- 17 June 2006
- 285
Mάτωσε απόψε το φεγγάρι, αποκαίδια συλέγει, και τα δάκρυα του δεν μπορούν να σβήσουν τούτη τη φλόγα.
Ότι απέμεινε - αποτελειώνεται - καμμία όαση την ματιά μας δεν μπορεί πια να φιλοξενήσει. Μετανάστευσε το πράσινο... κάπου εκεί... που Παράδεισο το λέν, κι οχι άδικα θαρώ... Άραγε πώς να είναι; -Ο Παράδεισος - θα ρωτούν τα παιδία μας. Και εμείς παραμύθια θα εξηστορούμε...
Μια φορά κι έναν καιρό... υπήρχαν δάση.
Ότι απέμεινε - αποτελειώνεται - καμμία όαση την ματιά μας δεν μπορεί πια να φιλοξενήσει. Μετανάστευσε το πράσινο... κάπου εκεί... που Παράδεισο το λέν, κι οχι άδικα θαρώ... Άραγε πώς να είναι; -Ο Παράδεισος - θα ρωτούν τα παιδία μας. Και εμείς παραμύθια θα εξηστορούμε...
Μια φορά κι έναν καιρό... υπήρχαν δάση.