καλύτερα από τα πλαστικά ποτηράκια. Ομως από θέμα πρακτικότητας θα κολλήσουν στην κατάψυξη η μια σακούλα με την άλλη, ασε που δεν ξέρω αν σφραγίζουν καλά.
Κάποια άλλη ιδέα ίσως που δεν έχω σκεφτεί;
Ευχαριστώ,
Μην παρεις πομοντορια. Κανονικες τοματες παρε απλα γινομενες.
Και μαζεψε κανα βαζο απο τιποτα πιπεριες φλωρινης (συσκευασμενες ετοιμες) ειναι κατι μακροστενα ψηλα βαζα τα βαζεις τα ψηνεις φουρνο για αποστειρωση και κατευθειαν γεμισμα λαδι απο επανω και καπακι αμεσως .
Καλημέρα και σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Για πιο λόγο προτείνεις απλές ντομάτες κ όχι πομοντορι; Λόγο τιμής, γεύσης ή άλλο; Ελεγα πομοντορι γιατί έχουν λιγότερους σπόρους.
Είχα δοκιμάσει πέρισυ να κάνω πελτέ και τα έβαλα σε βαζάκια απο μέλι που είχα βράσει πριν το καυτό πολτό και το έκλεισα αμέσως, και όταν κρύωσαν τα εβαλα στην συντήρηση μιας και δεν είχα καταξύκτη. Όμως πάνω απο τους μισούς έπιασαν μούχλα παρόλο που είχε σφραγίσει τα βαζάκια. Κατάλαβα ότι είχαν σφραγίσει επειδή όταν ήρθε η ώρα να τα ανοίξω χρειαστηκαν περισσότερη δύναμη από όση συνήθως χρειάζονται. Δεν ξέρω τι έκανα λάθος, πάντως είχα βράσει καλά βαζάκια και καπάκια και τα ειχα πιάσει με τσιμπίδα που και αυτή ειχα βράσει. Μέχρι και το κουτάλι που χρησιμοποίησα για να βάλω το καυτό πολτο στο βάζω ειχα βράσει πριν.
Για αυτο λέω φέτος να συμπυκνώσω ελαφρά τον πολτό και να το βάλω κατάψυξη μιας και έχω πια καταξύκτη.
Για πιο λόγο προτείνεις απλές ντομάτες κ όχι πομοντορι; Λόγο τιμής, γεύσης ή άλλο; Ελεγα πομοντορι γιατί έχουν λιγότερους σπόρους.
Είχα δοκιμάσει πέρισυ να κάνω πελτέ και τα έβαλα σε βαζάκια απο μέλι που είχα βράσει πριν το καυτό πολτό και το έκλεισα αμέσως, και όταν κρύωσαν τα εβαλα στην συντήρηση μιας και δεν είχα καταξύκτη. Όμως πάνω απο τους μισούς έπιασαν μούχλα παρόλο που είχε σφραγίσει τα βαζάκια. Κατάλαβα ότι είχαν σφραγίσει επειδή όταν ήρθε η ώρα να τα ανοίξω χρειαστηκαν περισσότερη δύναμη από όση συνήθως χρειάζονται. Δεν ξέρω τι έκανα λάθος, πάντως είχα βράσει καλά βαζάκια και καπάκια και τα ειχα πιάσει με τσιμπίδα που και αυτή ειχα βράσει. Μέχρι και το κουτάλι που χρησιμοποίησα για να βάλω το καυτό πολτο στο βάζω ειχα βράσει πριν.
Για αυτο λέω φέτος να συμπυκνώσω ελαφρά τον πολτό και να το βάλω κατάψυξη μιας και έχω πια καταξύκτη.
Εχουν περισσοτερη ψυχα και να σου πω την αληθεια εμενα η γευση απο τα πομοντουρια παντα μου φαινεται "πλαστικη" .
Αν το κανεις ετσι οπως το λεω την διαδικασια ειναι σχεδον αεροστεγη τα βαζα με τον πελτε.
Εγω εβαζα και λαδι για παν ενδεχομενο. Το καταλαβαινεις οταν το ανοιγεις το βαζο που βαζεις ΠΟΛΥ δυναμη γιατι εχει σφραγισει.
Εννοειται ψυγειο ομως γιατι στην Ελλαδα εχουμε μεγαλες θερμοκρασιες αλλιως αν ηταν χειμωνας σε ενα σκιερο ντουλαπι.
Δοκιμασε σε καυτο ψημενο βαζο να γεμισεις λαδι απο επανω και συντηρηση οχι καταψυξη.
chris73
AVClub Addicted Member
Η "κλασσική" συνταγή κεικο-μηλόπιτας (ή ότι άλλου φρούτου) με ένα αυγό στο τηγάνι.
Ωραία για κανένα απογευματινό καφέ, να μυρίσει και λίγο το σπίτι και να σηκωθούμε για λίγο από τον καναπέ.
το παραέκανα λίγο στη ζάχαρη που δεν πρόλαβε να γίνει όλη καραμέλα αλλά οκ.
Κάτι σε κλασσική ταρτ τατάν πολύ ωραία και γρήγορη επίσης
https://www.youtube.com/watch?v=6b2rGPaoMyk
και παρόλο που δεν μου αρέσουν τα μήλα είχα και από ένα Ελβετό μια σουπερ ντούπερ μυρωδάτη και ελαφρά Νορμανδική μηλόπιτα αλλά εξαφανίστηκε η σελίδα του
Στο πρώτο κλείδωμα δεν έβαλα ούτε ένα κιλό αλλά για να δούμε τώρα...
Ωραία για κανένα απογευματινό καφέ, να μυρίσει και λίγο το σπίτι και να σηκωθούμε για λίγο από τον καναπέ.
το παραέκανα λίγο στη ζάχαρη που δεν πρόλαβε να γίνει όλη καραμέλα αλλά οκ.
Κάτι σε κλασσική ταρτ τατάν πολύ ωραία και γρήγορη επίσης
https://www.youtube.com/watch?v=6b2rGPaoMyk
και παρόλο που δεν μου αρέσουν τα μήλα είχα και από ένα Ελβετό μια σουπερ ντούπερ μυρωδάτη και ελαφρά Νορμανδική μηλόπιτα αλλά εξαφανίστηκε η σελίδα του
Στο πρώτο κλείδωμα δεν έβαλα ούτε ένα κιλό αλλά για να δούμε τώρα...
Αν σου αρεσουν οι μηλοπιτες κανε μια προσπαθεια και φτιαξε αυτην
https://www.youtube.com/watch?v=M5hF5YykkAU
Πολυ ευκολη, πανεμορφη, απιστευτα γευστικη και οτι πρεπει για το γιορτινο τραπεζι
Mandalorian Creator Shows How To Make Baby Yoda's Cookies
Γνωστος στο ευρυ κοινο και δη του Netflix ο Favreau απο την εκπομπη μαγειρικης the Chef (imdb) εδωσε την συνταγη για τα μπισκοτακια που ειχε στο Mandalorian ο πιτσιρικας.