Η Τέχνη του Ακονίσματος. Εργαλεία και Τεχνικές.
- Thread starter Χιωτης
- Start date
Πως σου πέρασε από το μυαλό αυτό; 
Από εχθές ξεκίνησα να ακονίζω ένα κουτάλι αλλά μου πήραν το μικροσκόπιο, περιμένω από τον Μπάμπη τον Σουγιά να μου φέρει άλλο για να ανεβάσω φωτογραφίες.
Από εχθές ξεκίνησα να ακονίζω ένα κουτάλι αλλά μου πήραν το μικροσκόπιο, περιμένω από τον Μπάμπη τον Σουγιά να μου φέρει άλλο για να ανεβάσω φωτογραφίες.
Πως σου πέρασε από το μυαλό αυτό;
Από εχθές ξεκίνησα να ακονίζω ένα κουτάλι αλλά μου πήραν το μικροσκόπιο, περιμένω από τον Μπάμπη τον Σουγιά να μου φέρει άλλο για να ανεβάσω φωτογραφίες.
Αύριο επιστρέφω Αθήνα… πλύσου κι έρχομαι.
Και πάμε σε κάτι που είχε ξεχαστεί...
Το λουρί που κάνουμε strop τα μαχαίρια.
Πρακτικά υπάρχουν 2 είδη δέρματος που είναι ικανά να καθαρίζουν τα μαχαίρια χωρίς να χαλάνε την κόψη.
Αυτό γιατί ο τρόπος βυρσοδεψίας και τα υλικά που χρησιμοποιούνται για αυτήν μπορούν να επηρεάσουν το δέρμα.
Το ρώσικου τύπου δέρματος, που χρησιμοποιεί για παράδειγμα η Γερμανική εταιρία Herold και το shell cordovan.
Η φιλοσοφία "πάρε ένα δέρμα και θα κάνεις τη δουλειά σου" ισχύει όσο το "πάρε μία πέτρα και θα κάνεις τη δουλειά σου".
Ένα καλό στροπάρισμα έχει τόση αξία όσο ένα καλό ακόνισμα.
Και αυτό χρειάζεται τεχνική, έχει διαδικασία (να καθαρίσεις το δέρμα, να το κρατάς ενυδατωμένο κλπ) αλλά και τρόπο ώστε να μην χαλάς την κόψη των μαχαιριών.
Το λουρί που κάνουμε strop τα μαχαίρια.
Πρακτικά υπάρχουν 2 είδη δέρματος που είναι ικανά να καθαρίζουν τα μαχαίρια χωρίς να χαλάνε την κόψη.
Αυτό γιατί ο τρόπος βυρσοδεψίας και τα υλικά που χρησιμοποιούνται για αυτήν μπορούν να επηρεάσουν το δέρμα.
Το ρώσικου τύπου δέρματος, που χρησιμοποιεί για παράδειγμα η Γερμανική εταιρία Herold και το shell cordovan.
Η φιλοσοφία "πάρε ένα δέρμα και θα κάνεις τη δουλειά σου" ισχύει όσο το "πάρε μία πέτρα και θα κάνεις τη δουλειά σου".
Ένα καλό στροπάρισμα έχει τόση αξία όσο ένα καλό ακόνισμα.
Και αυτό χρειάζεται τεχνική, έχει διαδικασία (να καθαρίσεις το δέρμα, να το κρατάς ενυδατωμένο κλπ) αλλά και τρόπο ώστε να μην χαλάς την κόψη των μαχαιριών.
Η cordovan από άλογο, η ρώσικου τύπου δεν ξέρω, νομίζω είναι θέμα επεξεργασίας.
Το ζώο πρέπει να έχει κλωτσήσει συγγενικό σου πρόσωπο πρώτου βαθμού στα αχαμνά, για αυτό και είναι πιο ακριβή.
Άλλο να σε κλωτσήσει άλογο για να βγάλεις cordovan, άλλο κατσίκι ή σκύλος
Το ζώο πρέπει να έχει κλωτσήσει συγγενικό σου πρόσωπο πρώτου βαθμού στα αχαμνά, για αυτό και είναι πιο ακριβή.
