Απάντηση: Re: ΜΠΛΕ ΟΥΡΑΝΟΣ,ΝΕΡΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ,ΚΟΥΤΣΟ ΑΛΟΓΟ.
Πολύ πρόσφατο και ακραίο για μένα παράδειγμα το πρόβλημα που έχει ο Mczab με το σύστημα του στα πρίμα:
sony 50άρι (ντροπαλό στα πρίμα κατά την άποψή μου)
alexander προ (λάμπα)
behringer EP1500 (ντροπαλός στα πρίμα κατά την άποψη όλων!)
LS3/5A (κατεξοχήν γλυκό ηχείο)
...
Βγάλε συμπέρασμα. Αν μου το έλεγε κάποιος κακόβουλος θα έλεγα ότι μου κάνει πλάκα...
Αλλά δε μπορούμε να πούμε ότι δεν συμβαίνει...
Εχει συμβεί πολλές φορές με τα original T27 tweeters της KEF.
Ο.τι ποιο ευαίσθητο, με την έννοια του ευπαθούς, έχει κατασκευαστεί ποτέ σε tweeter. Ηταν κάποτε ένα από τα αγαπημένα μου. Ακόμα έχω ένα ηχείο ιδιοκατασκευής μου στο εξοχικό που τα χρησιμοποιεί με άριστα αποτελέσματα παρέα με ένα midbass Β200 της KEF.
Το συγκεκριμένο tweeter δεν έχει ferrofluid για την ψύξη του πηνίου φωνής και γενικώς τα watt που σηκώνει είναι λίγα. Αν θυμαμαι καλα γύρω στα 20-25 Watts. Oταν ζοριστεί αρκετά, έστω και για λίγα λεπτά, αρχίζει να παίρνει ανάποδες στροφές. Αλλοτε δεν παίζει καθόλου, άλλοτε κοβει πρίμα και άλλοτε τα βγάζει ξερά και υπερτονισμένα ανάλογα με το είδος της μόνιμης πλέον βλάβης. Η μόνη θεραπεία ήταν τότε η αντικατάσταση της κάψας.
Κάποτε είχαμε αυτή τη δυνατότητα να αλλάζουμε μόνο τις κάψες από τα T27 που καίγονταν κάθε φορά συνήθως μετά από πάρτι. Τι αντιστάσεις βάζαμε, τι μοντίφες κάναμε και αυτά εκεί το βιολί τους.
Νομίζω ότι η KEF πλέον δεν διαθέτει ανταλλακτικές κάψες για τα Τ27.
Οσοι προλάβανε προλάβανε. Είχε κάποτε τέτοιες κάψες το Κέντρο Μεγαφώνου στην Πλ. Κανιγγος.
Πιστεύω ότι και το πρόβλημα με τα πρίμα του LS3/5A του φίλου μας μάλλον οφείλεται στα tweeters τα T27, δυστυχώς γιατί κατά τα άλλα είναι ένα υπέροχο monitor ηχείο με απίστευτη μεσαία περιοχή και ζεστά πρίμα με μεγάλη διασπορά. Τα LS3/5A είχα την τύχη να το έχω κι εγώ στα φοιτητικά μου χρόνια. Δύο πανέμορφα Rogers LS3/5A οδηγούμενα από έναν ενισχυτή Sansui AU-317 και λίγο αργότερα από ένα σετ προ τελικού 34/405 της QUAD.
Yπήρχε τότε στην Αγγλία, τη δεκαετία του 80 , μεγάλη τρέλα και με τα ραδιόφωνα, τα tuners που λένε οι Αγγλοι. Υπήρχαν βέβαια 2-3 πολύ καλοί σταθμοί που έπαιζαν ότι ακριβως μας άρεσε να ακούμε. Σήμερα υπάρχουν 200 σταθμοί στη Αθήνα και ψάχνεις μια ώρα για να βρεις κάτι που να σου αρέσει. Μπορεί να έχουν αλλάξει και τα γούστα μας τώρα που μεγαλώσαμε, τι να πω
Θα έλεγα ότι εκείνα τα χρόνια το ραδιόφωνο ήταν η βασική πηγή μας και όχι τόσο πολυ το πικάπ (turntable). Το πικάπ το είχαμε βασικά για να χωρεύουμε στα parties. Ηταν μια εποχή που δεν μας ενοχλούσε κάτι με τον ήχο. Δεν θυμαμαι να είχα σχολιάσει ποτέ αρνητικά κάποιο σύστημα άλλου φίλου. Απλως το άκουγα σαν ένα διαφορετικό σύστημα και ποτέ δεν συζητούσαμε μεταξύ μας για το πως ακούγεται το ένα και πως ακούγεται το άλλο. Τι να πω, όλα τότε μας άρεσαν αρκεί να μας άρεσε και η μουσική που έπαιζε .
Εκείνη την εποχή με την ποιότητα της αναπαραγωγής ασχολούνταν μόνο κάτι μονόχνοτα σπαστικά άτομα που δεν ήθελε να τους κάνει παρέα κανείς.
Ξέφυγα λίγο από το θέμα μας. Πιστεύω οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εδώ μέσα να έχουν αντίστοιχες εμπειρίες και να αντιλαμβάνονται για ποιο λόγο έγραψα ό,τι έγραψα.