Καλωδιο Ρεύματος για CD Player

Να γράψω και γω κάτι να "μπριζώσω" πάλι λίγο το θέμα:AFADF0:

Θέλω να κάνω μία ερώτηση στο Κ.Στεφανίδη του οποίου η στάση με προβλημάτισε πάρα πολύ(και από πολλές απόψεις).Έχουν έρθει πολλές φορές τέτοια θέματα στην επιφάνεια σε τέτοια forum για τα καλώδια ρεύματος.Η ιστορία επαναλαμβανόμενη.Πέρνει κάποιος ένα καλώδιο ρεύματος το ακούει κτλ κτλ κτλ.Κάποιοι ακούνε διαφορές, κάποιοι όχι και κάποιοι δεν ασχολούνται.

Όμως αυτό που ακούω συχνά από τους καλωδιάδες(αυτούς που ασχολούνται με τα καλώδια ρεύματος) είναι ότι οι μεγάλες διαφορές ακούγονται σε συστήματα που ήδη έχουν ολοκληρώσει τον βασικό κορμό τους,ή ότι είναι ο τελευταίος κρίκος που πρέπει να ασχοληθεί κάποιος ή πολλές φορές όταν κάποιος δεν ακούει διαφορές του ρίχνουν ακόμα και μπιχτές για το σύστημα του ότι δεν είναι τόσο αποκαλυπτικό και καλό έτσι ώστε να φαίνονται τέτοιες μικρές διαφορές.Μα αν θέλατε να είστε συνεπείς με την άποψη σας ,εσείς οι ίδιοι θα έπρεπε να πείτε πρώτα στο αγαπητό που ρώτησε για το καλώδιο στην αρχή ,να αναβαθμίσει πρώτα το σύστημα του με καλύτερα μηχανήματα και στο τέλος να ασχοληθεί με τα καλώδια ρεύματος.Αντ'αυτού αρχίσατε να πετάτε καλώδια που κάνουν 400-500 ευρώ λες και τα λεφτά είναι πετσετάκια για πέταμα.Γιατί δεν ήσασταν λοιπόν συνεπείς στην άποψη που εσείς οι ίδιοι που ασχολείστε με τα καλώδια προσπαθήτε να περάσετε????????


Υ.Γ Περιμένω απάντηση στο γιατί επικράτησε το εναλλασόμενο ρεύμα από το συνεχές.Εδώ μιλάμε για ρεύμα όχι για μουσική.Αν θέλετε να μου κάνετε μαθήματα μουσικής πολύ ευχαρίστως(δεν το λέω ειρωνικά).Άλλα από άνθρωπο που ,όπως φαίνεται , δεν έχει πιάσει στα χέρια του ούτε ένα πολύμετρο ,μαθήματα ηλεκτροτεχνίας δεν δέχομαι.Ούτε χρειάζετε να πάω στο μέγαρο για να μάθω από ρεύματα.Στο πολυτεχνείο ίσως κάνουν μερικά πράγματα για αυτά άλλα όχι στις σχολές μουσικής....

Υ.Γ Και κάτι ακόμα που το έχω απορία.Ο ηλεκτρολόγος που σας έκανε την ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο σπίτι σας ήξερε από μουσική??Διότι άμα δεν ήξερε μπορεί να μην σας έκανε καλή εγκατάσταση:BDBDG54:
 
Συμφωνίες, ασυμφωνίες και εναλλασσόμενο

Φίλε Παναγιώτη.

Να πω ότι καταλαβαίνω το πνεύμα του ποστ σου, θα είναι ψέμα. Διαλέγεις να σχολιάσεις το κείμενό μου που εξαρχής κρατάει μετριοπαθή στάση, κάνει αναφορά στην ψυχολογία των καταναλωτών, μιλάει για υπερβολές κλπ (δέχεται δηλαδή τη διόγκωση του παραμυθιού εις βάρος της τσέπης μας) ενώ τονίζει μόνο την προφανή, κοινή αντίληψη, πως βρε αδερφέ, ναι, αλλάζεις ένα καλώδιο ρεύματος και ο ήχος πάει κάπου αλλού. End of story.
Ειλικρινά, παρά τη συστηματική σου απάντηση παράγραφο-παράγραφο, δεν βγάζω χρήσιμα συμπεράσματα ή τέλος πάντων ριζικά αντίθετα από όσα υποστηρίζω και ο ίδιος. Ψιλοκουβέντα να γίνεται δηλαδή. Έτσι κάπως το αντιλήφθηκα.

Γιατί εισάγεις την παράμετρο του κόστους εν είδει απάντησης στα δικά μου γραφόμενα; Απευθύνομαι στον savatage ο οποίος σημειώνει κάπου ότι «άκουσα αλλά δεν είδα διαφορά». Εκτός αυτού, πρώτος μιλάω για υπερκοστολογήσεις. Δεν υπάρχει άλλη αντίληψη σ' εμένα για να μιλήσεις για "ουσία" της διατύπωσης του savatage. Είπαμε: ένα θέμα είναι αν ακούμε διαφορά. Δεύτερο: αν αυτή η διαφορά είναι προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο. Τρίτο: πόσο κοστολογείται.
Επιπλέον: η κατάληξη του κειμένου σου με ξαφνιάζει:

"Αν στοιχίζει δυσανάλογα, τότε ένα καλώδιο DIY, με δεδομένες ηλεκτρικές προδιαγραφές, είναι μονόδρομος. Αν είναι προσιτό, τότε ο χρήστης το παίρνει και καθάρισε."