Άλλο να σε κλωτσήσει άλογο για να βγάλεις cordovan, άλλο κατσίκι ή σκύλος
Παρελαβα ενα δερμα ακονισματος καινουργιο με σκοπο να τελειωνω εκει το ακονισμα των μαχαιριών μου μετα το κιτ της Spyderco Sharpmaker.
Αν καποιος γνωριζει ας δωσει περισσοτερες πληροφοριες και συμβουλες.
Αν καποιος γνωριζει ας δωσει περισσοτερες πληροφοριες και συμβουλες.
Αυτό μοιάζει με shell cordovan.
Από που το τσίμπησες;
Ακούγεται ότι τα Nichiri τα φτιάχνει ο ίδιος που φτιάχνει και τα Kanayama.
Αν ισχύει, είναι πολύ μαλακό σαν δέρμα και από τα κορυφαία.
Πόσο πάχος έχει και πόσο πλάτος;
Αυτό το 300 λίγο με τρομάζει, εκτός αν χρησιμοποιεί άλλη αρίθμηση από τα kanayama.
Από που το τσίμπησες;
Ακούγεται ότι τα Nichiri τα φτιάχνει ο ίδιος που φτιάχνει και τα Kanayama.
Αν ισχύει, είναι πολύ μαλακό σαν δέρμα και από τα κορυφαία.
Πόσο πάχος έχει και πόσο πλάτος;
Αυτό το 300 λίγο με τρομάζει, εκτός αν χρησιμοποιεί άλλη αρίθμηση από τα kanayama.
Να σου πω το 300 με παραξενεψε και εμενα αν και εικαζω πως θα χρησιμοποιει αλλη κλίμακα μετρησης.
Απο το marketplace το πηρα.
Απο το marketplace το πηρα.
Πάμε μια στις φυσικές πέτρες ακονίσματος.
Αυτές είναι και οι πιο ακριβές γιατί βρίσκονται δύσκολα σε μεγέθη που να βολεύουν στο ακόνισμα.
Για μαχαίρια κουζίνας και εργαλεία δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να πάμε σε αυτές γιατί εκτός του ότι λόγω μεγέθους θα μιλάμε για πολύ σπάνιες πέτρες, οπότε πανάκριβες, από την άλλη, δεν μας νοιάζει ιδιαίτερα πως νοιώθει το ξύλο ή το κρέας όταν το κόβουμε.
Τέτοιοι είμαστε.
Όταν όμως έρθει η ώρα να ασχοληθούμε με τη μουσούδα μας τα θέλουμε όλα τέλεια!
Τα φυσικά χαρακτηριστικά τους εκτός από τα grit είναι και το πόσο μαλακή είναι η πέτρα.
Τα grit είναι μια πονεμένη ιστορία γιατί σε φυσικό πέτρωμα δεν είναι στάνταρ.
Το ποσό μαλακή είναι παίζει ρόλο στο ποσό εύκολη και γρήγορη είναι η πέτρα.
Κάποιες που έχουν ειδική πέτρα για να κάνεις λάσπη τις κατεβάζουν τα grit, με τεχνικές προπαρασκευής όπως τρίψιμο σε υψηλότερα grit με σαπούνι τους τα ανεβάζουν κατά ένα 10-15%.
Γαλλική coticule.
Δύσκολη πέτρα, θέλει πολύ εμπειρία και τρως πολύ συχνά τα μούτρα σου. Εδώ πάει το "είπαμε, μαλακή πέτρα αλλά το παρακάνανε εδώ".
Χρησιμοποιώντας λάσπη από την ίδια την πέτρα μπορείς από τα 7-8k που είναι περίπου να τη ρίξεις στα 3k.
Με τη λάσπη όμως πολύ πιθανόν να δημιουργήσεις μικρά σπασιματάκια στον αιθέρα. Μετά πρέπει να αποκτήσεις εμπειρία στο ποσό πυκνή να είναι η λάσπη, πόσα περάσματα να κάνεις και μέχρι να μάθεις τις παραξενιές της έχεις αποφυλακιστεί.
