Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

το δικό μου πρόβλημα με τον Δεληβοριά είναι πως παραείναι σεμνός.
Εγώ βέβαια, ακούγοντας τους στίχους του, πιστεύω πως είναι και μουλωχτός - αλλά αυτό είναι άλλου παππά.
Επίσης: δεν έγραψε ποτέ έστω και μία αξιομνημόνευτη μελωδία. Ενα τραγούδι που να το σιγοτραγουδάς μόνος σου βρε αδελφέ.

Οταν είχα πάρει τον "Καθρέφτη" είχα αρχικά εντυπωσιαστεί και η αλήθεια είναι οτι το ομότιτλο και το "Χριστούγεννα" ´τα σιγοτραγουδούσα απλά δεν μου έμεινε για πολύ το όλο θέμα.Στο μουλωχτός πιθανών να έχεις δίκιο......θυμάμαι οτι ενώ πήγα συνολικά να αξιολογήσω τον καθρέφτη σαν μια πολύ καλή δουλειά έφαγα απότομη γείωση με το απαράδεκτο κομματάκι που αναφερόταν στον Ελληνα Πρωθυπουργό "θέλω να κλάψω μα είμαι γελαστός είμαι ο Ελληνας Πρωθυπουργός"Κάτι δεν πήγαινε καλά.Εκεί που υποτίθεται οτι χτύπαγε την εξουσιά με το hit του lp υβροπομπή ξαφνικά ξεπεταγόταν η "Επίσκεψη του Καίσαρα" και αναρωτιόσουν αν ο Δεληβοριάς ζει σε άλλον πλανήτη.Τι συμπάθεια ήταν αυτοί για τον Σημίτη και την Δαφνούλα του?
Οπότε αυτό το μουλωχτός.......μαλλον παίζει
 
..υπαρχουν τοσο καλα πραγματα (ελληνικος χωρος) και ασχολουμαστε με το Χατζηγιαννη και το Δεληβορια.
 
Συμπάθεια προς τον Σημίτη? Εγώ μια φορά άλλο κατάλαβα. Ως μίζερο τον παρουσιάζει, του δίνει εικόνα καθόλου συμβατή με αυτή ενός πρωθυπουργού.
Και το "αυτή που περνάει" σαφώς σιγοτραγουδιέται. Τουλάχιστον ο γιος μου, 2 χρονών τότε, το ξεσήκωσε. Μη γελάτε, στα τραγούδια που δεν προβάλλονται (γιατί τα παιδάκια έχουν αυτή την τάση και με τα σουξεδάκια που παίζονται παντού 100 φορές τη μέρα) το ότι τα πιάνει κατευθείαν ένα παιδικό αυτί είναι κάποιο κριτήριο. Εννοείται πως δεν θα κατανοήσει ένα σοβαρό έργο, αλλά και αυτά που σιγοτραγουδιούνται πιστεύω πως έχουν την αξία τους.
 
Απάντηση: Re: Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

..υπαρχουν τοσο καλα πραγματα (ελληνικος χωρος) και ασχολουμαστε με το Χατζηγιαννη και το Δεληβορια.

Δημήτρη....... πιπέρι στο στόμα.... "καλά πράγματα" στον Ελληνικό χώρο; Που ξανακούστηκε αυτό;
(Είσαι σε λάθος κατηγορία... :flipout:)
 
Μπάμπη , μήπως αυτά που θεωρεί ως καλά ο Dim Das είναι από αυτά που δεν ακούς εσύ ;

Μη μου βάζεις ιδέες τώρα......
icon11.gif

Και νόμιζα οτι βρήκα σύμμαχο....-bye-
 
Να ριξω ενα ονοματακι που με εκανε να χαμογελασω τωρα τελευταια και ας ειναι του εμπορικου???
Μανος Πυροβολακης.
Συμπαθεστατος!!!!
 
Τελικά τι είναι ελληνική μουσική ; Ποιό είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο που προσδίδει την "ελληνικότητα" σε ένα έργο και πως αυτό αντιδιαστέλλεται και διαφοροποιείται από την "βρεταννικότητα" πχ ή την "αμερικανικότητα" ενός άλλου έργου ; Υπάρχει διαφορά μεταξύ τραγουδιού και ιντρουμένταλ μουσικής σύνθεσης , όσον αφορά τον εθνικό χαρακτήρα τους ( κάποιο από τα δύο έχει περισσότερη ή λιγότερη "ελληνικότητα" κλπ ) ;
 
