Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή; (από νήμα Winehouse)

Re: Απάντηση: Καλλιτέχνες και πάθη: πρότυπα ή παραδείγματα προς αποφυγή; (από νήμα Wi

Και δε θα έρθεις για ούζο;
Ok, ο πληθυντικός ισχύει από σήμερα τότε.
Και 100 φορές στον πίνακα το "Θρύλε Θεέ μου Ολυμπιακέ μου".

Μην βγαινετε οφ τοπικ ρε ρεμαλια.

Αν και προς αποφυγην ειστε και εσεις οποτε μπορει να ειστε και ον τοπικ :p
 
Είδες Ολυμπιακός και στράβωσες ε; :rofl:

Εννοείται πως είμαι παράδειγμα προς αποφυγήν!
 
Εισαι Ολυμπιακος εσυ ? :eek: Παιζει να ειναι η πρωτη φορα που το λες....

O αλλος δεν ειναι ρε . Ειναι κερμιτ.:D
 
Ειναι καθαρα γονιδιακο θεμα ο εθισμος;; Ποσο επηρεαζει το περιβαλλον που μεγαλωνει ενα παιδι;;; Μπορει να υπαρχει γονιδιακη προδιαθεση και αυτο να αντραπει απο το οικογενιακο περιβαλλον (κυριως στην πρωτη πενταετια της ζωης του παιδιου);;;;Μπορει να μην υπαρχει γονιδιακη προδιαθεση και ενα περιβαλλον να "δημιουργησει" εναν addict??
Οτι και να συμβαινει το μονο που μπορει να κανει ενας γονεας ειναι να δειξει αγαπη και αποδοχη στα παιδια του και απο εκει και περα να ξερει οτι δεν ειναι στο χερι του τι θα κανουν με τη ζωη τους..
Παναγιωτης 10 μηνων :flipout::flipout::flipout:
 
Και η πιο εθιστικη ουσια απο ολες μακραααααν απο τη δευτερη ειναι ... ο καπνος. Το 85% των ανθρωπων που θα αρχισουν το καπνισμα θα γινουν εθισμενοι καπνιστες....
Τα αντιστοιχα ποσοστα σε αλκοολ και drugs ειναι αστεια...Βεβαια το τσιγαρο εχει λιγοτερες συνεπειες στην ποιοτητα ζωης του ατομου, αλλα δε παυει να ειναι θανατηφορος εθισμος... (ειμαι καπνστης).
 
Το τσιγάρο σαφώς και είναι εθισμός. Αλλά είναι φτηνό και διατίθεται παντού και δεν έχει καμμία επίδραση στην υπόλοιπη ζωή του ατόμου πέραν της υγείας του . Τα ναρκωτικά αντιθέτως είναι ακριβά , έχουν δυσμενέστατη επίδραση στην εργασιακή ζωή του ατόμου με αποτέλεσμα να εμφανίζει αυτό παραβατική γενικώς συμπεριφορά για την εξασφάλιση της δόσης του ( κλοπές , βαποράκι κλπ ) - εκτός κι αν είσαι διάσημος και πλούσιος αστέρας ή πλούσιος γενικά οπότε η προμήθεια της δόσης δεν είναι αγωνιώδης και οικονομικά προβληματική.

Από την άλλη το ζήτημα της γονιδιακής "προκαθορισμένης" πορείας του ατόμου δημιουργεί άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την επίδραση , και πόση , του περιβάλλοντος επί του ατόμου , της δυνατότητας του να αποφασίσει και να επιλέξει ελεύθερα . Αν όλα καθορίζονται γονιδιακά ( και δυστυχώς υπάρχουν έρευνες ή "έρευνες" σχετικά και με το θρησκευτικό γονίδιο ή το γονίδιο του αριστερού ή δεξιού ) μάλλον θα πρέπει να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων και όλο το νήμα "Που πάει η χώρα". ...
 
Last edited by a moderator:
Και εδω μαλλον πρεπει να μπει και το ερωτημα...

Μπορουμε ή καλυτερα πρεπει να αντιμετωπιζουμε τις εξαρτησιογονες ουσιες με την ιδια ματια;

Γιατι και τα παραδειγματα που λεει και ο by proxy αφορουν τις ισχυρα ψυχοτροπες ουσιες και οχι ολο το ευρος αυτων που γενικοτερα ονομαζουμε "ναρκωτικα".

Οσο για την γονιδιακη προελευση της εξαρτησης... ειμαι της γνωμης οτι προκειται για συνδιασμο. Περιβαλλον και η ιδια η φυση του ανθρωπου.
 
Researchers have not yet identified a specific gene that is responsible for drug addiction, or even a gene that is responsible for an addiction to alcoholism. This does not mean that genes aren't relevant and important, but with many complex disorders such as drug addiction, many genes need to act together with factors in the environment for the disorder to come into existence.

