Δεν νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με μικρή μειοψηφία. Προσωπικώς πιστεύω ότι τουλάχιστον ο 1 στους 3 τα εφαρμόζει από λίγο έως και εντελώς χαλαρά τα μέτρα. Το βλέπουμε με τα μάτια μας, παντού όπου βγούμε. Βλέπουμε τη διαφορά τώρα που έχει καλοκαιρία, σε σχέση με πριν 10 μέρες που δεν είχε. Άρα;
Εγώ είμαι υπέρ εκείνου του μέτρου και εκείνης της ποινής που θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα, το οποίο δεν είναι η τιμωρία αλλά η καθολική κατά το δυνατόν τήρηση του εγκλεισμού. Αλλιώς δεν έχει και νόημα.
Είμαστε αντιμέτωποι με μαζικές καταχρήσεις των εξαιρέσεων (σωματική άσκηση, ψώνια άνευ χρονικού περιορισμού), και τελικά ο μόνος λόγος που επιβάλλεται το πρόστιμο είναι ο τυπικός, δηλαδή να είσαι έξω και να μην έχεις στείλει sms ή να μη φέρεις μαζί σου το σχετικό έγγραφο. Το ότι μπορεί κάποιος να στελει κωδικό 6 για άθληση και να σουλατσάρει ρουφώντας το τσιγαράκι του (το συνάντησα αρκετές φορές!) δεν μας λέει κάτι; Μας αρκεί ότι έστειλε το sms; Μας ενδιαφέρει το να γνωρίζουμε πότε κάποιος βγαίνει έξω (γιατί μόνο αυτό εξυπηρετεί πλέον το μέτρο) ή να αποκλείσουμε τις άσκοπες μετακινήσεις;
Τάσο η Κίνα εφάρμοσε τα μέτρα αυτά με τον τρόπο που υποδεικνύεις. Και ναι, θα το παραδεχτούμε, αποτελεσματικά. Βεβαίως είχε και την οικονομική δυνατότητα, άλλο αυτό. Να απομονώσει μία ολόκληρη επαρχία, -στο μέγεθος της Ελλάδας- προκειμένου να σωθούν οι υπόλοιπες. Διακρίνω σε πολύ κόσμο και στα μέσα ένα ενδόμυχο θαυμασμό για τους Κινέζους και την αποτελεσματικότητα τους. Αλλά οι Κινέζοι έχουν ένα ιδιότυπο αυταρχικό (το λιγότερο) καθεστώς και μία άλλη διαφορετική κοινωνία. Που δε συμβαδίζει -ακόμα και να θέλουμε- με το δικό μας πολιτισμό και τρόπο ζωής.
Αλλά ας τ' αφήσουμε αυτά και ας πάμε στην ουσία. Σκοπός των μέτρων -όλων των μέτρων- δεν είναι ο εγκλεισμός αυτός καθαυτός,
ούτε ο περιορισμός των άσκοπων μετακινήσεων. Είναι η προστασία. Με τη δημιουργία απόστασης ανάμεσα στα άτομα, ώστε να εμποδίζεται πρακτικά η μετάδωση του ιού από άτομο σε άτομο.
Η αποτελεσματικότητα των μέτρων είναι αντίστοιχη προς το βαθμό συνειδητοποίησης τους.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι 1000 άτομα (ή και περισσότεροι) συγκεντρώνονται σ' ένα ανοιχτό χώρο, π.χ. μία πλατεία. Και περπατούν άσκοπα, κάνουν βόλτα στον ήλιο, κάνουν τις ασκησούλες τους.
Αλλά:
-Φοράνε όλοι τη μάσκα τους (για να μη μεταδίδουν τυχόν σε άλλους).
-Τηρούν ο ένας από τον άλλο μία απόσταση 2-3 μέτρων
τουλάχιστον. (Εξαίρεση τα ζευγάρια που έτσι κι' αλλιώς έρχονται μαζί από το σπίτι τους). Ο κίνδυνος μετάδοσης του ιού γίνεται μηδαμινός, στατιστικά μηδενικός. Εδώ είναι η ουσία. Εάν
όλος ο πληθυσμός μπορούσε να εκπαιδευτεί, ώστε να τηρεί τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης από μόνος του χωρις καταναγκασμό, τα μέτρα θα γίνονταν ηπιότερα.
Δεν το λέω στην τύχη, ούτε για φτηνό εντυπωσιασμό. Ενδέχεται, είναι μάλιστα πολύ πιθανό, η έκτακτη κατάσταση να κρατήσει πολύ περισσότερο απ' όσο υπολογίζουμε. Είναι πολλά αυτά που δε γνωρίζουμε ακόμα για τον ιό. (Την αντοχή του στους καλοκαιρινούς μήνες, τη διάρκεια ανοσίας όσων έχουν προσβληθεί κλπ). Αλλά εν τω μεταξύ οι άνθρωποι πρέπει και να τρώνε. Μία στοιχειώδης λειτουργία της οικονομίας πρέπει κάποια στιγμή να αποκατασταθεί. Ενδέχεται -δεν το ξέρουμε- να περάσουμε ένα μακρύ, μεταβατικό χρονικό διάστημα, όπου θα ζούμε τηρώντας ταυτόχρονα πλήθος προφυλάξεων. Όπου θα χρειαστεί να
εκπαιδευτούμε και να προσαρμοστούμε να ζούμε στις νέες συνθήκες. Γι' αυτό τονίζω το ρόλο της
εκπαίδευσης, της διαπαιδαγώγησης του πληθυσμού όπου πρέπει να οδηγούν τα μέτρα. Άλλωστε το πιο απλό, το πλύσιμο με νερό και σαπούνι ήταν κάποτε ζητούμενο, κάτι που οι κοινωνίες έπρεπε να μάθουν σιγά-σιγά. Και σήμερα είναι από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν τα παιδάκια.
Ελπίζω όλα αυτά ποτέ να μη συμβούν.
Δυστυχώς, τούτη τη στιγμή δεν μπορούμε να τα αποκλείσουμε.
Υ.Γ. Κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Κάποια μέτρα είναι μάλλον υπερβολικά. Στο χωριό μου όπου τώρα έχουμε μία ερημική παραλία, εάν πάνε 5-10 άτομα και κολυμπήσουν σε απόσταση 20-30 μέτρων ο ένας από τον άλλο, που είναι το πρόβλημα;
Νομίζω ότι η απλή, κοινή λογική μπορεί, εφ' όσον τη διαθέτουμε, να μας προφυλάξει από τους περισσότερους κινδύνους...
