Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή; (από νήμα Winehouse)

Πάντως ρε σεις, με ποιο δικαίωμα κρίνουμε και είτε δικάζουμε είτε εξυμνούμε την ζωή κάποιου και την προσωπικότητα, επειδή μαθαίναμε γι αυτόν από τις ειδήσεις και τα βιντεοκλίπ... θα είναι αιώνια απορία μου...
Ο καθένας μας ζει όπως γουστάρει και όπως του έρχεται η ζωή, μπορεί να τη γουστάρουμε ή όχι τη ζωή άλλου ανθρώπου, αλλά δεν υπάρχει νόημα στο να την εγκρίνουμε ή όχι.

Ως προς το καλλιτεχνικό, συμπαθής φωνή η κοπέλα και κρίμα που πέθανε, αλλά δεν έφυγε από τη ζωή η Φεϊρούζ, ούτε η Μπίλυ Χολιντέι, ας υπάρχουν και κάποια όρια στο άκρο της υπερβολής επιτέλους...
 
Πρακτικά συζητάμε το κατά πόσον θα μπορούσε η Amy η οποιαδήποτε Amy να είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Προσωπικά κάποιον που πρακτικά εξυμνεί τα ναρκωτικά δεν μπορώ να τον έχω σαν παράδειγμα προς μίμηση.-
 
Η ίδια δεν εξυμνούσε οτιδήποτε..
Και υπήρξε ένα θύμα,πού υπό άλλες συνθήκες θά μπορούσε νά διευρύνει την προσφορά της στο τραγούδι(προσωπικά δεν θεωρώ οτι θά μείνει και σημείο αναφοράς στά τραγουδιστικά δρώμενα,είτε γιατί δεν πρόλαβε,είτε γιατί και να προλάβαινε μπορεί και νά μήν τα κατάφερνε)..

Ούτε ανησυχώ γιά τά παιδιά τού κόσμου απο κάθε Amy ..

Πιο πολύ εστίασα σε δυό παραμέτρους:
1)Oι σοβαρές και πολύ σοβαρές εξαρτήσεις είναι μορφή ασθένειας ....Σε άλλο νήμα θάχε ενδιαφέρον βέβαια και η αντιμετώπιση αυτών τών εξαρτήσεων απο τούς επίσημους φορείς,πού στο όνομα ''καθαρών κοινωνιών'' αρνούνται και την νομιμοποίηση τής μεθαδόνης πού θάχε σώσει ανθρώπινες ζωές και δημιουργούν ουρές απο καταλόγους εξαρτημένων .

2)Η ''ρόκ'' μυθολογία τού ''Ζήσε γρήγορα και πέθανε νέος'' είναι παντελώς αντιδραστική ως άποψη καί έχει τσακίσει εξαίρετα μυαλά.
 
Last edited:
Η όλη ιδέα του "παράδειγμα προς μίμηση" (ή προς αποφυγή) είναι προβληματική, για όποιον θέλει να βλέπει τους ανθρώπους ως ανεξάρτητες προσωπικότητες. Υπάρχει σαν ιδέα από τους "από πάνω" κάθε κοινωνίας που θέλουν να την κατευθύνουν κατά πως συμφέρει.
 
Kαμμία αγιοποίηση και κανένα παράδειγμα για τίποτα.
Σε μια ρηχή μουσική πραγματικότητα, η τύπισσα ξανάφερε την αναβίωση σ´ένα σπουδαίο είδος μουσικής.
Άθελα της και μέσα στη μαστούρα της. Το έκανε όμως.
Για να σας πει κάτι το παραπάνω πρέπει να ξέρετε τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στο είδος.

Τώρα αν δεν καταλαβαίνουμε ακόμη γιατί ήταν ξεχωριστό άτομο, μόνο το παραπάνω αρκεί για να μας κάνει.

Υ.Γ. Η σύγκριση που γίνεται με την Μπίλυ για παράδειγμα είναι άκαιρη, άκυρη και αστεία.
Υ.Γ2 Η τύπισσα δεν ήταν από τις αγαπημένες μου (έχω άλλες). Αλλά τις αναγνωρίζω τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε. Και την ευχαριστώ. Απλά πράγματα.
 
Σε μια ρηχή μουσική πραγματικότητα, η τύπισσα ξανάφερε την αναβίωση σ´ένα σπουδαίο είδος μουσικής.
Άθελα της και μέσα στη μαστούρα της. Το έκανε όμως.
Για να σας πει κάτι το παραπάνω πρέπει να ξέρετε τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια στο είδος.

