Long Beach

παντως νομιζω πρεπει να παιζει και λιγο photoshop se αυτες.
Στη πρωτη φωτιζει περισοτερο το κεντρο, για αυτο πεταγεται και η κολονα (η εχει Vignette o φακος)
Και στη τριτη εχει και καλο φωτισμο, το κτιριο στο background δεν φωτιζεται τοσο εντονα οσο οι ανθρωποι.....
Ειναι και το bokeh που κανει το κυριο θεμα να ξεχωριζει....ΙΜΗΟ αυτα...
 
Λυπούμαι που αναγκάζομαι ξανά να επιβάλλω ποινή στον pixelfun.

Μπορούμε να έχουμε τις αντιπαραθέσεις μας, ακόμη και σε κάπως εντονότερους τόνους, αλλά όχι να εξυβρίζουμε και τους συνομιλητές μας. Δεν έχει σημασία πώς φθάνει κανείς να χρησιμοποιεί γλώσσα όπως του μηνύματος που διέγραψα χθες (και κάποιων μη διαγραφέντων μεν, οριακών δε), σημασία έχει να έχουμε την αυτοσυγκράτηση να τηρούμε κάποιους κανόνες κοσμιότητας στο φόρουμ. Και για τον Pixelfun δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά. Υπάρχει λειτουργία report post. Χρησιμοποιείστε την!
Το φόρουμ δεν είναι ιδιωτική παρέα, ούτε κλειστή κλίκα, είναι πάντα ανοικτό και θέλει άτομα που προσφέρουν στις συζητήσεις του. Για αυτό όμως δεν θυσιάζουμε τους κανόνες μας.


Επειδή αρκετοί θα αναρωτηθούν, όποιος θέλει μπορεί να έχει με πμ τα διαγραφέντα.
 
Εγώ θυμάμαι πάντως οτι σε κανα δύο βιβλία που διάβασα (και καμια δεκαριά άρθρα) οτι πέραν των χρωμάτων κλπ, κυρίαρχο λόγο για να δώσεις πραγματικά τρισδιάστατη αίσθηση στην φωτογραφία σου, είναι η σύνθεση του κάδρου σου.

Έτσι κιαλλίως μιλάμε για μία ψευδαίσθηση, που κατα την γνώμη μου το χρώμα απο μόνο του δεν μπορεί να την δώσει. Πιό βασικό παράγοντα θεωρώ την σωστή χρήση και αξοιποίηση των στοιχείων της σύνθεσης (μέσα σε αυτά και το DoF, αλλα και το κοντά-μακρια, μέγεθος αντικειμένου, προοπτική, εστιακό μήκος κλπ) απο αυτά που λέτε.

Μου έρχεται έντονα και αυτός ο άτιμος ο Μισελ Γκοντρύ στο μυαλό όταν σκέφτομαι για τρισδιάστατη ψευδαίσθηση και αν το χρώμα παίζει κάποιο ρόλο σε αυτό δεν είναι το micro contrast (που σίγουρα δίνει εντυπωσιακό χρώμα, δεν υπάρχει αμφιβολία) αλλά η τοποθέτηση συγκεκριμένου χρώματος μπροστά απο άλλο (πχ, θερμό μπροστά απο ψυχρό κλπ...).
 
Τη συζήτηση για τη τρισδιάστατη εντύπωση των φωτογραφιών, με αφορμή τις φωτογραφίες του παρόντος νήματος, καλό θα ήταν να τη συνεχίσουμε σε ιδιαίτερο νήμα. Ποιος θέλει να το ανοίξει;
 
Καλοι φακοι μαλλον θαυμασιοι αλλα δεν ειναι οπως οι καινουργιοι εχουνε μια αλλη σκληροτητα στην φωτογραφια. Ειναι σχεδιασμενοι για φιλμ μηχανες .

εγώ έχω τον 180/2.8 σε μοντούρα pentacon (6X6) και τον 200 2.8 σε Μ42. Ο δεύτερος δεν λέει και πολλά, είναι μάλλον σκληρός, αλλά ο 180άρης του μεσαίου φορμά είναι αστέρι στο μποκέ, πολύ καλύτερος και από τον AFS 80-200 2.8 που έχω και με μεγάλη διαφορά και δείχνει και μεγάλη πλαστικότητα.
 
Last edited:
Μιλάμε για διαφορά φόντου μεταξύ ζουμ και σταθερού. Ο Σόνναρ όντως έχει βέβαια εξαιρετικό φόντο, και μεταξύ των σταθερών.
 
Μιλάμε για διαφορά φόντου μεταξύ ζουμ και σταθερού. Ο Σόνναρ όντως έχει βέβαια εξαιρετικό φόντο, και μεταξύ των σταθερών.

σκέφτομαι να αφήσω τον 80-200 στο σπίτι και να πάρω μαζί μου τώρα στη θάλασσα μόνο τον σόναρ για πιό ουσιαστική ενασχόληση.
 
Είναι γαϊδούρι.... γιατί όχι όμως. Αν και σε θάλασσα με παιδιά που κινούνται διαρκώς, ο ζουμ AF μάλλον επιβάλλεται.