Τα παρακάτω αποτελούν το πρώτο μέρος των εντυπώσεων από τη μηχανή που άρχισα να χρησιμοποιώ εδώ και ενάμισι μήνα.
Κατασκευή:
Μεγάλη σε διαστάσεις (λίγο πιο μεγάλη από τις CANON 20D/30D), αρκετά βαριά (πιο βαριά από τις CANON), πολύ συμπαγής, με σώμα από μαγνήσιο, πλήρως αδιάβροχη, η μηχανή δείχνει καθαρά επαγγελματική, δηλαδή ότι μπορεί να συνεχίσει να δουλεύει για πολλά χρόνια κάτω από κανονικές ή δύσκολες συνθήκες. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι η μηχανή θα δείχνει πάντα καινούρια. Είχα ένα μικρό ατύχημα (γλύστρησα και τσούλησα για 5-6 μέτρα σε σαθρό χώμα κατεβαίνοντας ένα βράχο, και παρότι προστάτευσα τη μηχανή και το φακό, ωστόσο η επαφή με το χώμα έφερε τις πρώτες εμφανείς γρατσουνιές στο σώμα της μηχανής.
Σκόπευτρο-Εστίαση:
Μεγάλο και πολύ φωτεινό χωρίς το φαινόμενο tunnel (σε πολλές εισαγωγικές ρεφλέξ, όταν κοιτούμε μέσα από το σκόπευτρο, όλα μοιάζουν σα να τα βλέπουμε μέσα από ένα στενό σωλήνα. Αυτό το καταλαβαίνουν αυτοί που έχουν δουλέψει στο παρελθόν με φιλμάτες ρεφλέξ μηχανές και όχι οι νέοι στο χώρο). Πολύ καλύτερο από αυτό των CANON 300D/350D/OLYMPUS E300, NIKON D50/70/100, και αρκετά καλύτερο από της CANON 20D, βοηθά πραγματικά στη σύνθεση σε σχέση με τα σκόπευτρα άλλων μηχανών. Παρατηρώ ότι με τη D200 βγάζω καλύτερες φωτο, όχι από τεχνικής, αλλά από αισθητικής άποψης, καθώς μου επιτρέπει να συνθέτω καλύτερες φωτο. Από τα κρυφά, αλλά πολύ σημαντικά ατού της μηχανής. Όμως οι CANON 5D/1D/1DS και οι μηχανές με φιλμ έχουν ακόμη καλύτερα σκόπευτρα.
Το σύστημα εστίασης έχει 11 σημεία εστίασης και δυνατότητες ίδιες με τις CANON. Η ταχύτητα εστίασης πολύ καλύτερη από όλες τις άλλες ΝΙΚΟΝ (πλην ΝΙΚΟΝ D2H, D2X), ειδικά με φακούς που δεν έχουν δικά τους μοτέρ εστίασης και βασίζονται σε αυτό της μηχανής. Όμως οι CANON παραμένουν –οριακά- ταχύτερες. Οι ενδείξεις του συστήματος εστίασης στην οθόνη είναι μαύρες και δεν αναβοσβήνουν. Εμφανείς αλλά όχι ενοχλητικές σε συνθήκες άπλετου φωτισμού. Όμως όσο οι φωτιστικές συνθήκες γίνονται χειρότερες, η επιλογή της CANON με κόκκινα σημεία που αναβοσβήνουν δείχνει καλύτερη.