Re: Απάντηση: Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

Μη μου βάζεις ιδέες τώρα......
icon11.gif

Και νόμιζα οτι βρήκα σύμμαχο....-bye-

Μην εισαι σιγουρος Μπαμπη. Αν θα το δεις λιγο ανοικτο μυαλο, ολα ειναι συγκοινωνουντα δοχεια. Απο τα μεγαλυτερα ροκ κομματια ολων των εποχων, η "μισιρλου" , που διασκευαστηκε απειρες φορες και αγαπηθηκε απο το underground/phycedelic/garage kοινο οσο τιποτα αλλο οσο κανενα αλλο, ξεκινησε σαν ρεμπετικο (ή κατι τετοιο τελος παντων) και δοξαστηκε απο την γκαραζοσερφ κιθαρα του dick dale στην αλλη μερια του Ατλαντικου.
Το καλυτερο τρακ του νεου αλμπουμ των invible surfers eιναι το Αkis Panoy.
Αν ξεβαρεθω (ειμαι και λιγο τεμπελακο) καποτε θα γραψω ενα thread του ειδους "Πως επειρεαζεται η γκαραζοψυχεδελεια απο τα τσιφτετελεια" ....
Συμμαχοι και εχθροι δεν υπαρχουν στη μουσικη....
 
Τελικά τι είναι ελληνική μουσική ; Ποιό είναι το χαρακτηριστικό στοιχείο που προσδίδει την "ελληνικότητα" σε ένα έργο και πως αυτό αντιδιαστέλλεται και διαφοροποιείται από την "βρεταννικότητα" πχ ή την "αμερικανικότητα" ενός άλλου έργου ;


Ο τυφλός μιμητισμός στα πάντα...
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

Μην εισαι σιγουρος Μπαμπη. Αν θα το δεις λιγο ανοικτο μυαλο, ολα ειναι συγκοινωνουντα δοχεια. Απο τα μεγαλυτερα ροκ κομματια ολων των εποχων, η "μισιρλου" , που διασκευαστηκε απειρες φορες και αγαπηθηκε απο το underground/phycedelic/garage kοινο οσο τιποτα αλλο οσο κανενα αλλο, ξεκινησε σαν ρεμπετικο (ή κατι τετοιο τελος παντων) και δοξαστηκε απο την γκαραζοσερφ κιθαρα του dick dale στην αλλη μερια του Ατλαντικου.
Το καλυτερο τρακ του νεου αλμπουμ των invible surfers eιναι το Αkis Panoy.
Αν ξεβαρεθω (ειμαι και λιγο τεμπελακο) καποτε θα γραψω ενα thread του ειδους "Πως επειρεαζεται η γκαραζοψυχεδελεια απο τα τσιφτετελεια" ....
Συμμαχοι και εχθροι δεν υπαρχουν στη μουσικη....

Εγώ είμαι μαζί σου... (Οι άλλοι είναι εναντίον μας... :flipout:)
Κι όταν βρείς χρόνο σε παρακαλώ θέλω κι ένα αφιέρωμα στο Ζαμπέτα... :grinning-smiley-043 (Καί μετά θα το κλειδώσουμε.... για ευνόητους λόγους... -bye-)
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

Εγώ είμαι μαζί σου... (Οι άλλοι είναι εναντίον μας... :flipout:)
Κι όταν βρείς χρόνο σε παρακαλώ θέλω κι ένα αφιέρωμα στο Ζαμπέτα... :grinning-smiley-043 (Καί μετά θα το κλειδώσουμε.... για ευνόητους λόγους... -bye-)

Συμφωνώ απόλυτα με το αφιέρωμα στον Ζαμπέτα.Μέσα και εγώ...και δεν θα κλειδωθεί τίποτα
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

Μην εισαι σιγουρος Μπαμπη. Αν θα το δεις λιγο ανοικτο μυαλο, ολα ειναι συγκοινωνουντα δοχεια. Απο τα μεγαλυτερα ροκ κομματια ολων των εποχων, η "μισιρλου" , που διασκευαστηκε απειρες φορες και αγαπηθηκε απο το underground/phycedelic/garage kοινο οσο τιποτα αλλο οσο κανενα αλλο, ξεκινησε σαν ρεμπετικο (ή κατι τετοιο τελος παντων) και δοξαστηκε απο την γκαραζοσερφ κιθαρα του dick dale στην αλλη μερια του Ατλαντικου.
....