Recent research conducted at the National Institute on Drug Abuse has identified 89 genes of our 30,000 or so genes that seem linked to drug abuse and dependence. There may even be others, but at least 89 have been identified. These researchers found that many of these genes were associated with addiction to several different drugs, which suggests that genes that predispose someone to addiction do this, because they affect basic brain processes that include nerve connections and how the brain handles information.

So in answer to your question, there does not appear to be any one gene responsible for drug addiction, but rather numerous genes that increase one's vulnerability to become addicted to drugs. And again, these genes need to encounter certain environmental factors for this vulnerability to come into existence.

The Eagle Tribune 21.11.2008

Εκλαϊκευμένο μεν , φαντάζομαι όμως πως είναι σχετικά ακριβές . Εκτός από το (-ά) γονίδιο (-α) ή την γενετική προδιάθεση χρειάζονται και άλλοι παράγοντες για να οδηγήσουν στην χρήση ναρκωτικών .
Φαντάζομαι όμως πως ακόμη και αν αποδειχθεί πως αποκλειστικά ή κυρίως γενετικοί παράγοντες ευθύνονται για την χρήση ναρκωτικών , αυτό δεν θα έχει και τεράστιο αντίκτυπο και για τους υποστηρικτές των θεωριών περί "παθών" , περί ανθρώπων που ζούν στην σφαίρα του μύθου τους βουτηγμένοι μέσα στις ουσίες κλπ ; Αφου τελικά γενετικοί λόγοι θα είναι η βάση για όλα αυτά. Αρα το σημαντικό για υποστηρικτές τέτοιων θεωριών είναι η ύπαρξη ελευθερίας βούλησης χωρίς την οποία καταρρέει το οικοδόμημα της μυθικής πεαναστατημένης παθιασμένης ζωής . Αυτή όμως η ελευθερία βούλησης εμπεριέχει το στοιχείο της επιλογής αυτό ακριβώς δηλαδή το στοιχείο που κάνει ορισμένους από εμάς να δείχνουμε μη ανεκτικοί προς τους ναρκομανείς .
 
Το τσιγάρο σαφώς και είναι εθισμός. Αλλά είναι φτηνό και διατίθεται παντού και δεν έχει καμμία επίδραση στην υπόλοιπη ζωή του ατόμου πέραν της υγείας του . Τα ναρκωτικά αντιθέτως είναι ακριβά , έχουν δυσμενέστατη επίδραση στην εργασιακή ζωή του ατόμου με αποτέλεσμα να εμφανίζει αυτό παραβατική γενικώς συμπεριφορά για την εξασφάλιση της δόσης του ( κλοπές , βαποράκι κλπ ) - εκτός κι αν είσαι διάσημος και πλούσιος αστέρας ή πλούσιος γενικά οπότε η προμήθεια της δόσης δεν είναι αγωνιώδης και οικονομικά προβληματική.

Από την άλλη το ζήτημα της γονιδιακής "προκαθορισμένης" πορείας του ατόμου δημιουργεί άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την επίδραση , και πόση , του περιβάλλοντος επί του ατόμου , της δυνατότητας του να αποφασίσει και να επιλέξει ελεύθερα . Αν όλα καθορίζονται γονιδιακά ( και δυστυχώς υπάρχουν έρευνες ή "έρευνες" σχετικά και με το θρησκευτικό γονίδιο ή το γονίδιο του αριστερού ή δεξιού ) μάλλον θα πρέπει να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων και όλο το νήμα "Που πάει η χώρα". ...

Ακομη και οι εθισμενοι σε perscription pills που δεν χρειαζεται να κλεψουν η να οδηγηθουν σε αλλες παραβατικες συμπεριφορες, η και οι ζαπλουτοι rock star ή whatever βιωνουν την ιδια απογνωση, και απελπισια οπως ολοι οι χρηστες. Υπαρχει η αποψη του περιορισμου της κοινωνικης ζημιας (χορηγηση οπιουχων απο νοσοκομεια κτλ) το οποια περιοριζει τις κοινωνικες συνεπειες αλλα δε βοηθαει τον χρηστη ως προς την ουσια του προβληματος.
Για το γονιδιακο θεμα ειναι μια πραγματικοτητα. Το τι θα κανει ο καθενας αυτες τις πληροφοριες ειναι δικο του θεμα.
 
Αυτή όμως η ελευθερία βούλησης εμπεριέχει το στοιχείο της επιλογής αυτό ακριβώς δηλαδή το στοιχείο που κάνει ορισμένους από εμάς να δείχνουμε μη ανεκτικοί προς τους ναρκομανείς .