Κάνεις δηλαδή όλη την κουβέντα για να καταλήξεις ότι αν ένα καλώδιο είναι προσιτό νο πρόμπλεμ; Εδώ κάπου έχουμε χαθεί.
Αν με ρωτάς αν αξίζει να δώσεις χρήματα ίσης αξίας με το μηχάνημα σου λέω πως δεν αξίζει. Ούτε τα μισά αξίζει. Αν βρεις όμως ένα καλώδιο που δουλεύει στο σύστημά σου, το κρατάς. Αν έχεις χρήμα αμέτρητο και δεις ότι δουλεύουν και οι δεσποινίδες της Αβινιόν απέναντι από το στερεοφωνικό σου, τις κρατάς κι αυτές. Το ίδιο κάνεις για πατάκια, τσοχάκια, κουρτινάκια, καρεκλάκια. Όλοι δοκιμές κάνουμε. Αυτό που λέει κι ο Κακαλιός Στέργιος πιο πάνω, όπως και δεκάδες άλλοι:

"Αλλά σχετικά με τα καλώδια ρεύματος:
Έχω ακούσει πολύ μεγάλες διαφορές σε κάποια σετάπς μου.
Δεν έχω ακούσει καμία διαφορά σε κάποια άλλα.
Περισσότερες διαφορές ακούω στα ψηφιακά.
Αν με ρωτήσετε για το αν άκουσα βελτίωση με αλλαγή καλωδίου ρεύματος θα σας γελάσω. Δε ξέρω. Πάντως διαφορά άκουσα.
Μεγάλες διαφορές έχω ακούσει επίσης χρησιμοποιώντας diy αντικραδασμικά (ιδίως κάτω από λαμπάτα μηχανάκια-WOW!). Μιλάμε για φελούς, για λαστιχάκια από καζανάκια κλπ...
Καλά είναι όλα αυτά όταν έχεις αρχίσει να βαριέσαι τη μουσική. Έχεις κάτι να ασχολείσαι. Το θέμα είναι να μη σε πάρει απο κάτω."

Σ εκείνον απαντάς: « Ευχαριστώ, Στέργιο, για την παρέμβαση. Αυτό είπα κι εγώ λίγο πιο πάνω.»
Εγώ τι διαφορετικό είπα, για να έχουμε καλό ρώτημα; Έκανα ακριβώς την ίδια διάκριση: διαφορά vs βελτίωση. Αφήνοντας να εννοηθεί ότι δεν υπάρχουν απόλυτα κριτήρια μέτρησης σε τέτοια θέματα.

Τέλος το θέμα που φαίνεται να είναι πιο κεντρικό στη σκέψη σου και αφορά το δέον των κατασκευαστών, δεν έχω να πω πολλά. Τα περισσότερα λαμπάτα μηχανήματα έρχονται με λάμπες άντε γεια. Αναρωτιέται κανείς γιατί σε μηχανήματα δυο-τριών χιλιάδων ο άλλος τσιγκουνεύεται δυο λάμπες και σου πετάει τις τσάινα μπλου. Δεν ξέρω να σου απαντήσω- έτσι έκρινε ο άνθρωπος ότι πρέπει να το πουλάει. Τελευταία δεν θυμάμαι, άνοιξα ένα πανάκριβο πλέιερ και είχε μέσα ένα καλώδιο που πρέπει να κόστιζε 0,000000005 του ευρώ. Τι να πει κανείς. Μπορούσε να βάλει ένα που να κοστίζει 0,5 του ευρώ και πάλι κέρδος θα είχε.

Η συζήτηση για τα καλώδια έχει γίνει τόσες φορές, με τόσο φανατισμό, με τόσες πολλές προσεγγίσεις ώστε ο περισσότερος κόσμος απλώς παρακολουθεί την ιστορία να επαναλαμβάνεται, με διαφορετικούς κάθε φορά συμμετέχοντες...
Και κούραση, πολλή κούραση.

Φίλε gas gas, δεν διαφωνούμε επί της ουσίας. Εκείνο που εγώ ήθελα να τονίσω στο post μου είναι η σχέση κόστους και χρηστικότητας.

Στη μικρή μας κοινότητα, βλέπεις, δεν είμαστε όλοι “μπρούκληδες”. Μπορεί να έχουμε πολλούς τρελλούς με το χόμπυ αλλά μπρούκληδες λίγους.

Η παράμετρος κόστος, λοιπόν, παίζει κατά τη γνώμη μου πρωταρχικό ρόλο στις επιλογές μας. Κατά την κρίση μου, βέβαια.

................

Υ.Γ Περιμένω απάντηση στο γιατί επικράτησε το εναλλασόμενο ρεύμα από το συνεχές.Εδώ μιλάμε για ρεύμα όχι για μουσική.Αν θέλετε να μου κάνετε μαθήματα μουσικής πολύ ευχαρίστως(δεν το λέω ειρωνικά).Άλλα από άνθρωπο που ,όπως φαίνεται , δεν έχει πιάσει στα χέρια του ούτε ένα πολύμετρο ,μαθήματα ηλεκτροτεχνίας δεν δέχομαι.Ούτε χρειάζετε να πάω στο μέγαρο για να μάθω από ρεύματα.Στο πολυτεχνείο ίσως κάνουν μερικά πράγματα για αυτά άλλα όχι στις σχολές μουσικής....

Λοιπόν, επειδή κανείς δεν φαίνεται να θέλει να απαντήσει στο ερώτημα, θα αναλάβω εγώ τον άχαρο ρόλο. Και πρώτα απ' όλα , λίγη ιστορία.

Ο Χανς Κρίστιαν Έρστεντ (Hans Christian Ørsted, 14 Αυγούστου 1777 – 9 Μαρτίου 1851) ήταν Δανός φυσικός και χημικός. Γενικότερα, διαμόρφωσε τη φιλοσοφία της Επιστήμης και τις σχετικές εξελίξεις μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι περισσότερο γνωστός για την ανακάλυψη της σχέσεως μεταξύ Ηλεκτρισμού και Μαγνητισμού, που επιβεβαιώθηκε αργότερα και κατέληξε στις εξισώσεις του Μάξγουελ, ώστε οι φυσικοί να μιλούν πλέον μόνο για Ηλεκτρομαγνητισμό.

Αυτός, λοιπόν, ο Έρστεντ έκανε ένα πείραμα, γνωστό ως “Πείραμα του Έρστεντ”. Πήρε μια μαγνητική βελόνα (από αυτές ου έχουν οι πυξίδες) και την έβαλε οριζόντια, ελεύθερη πάνω στη βάση της, ώστε να μπορεί να περιστραφεί. Από πάνω της και παράλληλα με αυτήν, έβαλε έναν ευθύγραμμο αγωγό και διχέτευσε ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από αυτόν. Παρατήρησε ότι η βελόνα απόκλινε από την φυσική της θέση, που την καθόριζε το γήϊνο μαγνητικό πεδίο και σχημάτισε σταυρό με τον αγωγό.