οχι κατ' ανάγκη . Η Μισιρλού έγινε τεράστια επιτυχία και από τον πιανίστα Ian August στα τέλη της δεκαετίας του '40 .
janaugus.jpg


Αυτή η εκτέλεση είναι τελείως lounge θα λέγαμε σήμερα . Τον δίσκο του Ian August τον είχε ο πατέρας μου και είχε τίτλο Music For the Quiet Hour . Δεν ξέρω αν τον έχω ακόμα .
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Μ. Χατζηγιάννης - Καβαλημένο Καλάμι …

οχι κατ' ανάγκη . Η Μισιρλού έγινε τεράστια επιτυχία και από τον πιανίστα Ian August στα τέλη της δεκαετίας του '40 .
janaugus.jpg


Αυτή η εκτέλεση είναι τελείως lounge θα λέγαμε σήμερα . Τον δίσκο του Ian August τον είχε ο πατέρας μου και είχε τίτλο Music For the Quiet Hour . Δεν ξέρω αν τον έχω ακόμα .

Παντως οπου το εχω δει, σε ολα τα credits, αναφερεται το ονομα του Ρουμπανη.
Η δικια μου, πιο παλια μισιρλου ειναι Σαρανταπενταρι απο τα τελη της δεκετιας του 50 με τη Σοφια Βεμπω.
 
υπαρχει βεβαια και αυτη η εκδοχη, που συμφωνει καπως με μια ιστορια που ακουσα πριν χρονια να λεει ο Α.Κ.(Last drive), οτι το οριντζιναλ λεγοτανε για την ακριβεια "Μουσουρλου" και προερχεται απο τα βαθη της μικρας ασιας στη δεκαετια του 30

The song was first performed by the Michalis Patrinos rebetiko band in Athens, Greece in 1927. As with almost all early rebetika songs (a style that originated with the Greek refugees from Asia Minor), the song's actual composer was never identified, and its ownership rested with the band leader. The melody was most likely composed collaboratively by the group, as was often the case at the time; the initial lyrics were almost certainly by Patrinos himself. Patrinos, being a Smyrniot, pronounced the song's title [musurlu], approximately similar to the Turkish pronunciation, [mɯsɯrlɯ].

The Greek word Misirlou refers specifically to a Muslim Egyptian woman (as opposed to a Christian Egyptiotissa); thus this song refers to a cross-faith, cross-race, relationship, a risqué subject at its time.

Initially, the song was composed as a Greek zeibekiko dance, at a slower tempo and a different key than the orientalized performances that most are familiar with today. This was the style of the first known recording by Michalis Patrinos in Greece, circa 1930 (which was circulated in the United States by Titos Dimitriadis' Orthophonic label); a second recording was made by Patrinos in New York, in 1931.

In 1941, Nick Roubanis, a Greek-American music instructor released a jazz instrumental arrangement of the song, crediting himself as the composer. Since his claim was never legally challenged, he is still officially credited as the composer today worldwide, except in Greece where credit is variably given to either Roubanis or Patrinos. Subsequently S. Russell, N. Wise and M. Leeds wrote English lyrics to the song. Roubanis is also credited with fine-tuning the key and the melody, giving it the oriental sound that it is associated with today.

The song was rearranged as a solo guitar piece by Dick Dale in the 1960s. It was Dale's version that introduced "Misirlou" to a wider audience in the United States. Dale was of partially Lebanese background, and often credited Armenian music as the inspiration for his guitar style, and perhaps for this reason the tune has at times been mistakenly described as a Lebanese or Armenian folk song. The song's oriental melody has been so popular for so long that many people, from Morocco to Iran, sometimes claim it to be a folk song from their own country.

The Beach Boys recorded a Dale-inspired "Misirlou" for the 1963 album Surfin' USA, forever making "Misirlou" a staple of American pop culture. Hundreds of recordings have been made to date, by performers as diverse as Agent Orange and Connie Francis.

In 1994, Dale's version of "Misirlou" was used on the soundtrack of the motion picture Pulp Fiction, thanks to a suggestion to Quentin Tarantino from his friend Boyd Rice. More recently, the song was selected by the Athens 2004 Organizing Committee as one of the most influential Greek songs of all time, and was heard on venues and the closing ceremony it was performed by Anna Vissi. In March 2005, Q magazine placed Dale's version at number 89 in its list of the 100 Greatest Guitar Tracks. In 2006, his version once again found popularity, this time as the basis of The Black Eyed Peas' single "Pump It."

[edit]



http://en.wikipedia.org/wiki/Misirlou
 
και για την Ιστορια να ανεφερω οτι η καλυτερη Μισιρλου απ ολες που εχω ακουσει ειναι η "Misirlou the greek", των θρυλικων Sound Explosion, απο τα '90 ...
 
H Kαραγκούνα Βαγγέλη είναι πραγματικό έντεχνο.

ενοω την Καραγκουνα που ακουω στα πανηγυρια......:flipout:









φυσικα Σπυρο !! Αλιμονο αν δεν ειναι αυτη !!!!!!!!!!
γενικα ομως μην ανχωνεστε παιδια με τη μουσικη .....:guitarist: