Κλασική Μουσική - Θεοί και Δαίμονες

Σ’ αυτή την απέραντη έρημο της μονότονης καθημερινότητας -των οδυνηρών συμβιβασμών και των επαναλαμβανόμενων απογοητεύσεων- , είναι ευτύχημα όταν κανείς βρίσκει μία όαση δροσιάς, με καταπράσινα δέντρα και γάργαρα, κρυστάλλινα νερά … κάθε ευτυχισμένη στιγμή μοιάζει με ένα μικρό θαύμα, ικανό να θρέψει την πείνα και να σβήσει τη δίψα της ψυχής μας, και να μας δώσει το κουράγιο να συνεχίσουμε, συντροφεύοντάς μας σ’ αυτό το δύσκολο ταξίδι…

Με μία τέτοια σπάνια στιγμή έμελλε να συνδέσω το 2ο μέρος του 5ου κοντσέρτου για πιάνο του Μπετόβεν, κι έτσι, κάθε φορά που το ακούω με πλημμυρίζει με απέραντη ευτυχία..
[/COLOR]

Ο αγαπημένος μου ημίθεος "εκτελεστής" των έργων του Θεοδαίμονα Αμαντέους....

:grinning-smiley-043 Στην επιλογή.....
 
Janacek Piano Sonata 1.X.1905

http://www.youtube.com/watch?v=Lhxq5G1sEYk

http://www.youtube.com/watch?v=bs3SZDDfcyU

Προερχόμενο από αυτό το υπέροχο album:

4497642.jpg
 
Δε τη γνώριζα τη σονάτα για πιάνο του Janacek...Ενδιαφέρον έργο και με ιδιαίτερη ιστορία...Βρήκα και τη πρόσφατη εκτέλεση του δικού σας (όντας Σαλονικιός) ταλαντούχου Γιώργου-Εμμανουήλ Λαζαρίζη, την οποία αναρτώ μαζί με την ιστορία της σονάτας...

http://www.youtube.com/watch?v=fjhTCzO-5pE



Janáček intended this composition as a tribute to a worker (named František Pavlík), who, on the date indicated by the title, had been bayoneted during demonstrations calling support for a Czech university at Brno.

In the work Janáček expressed his disapproval with the violent death of the young jointer. He started to compose it immediately after the accident occurred and finished composition on January 1906.

The première took place on 27 January 1906 in Brno (Friends of the Arts Club) with Ludmila Tučková at the piano. Janáček also wrote a third movement (funeral march), which he cut out and burned shortly before the first public performance of the piece in 1906. He was not satisfied with the rest of the composition either and later tossed the manuscript of the two remaining movements into the river Vltava.

The composition remained lost until 1924 (the year of Janáčeks seventieth birthday), when Tučková announced that she owned a copy. The renewed première took place on 23 November 1924 in Prague under the title 1. X. 1905.

This is a live recording, part of a recital by G.E.Lazaridis at the Athens Megaron in March 2007. It is herewith presented alongside original paintings by Ioanna Manoledaki and a suited collection of specially edited landscape-photographs.
 

A, ωραιότατη η εισαγωγή του Rossini (ποια δεν είναι δηλαδή). Πολύ ενδιαφέρουσα και ως όπερα (πολύ σοβαρή για δεδομένα Rossini) και κοιτάει προς Verdi μεριά (βασικά ο Verdi πρέπει να κοίταξε προς Rossini όπως είναι στον Γουλιέλμο Τέλλο με ολίγο από Bellini).

Πάντως το θέμα του Καλπασμού είναι παγκοσμίος γνωστός από την σειρά the Lone Ranger και σε εμάς από την χρήση που έκανε ο Θανάσης Βέγγος, ο οποίος προτίμησε την "παρωδία" του Spyke Jones

http://www.youtube.com/watch?v=BavRrRNvz8g
 
Η ωραιότερη Mazurka (πολωνέζικος χορός) ever. Από το μπαλέτο του Γαλλού Leo Delibes. Η Coppelia είναι μια κούκλα που της έδωσε ζωή ο Dr Coppelius η οποία ήταν όλο χάρη και ομορφιά. Η ομορφιά που μπορεί να έχει η ανθρώπινη δημιουργία.

http://www.youtube.com/watch?v=RMVcbKIvqJU
 
Το καλοκαίρι του 2011 πέρασε και έχω στην διάθεσή μου λίγων δευτερολέπτων μουσικά σουβενίρ, από συναυλίες όπου συναντηθήκαμε κάποιοι της μουσικής κατηγορίας, όπου απουσίαζε φυσικά ο Skakinen (δεν ξεχνώ είπαμε). Τα προέρτια και τα μετεόρτια του σχετικού event μπορεί να τα δει στο σχετικό νήμα (επιθυμητή η γονική συναίνεση και παρακαλώ δια την μέγιστη κατανόηση)

Στις 26 Ιουνίου παρακολουθήσαμε την 6η Μάλερ με την Σκάλα του Μιλάνου υπό τον Συμεών Μπιτσκώφ. Λίγα δευτερόλεπτα από το 1ο μέρος της 6ης του Μάλερ:

http://www.youtube.com/watch?v=Sf-FN1KsMpg

Ενώ στις 15 Ιουλίου μαζί με τον Maestrο παρακολουθήσαμε την 2η του Μάλερ με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών.

http://www.youtube.com/watch?v=4csqTrcUWC4

Τα βίντεο δεν διεκδικούν δάφνες ποιότητας, ως προς την λήψη και όχι μόνο.

Άντε γεροί να είμαστε, να ξανασυναντηθούμε και περισσότεροι (τα ακούς Σκακιάρη;)
 
Εγω σε ευχαριστω Δαμιανε.:worshippy:
Μεχρι τωρα ειχα ξεχωρισει τρεις.
Φουρτβαγκλερ,Κλαιμπερ,Καραγιαν.Του Ραινερ παραηταν γρηγορος (μιλαμε για γκραν πρι),του Κλεμπερερ μου φανηκε ανευρος.Εψαχνα του Βαλτερ γιατι ολοι,με πρωτο εσενα,μιλουσατε για τον καλυτερο.Ειχατε,με πρωτο εσενα,δικιο.
Ειναι καταμαυρο και πανω απ'όλα ανελεητο και απελπισμενο απο την αρχη μεχρι το τελος.Ακομα και οι στιγμες ελπιδας που υπαρχουν ακουγονται,σε σχεση με τους αλλους,ειρωνικες,σαρκαστικες,κυνικες,με μια φραση "κουνια που σε κουναγε".Μου φανηκε ο καλυτερος τροπος ερμηνειας αυτων των στιγμων απο το Βαλτερ και,ισως,ο τροπος που θα ηθελε και ο Μπετοβεν.Και το λεω γιατι ετσι νοηματικα ταιριαζουν περισσοτερο με το σκοταδι που υπαρχει πριν και μετα απο αυτες τις στιγμες.
Μπορει να λεω και αρλουμπες δεν ξερω...
Παντως ειναι ενα εργο το οποιο,τον τελευταιο χρονο ακουω ολο και πιο συχνα.Ειναι απο τα αγαπημενα μου.
 
Καλημερα σας
θα ηθελα να μου πειτε εναν καλιτεχνη
που εχει συνθεσει κλασικη μουσικη στις μερες μας
και σας εχει γοητευσει



.