![]()
Charlie Haden's Family & Friends: Rambling Boy (Emarcy CD - 2008)
Οχι, δεν παίζει τζάζ. Αυτό κι αν είναι είδηση.
Παίζει τις μουσικές με τις οποίες μεγάλωσε, επαρχιακό Αμερικάνικο ραδιόφωνο της δεκαετίας του '30, country, bluegrass και δεν συμμαζεύεται. Σου θυμίζει έντονα το soundtrack από την ταινία των Κοέν "Ω Αδελφέ μου Πού είσαι;".
Μέτριος σαν τραγουδιστής. Μετέχει κι όλη η οικογένεια: ο γυιός του Josh, η κόρη του Petra, ο γαμπρός του Jack Black.
Δεν είμαι εξπαίρ σε τέτοιου είδους ακούσματα αλλά ο δίσκος ακούγεται υπέροχα. First-class stuff...
...φαντάζομαι βλέπετε γύρω γύρω στο εξώφυλλο, τα ονόματα των καλοθελητών που έσπευσαν να βοηθήσουν. Γαλαξίας
Μόλις μου ήρθε σε γιαπωνέζικο και γυρνάει στο πισί της δουλειάς. Πόσο πολύ ζεστό, μαλακό, όμορφο και ανθρώπινο ακούγεται στ'αφτιά μου!
Σηκώθηκα σήμερα άκαμπτος σαν πέτρα, εθισμένος στον βιοποριστικό νταλγκά και με έχει αδειάσει τόσο πολύ, με τύλιξε σαν ακρυλική κουβέρτα μέσα στα κλειστά καλοριφέρ της ψυχής.
Όσοι περιμένετε έτοιμη τροφή, θα σας φανεί σαν χλιαρή φόλκ των ξεχασμένων στο μπουκάλι γελαδάρηδων, sorry!
Για τους υπόλοιπους που τους αρέσει να σκαλίζουν τα παιχνίδια τους μέχρι να τα φτιάξουν ή μέχρι να τα χαλάσουν, αυτός είναι ένας δίσκος τόσο διαφορετικός αλλά και τόσο οικείος !
Στα πρώτα σύν η όμορφή κιθαριά του Fields of Athenry, η παιχνιδιάρα φωνή του Β.Ηornsby στο μπροστά από το μετρημένο μα τόσο γεμάτο μπάντζο στο 20/20 Vision, η γνώριμη κιθάρα του Metheny στο Oh Shenandoah και το τρίλεπτο Fox Chase με την φυσαρμόνικα του Β.Greene που άμα και σας κολλήσουν το πόδι κάτω θα ανεβοκατεβάζεται με ρυθμό το πάτωμα :smash:
Διαμάντια υπάρχουν αμέτρητα στο now playing!Ένα από αυτά-από σήμερα-και το Save yourself.Κάποιες φορές η έλλειψη χρόνου αλλά και διάθεσης, έχουν σαν αποτέλεσμα να θάβονται σημαντικά πράγματα στο “κακό χωνευτήρι”(όπως το λέτε και εσείς).Ας μην είμαστε γκρινιάρηδες. Το χωνευτήρι μάλλον είναι καλύτερο από το now youtube –ing.Έχει ένα μυστήριο, ωραία εξώφυλλα, και μας υπενθυμίζει πως κυρίως εδώ μέσα ακούμε δίσκους και όχι τραγούδια.
Ο Ian Svenonius και η μπάντα του αξίζουν και με το παραπάνω ένα αφιέρωμα. Ωστόσο αναρωτιέμαι κατά πόσο κάτι τέτοιο θα ενδιέφερε τον ίδιο. Από ότι φαίνεται βασικός του στόχος δεν είναι ο ακροατής να εκθειάσει το δημιούργημα του ,αλλά να ενσωματωθεί ως “ενεργό” μέλος στην μπάντα του.
![]()
*The Make-Up combined garage rock, soul, and a self-styled liberation theology to make a new genre they called "Gospel Yeh-Yeh".[4] This style led to an emphasis on live performances and interaction between the band and their audience, incorporating the audience into the performances as a "fifth member", creating what one reviewer described as ""highly energetic and participatory live shows".[1][3] Parallel to the band's gospel musical stylings, the Make-Up produced music under a communism-influenced political philosophy that they saw as counter to the capitalist form of modern rock and roll and pop music*
*Wiki
Στις κιθάρες ο criminally underrated Harvey Mandel (επίσης από τους Canned Heat). Με είχατε πρήξει με κείνον τον Roy Buchannan στα νειάτα μου και κανένας σας δεν έκανε τον κόπο ν ακούσει τον Harvey. Τα blues κυλάνε μέσα στις αρτηρίες του. Και το φανκ επίσης.
Λοιπόν κύριοι, Αυτός είναι ο ένας και μοναδικός λόγος που υπάρχω εδώ μέσα
:adore::adore::adore::adore::adore:
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.