To raw αρχείο είναι όπως το αρνητικό. Ότι λάθος έχεις κάνει εσύ ή έχει κάνει η μηχανή (το ψειρίζουμε τώρα) αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί στον ΗΥ διότι τα αρχεία δέχονται αλλαγές, αλλά τις βλέπουν ως μόνιμες καταστάσεις. Δηλ. από τη στιγμή που πατήσεις το save δεν γυρνάς προς το προηγούμενο αρχείο. Π.χ. αν θέλεις να αυξήσεις την οξύτητα (sharpness) για να την βλέπεις πιο ωραία στην τηλεόραση, τότε δεν έχεις τη δυνατότητα στη συνέχεια να μειώσεις την οξύτητα για να μη φαίνεται αφύσικη όταν θα την τυπώσεις.
Το raw αρχείο σου επιτρέπει να βγάλεις από αυτό διαφορετικά αρχεία Jpgs. Π.χ. ένα με χρωματική ισορροπία πιστή στην πραγματικότητα κι ένα με πλούσιο κορεσμό. Ή αν η μηχανή τράβηξε με ψυχρό φωτισμό (π.χ. γύρω στα 4500 Κelvin) μετά να το σηκώσεις στα 5500 Κ. Ή να βγάλεις από τα σκοτάδια τη λεπτομέρεια. Αυτά που είναι θαμμένα.
Όσο καλά κι αν είναι τα Jpgs από τη μηχανή (την όποια μηχανή) όταν θέλουμε να κάνουμε επεμβάσεις στη φωτογραφία, τότε το raw είναι αξεπέραστο. Κι όσο μεγαλύτερος ο αισθητήρας, τόσο μεγαλύτερα περιθώρια χειρισμού έχουν οι ΗΥ και τα προγράμματά τους (μιλώ για αισθητήρες ίδιας χρονολογίας ή τεχνολογίας).
Ok, ευχαριστώ για την απάντηση, θαρχισω και σε raw για να δω τις διαφορές και στην xz-2.
Σχετικα με το 16/9, τραβάει κανείς άλλος; Να το σταματήσω, τι λέτε; (offtopic, για να μη το ξεχασω...)