Το αν καποιος ειναι ζάπλουτος η μπατίρης, γνωστός ή μη δεν εχει κανενα ενδιαφερον, η πρεζα θα σκοτώσει ούτως η άλλως και φυσικά η οποια μυθοποίηση ειναι εγκληματική.
Ειναι κοινωνικο το φαινομενο και για αυτο δεν τιθεται θεμα επιλογης οπως το λες, εκτος αν κολλας στην πρωτη βελονια. Δηλαδη το οτι το εψαξες, την επαθες και τωρα μαγκα μου εξω απο εδω.
Στα κοινωνικα φαινομενα δεν ισχυουν αυτα και αυτο το ερμο "η κοινωνια τα σπρωξε" ισχύει. Το οτι το φαινομενο δημιουργει ευθυνες, ειναι δεδομενο. Οποιος θελει τις αντιλαβανεται, οποιως θελει οχι. Την αποψη σου ομως την κατατάσσω στην άρνηση. Το ποιο απλο παραδειγμα ειναι να δεις πρεζακι σε ενα φιλήσυχο χωριό μιας ωραίας και ζεστής (για το επισκέπτη) κοινωνίας.

Η ευθυνη ανηκει σε ολους, κανεις δεν ξυπνησε ποτε μια μερα και αποφασισε να πεθάνει. Η αντιμετωπιση τους ως παρίες και οχι ως ασθενείς ειναι λάθος.
 
Ή και ο εθισμος στο αλκοολ. Ο χρηστης δε χρειαζεται να παρανομησει για να προμηθευτει αλκοολ ουτε οδηγειται σε εγκληματικες πραξεις κι ομως η συνεπειες για τη ζωη του ειναι καταστροφικες. Μη ξεχναμε οτι υπαρχει και το συναισθηματικο επιπεδο και οχι μονο η κοινωνικη εικονα...
 
Ειναι καθαρα γονιδιακο θεμα ο εθισμος;; Ποσο επηρεαζει το περιβαλλον που μεγαλωνει ενα παιδι;;; Μπορει να υπαρχει γονιδιακη προδιαθεση και αυτο να αντραπει απο το οικογενιακο περιβαλλον (κυριως στην πρωτη πενταετια της ζωης του παιδιου);;;;Μπορει να μην υπαρχει γονιδιακη προδιαθεση και ενα περιβαλλον να "δημιουργησει" εναν addict??
Οτι και να συμβαινει το μονο που μπορει να κανει ενας γονεας ειναι να δειξει αγαπη και αποδοχη στα παιδια του και απο εκει και περα να ξερει οτι δεν ειναι στο χερι του τι θα κανουν με τη ζωη τους..
Παναγιωτης 10 μηνων :flipout::flipout::flipout:


So in answer to your question, there does not appear to be any one gene responsible for drug addiction, but rather numerous genes that increase one's vulnerability to become addicted to drugs. And again, these genes need to encounter certain environmental factors for this vulnerability to come into existence.

Δε διαφωνω. Απλα απο τη στιγμη που για χ, ψ λογους καποιος ειναι addict, δε μπορει να διαχειριστει τη χρηση ουσιων...
 
Παναγιώτη, έχεις πάθη;

Αυτό θα εξηγούσε πολλά (above και bellow (back to) black(s))

:p :p :p
 
Μιχάλη η λάθος αυτοθεραπεια ισχυει και σήμερα.Οτι εγραψα δεν τογραψα για το 70.Τωρα μαλιστα το προβλημα εχει θεριεψει.


Μπορεί. Αλλά αυτοθεραπεία με κάτι που είναι παράνομο και τόσο εθιστικό;
Άλλο να σε ψεκάζει ο άλλος με Windex και να λέει ότι κάνει καλό σε οτιδήποτε και άλλο να χτυπάς ηρωίνη...
Σε ποιο λογικό άνθρωπο θα προσφέρεις κόκα για να γίνει καλά και θα την πάρει;


Πλάκα πλάκα πάλι αλλού πήγε... Δεν μπορούμε να μείνουμε σε ένα θέμα ε;
Θα το φάμε το ξύλο από τους συντονιστές στο τέλος! :flipout:


Εισαι Ολυμπιακος εσυ ? :eek: Παιζει να ειναι η πρωτη φορα που το λες....

