Κοίτα να δεις που "τσακωνόμαστε" ενώ βλέπουμε τον ίδιο τύπο flicker τελικά...
Oι Plasma, σε αντίθεση με τις CRT, αποτελούν μέσα απεικόνισης ψηφιακού χειρισμού του φωτός. Αυτό σημαίνει, πως η κατάσταση που μπορούν να πάρουν τα υποεικονοστοιχεία τους, αντιστοιχούν σε 0 και 1 και τίποτα άλλο. Για να μπορούμε λοιπόν να δούμε ενδιάμεσες καταστάσεις, πρέπει τα υποεικονοστοιχεία να αναβοσβήνουν πολλές φορές το δευτερόλεπτο (έως δεκάδες χιλιάδες). Όσο πιο πολλές φορές αναβοσβήνουν, τόσο πιο φωτεινή θα είναι η εικόνα μας.
Επειδή όμως δεν είναι εύκολο και φτηνό να κατασκευαστεί ένας ελεγκτής τσιπ με 1024 διαφορετικές διαδρομές παλμών υψηλής τάσης, για τον έλεγχο ισάριθμων διαβαθμίσεων, έρχονται τα μαθηματικά να βοηθήσουν, χωρίζοντας αυτές τις τιμές σε μικρότερες υπο-ομάδες, τα υποπεδία, ο συνδυασμός των οποίων μεταξύ τους, μας δίνει όλες τις διαθέσιμες διαβαθμίσεις. Το ελάχιστο υποπεδίων που χρειαζόμαστε για να αποδώσουμε 1024 διαβαθμίσεις, είναι 10, αυτομάτως λοιπόν έχουμε απλοποιήσει σημαντικά τον ελεγκτή μας. Στην πράξη, αυτά τα 10 ελάχιστα (δυαδικά) υποπεδία για την απόδοση 1024 διαβαθμίσεων είναι οριακά για την σωστή απόδοση του χρώματος με κίνηση, δημιουργώντας έντονο dynamic false contouring, τα διαβόητα μωβ φίδια του παρελθόντος και δεν χρησιμοποιούνται στις σημερινές Plasma, οι οποίες δουλεύουν με 20+, αλλά για χάρη της απλότητας ας μείνουμε σε αυτά για το παράδειγμά μας. Επίσης, για χάρη της απλότητας, δεν θα αναφερθούμε στους παλμούς erase, oύτε στα πολλαπλά drive modes.
Έστω λοιπόν πως έχουμε το 10bit πάνελ Plasma με δυαδικά υποπεδία. Για την προβολή ενός καρέ (Hz), οι αναφλέξεις κατανέμονται ως εξής:
SF1: 1 ανάφλεξη
SF2: 2 αναφλέξεις
SF3: 4 αναφλέξεις
SF4: 8 αναφλέξεις
SF5: 16 αναφλέξεις
SF6: 32 αναφλέξεις
SF7: 64 αναφλέξεις
SF8: 128 αναφλέξεις
SF9: 256 αναφλέξεις
SF10: 512 αναφλέξεις
Η διάρκεια κάθε υποπεδίου είναι ανάλογη του αριθμού των αναφλέξεων, η χρονική τοποθέτησή του στη διάρκεια ενός Hz είναι απολύτως δεδομένη και ανάλογα με το ποιο ή ποια θα επιλεξουμε να ενεργοποιηθούν στην διάρκεια ενός Hz, μπορούμε να έχουμε 1024 διακριτές τιμές. Π.χ. αν θέλουμε μαύρο, δεν θα επιλεχτεί κανένα υποπεδίο, αν θέλουμε τη μέγιστη φωτεινότητα, θα επιλεχτούν όλα τα υποπεδία. Αυτό δε σημαίνει όμως πως το λευκό αποδίδεται μόνο με όλα τα υποπεδία επιλεγμένα. Όλα τα υποπεδία επιλεγμένα είναι μόνο στο πιο λαμπρό λευκό που μπορεί να αποδώσει το πάνελ. Στις φυσιολογικές ρυθμίσεις που παρακολουθούμε, αυτό που εκλαμβάνουμε ως λευκό, ενδέχεται να είναι και με 512 μόνο αναφλέξεις.
Αν λοιπόν στο ανωτέρω παράδειγμα, έχουμε την απόδοση της διαβάθμισης, που αντιστοιχεί σε 256 αναφλέξεις, το υποεικονοστοιχείο μας θα είναι ανοιχτό για 256/1024 Hz. Στο υπόλοιπο 768/1024 δεν θα είναι εντελώς σβηστό βέβαια, λόγω phosphor persistance, αλλά το μάτι μας θα αντιληφθεί πως ο παλμός της φωτεινότητας ήταν στο 1/4 μόνο του Hz και για τη συγκεκριμένη διαβάθμιση θα αντιληφθούμε την πραγματική ανανέωση καρέ της εικόνας (50-60-100Hz, κτλ.), εισπράττοντάς την ως τρεμόπαιγμα. Το ίδιο θα συμβεί και στη διαβάθμιση που εκφράζεται από την ταυτόχρονη επιλογή των υποπεδίων SF4, SF5, SF6, SF7, SF8 για παράδειγμα. Στην διαβάθμιση όμως που εκφράζεται από την ταυτόχρονη επιλογή των υποπεδίων SF2, SF4, SF6, SF8, SF10 για παράδειγμα, το μάτι δεν είναι δυνατόν να αντιληφθεί τρεμόπαιγμα.
Στις σημερινές Plasma, που δεν χρησιμοποιούν δυαδικά υποπεδία, η χρονική κατανομή των αναφλέξεων είναι πιο ομαλή, μειώνοντας τον αριθμό των διαβαθμίσεων για τις οποίες γίνεται αντιληπτό το flickering.
Στις σημερινές Plasma επίσης, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, λόγω της βελτιωμένης ικανότητας για μέγιστη φωτεινότητα των πάνελ, ένα ικανοποιητικό λευκό για κανονική χρήση, δεν απαιτεί αριθμό αναφλέξεων κοντά στις 1024, αλλά αρκούν και οι μισές περίπου. Όταν λοιπόν λέμε πως το τρεμόπαιγμα εμφανίζεται σε διαβαθμίσεις με υποπεδία δυαδικής βαρύτητας κάτω του 50%, δεν σημαίνει αυτό πως αφορούν απαραίτητα σκοτεινές αποχρώσεις.
Αυτού λοιπόν του τύπου το flickering, υφίσταται σε όλες τις Plasma, απλώς, αναλόγως της μέγιστης ικανότητας του κάθε πάνελ και των δεδομένων ρυθμίσεών του, θα το δούμε είτε σε φωτεινές, είτε σε μέσες σκηνές...
Και βέβαια, γίνεται εύκολα αντιληπτό κοιτώντας άμεσα το πάνελ...