Ο Αντρέ Μαρί Αμπέρ ( André-Marie Ampère) (20 Ιανουαρίου 1775 - 10 Ιουνίου 1836), Γάλλος φυσικός και κύριος θεμελιωτής του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροδυναμικής., βασιζόμενος στο πείραμα του Έρστεντ, διατύπωσε έναν πρακτικό κανόνα, που είναι γνωστός σαν ο “κανόνας του παρατηρητή του Αμπέρ”. Ένας παρατηρητής ξαπλώνει μπρούμυτα πάνω σε έναν ευθύγραμμο αγωγό. Κάτω από τον αγωγό, τοποθετείται μια μαγνητική βελόνα, παράλληλα με αυτόν, όπως στο πείραμα του Έρστεντ, με τον βόρειο πόλο της στο κεφάλι του παρατηρητή. Στον αγωγό διοχετεύεται (συνεχές) ρεύμα με κατεύθυνση από τα πόδια προς το κεφάλι του παρατηρητή. Ο παρατηρητής θα δει την βελόνα να στρίβει, σχηματίζοντας σταυρό με τον αγωγό, με τον βόρειο πόλο προς τα αριστερά του και το νότιο προς τα δεξιά του.

Ο Αμπέρ, με βάση την παραπάνω παρατήρηση, διατύπωσε την “κυκλική θεωρία” ή τον “κυκλικό νόμο”. Σύμφωνα με αυτόν, ένας αγωγός, διαρρεόμενος από ηλεκτρικό ρεύμα συγκεκριμένης κατεύθυνσης, σχηματίζει γύρω του κυκλικά μαγνητικό πεδίο, η ροή του οποίου εξαρτάται από την κατεύθυνση της ροής του ηλεκτρικού ρεύματος και με ένταση ανάλογη με την ένταση του ρεύματος. Η εικόνα είναι η παρακάτω:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Electromagnetism.svg

Ο James Clerk Maxwell(13 Ιουνίου 1831 – 5 Νεμβρίου 1879), Σκωτσέζος φυσικός διατύπωσε τις σχετικές με την ηλεκτρομαγνητική ροή εξισώσεις και τον κανόνα του “τιρμπουσόν του Μάξουελ”, σύμφωνα με τον οποίο αν φανταστούμε πως το ηλεκτρικό ρεύμα διέρχεται μέσα από έναν αγωγό με κατεύθυνση όμοια με αυτή που το τιρμπουσόν μπήγεται σε ένα φελλό, τότε οι δυναμικές γραμμές του μαγνητικού πεδίου, που σχηματίζεται γύρω από τον αγωγό θα έχουν κατεύθυνση ίδια με αυτήν της περιστροφής του τιρμπουσόν. Παρόμοιος είναι και ο κανόνας “του δεξιού χεριού”, σύμφωνα με τον οποίο αν πιάσουμε τον αγωγό, αγκαλιάζοντάς τον με τα 4 δάχτυλά μας και κρατώντας τον αντίχειρ´αμς τεντωμένο, ώστε να δείχνει την φορά διέλευσης του ρεύματος, οι μαγνητικές γραμμές θα έχουν κατεύθυνση αυτήν που δείχνουν τα 4 δάχτυλά μας.
Ο Αμπέρ, που αναφέραμε παραπάνω, με την “κυκλική θεωρία” του θεμελίωσε την αρχή για την κατασκευή του ηλεκτρικού πηνίου, του βασικότερου στοιχείου του σύγχρονου οικδομήματος του Ηλεκτρισμού, όπως τον ξέρουμε σήμερα.
Ο Μάικλ Φαραντέϊ (Michael Faraday, 22 Σεπτεμβρίου 1791 – 25 Αυγούστου 1867) ήταν ένας Άγγλος επιστήμονας με σημαντική συμβολή στην εξέλιξη του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροχημείας. Διατύπωσε τους νόμους της επαγωγής, βάσει των οποίων αναπτύχθηκε ότι γνωρίζουμε σήμερα για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος. Αν πάρουμε ένα ηλεκτρικό πηνίο και βάλουμε σοτ κέντρο του έναν σιδερένιο πυρήνα, και μετά εφαρμόσουμε τάση στις δυο άκρες του τυλίγματος του πηνίου, θα παρατηρήσουμε πως ο σιεδρένιος πυρήνας του πηνίου μετατρέπεται σε μαγνήτη. Ο Φαραντέϊ, λοιπόν, σκέφτηκε πως μπορεί να υπάρχει και το αντίστροφο φαινόμενο. Πήρε ένα πηνίο και έβαλε μέσα του έναν μαγνήτη για πυρήνα. Στις άκρες του τυλίγματος του πηνίου συνέδεσε ένα βολτόμετρο (γαλβανόμετρο). Μετά, έκανε το αντίστροφο πείραμα: μετατόπισε τον μαγνήτη πάνω-κάτω μέσα στο πηνίο και διαπίστωσε πως στα άκρα του τυλίγματός του αναπτύχθηκε τάση. Η τάση αυτή ονομάζεται τάση (για την ακρίβεια Ηλεκτρεγερτική Δύναμη) εξ επαγωγής. Το στοιχείο που γεννά αυτή την τάση (στο παράδειγμά μας ο μαγνήτης) λέγεται επαγωγέας και το πηνίο, στο οποί γεννιέται το ηλεκτρικό ρεύμα λέγεται επαγώγιμο.
Με αυτή την παρατήρηση διατύπωσε τους δυο πρώτους νόμους της επαγωγής. Ο τρίτος νόμος της επαγωγής, που λέγεται και νόμος του Λετζ, διατυπώθηκε από τον Ρώσο Φυσικό, καθηγητή στο Πανεπιστήμο της Πετρούπολης (1804-1885), ο οποίος περιληπτικά λέει πως κάθε επεγωγικό ρεύμα αντιστέκεται στην αιτία που το δημιουργεί.
Όλα τα παραπάνω ήταν απαραίτητα για να κατανοήσουμε την γέννεση και την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος, και δη του εναλασσόμενου.
Οι σύγχρονες γεννήτριες εναλασσόμενου ρεύματος που λέγονται και εναλλακτήρες, στηρίζονται στους παραπάνω νόμους και παρατηρήσεις. Και κυρίως στην παραγωγή ρεύματος εξ επαγωγής.
Διαθέτουν επαγώγιμο, επαγωγέα και φυσικά κάτι που κινεί τον επαγωγέα, δηλαδή μια μηχανή (ντήζελ, ατμοστρόβιλο, υδροστρόβιλο κλπ.).
Το μεγάλο πλεονέκτημα του εναλασσόμενου ρεύματος, που γι αυτό επεκράτησε έναντι του συνεχούς, είναι ότι με βάση τους νόμους της επαγωγής μπορούμε να το μετασχηματίσουμε, δηλαδή να αυξήσουμε την τάση του ΟΣΟ θέλουμε. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρουμε μεγάλα ποσά ισχύος σε λεπτούς αγωγούς και για μεγάλες αποστάσεις, άρα να μπορούμε να χρησιμοποιούμε μικρές ποσότητες μετάλλου για την κατασκευή των αγωγών μεταφοράς. Και αυτό είναι δυνατό γιατί η ισχύς του ηλεκτρικού ρεύματος εκφράζεται με την εξίσωση N=VxI, όπου N είναι η ισχύς σε Watt, V είναι η τάση σε Volt και Ι είναι η ένταση σε Ampere. Και επειδή η διατομή των αγωγών εξαρτάται από την ένταση, όσο μικρότερη είναι αυτή, τόσο μικρότερη διατομή χρειαζόμαστε, άρα τόσο μικρότερου πάχους αγωγούς.
Φανταστείστε αν χρειαζόμαστε να μεταφέρουμε π.χ. 100 Mwatt σε απόσταση ας πούμε 10 χλμ. Με τάση στα δικά μας 220 Volt. Θα θέλαμε τεράστιου πάχους αγωγούς. Αν όμως ανυψώσουμε την τάση στα 22000 Volt, τότε αυτόματα το πάχος των αγωγών γίνεται 100 φορές μικρότερο. Κι αν τα 22000 Volt τα κάναμε 220000, τότε το πάχος θα υποχιλιαπλασιάζοταν.
Για αυτό – κυρίως – επεκράτησε η χρήση του εναλασσόμενου.
Σόρυ για το μακροσκελές.
 