O αλλος δεν ειναι ρε . Ειναι κερμιτ.:D

Είπα εγώ ότι είμαι Ολυμπιακός;
Ούτε τι σχήμα έχει η μπάλα δεν ξέρω.
Εσύ είσαι football adict και βλέπεις μπάλες παντού...
Να το κοιτάξεις, αλλά μην πάρεις τίποτα περίεργο ε; :rofl:

Όσο για το τι είναι ο Θ, το ξέρω, για αυτό και του έβαλα αυτή την τιμωρία!:Banane0:
 
Είπα εγώ ότι είμαι Ολυμπιακός;
Ούτε τι σχήμα έχει η μπάλα δεν ξέρω.
Εσύ είσαι football adict και βλέπεις μπάλες παντού...
Να το κοιτάξεις, αλλά μην πάρεις τίποτα περίεργο ε; :rofl:

Με μια σου φραση μας εβαλες ξανα ον τοπικ !! Μεγαλος μαεστρος :2thumb22sup:


Τι να παρω ρε συ ? Δεν μου κανουν τιποτα τα εχω δοκιμασει ολα λεμε :Banane0:

Σαν τον Οβελιξ ειμαι :D

Υγ
Δεν πειραζει νασαι Ολυμπιακος ρε συ με Ολυμπιακους μπορω αγαπουλες. Με μακακες δεν μπορω οποτε εσυ εκπιπτεις:ADFADF1:
 
Κατ αρχήν σεβασμός στη νεκρή. Για ένα κορίτσι που φεύγει έχοντας ζήσει μόλις 27 χρόνια, είναι ντροπή να αποδίδονται άσχημοι χαρακτηρισμοί την στιγμή μάλιστα που ο χαμός της είναι τόσο νωπός. Ο όρος ''παράδειγμα προς αποφυγήν'' μου φαίνεται ιδιαίτερα...χοντροκομμένος. Τι θα πει παράδειγμα προς αποφυγήν? Το ταλέντο της ας πούμε? Η επιλογή να ακολουθήσει κάποιος το όνειρό του ή η πίστη στις δυνάμεις του και στις δυνατότητες του? Κάποια πράγματα συνεπάγονται μοιραία με κάποια άλλα αυτό δε σημαίνει πώς διαγράφουμε μονοκοντυλιά τα πάντα. Το να παρασυρθεί κάποιος, ή να μην είναι αρκετά ''δυνατός'' είναι ανθρώπινο. Και δεδομένου ότι η τέχνη παράγεται από ανθρώπους για ανθρώπους, νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι που να γεννά αντιπαραθέσεις.

Η Amy Winehouse είναι άλλη μία ανάμεσα σε άλλους τόσους και αποδεικνύει περίτρανα ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το τι θα κρατήσει κάθε άνθρωπος που ασχολείται μαζί της και τη θεωρεί είτε ως πρότυπο είτε ως κάτι κατακριτέο είναι θέμα ωριμότητας, ψυχραιμίας και υποκειμενικότητας γενικότερα. Αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι φαύλος κύκλος όλη αυτή η ιστορία με τους καλλιτέχνες που είναι δέσμιοι των παθών τους γιατί πολλές φορές αυτά είναι η γενεσιουργός αιτία αριστουργημάτων.
 
Κατ αρχήν σεβασμός στη νεκρή. Για ένα κορίτσι που φεύγει έχοντας ζήσει μόλις 27 χρόνια, είναι ντροπή να αποδίδονται άσχημοι χαρακτηρισμοί την στιγμή μάλιστα που ο χαμός της είναι τόσο νωπός. Ο όρος ''παράδειγμα προς αποφυγήν'' μου φαίνεται ιδιαίτερα...χοντροκομμένος. Τι θα πει παράδειγμα προς αποφυγήν? Το ταλέντο της ας πούμε? Η επιλογή να ακολουθήσει κάποιος το όνειρό του ή η πίστη στις δυνάμεις του και στις δυνατότητες του? Κάποια πράγματα συνεπάγονται μοιραία με κάποια άλλα αυτό δε σημαίνει πώς διαγράφουμε μονοκοντυλιά τα πάντα. Το να παρασυρθεί κάποιος, ή να μην είναι αρκετά ''δυνατός'' είναι ανθρώπινο. Και δεδομένου ότι η τέχνη παράγεται από ανθρώπους για ανθρώπους, νομίζω ότι δεν υπάρχει κάτι που να γεννά αντιπαραθέσεις.

Η Amy Winehouse είναι άλλη μία ανάμεσα σε άλλους τόσους και αποδεικνύει περίτρανα ότι κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το τι θα κρατήσει κάθε άνθρωπος που ασχολείται μαζί της και τη θεωρεί είτε ως πρότυπο είτε ως κάτι κατακριτέο είναι θέμα ωριμότητας, ψυχραιμίας και υποκειμενικότητας γενικότερα. Αλλά μην ξεχνάμε ότι είναι φαύλος κύκλος όλη αυτή η ιστορία με τους καλλιτέχνες που είναι δέσμιοι των παθών τους γιατί πολλές φορές αυτά είναι η γενεσιουργός αιτία αριστουργημάτων.

Περίμενα πως και πως να διαβάσω την άποψη σου.....

:2thumb22sup: