Καλό ταξίδι .... φίλε Σπύρο!

Hταν από αυτούς που αγάπησαν το φόρουμ περισσότερο από τον καθένα και μαζί με αυτό και πολύ κόσμο από εδώ.Τον Σπυρακο αν τον έβλεπες δυο φορές την τρίτη γινόσουν φίλος του.Ανοιχτή καρδιά γεμάτη αγάπη για τον συνάνθρωπο του.Πάντα έλεγε "είμαστε μια παρέα τρελών αλλά μας γουστάρω"Δεν μπορώ να γράψω άλλο γιατί με πήραν τα ζουμιά.Σπυρακο καλό ταξίδι και να μας βλέπεις εκεί που θα πας.Αν υπάρχει παράδεισος σίγουρα θα είσαι εκεί.
Καλο ταξίδι φίλε.
 
Θερμή παράκληση:

Όποιος τον επισκεφθεί στην τελευταία του κατοικία ας ανάψει ένα κεράκι στην μνήμη του απο όλους εμάς που δεν θα μπορέσουμε να του πούμε αντίο..
 
Ειναι η δευτερη φορά που βιώνω ενα e-loss σε αυτο το forum και πραγματικά χωρίς καν να έχω γνωρίσει τον Σπύρο αυτοπροσώπος παρά μόνο μέσα απο τα γραπτά σε αυτον το χώρο νιώθω ήδη ενα κενό μέσα μου.

Εχε γεια και see you in another life brother!
 
Χρειάστηκε να διαβάσω μερικά post του Σπύρου
για να τον θυμηθώ, μιας και δεν είχα την τύχη
να τον γνωρίσω από κοντά.

Κρίμα ....... πολύ κρίμα.

Καλό ταξίδι Σπύρο
και ας αναπαυθεί η ψυχή σου.
 
Θα ήθελα απλά να εκφράσω τα θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του. Μεγάλη απώλεια και γιά 'μας που γνωρίσαμε το ήθος και την πάντα καλή του διάθεση.

Σπύρος Κωστόπουλος said:
Ξημέρωσε η πιο Άγια Μέρα της χρονιάς. Μακάριοι όσοι ξυπνήσουν από τα γλυκά τρίγωνα των παιδιών που λένε τα Κάλαντα, έστω και αν ήθελαν να χουζουριάσουν Κυριακάτικα...:sleep:

Προς Θεού, μην αποπαίρνετε τα παιδάκια, αν σάς έρχονται κατά κύματα: δεν υπάρχει χειρότερη υποδοχή από το "τα' παν άλλοι". Θυμηθείτε ότι κάποτε υπήρξαμε όλοι παιδάκια και περιμέναμε πώς και πώς αυτές τις μέρες για να φουσκώσουμε λιγάκι τον κουμπαρά... :smile:

Χρόνια Καλά, Υγεία και Αγάπη σε όλους!

Και του χρόνου...//;-)
Click to expand...



Αντίο Σπύρο -bye-
 
Δεν ξέρω τι να πω για το Σπύρο

Καλή δύναμη για την οικογένεια του
Καλή αντάμωση για εμάς τους φίλους του
Ότι θα μας λείψει, ότι δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ

Καλό ταξίδι φίλε μου και εύχομαι να βρεις χώρο στην τεράστια καρδιά σου να συγχωρέσεις όλους εμάς που δεν είμασταν τόσο κοντά σου όσο θα θέλαμε ...
 
Προσωπικά δε σε γνώριζα, αλλά διάβασα όλα σου ποστ σήμερα. Εχθές το πρώτο πράγμα που διάβασα το πρωί ήταν αυτό το θρεντ... Και το τελευταίο...

Καλό ταξίδι, Σπύρο...
 
Είναι η δεύτερη φορά που βιώνω μια τέτοια κατάσταση στο φόρουμ. Αυτή την πίκρα στο στόμα, κι αυτούς τους πόνους στην πλάτη και στην καρδιά. Θυμίζω ότθ η πρώτη φορά ήταν όταν με πήρε τηλέφωνο ο Ανδρέας ο Καφάτος για να μου ανακοινώσει ότι ο Κώστας Ν. (ο φωτορεπόρτερ του avforum αν θυμάστε) για προσωπικούς λόγους είχε προσπαθήσει να βάλει τέρμα στη ζωή του και τα κατάφερε.

Είναι περίεργο, αλλά όταν φεύγουν συγγενείς, νιώθω απλά ένα κενό, δεν πονώ. Είναι περίεργο, που για ανθρώπους με τους οποίους η επαφή ήταν κυρίως μέσα από τον ΗΥ νιώθω έτσι πιο ανθρώπινα, γεμάτος συναίσθημα.

Μάλλον αυτό το φόρουμ είναι πλέον μέρος της ζωής μου, το ίδιο και όλα τα μέλη του. Τί άλλο να πώ....
 
Καλο ταξιδι Σπύρο.

Συλληπητηρια και κουραγιο στην οικογενεια του
 
Θα μου λείψουν πολλά πράγματα από τον Σπύρο.
Γκουρμέ και large σε όλα του με μια παροιμιώδη ανιδιοτέλεια.
Το αλληλοκράξιμο μας ήταν αδιανόητο.
Με έκραζε με τέτοιο τρόπο που ουσιαστικά με βοηθούσε. Πάντα με αγάπη.
Μου έφτιαξε πολλές στιγμές.
Από συνταγές για παράξενες μακαρονάδες μέχρι συμβουλές αυτοκίνησης.
Όταν τον έβλεπα γέλαγα γιατί ήξερα ότι μόλις ξεκινήσουμε το πείραγμα θα γίνει μάχη.
Ακόμη και πριν λίγες μέρες στο σπίτι του ,τον πείραζα.
Αυτό μου συμβαίνει με ανθρώπους που αγαπάω.
Ο Σπύρος ήταν ''αιχμάλωτος'' της προσφοράς. Ζούσε για να προσφέρει. Ήταν η χαρά του.

Σπύρο αγόρι μου, εδώ είσαι.
 
Top Bottom