Και λίγη ορθογραφία....

Απάντηση: Re: Και λίγη ορθογραφία....

Ούτε και η γλώσσα του Παπαδιαμάντη ομιλείτο πάντως έστω και σε τοπικό επίπεδο έτσι όπως την έγραψε ο λογοτέχνης. Ή μήπως οι Άγγλοι πριν 400 χρόνια μιλούσαν τη γλώσσα του Σαίξπηρ;

Ο Παπαδιαμάντης στους διαλόγους έγραφε στην τοπική γλώσσα και μάλιστα με τους περισσότερους Σκιαθίτικους ιδιωματισμούς.
Ο συνδυασμός αυτός δινει το ιδιαίτερο χρώμα στα κειμενά του.

Κάτι που χρησιμοποίησε ακόμη πιό ακραία ο Εμπειρίκος...
 
Το σκιαθίτικο ιδίωμα είναι ένα στοιχείο στη γλώσσα του Παπαδιαμάντη, αναμειγνυόμενο με μία ιδιότυπη καθαρεύουσα, με ναυτική αργκό και όρους κλπ. Αυτή τη "γλώσσα" δεν νομίζω να τη μίλησε ποτέ κανείς, τουλάχιστον έτσι.
 
Απάντηση: Re: Και λίγη ορθογραφία....

Το αντίδοτο σ'αυτούς που γράφουν greeklish είναι να τους απαντάς σε μιά ξένη γλώσσα.:singer: Εγω χρησιμοποιώ κατα κόρον τα αγγλικά σε τέτοιες περιπτώσεις, η πλάκα είναι που αρκετές φορές δεν ξέρουν να ανταπαντήσουν σωστά ή και καθόλου ασχέτως αν χρησιμοποιούν λατινικό αλφάβητο.
Μια φίλη μου απαντά στα γαλλικά στους γκρικλισίζοντες.
Δεν θεωρώ ειρωνία εκ μέρους μου αυτό που κάνω, απλώς θεωρώ τα greeklish ασέβεια πρός τη γλώσσα τον πολιτισμό.
____
Βασίλης

C'est une très bonne idée! :SFGSFGSF:
 
Πιο πολύ γέλιο θα έχει να κάνει κανείς το ανάποδο, να απαντά αγγλιστί αλλά με χρήση του ελληνικού αλφαβήτου.
Δις ιζ ουάτ άι εμ τόκιν' αμπάουτ.
:flipout:
 
Η ιστορία με τα Greeklish δεν είναι καινούργια, άσχετα αν πολύς κόσμος, κυρίως νεαρόκοσμος, νομίζει ότι είναι. Τη γραφή αυτή, οι παλιότεροι, την ονόμαζαν φραγκολεβαντίνικη για να υποδηλώσουν την προέλευσή των γραμμάτων. Βέβαια, η χρήση της γινόταν εξ' ανωτέρας βίας και όχι επί τούτου, κυρίως από ανθρώπους που έλειπαν πολλά χρόνια από την Ελλάδα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, επειδή έχει τύχει να διαβάσω μερικά τέτοια γράμματα, πουθενά δεν έγραφαν π.χ. μπλα, μπλα...if you know what i mean αλλά an katalabenis ti leo.... Ίσως, τελικά, τα greeklish έχουν ξεχωριστή υπόσταση, ως γραπτός λόγος, μιας και γράφονται στα λατινικά, διαβάζονται σαν κινέζικα και ακούγονται σαν ελληνικά. Ωστόσο, οι οπαδοί της συγκεκριμένης γραφής δεν έχουν αποφασίσει σχετικά με την ορθογραφία των λέξεων. Π.χ. άλλος γράφει lexi, άλλος lexh, άλλος le3i και πάει λέγοντας ή legontas ή legodas.....
 
Δεν ξέρω, τέτοιες γραφές μου θυμίζουν το Υποθηκοφυλακείο Καλαμαριάς (και άλλα).
Όλα τα "ι" με γιώτα, τα "ο" με όμικρον, τα "ξ" και "ψ" αντικαθίστανται με "κσ" και "πσ", τα "αυ", "ευ" με "αβ", "αφ", "εβ" "εφ" και ούτω καθεξής. Υποτίθεται ότι γίνεται για αντιμετώπιση του φαινομένου της διπλής γραφής ενός επωνύμου, αλλά το παρακάνουν κάποιες φορές.
 
Αλήθεια, το "και ούτω καθεξής" πώς γράφεται στη δημοτική, δίχως τη χρήση της δοτικής; Ή γράφεται σκέτο κοκ, σαν το γλυκό;
 
Απάντηση: Re: Και λίγη ορθογραφία....

Αλήθεια, το "και ούτω καθεξής" πώς γράφεται στη δημοτική, δίχως τη χρήση της δοτικής; Ή γράφεται σκέτο κοκ, σαν το γλυκό;

Λάθος!!!
Κ.Ο.Κ= Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας :bang:
Γκατ ιτ μαν;;) :flipout::flipout:

_______
Αη Βασίλης
 
Σεβαστείτε τον Κ.Ο.Κ!

Μα ποιος είναι αυτός ο "και ούτω καθεξής" που πρέπει να σεβαστούμε (και δεν τον σέβεται κανείς) τέλος πάντων; :flipout::flipout:
 
Obsolete, adj. No longer used by the timid. Said chiefly of words. A word which some lexicographer has marked obsolete is ever thereafter an object of dread and loathing to the fool writer, but if it is a good word and has no exact modern equivalent equally good, it is good enough for the good writer. Indeed, a writer's attitude toward 'obsolete' words is as true a measure of his literary ability as anything except the character of his work. A dictionary of obsolete and obsolescent words would not only be singularly rich in strong and sweet parts of speech; it would add large possessions to the vocabulary of every competent writer who might not happen to be a competent reader.

Ambrose Bierce, The Devil's Dictionary (1911)