Γαλλική Le lune.
Πιο σκληρή πέτρα, από τα 12k μπορεί να πέσει στα 8k με τη λάσπη της. Αυτή σηκώνει τρίψιμο για να ανέβει στα 14k αν και με τις φυσικές είναι και πολύ θέμα τύχης.
Είπαμε, φυσικό πέτρωμα, η φύση δεν υπέγραψε ποτέ συμβόλαιο για το πόσα grit θα έχουν οι πέτρες της, δεν περίμενε να γεννηθούν βλαμμένοι που θα τις μετράνε.
Πολύ ωραίο φινίρισμα, μοιάζει με αυτό που κάνουν οι γιαπωνέζικες φυσικές πέτρες.
Αμερικάνικη arkansas translucent.
Πολύ εύκολη πέτρα, δίνει ένα πολύ γλυκό κόψιμο, δουλεύεται με σαπούνι μετά από το τελευταίο ακόνισμα. Δίνει αυτό το "κάτι" στη λεπίδα που ξεχωρίζει το "κόβει" από το "θερίζει".
Παρατηρείτε ότι σε όλες τις πέτρες οι γωνίες είναι φαγωμένες. Όσοι ακονίζουν θα ξέρουν γιατί.
Περιμένω και μια γερμανική θουριγγίας στις επόμενες 10 μέρες, είναι η πιο κλασσική πέτρα που χρησιμοποιούσαν οι μπαρμπέρηδες παλιά.
Μπάμπη ακόμη σε περιμένω
Αυτές είναι και οι πιο ακριβές γιατί βρίσκονται δύσκολα σε μεγέθη που να βολεύουν στο ακόνισμα.
Για μαχαίρια κουζίνας και εργαλεία δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να πάμε σε αυτές γιατί εκτός του ότι λόγω μεγέθους θα μιλάμε για πολύ σπάνιες πέτρες, οπότε πανάκριβες, από την άλλη, δεν μας νοιάζει ιδιαίτερα πως νοιώθει το ξύλο ή το κρέας όταν το κόβουμε.
Τέτοιοι είμαστε.
Όταν όμως έρθει η ώρα να ασχοληθούμε με τη μουσούδα μας τα θέλουμε όλα τέλεια!
Τα φυσικά χαρακτηριστικά τους εκτός από τα grit είναι και το πόσο μαλακή είναι η πέτρα.
Τα grit είναι μια πονεμένη ιστορία γιατί σε φυσικό πέτρωμα δεν είναι στάνταρ.
Το ποσό μαλακή είναι παίζει ρόλο στο ποσό εύκολη και γρήγορη είναι η πέτρα.
Κάποιες που έχουν ειδική πέτρα για να κάνεις λάσπη τις κατεβάζουν τα grit, με τεχνικές προπαρασκευής όπως τρίψιμο σε υψηλότερα grit με σαπούνι τους τα ανεβάζουν κατά ένα 10-15%.
Γαλλική coticule.
Δύσκολη πέτρα, θέλει πολύ εμπειρία και τρως πολύ συχνά τα μούτρα σου. Εδώ πάει το "είπαμε, μαλακή πέτρα αλλά το παρακάνανε εδώ".
Χρησιμοποιώντας λάσπη από την ίδια την πέτρα μπορείς από τα 7-8k που είναι περίπου να τη ρίξεις στα 3k.
Με τη λάσπη όμως πολύ πιθανόν να δημιουργήσεις μικρά σπασιματάκια στον αιθέρα. Μετά πρέπει να αποκτήσεις εμπειρία στο ποσό πυκνή να είναι η λάσπη, πόσα περάσματα να κάνεις και μέχρι να μάθεις τις παραξενιές της έχεις αποφυλακιστεί.
Γαλλική Le lune.
Πιο σκληρή πέτρα, από τα 12k μπορεί να πέσει στα 8k με τη λάσπη της. Αυτή σηκώνει τρίψιμο για να ανέβει στα 14k αν και με τις φυσικές είναι και πολύ θέμα τύχης.