Τώρα αν δεν καταλαβαίνουμε ακόμη γιατί ήταν ξεχωριστό άτομο, μόνο το παραπάνω αρκεί για να μας κάνει.

Εξακολουθείς να θεωρείς την (όποια) μουσική προσφορά* της, σαν αναγκαία και ικανή συνθήκη για να τη θεωρήσουμε ξεχωριστή ως άτομο. Μα η διαφωνία μας εκεί ακριβώς βρίσκεται, φτάνει η προσφορά της στη μουσική για να την χαρακτηρίσουμε ξεχωριστή προσωπικότητα;


* Όσον αφορά τη μουσική της προσφορά, δεν έχω τις κατάλληλες γνώσεις να την κρίνω (ως μη fan του είδους) αλλά, ως συνήγορος του διαβόλου δεν μπορώ να μην αναρωτηθώ πότε πρόλαβε να κάνει τομή στα μουσικά πράγματα με μόλις 2 (δύο) album στο ενεργητικό της. Το δεύτερο μάλιστα εδώ και 5 χρόνια. Προφανώς είχε προχωρήσει τόσο πολύ η εξάρτηση ώστε είχε καταστεί ανίκανη για δημιουργία. Κάπου παραπάνω γράφει χαρακτηριστικά ο Σπύρος για την ανικανότητα του καλλιτέχνη να δημιουργήσει ενώ είναι εξαρτημένος από διάφορες ουσ'ιες.
 
Last edited:
Μήπως μπερδεύετε τα απλά πράγματα με σύνθετα??

Η Amy ήταν και θα παραμείνει μία καλλιτέχνης που έβαλε ένα λιθαράκι στον σωστό "τοίχο" της μουσικής. Είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι.

Με τα "αν" και "θα" δεν θα βγάλουμε άκρη. Μπορεί να πήγαινε σε πλήρη αναβίωση της soul, στην σημερινή εποχή, μπορεί και όχι. Αυτό όμως είναι ανεξάρτητο απο το ότι έδωσε ένα πολύ καλό σπρώξιμο στο είδος, ώστε να το "τρέξει" κάποιος άλλος και να μην χαθεί.....πάλι. Η ίδια δεν πρόλαβε να μας το δείξει και για αυτό θα μείνει αιώνιο αναπάντητο ερώτημα αν θα τα καταφέρνε, για όποιον το αναρωτηθεί στο μέλλον.

Μετά πιάνετε το θέμα αν ήταν "ξεχωριστή"...

Μα τι εννοεί ο καθένας "ξεχωριστό", είναι τελείως υποκειμενικό ρε παίδες. Ξεχωριστός ήταν Jim Morrison, ξεχωριστή και η Billy, ξεχωριστή και η Amy. To ότι δεν ήταν στο ίδιο βεληνεκές σαν καλλιτέχνες, για εμένα δεν σημαίνει ότι δεν ήταν ξεχωριστοί σαν καλλιτέχνες και σαν άνθρωποι. Τι να κάνουμε τώρα, είναι η προσωπική μου άποψη και δεν αλλάζει(όχι οτι τέθηκε και τέτοιο θέμα)....

Για μένα τέτοια άτομα με "αδυναμίες"(ή πάθη, ή "αρρώστιες", κλπ) είναι ξεχωριστά και κατέχουν μια ξεχωριστή "γωνιά" στην ψυχή μου. Και όπως είπα στην πρώτο post μου, αν το "παιδί" μου τους παρακολουθούσε δεν θα είχα κανένα θέμα.

Αν έπεφτε στα ναρκωτικά, προφανώς δεν θα έφταιγε η Amy ή o Jim, αλλά εγώ σαν γονιός πρωταρχικά και μετά το σύστημα που επικρατεί στην κοινωνία, σαν μοντέλο διαπαιδαγώγησης και "εύκολης" πρόσβασης στα ναρκωτικά....

:ernaehrung004:
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα πρ

Ναι εντάξει θέλει τρόπο...
Δεν ακούσαμε ακόμη όμως κάποιο ''προοδευτικό και μη ψευδοδιλημματικό'' τίτλο.
:ears:
(είναι πολύ ευκολότερο να απορρίπτουμε από το να προτείνουμε)

OFF TOPIC Πετσόκοψες το μήνυμα μου βγάζοντας τα εικονίδια.