Re: Συμφωνίες, ασυμφωνίες και εναλλασσόμενο

Το μεγάλο πλεονέκτημα του εναλασσόμενου ρεύματος, που γι αυτό επεκράτησε έναντι του συνεχούς, είναι ότι με βάση τους νόμους της επαγωγής μπορούμε να το μετασχηματίσουμε, δηλαδή να αυξήσουμε την τάση του ΟΣΟ θέλουμε. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρουμε μεγάλα ποσά ισχύος σε λεπτούς αγωγούς και για μεγάλες αποστάσεις, άρα να μπορούμε να χρησιμοποιούμε μικρές ποσότητες μετάλλου για την κατασκευή των αγωγών μεταφοράς. Και αυτό είναι δυνατό γιατί η ισχύς του ηλεκτρικού ρεύματος εκφράζεται με την εξίσωση N=VxI, όπου N είναι η ισχύς σε Watt, V είναι η τάση σε Volt και Ι είναι η ένταση σε Ampere. Και επειδή η διατομή των αγωγών εξαρτάται από την ένταση, όσο μικρότερη είναι αυτή, τόσο μικρότερη διατομή χρειαζόμαστε, άρα τόσο μικρότερου πάχους αγωγούς.

Φανταστείστε αν χρειαζόμαστε να μεταφέρουμε π.χ. 100 Mwatt σε απόσταση ας πούμε 10 χλμ. Με τάση στα δικά μας 220 Volt. Θα θέλαμε τεράστιου πάχους αγωγούς. Αν όμως ανυψώσουμε την τάση στα 22000 Volt, τότε αυτόματα το πάχος των αγωγών γίνεται 100 φορές μικρότερο. Κι αν τα 22000 Volt τα κάναμε 220000, τότε το πάχος θα υποχιλιαπλασιάζοταν.
Για αυτό – κυρίως – επεκράτησε η χρήση του εναλασσόμενου.
Σόρυ για το μακροσκελές.


RESPECT για μία ακόμα φορά για το ωραίο αυτό κείμενο.Πάντως η απάντηση σε αυτό που ρωτούσα τόσο επίμονα είναι αυτή που έχω κάνει quote παραπάνω.Όντως ο λόγος που επικράτησε το εναλλασόμενο για την μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ότι έχουμε λιγότερες απώλειες από το συνεχές και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λεπτότερα καλώδια.Αν ήταν να έχουμε συνεχές το ρεύμα από την κοζάνη μέχρι την σαλονίκη ούτε καν που θα έφτανε ποτέ γιατί θα "χανόταν" σαν απώλειες στους αγωγούς με την μορφή θερμότητας.

Αυτά τα τελείως ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ MrStephanides που απότι φάνηκε ούτε καν το έχετε ακούσει ποτέ.Από πότε αυτές οι τεχνικές επιστήμες έγιναν ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ από πρακτικές είναι κάτι το οποίο μόνο ένας γνήσιος HI-ENDάς μπορεί να ισχυριστεί.Αν δεν ήταν αυτοί οι θεωρητικοί επιστήμονες που αναφέρθηκαν παραπάνω δεν θα είχατε ρεύμα για το στερεοφωνικό σας.Αφήστε που δεν θα υπήρχε καν στερεοφωνικό αν δεν υπήρχαν αυτοί οι θεωρητικοί επιστήμονες.....Πάντως και γω στην θέση σας θα έκανα τον κινέζο και δεν θα απαντούσα.Ας πω αυτά που ξέρω καλά και όποιος τσιμπήσει.Ακούω ,ακούω,ακούω....
 
Last edited:
Savatage μετά από όλα αυτά οφείλω να ομολογήσω ότι με αποστόμωσες. Ζητώ ταπεινά συγνώμη. Δεν φταίω που δεν μου τα εμαθαν. Πήγα και σε τρία Παν/μια, αλλά πάντα υπάρχει ελπίδα για νέα γνώση. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης ενός φόρουμ. Η ανταλλαγή απόψεων και πληροφόρηση.
Μετά από τα παραπάνω έχω φωτιστεί. Και πάλι ευχαριστώ και σου είμα υπόχρεος. Έχεις δίκιο. Δεν μπορώ να πω τίποτα. Ήδη έχω αρχίσει και αυτοσφαλιαρώνομαι,[κατά το αυτομαστιγώνομαι των μοναχών]. Λ.Σ.
 
Savatage μετά από όλα αυτά οφείλω να ομολογήσω ότι με αποστόμωσες. Ζητώ ταπεινά συγνώμη. Δεν φταίω που δεν μου τα εμαθαν. Πήγα και σε τρία Παν/μια, αλλά πάντα υπάρχει ελπίδα για νέα γνώση. Άλλωστε αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης ενός φόρουμ. Η ανταλλαγή απόψεων και πληροφόρηση.
Μετά από τα παραπάνω έχω φωτιστεί. Και πάλι ευχαριστώ και σου είμα υπόχρεος. Έχεις δίκιο. Δεν μπορώ να πω τίποτα. Ήδη έχω αρχίσει και αυτοσφαλιαρώνομαι,[κατά το αυτομαστιγώνομαι των μοναχών]. Λ.Σ.

Καλά βρε μην αυτοσφαλιαρώνεσαι.Απλώς να πάρεις να διαβάσεις κανένα βιβλίο για εσωτερικές εγκατάστασεις μην σε χτυπήσει καμία φορά το ρεύμα γιατί το ΡΕΥΜΑ ΣΚΟΤΩΝΕΙ.Άνθρωπος που δεν ξέρει τι του γίνετε με το ρεύμα καλό είναι να μην μπλέκει με αυτά τα θέματα.

Υ.Γ ακόμα μία φορά θεωρητικές απαντήσεις.Μόνο εξυπνάδες.Δεν σε είδα να απάντησες σε καμία από τις ερωτήσεις μου που υπάρχουν πάνω από την απάντηση του Κ.Μελά.Ιδου η Ρόδος...

Υ.Γ τώρα που το σκέφτομαι για να σε πείσω καλό θα ήταν να πας και σε τέταρτο πανεπιστήμιο πολυτεχνείο αυτήν την φορά.Άλλωστε αυτούς που ήταν να πείσω απότι φάνηκε τους έπεισα.Εσένα δεν πρόκειτε να σου αλλάξω γνώμη.Αφού ακούς είπαμε...
 
Last edited:
Υ.Γ ακόμα μία φορά θεωρητικές απαντήσεις.Μόνο εξυπνάδες.
Αυτο ειναι κατα την γνωμη μου κ μενα το προβλημα..μονο με θεωριτικες απαντησεις πως να πεισεις καποιον να επενδυσει ενα βαρβατο ποσο σε κατι αμφιβολο?..:argue:
 
Αυτο ειναι κατα την γνωμη μου κ μενα το προβλημα..μονο με θεωριτικες απαντησεις πως να πεισεις καποιον να επενδυσει ενα βαρβατο ποσο σε κατι αμφιβολο?..:argue:

Άντε βρε χαζούλη.Αφού θα ακούς είπαμε:BDBDG54: Και αν δεν ακούς ,δεν έχεις καλό σύστημα.
 
Άντε βρε χαζούλη.Αφού θα ακούς είπαμε:BDBDG54: Και αν δεν ακούς ,δεν έχεις καλό σύστημα.
Αντε κ γω θα ακουω...εσυ "γρια" που πας να ακουσεις εεεεε?....:grandpa::BDGBGDB55::slapface:
 
Μια μικρή διόρθωση....

......
Όντως ο λόγος που επικράτησε το εναλλασόμενο για την μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ότι έχουμε λιγότερες απώλειες από το συνεχές και μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λεπτότερα καλώδια.Αν ήταν να έχουμε συνεχές το ρεύμα από την κοζάνη μέχρι την σαλονίκη ούτε καν που θα έφτανε ποτέ γιατί θα "χανόταν" σαν απώλειες στους αγωγούς με την μορφή θερμότητας.
.........

Μια μικρή - φραστική - διόρθωση (επί της ουσίας δεν υπάρχει κάτι να διορθωθεί).

Απώλειες λόγω θερμότητας υπάρχουν σε οποιαδήποτε μορφή ηλεκτρικού ρεύματος (συνεχούς ή εναλλασσομένου) και δεν εξαρτώνται από τη μορφή του.

Απλά, επειδή το συνεχές δεν μετασχηματίζεται (δηλ. δεν μπορούμε με απλό τρόπο, όπως στο εναλλασσόμενο, να του αυξήσουμε την τάση), η μεταφορά μεγάλων εντάσεων (εφ' όσον η τάση παραμένει σταθερή, μεγάλη ισχύς σημαίνει και ανάλογα μεγάλη ένταση) στους αγωγούς - εκτός από την ανάγκη για πολύ μεγάλες διατομές, που είναι το βασικό πρόβλημα - θα επέφερε και αύξηση των ηλεκτροθερμικών φαινομένων, ήτοι αύξηση της θερμοκρασίας των αγωγών.

Όμως, το ίδιο ή παρεμφερές φαινόμενο θα είχαμε ΚΑΙ στο εναλλασσόμενο, αν δεν μετσχηματίζαμε (αυξάναμε) την τάση. Αν δηλαδή προσπαθούσαμε να μεταφέρουμε μεγάλες ισχείς με την οικιακή (220V AC) ή την βιομηχανική (380V AC) τάση, θα είμασταν αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε πολύ χοντρούς αγωγούς και πολύ μεγάλες εντάσεις, με αποτέλεσμα να είχαμε κι εδώ έντονα ηλεκτροθερμικά φαινόμενα. Όμως, όπως είπαμε, με την αύξηση της τάσης σε πολύ μεγάλες τιμές (οι γραμμές διανομής της ΔΕΗ σε πανελλαδικό επίπεδο χρησιμοποιούν τάσεις της τάξης των 300.000 Volt), οι μεγάλες εντάσεις αποφεύγονται, άρα και τα έντονα ηλεκτροθερμικά φαινόμενα.
-
 
Re: Μια μικρή διόρθωση....