Είπαμε, φυσικό πέτρωμα, η φύση δεν υπέγραψε ποτέ συμβόλαιο για το πόσα grit θα έχουν οι πέτρες της, δεν περίμενε να γεννηθούν βλαμμένοι που θα τις μετράνε.
Πολύ ωραίο φινίρισμα, μοιάζει με αυτό που κάνουν οι γιαπωνέζικες φυσικές πέτρες.
Αμερικάνικη arkansas translucent.
Πολύ εύκολη πέτρα, δίνει ένα πολύ γλυκό κόψιμο, δουλεύεται με σαπούνι μετά από το τελευταίο ακόνισμα. Δίνει αυτό το "κάτι" στη λεπίδα που ξεχωρίζει το "κόβει" από το "θερίζει".
Παρατηρείτε ότι σε όλες τις πέτρες οι γωνίες είναι φαγωμένες. Όσοι ακονίζουν θα ξέρουν γιατί.
Περιμένω και μια γερμανική θουριγγίας στις επόμενες 10 μέρες, είναι η πιο κλασσική πέτρα που χρησιμοποιούσαν οι μπαρμπέρηδες παλιά.
Μπάμπη ακόμη σε περιμένω
Μπάμπη ακόμη σε περιμένω
Είμαι έτοιμος λέμε…
Ήρθε και το μηχάνημα, θα σε πάρω να οργανωθούμε
Ωραίος!
Πριν ξεκινήσεις καλό είναι να ισιώσεις τις πέτρες με γυαλόχαρτα. Εννοείται ότι στραβή πέτρα, στραβά θα ακονίσει.
Χ με μολυβάκι και τρίψιμο σε χοντρό γυαλόχαρτο μέχρι να εξαφανιστούν οι γραμμές και μετά ανεβαίνεις, μέχρι λίγο πιο πάνω από τα ονομαστικά grit της πέτρας.
Δεν θέλεις τρελό progression, πας από τα 500 - 1500 και στο τσακίρ κέφι αν έχεις κάποια πάνω από τα 1500 την πας στα 2.500 - 3000.
Πριν ξεκινήσεις καλό είναι να ισιώσεις τις πέτρες με γυαλόχαρτα. Εννοείται ότι στραβή πέτρα, στραβά θα ακονίσει.
Χ με μολυβάκι και τρίψιμο σε χοντρό γυαλόχαρτο μέχρι να εξαφανιστούν οι γραμμές και μετά ανεβαίνεις, μέχρι λίγο πιο πάνω από τα ονομαστικά grit της πέτρας.
Δεν θέλεις τρελό progression, πας από τα 500 - 1500 και στο τσακίρ κέφι αν έχεις κάποια πάνω από τα 1500 την πας στα 2.500 - 3000.
Κρητικό ακόνι.
Όχι το λαδάκονο που πάει μέχρι τα 3-4000 grit, η μαύρη η γυαλιστερή που με καλή προετοιμασία γίνεται πέτρα φινιρίσματος.
Δημιουργεί μια μαύρη λάσπη ψιλή σαν πούδρα, κάνει μια κόψη μεταξύ γιαπωνέζικης και γαλλικής, στα επίπεδα μιας τυπικής arkansas στο πιο γλυκό της.
Τώρα θα μου πεις, "γιατί τόσες πέτρες;"
Η απάντηση είναι "γιατί τόσες προσμίξεις μετάλλων".
Δυστυχώς κάθε μέταλλο συμπεριφέρεται διαφορετικά σε κάθε πέτρα.
Στη μία μπορεί να γυαλίσει, στην άλλη να φεύγουν κομμάτια.
Μιλάμε για κομμάτια της τάξης εκατοστών του χιλιοστού που δεν φαίνονται στο μάτι, αλλά από τη στιγμή που φεύγει, εκείνο το σημείο απλά χάνει τον αιθέρα του.
Αν χρησιμοποιείς ένα εργαλείο με πριονοτή κίνηση δεν θα καταλάβεις διαφορά.
Αν όμως η κίνηση είναι κάθετη έχεις θέμα.
Κλασσική πέτρα που θα δημιουργήσει chips στην κόψη είναι η coticule όταν τη δουλεύεις με λάσπη.
Όχι το λαδάκονο που πάει μέχρι τα 3-4000 grit, η μαύρη η γυαλιστερή που με καλή προετοιμασία γίνεται πέτρα φινιρίσματος.
Δημιουργεί μια μαύρη λάσπη ψιλή σαν πούδρα, κάνει μια κόψη μεταξύ γιαπωνέζικης και γαλλικής, στα επίπεδα μιας τυπικής arkansas στο πιο γλυκό της.
Τώρα θα μου πεις, "γιατί τόσες πέτρες;"
Η απάντηση είναι "γιατί τόσες προσμίξεις μετάλλων".
Δυστυχώς κάθε μέταλλο συμπεριφέρεται διαφορετικά σε κάθε πέτρα.
Στη μία μπορεί να γυαλίσει, στην άλλη να φεύγουν κομμάτια.
Μιλάμε για κομμάτια της τάξης εκατοστών του χιλιοστού που δεν φαίνονται στο μάτι, αλλά από τη στιγμή που φεύγει, εκείνο το σημείο απλά χάνει τον αιθέρα του.
Αν χρησιμοποιείς ένα εργαλείο με πριονοτή κίνηση δεν θα καταλάβεις διαφορά.
Αν όμως η κίνηση είναι κάθετη έχεις θέμα.
Κλασσική πέτρα που θα δημιουργήσει chips στην κόψη είναι η coticule όταν τη δουλεύεις με λάσπη.
Οι περισσότερες καλές πέτρες έρχονται με μία μικρή, τη λεγόμενη slurry.
Όταν την τρίβεις στη μεγάλη δημιουργεί αυτή τη λάσπη.
Εδώ η λάσπη που φτιάχνει η coticule.
Η γαλλική φτιάχνει μωβ λάσπη, όπως είναι το χρώμα της δηλαδή.
Όσο πιο πυκνή η λάσπη τόσο πιο χαμηλά σε grit κατεβαίνει η πέτρα.
Έτσι, αντί να έχεις 2-3 πέτρες (3k,5k,8k για παράδειγμα ) χρησιμοποιείς μία πέτρα και την κατεβάζεις από τα 8k που είναι χωρίς λάσπη, όσο θέλεις.
Στο περίπου εννοείται.
Όταν την τρίβεις στη μεγάλη δημιουργεί αυτή τη λάσπη.
Εδώ η λάσπη που φτιάχνει η coticule.
Η γαλλική φτιάχνει μωβ λάσπη, όπως είναι το χρώμα της δηλαδή.
Όσο πιο πυκνή η λάσπη τόσο πιο χαμηλά σε grit κατεβαίνει η πέτρα.
Έτσι, αντί να έχεις 2-3 πέτρες (3k,5k,8k για παράδειγμα ) χρησιμοποιείς μία πέτρα και την κατεβάζεις από τα 8k που είναι χωρίς λάσπη, όσο θέλεις.
Στο περίπου εννοείται.
Υπόψιν πως ότι λέγεται για τις φυσικές πέτρες σε grit είναι ένας μπούσουλας που δεν ισχύει αλλά απλά βοηθάει.
Ακόμη και από την ίδια φλέβα μπορούν να βγουν πέτρες με διαφορετική διαβάθμιση.
Επίσης, άλλη δουλειά θα κάνει μια φυσική πέτρα που έχει λειανθεί σε γυαλόχαρτο, άλλη που έχει λειανθεί σε πέτρα, άλλη με βαρύ χέρι, άλλη με ελαφρύ, άλλη σε τρεχούμενο νερό, άλλη με σαπούνι κλπ κλπ.
Μιλάμε για φυσικά πετρώματα με κρυσταλλικής μορφής επιφάνεια που η φύση δεν υπέγραψε κανένα συμβόλαιο για το μέγεθος των κρυστάλλων, την γεωμετρία τους ή την τοποθέτηση τους!