ΟΝ TOPIC

Θα σου απαντήσω χωρίς να προτείνω κάτι (δεν είμαι διαχειριστής ούτε άνοιξα εγώ το τόπικ)
Ούτε πρότυπα είναι οι καλλιτέχνες, ούτε παραδείγματα προς αποφυγή. Εκτός αν μιλάμε σε παιδιά της ΣΤ Τάξης του Δημοτικού.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματ

OFF TOPIC Πετσόκοψες το μήνυμα μου βγάζοντας τα εικονίδια.

ΟΝ TOPIC

Θα σου απαντήσω χωρίς να προτείνω κάτι (δεν είμαι διαχειριστής ούτε άνοιξα εγώ το τόπικ)
Ούτε πρότυπα είναι οι καλλιτέχνες, ούτε παραδείγματα προς αποφυγή. Εκτός αν μιλάμε σε παιδιά της ΣΤ Τάξης του Δημοτικού.

1) Μάλλον δε θυμάσαι καλά το μήνυμά σου. Δεν είχε κανένα εικονίδιο.

2) Όσον αφορά τον τίτλο απλά με επιβεβαιώνεις. Είναι πολύ ευκολότερο να απορρίπτουμε από το να προτείνουμε. Σύμφωνοι δεν είσαι Διαχειριστής αλλά από τη στιγμή που σχολιάζεις κάτι αρνητικά (τον τίτλο), ''οφείλεις'' να έχεις αντιπρόταση.
 
Last edited:
1.Θυμάμαι και πολύ καλά.
Εδώ το ποστ μου http://www.avclub.gr/forum/showpost.php?p=1056171850&postcount=237
και εδώ το quote σου, έχοντας βγάλει τα Smilies http://www.avclub.gr/forum/showpost.php?p=1056171885&postcount=238
Μάλλον τα έμπλεξες.
2.Δεν "οφείλω" τίποτα Διονύση. Και δεν είπα ότι είναι εύκολο ή δύσκολο. Έχω (νομίζω) το δικαίωμα να πω την γνώμη μου.
 
Αν φιλτράρουμε τους 'καλλιτέχνες' (μεγάλη κουβέντα) και τους διαχωρίσουμε σε αυτούς που παίρνουν ναρκωτικά και στους άλλους που δεν,,,μάλλον θα καταντήσουμε να ακούμε τα Ζουζούνια στο τέλος:Banane0:...Όλοι οι άλλοι ,μάλλον είναι καμμένοι...Απλά κάποιοι το δείχνουν περισσότερο και μερικοί το παρακάνουν (Βλέπε Amy κ.α).....
 
Αυτό είναι το δεύτερο μήνυμα που σου έκανα quote, σε αυτό όντως δεν περιέλαβα τα εικονίδια. Δεν αλλάζει όμως κάτι επί της ουσίας. Εγώ αναφερόμουν στο πρώτο στο οποίο και εστιάζεται η διαφωνία μας.
Ότι δηλαδή χαρακτηρίζουμε ελαφρά τη καρδία κάτι ως αρνητικό χωρίς όμως να έχουμε να αντιπροτείνουμε κάτι. Προφανώς και δεν οφείλεις με την κυριολεκτική έννοια του όρου, γι'αυτό και τα εισαγωγικά.
 
Μόνο ελαφρά τη καρδία δεν το έκανα Διονύση.
Συμφωνώ ότι διαφωνούμε πάντως. Εσύ πιστεύεις ότι για να κριτικάρω, πρέπει να έχω αντιπρόταση, εγώ πάλι όχι.
 
Re: Απάντηση: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή; (από νήμα Wi

Συμφωνώ ότι διαφωνούμε πάντως.

Κάτι είναι κι αυτό πάντως. Υπάρχει ένας ελάχιστος κοινός τόπος.
:ernaehrung004:
 
Απάντηση: Re: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή; (από νήμα Wi

Αν φιλτράρουμε τους 'καλλιτέχνες' (μεγάλη κουβέντα) και τους διαχωρίσουμε σε αυτούς που παίρνουν ναρκωτικά και στους άλλους που δεν,,,μάλλον θα καταντήσουμε να ακούμε τα Ζουζούνια στο τέλος:Banane0:...Όλοι οι άλλοι ,μάλλον είναι καμμένοι...Απλά κάποιοι το δείχνουν περισσότερο και μερικοί το παρακάνουν (Βλέπε Amy κ.α).....


Δεν νομίζω πάντως πώς η βάση τής συζήτησης ήταν αυτή...

Για μένα τουλάχιστον όχι...Και ο Σοπέν έπινε αψέντι γιατί πονούσε λογω προχωρημένης φυματίωσης..

