Γύρω στα 15-16 μου αποφασίσαμε με ένα φίλο να φτιάξουμε έναν "πειρατικό σταθμό". Άσχετοι, χωρίς καμιά ιδέα για το πως, ξεκινήσαμε με 1 watt (της smart kit που ήταν στην Αγίου Κωνσταντίνου τότε, για τους παλιότερους που ίσως θυμουνται).
Εμβέλεια μηδεν εννοείται, μόνο οι απένατι μας άκουγαν. Περάσαμε σε λάμπα (el84) και επιτέλους ήρθε η... αναγνώριση, μας άκουγε όλη η γειτονιά!
Παίζαμε-ακούγαμε τα χιτ της εποχής, Duran Duran, Wham και άλλες τέτοιες ομορφιές, όλα παραγγελιές εννοείται.
Το πιο .... καλό όλων όμως ήταν το against all odds του φρικτού john collins, απολαύστε το όσοι αντέχετε
http://www.youtube.com/watch?v=-OiV_5kEt6A
Σχεδόν τίποτα δε θα μπορούσα να ξανακούσω από όλα αυτά.
Αφου πέρασε η περίοδος με τον πειρατικό άρχισα να ακούω...heavy metal που επίσης δεν ακούω πλέον.
Σε αντίθεση με τα προηγούμενα το μεταλ όμως το θυμάμαι με νοσταλγία, και σήμερα να τύχει να ακούσω maiden η motorhead μου αρέσει. Δε θα βάλω έγώ στο player ή τουλάχιστον έχει να συμβεί καιρό.
Αργότερα γνώρισα το πανκ και το new wave που ακόμα τα λατρεύω και θεωρώ ακρογωνιαίους λίθους στο μουσικό μου κόσμο.
ΥΓ. Το μόνο που με πονάει από εκείνη την πρώτη εποχή είναι ότι αυτό το φίλο που φτιάξαμε το σταθμό μαζί τότε τον έχασα αργότερα από ναρκωτικά... 22 χρόνων ήταν θυμάμαι