Μια μικρή - φραστική - διόρθωση (επί της ουσίας δεν υπάρχει κάτι να διορθωθεί).

Απώλειες λόγω θερμότητας υπάρχουν σε οποιαδήποτε μορφή ηλεκτρικού ρεύματος (συνεχούς ή εναλλασσομένου) και δεν εξαρτώνται από τη μορφή του.

Απλά, επειδή το συνεχές δεν μετασχηματίζεται (δηλ. δεν μπορούμε με απλό τρόπο, όπως στο εναλλασσόμενο, να του αυξήσουμε την τάση), η μεταφορά μεγάλων εντάσεων (εφ' όσον η τάση παραμένει σταθερή, μεγάλη ισχύς σημαίνει και ανάλογα μεγάλη ένταση) στους αγωγούς - εκτός από την ανάγκη για πολύ μεγάλες διατομές, που είναι το βασικό πρόβλημα - θα επέφερε και αύξηση των ηλεκτροθερμικών φαινομένων, ήτοι αύξηση της θερμοκρασίας των αγωγών.

Όμως, το ίδιο ή παρεμφερές φαινόμενο θα είχαμε ΚΑΙ στο εναλλασσόμενο, αν δεν μετσχηματίζαμε (αυξάναμε) την τάση. Αν δηλαδή προσπαθούσαμε να μεταφέρουμε μεγάλες ισχείς με την οικιακή (220V AC) ή την βιομηχανική (380V AC) τάση, θα είμασταν αναγκασμένοι να χρησιμοποιήσουμε πολύ χοντρούς αγωγούς και πολύ μεγάλες εντάσεις, με αποτέλεσμα να είχαμε κι εδώ έντονα ηλεκτροθερμικά φαινόμενα. Όμως, όπως είπαμε, με την αύξηση της τάσης σε πολύ μεγάλες τιμές (οι γραμμές διανομής της ΔΕΗ σε πανελλαδικό επίπεδο χρησιμοποιούν τάσεις της τάξης των 300.000 Volt), οι μεγάλες εντάσεις αποφεύγονται, άρα και τα έντονα ηλεκτροθερμικά φαινόμενα.
-

Εννοείται ότι έχετε δίκιο άλλα δεν έχω την υπομονή να κάτσω να γράψω τόσο αναλυτικά τι συμβαίνει.Όντως έτσι ακριβώς είναι όπως τα λέτε.
 
Απάντηση: Συμφωνίες, ασυμφωνίες και εναλλασσόμενο

Η παράμετρος κόστος, λοιπόν, παίζει κατά τη γνώμη μου πρωταρχικό ρόλο στις επιλογές μας. Κατά την κρίση μου, βέβαια.



Λοιπόν, επειδή κανείς δεν φαίνεται να θέλει να απαντήσει στο ερώτημα, θα αναλάβω εγώ τον άχαρο ρόλο. Και πρώτα απ' όλα , λίγη ιστορία.

Ο Χανς Κρίστιαν Έρστεντ (Hans Christian Ørsted, 14 Αυγούστου 1777 – 9 Μαρτίου 1851) ήταν Δανός φυσικός και χημικός. Γενικότερα, διαμόρφωσε τη φιλοσοφία της Επιστήμης και τις σχετικές εξελίξεις μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Είναι περισσότερο γνωστός για την ανακάλυψη της σχέσεως μεταξύ Ηλεκτρισμού και Μαγνητισμού, που επιβεβαιώθηκε αργότερα και κατέληξε στις εξισώσεις του Μάξγουελ, ώστε οι φυσικοί να μιλούν πλέον μόνο για Ηλεκτρομαγνητισμό.

Αυτός, λοιπόν, ο Έρστεντ έκανε ένα πείραμα, γνωστό ως “Πείραμα του Έρστεντ”. Πήρε μια μαγνητική βελόνα (από αυτές ου έχουν οι πυξίδες) και την έβαλε οριζόντια, ελεύθερη πάνω στη βάση της, ώστε να μπορεί να περιστραφεί. Από πάνω της και παράλληλα με αυτήν, έβαλε έναν ευθύγραμμο αγωγό και διχέτευσε ηλεκτρικό ρεύμα μέσα από αυτόν. Παρατήρησε ότι η βελόνα απόκλινε από την φυσική της θέση, που την καθόριζε το γήϊνο μαγνητικό πεδίο και σχημάτισε σταυρό με τον αγωγό.

Ο Αντρέ Μαρί Αμπέρ ( André-Marie Ampère) (20 Ιανουαρίου 1775 - 10 Ιουνίου 1836), Γάλλος φυσικός και κύριος θεμελιωτής του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροδυναμικής., βασιζόμενος στο πείραμα του Έρστεντ, διατύπωσε έναν πρακτικό κανόνα, που είναι γνωστός σαν ο “κανόνας του παρατηρητή του Αμπέρ”. Ένας παρατηρητής ξαπλώνει μπρούμυτα πάνω σε έναν ευθύγραμμο αγωγό. Κάτω από τον αγωγό, τοποθετείται μια μαγνητική βελόνα, παράλληλα με αυτόν, όπως στο πείραμα του Έρστεντ, με τον βόρειο πόλο της στο κεφάλι του παρατηρητή. Στον αγωγό διοχετεύεται (συνεχές) ρεύμα με κατεύθυνση από τα πόδια προς το κεφάλι του παρατηρητή. Ο παρατηρητής θα δει την βελόνα να στρίβει, σχηματίζοντας σταυρό με τον αγωγό, με τον βόρειο πόλο προς τα αριστερά του και το νότιο προς τα δεξιά του.