Ευχρηστία:
Εδώ έχουμε μια κλασική περίπτωση Ιανού. Όλες οι βασικές ρυθμίσεις χρήσης (WB, ISO, QUALITY, κλπ.) υποστηρίζονται από ξεχωριστά κουμπιά μιας λειτουργίας και όχι διπλής όπως στις CANON. Πολύ καλύτερο και σαφώς πιο εύχρηστο. Όμως οι άλλες ρυθμίσεις που γίνονται μέσω των μενού είναι άπειρες (δεν έχω δει άλλη μηχανή που να μπορεί να ρυθμίσει τόσα πράγματα, μιλώ ειλικρινά), πάσχουν σοβαρά στο θέμα ευχρηστία, οργάνωση, λειτουργικότητα. Καμιά σχέση με την οργάνωση των μενού της CANON, όπου όμως οι ρυθμίσεις είναι λιγότερες. Η μηχανή μπορεί να κάνει όσα έχετε φανταστεί κατά καιρούς, όσο προχωρημένα και αν είναι, αλλά θέλει πολύ διάβασμα και μεγάλη ενασχόληση. Εγώ χρειάστηκα 8-10 ώρες για να σετάρω τη μηχανή και ακόμη θεωρώ ότι δεν την ξέρω.
Ποιότητα εικόνας:
Κι εδώ έχουμε 2 πρόσωπα. Ανάλυση ονομαστική και πραγματική, ευκρίνεια, χρώμα, μπορεί να είναι χάλια και εξαιρετικά έως άπιαστα. Τι σημαίνει αυτό; Όποιος θέλει φωτογραφίες χωρίς το πέρασμα από ΗΥ και χρησιμοποιεί μέτριους φακούς, δεν θα ικανοποιηθεί από το αποτέλεσμα. Όμως το πρόβλημα βρίσκεται σε αυτόν και όχι στη μηχανή. Η D200 είναι έτοιμη για την κορυφή, αλλά είναι πολύ απαιτητική από το φωτογράφο που τη χρησιμοποιεί. Οι μέτριοι φακοί απορρίπτονται. Όποιος θέλει να φθάσει εκεί ψηλά πρέπει να επενδύσει και σε φακούς. Από αυτούς που έχω δοκιμάσει και έχουν δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα είναι οι
NIKKOR AFS 17-35 2.8
NIKKOR AFD 60 2.8 MIKRO
NIKKOR AFD 35 2.0
NIKKOR AFD 80-200 2.8
Αντίθετα μετριότατα αποτελέσματα είχα με τον AF 28-200 3.5-5.6 G.
Με πολύ περιέργεια περιμένω να δοκιμάσω τους
NIKON AFS 18-200 3.5-5.6 DX VR
SIGMA 70-200 2,8 HSM
TOKINA 80-200 2.8 ATX PRO
Επίσης αυτό που τη χρησιμοποιεί πρέπει να ξέρει να ρυθμίζει το χρώμα (softer, normal, vivid, portrait, vivid +, το οποίο και συστήνω για φωτογράφηση φύσης), την εστίαση και φυσικά να γνωρίζει καλά τη χρήση του PS.
Οι φωτογραφίες μετά το πέρασμα σε PS μεταμορφώνονται. Ειδικά αν έχετε τραβήξει σε .raw (.nef) και μετατρέψει σε .jpg με το Adobe Camera Converter 3.4 και έχετε τσεκάρει τη θερμοκρασία χρώματος που είχατε στη λήψη με αυτή της μετατροπής ή χρησιμοποιήσετε το WB στο Auto, τα πράγματα βελτιώνονται ακόμη περισσότερο. Αν πάτε στο Filters>Sharpen>Unsharp Mask και δώσετε 150% και 0,5-0,7 pixels, οι εικόνες ξυρίζουν αλλά ταυτόχρονα μοιάζουν φυσικές.
Ειδικά για λήψεις σε εσωτερικό χώρο με περίεργους φωτισμούς (π.χ. μουσεία και αίθουσες τέχνης) η μηχανή είναι άπαιχτη, καθώς κάνει την καλύτερη ρύθμιση στο WB με μεικτούς φωτισμούς, είτε αυτόματα, είτε μετά τη λήψη.
Στο θόρυβο όμως τα πράγματα δεν είναι εξίσου καλά. Οι nikonians θα βρουν τη μηχανή πολύ καλή, οι canonians για πέταμα. Το γεγονός είναι ότι πάνω από τα 800 iso, δεν μπορεί να συναγωνιστεί τις CANON 20D/30D/5D/1D. Τέλος.
Θα συνεχίσω…..