Χονδρικά μετράνε το μέγεθος τους, βλέπουν ότι είναι στα 3μ, 1μ και το αντιστοιχούν στο περίπου στο σύστημα των grit που νομίζω είναι ιαπωνικό.
Μόνο με τις τεχνητές πέτρες μπορείς να είσαι σίγουρος για τα grit τους.
Ακόμη και από την ίδια φλέβα μπορούν να βγουν πέτρες με διαφορετική διαβάθμιση.
Επίσης, άλλη δουλειά θα κάνει μια φυσική πέτρα που έχει λειανθεί σε γυαλόχαρτο, άλλη που έχει λειανθεί σε πέτρα, άλλη με βαρύ χέρι, άλλη με ελαφρύ, άλλη σε τρεχούμενο νερό, άλλη με σαπούνι κλπ κλπ.
Μιλάμε για φυσικά πετρώματα με κρυσταλλικής μορφής επιφάνεια που η φύση δεν υπέγραψε κανένα συμβόλαιο για το μέγεθος των κρυστάλλων, την γεωμετρία τους ή την τοποθέτηση τους!
Χονδρικά μετράνε το μέγεθος τους, βλέπουν ότι είναι στα 3μ, 1μ και το αντιστοιχούν στο περίπου στο σύστημα των grit που νομίζω είναι ιαπωνικό.
Μόνο με τις τεχνητές πέτρες μπορείς να είσαι σίγουρος για τα grit τους.
Ok, ο Ιταλός εκτός από πέτρες που πρέπει να πηγαίνουν κάπου στα 2.000€ έχει ακονίσει τόσες πολλές που η ταχύτητά του είναι εξωπραγματική.
Φαίνεται όμως και πως δημιουργείται η λάσπη, πως την αραιώνει σιγά σιγά, στην Γιαπωνέζικη φαίνεται το "κόλλημα" που λέω ότι κάνει το ξυράφι στην πέτρα όπως και οι κινήσεις στις πέτρες και το strop.
'Οπως και πως ελέγχουμε την κόψη ενός ξυραφιού/μαχαιριού στο νύχι μας. Θα πρέπει από τη μία να μην "γλιστράει" στο νύχι αλλά και η αίσθηση να είναι η ίδια.
Απλά είναι σε 10x ταχύτητα.
H πρώτη είναι μία ταπεινή βέλγικη των 100-150€ περίπου, η δεύτερη φαίνεται σαν μία selected coticule που σε αυτό το μέγεθος, αν τη βρεις θα πάει κανένα 250άρι με 300άρι και η τρίτη μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ jnat που κάτω από 1500€ δεν βρίσκεις με τίποτα!
Φαίνεται όμως και πως δημιουργείται η λάσπη, πως την αραιώνει σιγά σιγά, στην Γιαπωνέζικη φαίνεται το "κόλλημα" που λέω ότι κάνει το ξυράφι στην πέτρα όπως και οι κινήσεις στις πέτρες και το strop.
'Οπως και πως ελέγχουμε την κόψη ενός ξυραφιού/μαχαιριού στο νύχι μας. Θα πρέπει από τη μία να μην "γλιστράει" στο νύχι αλλά και η αίσθηση να είναι η ίδια.
Απλά είναι σε 10x ταχύτητα.
H πρώτη είναι μία ταπεινή βέλγικη των 100-150€ περίπου, η δεύτερη φαίνεται σαν μία selected coticule που σε αυτό το μέγεθος, αν τη βρεις θα πάει κανένα 250άρι με 300άρι και η τρίτη μία ΤΕΡΑΣΤΙΑ jnat που κάτω από 1500€ δεν βρίσκεις με τίποτα!
Τώρα που βρήκαμε τους ειδικούς.. Κρητικές ακατέργαστες, πως τις φτάνουμε σε χρησιμοποιήσιμη κατάσταση; Δεν έχω φώτο αυτή τη στιγμή, αλλά είναι σε τελείως ακανόνιστο σχήμα.