Ο Αμπέρ, με βάση την παραπάνω παρατήρηση, διατύπωσε την “κυκλική θεωρία” ή τον “κυκλικό νόμο”. Σύμφωνα με αυτόν, ένας αγωγός, διαρρεόμενος από ηλεκτρικό ρεύμα συγκεκριμένης κατεύθυνσης, σχηματίζει γύρω του κυκλικά μαγνητικό πεδίο, η ροή του οποίου εξαρτάται από την κατεύθυνση της ροής του ηλεκτρικού ρεύματος και με ένταση ανάλογη με την ένταση του ρεύματος. Η εικόνα είναι η παρακάτω:
http://en.wikipedia.org/wiki/File:Electromagnetism.svg

Ο James Clerk Maxwell(13 Ιουνίου 1831 – 5 Νεμβρίου 1879), Σκωτσέζος φυσικός διατύπωσε τις σχετικές με την ηλεκτρομαγνητική ροή εξισώσεις και τον κανόνα του “τιρμπουσόν του Μάξουελ”, σύμφωνα με τον οποίο αν φανταστούμε πως το ηλεκτρικό ρεύμα διέρχεται μέσα από έναν αγωγό με κατεύθυνση όμοια με αυτή που το τιρμπουσόν μπήγεται σε ένα φελλό, τότε οι δυναμικές γραμμές του μαγνητικού πεδίου, που σχηματίζεται γύρω από τον αγωγό θα έχουν κατεύθυνση ίδια με αυτήν της περιστροφής του τιρμπουσόν. Παρόμοιος είναι και ο κανόνας “του δεξιού χεριού”, σύμφωνα με τον οποίο αν πιάσουμε τον αγωγό, αγκαλιάζοντάς τον με τα 4 δάχτυλά μας και κρατώντας τον αντίχειρ´αμς τεντωμένο, ώστε να δείχνει την φορά διέλευσης του ρεύματος, οι μαγνητικές γραμμές θα έχουν κατεύθυνση αυτήν που δείχνουν τα 4 δάχτυλά μας.
Ο Αμπέρ, που αναφέραμε παραπάνω, με την “κυκλική θεωρία” του θεμελίωσε την αρχή για την κατασκευή του ηλεκτρικού πηνίου, του βασικότερου στοιχείου του σύγχρονου οικδομήματος του Ηλεκτρισμού, όπως τον ξέρουμε σήμερα.
Ο Μάικλ Φαραντέϊ (Michael Faraday, 22 Σεπτεμβρίου 1791 – 25 Αυγούστου 1867) ήταν ένας Άγγλος επιστήμονας με σημαντική συμβολή στην εξέλιξη του ηλεκτρομαγνητισμού και της ηλεκτροχημείας. Διατύπωσε τους νόμους της επαγωγής, βάσει των οποίων αναπτύχθηκε ότι γνωρίζουμε σήμερα για την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος. Αν πάρουμε ένα ηλεκτρικό πηνίο και βάλουμε σοτ κέντρο του έναν σιδερένιο πυρήνα, και μετά εφαρμόσουμε τάση στις δυο άκρες του τυλίγματος του πηνίου, θα παρατηρήσουμε πως ο σιεδρένιος πυρήνας του πηνίου μετατρέπεται σε μαγνήτη. Ο Φαραντέϊ, λοιπόν, σκέφτηκε πως μπορεί να υπάρχει και το αντίστροφο φαινόμενο. Πήρε ένα πηνίο και έβαλε μέσα του έναν μαγνήτη για πυρήνα. Στις άκρες του τυλίγματος του πηνίου συνέδεσε ένα βολτόμετρο (γαλβανόμετρο). Μετά, έκανε το αντίστροφο πείραμα: μετατόπισε τον μαγνήτη πάνω-κάτω μέσα στο πηνίο και διαπίστωσε πως στα άκρα του τυλίγματός του αναπτύχθηκε τάση. Η τάση αυτή ονομάζεται τάση (για την ακρίβεια Ηλεκτρεγερτική Δύναμη) εξ επαγωγής. Το στοιχείο που γεννά αυτή την τάση (στο παράδειγμά μας ο μαγνήτης) λέγεται επαγωγέας και το πηνίο, στο οποί γεννιέται το ηλεκτρικό ρεύμα λέγεται επαγώγιμο.
Με αυτή την παρατήρηση διατύπωσε τους δυο πρώτους νόμους της επαγωγής. Ο τρίτος νόμος της επαγωγής, που λέγεται και νόμος του Λετζ, διατυπώθηκε από τον Ρώσο Φυσικό, καθηγητή στο Πανεπιστήμο της Πετρούπολης (1804-1885), ο οποίος περιληπτικά λέει πως κάθε επεγωγικό ρεύμα αντιστέκεται στην αιτία που το δημιουργεί.
Όλα τα παραπάνω ήταν απαραίτητα για να κατανοήσουμε την γέννεση και την παραγωγή του ηλεκτρικού ρεύματος, και δη του εναλασσόμενου.
Οι σύγχρονες γεννήτριες εναλασσόμενου ρεύματος που λέγονται και εναλλακτήρες, στηρίζονται στους παραπάνω νόμους και παρατηρήσεις. Και κυρίως στην παραγωγή ρεύματος εξ επαγωγής.
Διαθέτουν επαγώγιμο, επαγωγέα και φυσικά κάτι που κινεί τον επαγωγέα, δηλαδή μια μηχανή (ντήζελ, ατμοστρόβιλο, υδροστρόβιλο κλπ.).
Το μεγάλο πλεονέκτημα του εναλασσόμενου ρεύματος, που γι αυτό επεκράτησε έναντι του συνεχούς, είναι ότι με βάση τους νόμους της επαγωγής μπορούμε να το μετασχηματίσουμε, δηλαδή να αυξήσουμε την τάση του ΟΣΟ θέλουμε. Αυτό δίνει τη δυνατότητα να μεταφέρουμε μεγάλα ποσά ισχύος σε λεπτούς αγωγούς και για μεγάλες αποστάσεις, άρα να μπορούμε να χρησιμοποιούμε μικρές ποσότητες μετάλλου για την κατασκευή των αγωγών μεταφοράς. Και αυτό είναι δυνατό γιατί η ισχύς του ηλεκτρικού ρεύματος εκφράζεται με την εξίσωση N=VxI, όπου N είναι η ισχύς σε Watt, V είναι η τάση σε Volt και Ι είναι η ένταση σε Ampere. Και επειδή η διατομή των αγωγών εξαρτάται από την ένταση, όσο μικρότερη είναι αυτή, τόσο μικρότερη διατομή χρειαζόμαστε, άρα τόσο μικρότερου πάχους αγωγούς.
Φανταστείστε αν χρειαζόμαστε να μεταφέρουμε π.χ. 100 Mwatt σε απόσταση ας πούμε 10 χλμ. Με τάση στα δικά μας 220 Volt. Θα θέλαμε τεράστιου πάχους αγωγούς. Αν όμως ανυψώσουμε την τάση στα 22000 Volt, τότε αυτόματα το πάχος των αγωγών γίνεται 100 φορές μικρότερο. Κι αν τα 22000 Volt τα κάναμε 220000, τότε το πάχος θα υποχιλιαπλασιάζοταν.
Για αυτό – κυρίως – επεκράτησε η χρήση του εναλασσόμενου.
Σόρυ για το μακροσκελές.




Ωραίο κείμενο,σύντομο,σαφές και αρκετά εκλαϊκευμένο.
Θα πρόσθετα μόνο και τον μεγάλο Νίκολα Τέσλα.

http://el.wikipedia.org/wiki/Εναλλασσόμενο_ρεύμα
 
Όταν είχα τον Krell τον 700, το καλώδιο ρεύματος που είχε, δεν είχε δυνατότητα αλλαγής.
(μιλάμε για 5 κιλά καλώδιο :D)
Να πω την άποψη μου, στα ψηφιακά (προ, cd) οι διαφορές είναι εύκολα ακουστές από ένα σχετικά έμπειρο αυτί.
Σε τελικούς (προσωπικά μιλώντας) θέλει περισσότερο ψάξιμο.
Στην ουσία, ναι, αν έχεις ένα μηχάνημα των 2000 , αξίζει να ακούσεις ένα καλώδιο των 150-200 . Αν σου αρέσει το κρατάς,
Αν πάλι κάποιος έχει ένα μηχάνημα των 500-600 και θέλει να δώσει λεφτά γι ένα τέτοιο καλώδιο, καλύτερα να αγοράσει ένα μηχάνημα με 1000 και ας παίξει με καλώδιο των 10 . Θα παίξει σίγουρα καλύτερα.
+ 1....εκτος του σκελους που μιλαει για τον τελικο,....
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Καλωδιο Ρεύματος για CD Player

To πρώτο πραγμα στο οποίο πρέπει να καταλήξει κανείς. Μετακινήσεις, πολλές φορές και των 2εκ. μπορεί να φέρουν αλλαγές απρόσμενες!!

Τι μέτρημα και τι αυτοκόλλητο στο πάτωμα έπεσε πριν καταλήξω στην οριστική (μέχρι νεωτέρας) τοποθέτηση των ηχείων δεν περιγράφεται. (και τι παντόφλα έπεσε :flipout:)
χα χα χα ...ολο και ποιο μπροστα,ολο και ποιο μπροστα !!!

καποτε στον χωρο μου, ειχε ερθει ενας φιλος με ενα καινουριο μαραφετι μετρησης, καπου στο εκατομμυριο κοστιζε,και επι μια ωρα προσπαθουσαμε να βρουμε το λαθος,που ειχε εντοπισει το μαραφετι,τοποθετημενο στο "ζεστο" σημειο.
τελικα, ηθελε δυο ποντακια εμπρος το δεξι ηχειο.
βλεπετε,ειχα κανει το λαθος και εστησα το ηχειο,μετρωντας απο τον πισω τοιχο....
γιατι λαθος?? δεν ηταν απολυτα καθετος προς την θεση ακροασης.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Καλωδιο Ρεύματος για CD Player

χα χα χα ...ολο και ποιο μπροστα,ολο και ποιο μπροστα !!!

καποτε στον χωρο μου, ειχε ερθει ενας φιλος με ενα καινουριο μαραφετι μετρησης, καπου στο εκατομμυριο κοστιζε,και επι μια ωρα προσπαθουσαμε να βρουμε το λαθος,που ειχε εντοπισει το μαραφετι,τοποθετημενο στο "ζεστο" σημειο.
τελικα, ηθελε δυο ποντακια εμπρος το δεξι ηχειο.
βλεπετε,ειχα κανει το λαθος και εστησα το ηχειο,μετρωντας απο τον πισω τοιχο....
γιατι λαθος?? δεν ηταν απολυτα καθετος προς την θεση ακροασης.
Αν οι 2 πόντοι ήταν τόσο σημαντικοί, δεν ξέρω και φυσικά δεν αντιλέγω, πιστεύω ότι θα ήταν εξ ίσου σημαντικό να κάθεσαι *μαρμαρωμένος* στη θέση ακρόασης ή κάνω λάθος! Λ.Σ.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Καλωδιο Ρεύματος για CD Player

Αν οι 2 πόντοι ήταν τόσο σημαντικοί, δεν ξέρω και φυσικά δεν αντιλέγω, πιστεύω ότι θα ήταν εξ ίσου σημαντικό να κάθεσαι *μαρμαρωμένος* στη θέση ακρόασης ή κάνω λάθος! Λ.Σ.

Οι δύο πόντοι δεν έχουν απαραίτητα να κάνουν με τη θέση ακρόασης όσο με την αλληλοεπίδραση των ηχείων με τον πίσω τους τοίχο και τους πλαϊνούς κυρίως!
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Καλωδιο Ρεύματος για CD Player

Αν οι 2 πόντοι ήταν τόσο σημαντικοί, δεν ξέρω και φυσικά δεν αντιλέγω, πιστεύω ότι θα ήταν εξ ίσου σημαντικό να κάθεσαι *μαρμαρωμένος* στη θέση ακρόασης ή κάνω λάθος! Λ.Σ.

bananaxo0.jpg


(...)