Για άψογες οικογενειακές καταστάσεις και παραλίες κρύσταλλο, απλά Αμουλιανή.
Για πολύ τζόβενα, πρώτο πόδι με πυρήνα την Καλιθέα και εξορμήσεις μέχρι Πευκοχώρι (όλα τα κλάμπια μαζεμένα εκεί-τα περισσότερα τροχαία του νομού κάθε καλοκαίρι).
Ένας συνδυασμός των δυο βρίσκεται στο δεύτερο πόδι.
Πηγαίνω καμιά 15αριά χρόνια στη Χαλκιδική και πιστεύω ότι δεν έχω δει ούτε τη μισή ακόμα.
Θα αγκαρέψω το Μελίδη με του φουσκωτό να μου κάνει ένα τουρ.
Πάντως όποιος έχει κάνει μπάνιο στη Χαλκιδική μετά...δυσκολεύεται γενικά.
Πήγα Σαντορίνη και δεν πάτησα το δαχτυλάκι μου μέσα.
Από Ιόνιο μεριά φανταστικές παραλίες αλλά πολύ κρύες θάλασσες και πολύ αέρας και κύμα, δυστυχώς.
Οι χαλκιδικιώτες τελευταία αρχίζουν και εκσυγχρονίζονται σε ότι αφορά τη συμπεριφορά τους και σε αυτό βοήθησε ο ανταγωνισμός από Πιερία μεριά, όπου δεν έχει τέτοιες θάλασσες, αλλά έχει οδικό δίκτυο και πιο οργανωμένες παραλίες.
Φέτος με βλέπω για ακόμη μια φορά στο Καλαμίτσι σε κάμπινγκ, άθλημα στο οποίο επιδίδομαι τα τελευταία χρόνια (και μάλλον θα συνεχίσω).
γουορέβερ...