Απλά διαχώρισα την θεση μου απο μερικούς ''μύθους'',πού έχουν δημιουργηθεί γιά το rock n''roll και οχι μονον..

Αλλως τε μέ τούς Καταραμένους είμαι, μονον πού υποκλίνομαι ακομα περισσότερο σε αυτούς πού επιβιώνουν μέ τά κουσούρια τους,το ταλέντο τους ,τό μή -ταλέντο τους,ακομα και μέσα στην ανωνυμία τους διπλα μας...

Αν δεν ήμουν μέ αυτούς πού παλεύουν μέ τούς δαίμονές τους και πολύ συχνά (οχι πάντα)καταφέρνουν και πορεύονται, θά ακύρωνα και επιλογές πού έχουν ορίσει την ζωή μου και στο επαγγελματικό επίπεδο.
 
Re: Απάντηση: Re: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή; (από νήμ

Σπύρος Σούρλας;1056172322 Αλλως τε μέ τούς Καταραμένους είμαι said:
υποκλίνομαι ακομα περισσότερο σε αυτούς πού επιβιώνουν μέ τά κουσούρια[/B] τους,το ταλέντο τους ,τό μή -ταλέντο τους,ακομα και μέσα στην ανωνυμία τους διπλα μας...

Αν δεν ήμουν μέ αυτούς πού παλεύουν μέ τούς δαίμονές τους και πολύ συχνά (οχι πάντα)καταφέρνουν και πορεύονται, θά ακύρωνα και επιλογές πού έχουν ορίσει την ζωή μου και στο επαγγελματικό επίπεδο.

Ακριβώς ετσι είναι..Τα κουσούρια είναι τεράστιος οδηγός για την πορεία μας...Λένε ότι από τα λάθη μας μαθαίνουμε..Δεν το βρίσκω απόλυτα σωστό....Προσωπικά μαθαίνω περισσότερα πράγματα από τα λάθη των άλλων....Οι δικές μου πράξεις,μου φαίνονται απόλυτα σωστές..:afro:

Είμαι και Ταύρος..χεχε
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή

.Λένε ότι από τα λάθη μας μαθαίνουμε..Δεν το βρίσκω απόλυτα σωστό..


Ναι βρέ...Αυτά ειναι προτεσταντισμοί,τού χειρίστου ειδους ...:ernaehrung004:


Αλλά δεν αντέχω και το ''live fast die young'' πού ήταν τεράστια μούφα ,καί πήρε πολύ κόσμο στον λαιμό του..Εκαψε κυριολεκτικά κόσμο και ντουνιά και ολόκληρα κινήματα...

Ελπίζω νά μην ξαναυιοθετηθεί ποτέ γιατί ένα ολόκληρο κίνημα ελπίδας εναντίον τού πολέμου τού Βιετνάμ ,πήγε κατά διαόλου και σήμερα τά πράγματα ειναι χειρότερα...
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς απο

Ναι βρέ...Αυτά ειναι προτεσταντισμοί,τού χειρίστου ειδους ...:ernaehrung004:


Αλλά δεν αντέχω και το ''live fast die young'' πού ήταν τεράστια μούφα ,καί πήρε πολύ κόσμο στον λαιμό του..Εκαψε κυριολεκτικά κόσμο και ντουνιά και ολόκληρα κινήματα...

Φεουδαρχισμοί είναι........




Για να μην ξεχνάμε και το καθεστώς μας.......:ADFADF1:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς απο

Αλλά δεν αντέχω και το ''live fast die young'' πού ήταν τεράστια μούφα ,καί πήρε πολύ κόσμο στον λαιμό του..Εκαψε κυριολεκτικά κόσμο και ντουνιά και ολόκληρα κινήματα...

Ελπίζω νά μην ξαναυιοθετηθεί ποτέ γιατί ένα ολόκληρο κίνημα ελπίδας εναντίον τού πολέμου τού Βιετνάμ ,πήγε κατά διαόλου και σήμερα τά πράγματα ειναι χειρότερα...

Δεν σε προλαβαινω...

Στο πρώτο σκέλος συμφωνώ...

Για το δεύτερο έχω τις επιφυλάξεις μου,,για το αν θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα τόσο μαζικό (και ειρηνικό) κίνημα πίεσης χωρίς την 'ανεμελιά' που κουβαλάνε τα ναρκωτικά....(woodstock,hippies κλπ)

Μην ξεχνάς πως ο πιωμένος (θεωρητικά) δεν φοβάται τίποτα...