Οδοιπορικό με ένα ντιούικο dac

[lemon]

...συνέχεια του οδοιπορικού.


Το πίσω σχέδιο είχε ολοκληρωθεί, το έφτιαξα στο Front Panel Designer και μετά από πολλές συζητήσεις με το φίλο Κώστα Σαγανάκη, πήρε δρόμο προς την κατασκευή αφού παραλάβαμε φυσικά το κουτί.
Δημοσίως θα πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Κώστα που αφιλοκερδώς προσφέρθηκε να αναλάβει την όλη δουλειά στο CNC.

Δεν θα περάσω κατευθείαν στις τελικές φώτο, πιστεύω ότι η ενότητα δεν προσφέρεται για φωτο-θεάσεις αλλά να συζητάμε και να παρουσιάζουμε όλες τις δυσκολίες και την επεξεργασία για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.

Θα παρουσιάσω όλη την πορεία, για την κατασκευή της πίσω όψης.

To σχέδιο στο σχεδιαστικό πρόγραμμα FPD, κατέληξε όπως το παρακάτω. Είχα δηλώσει τα πάντα από διαστάσεις, μετρήματα από το σημείο αναφοράς σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια, βάθος κοπής, πατούρες, κονδύλια κ.ο.κ:




Ο Κώστας έκανε ότι καλύτερο για να αποδώσει πιστά το σχέδιο στο CNC. Μάλιστα δε χρειαζόταν από ότι μου είπε τόσο μεγάλη παραμετροποίηση γιατί μπορεί ο ίδιος να τροποποιήσει τόσο τα βάθη σκαψίματος, τα κονδύλια και άλλες λεπτομέρειες κατά το δοκούν.
Σε κάποιες οπές όπως αυτή της οπτικής και της ομοαξονικής φτιάχτηκαν πατούρες, γιατί η αρχική σχεδίαση είχε πρόβλεψη για πλάτη 2mm που τελικά προέκυψε 4mm αφήνοντας κάποια βύσματα πίσω με συνεπακόλουθο να δυσχεραίνουν τα κουμπώματα με κάποια μεγάλα βύσματα.

Όταν το παρέλαβα, μου έδωσε ο Κώστας και το κατάλληλο "μελάνι" για να ξεκινήσω τη μαύρη βαφή στις εσοχές των γραμμάτων και των εγχαράξεων.

Χα, χα εδώ ξεκίνησε ο Γολογοθάς μου...το υλικό είναι πορώδες λόγω ανοδίωσης και μέσα στους πόρους έμπαινε το υλικό βαφής την ώρα που το σκούπιζα με την πλαστική κάρτα, αυτό το υλικό δεν μου έφευγε πλήρως με την ισοπροπυλική αλκοόλη σε πετσέτα και λέρωνε.

Λέρωνα το μέταλλο και έβγαζα από την πίεση το υλικό που έμπαινε στα σημεία βαφής.

Κάποια στιγμή το παράτησα κάπως έτσι...



Συζήτηση στη συζήτηση με τον Κώστα, αποφάσισα να περάσω σε πιο δραστικό υλικό καθότι η δική μου ισοπροπυλική αλκοόλη μάλλον έχει "ψοφήσει".

Πήρα νέφτι και του άλλαξα τα φώτα!

Σε μία ώρα είχα φθάσει σε αρκετά ικανοποιητικό επίπεδο, αλλά όχι ακόμη τέλειο.

Τράβηξα και μερικές φώτο όπου φαίνεται το συνολικό αποτέλεσμα, αλλά και κάποιες ατέλειες αναπόφευκτες.

Μου πρότεινε ο Σωκράτης σφουγγαράκι ψιλό από χρωματοπωλείο και μάλλον είναι πολύ καλή λύση, γιατί η εμποτισμένη πετσέτα με νέφτι δεν μπορεί να σκουπίσει μόνο την έξω επιφάνεια δίχως να τραβήξει και υλικό από τα χαράγματα.

Πάντως και όπως είναι, είναι αποδεκτό.

Δεν έχουν μπει ακόμη κάποια τελικά βύσματα, όπως αυτά των rca εξόδου και bnc εξόδου (ψηφιακό), έχω βάλει κάποια μόνο και μόνο για να είναι λειτουργικό μέχρι να πάρει την τελική του μορφή.

 

[saganakis]

Μανόλη είναι κάτι που φτιάχνει, θα το φέρεις και θα το διορθώσουμε...

 

[lemon]

Ναι ενώ στην αρχή αγχώθηκα, γιατί δεν έβγαινε με τη δική μου ισοπροπυλική αλκοόλη, είδα τελικά ότι είναι όλα αναστρέψιμα.

Γενικά, καλά πήγε τελικά και την επόμενη βδομάδα θα κάνω δοκιμές με το σφουγγαράκι που μου πρότεινε ο Σωκράτης, ίσως μας δώσει μια πιο εύκολη λύση για καθαρισμό της επιφάνειας με λιγότερες απώλειες υλικού εκεί που δεν πρέπει να φύγει.

 

[sokmav]

Είναι καλή λύση γιατί είναι όσο σκληρά χρειάζεται για να μην χώνονται στις εσοχές αλλά αρκετά μαλακά για να τραβάνε το επιπλέον.
Με ελάχιστο διαλυτικό και κάθετη μηδέν πίεση κάνεις δουλειά σου μια χαρά.
Και κάθε φορά καλύπτεις μικρή επιφάνεια,έτσι;

 

[more peers]

Xτες ξανα άκουσα το lemon dac, αυτή τη φορά σε πιο αποκαλυπτικό σύστημα (και γενικώς 'πιο'...)

Η πρώτη ακρόαση πριν το καλοκαίρι σπίτι μου, δεν μου άφησε ιδιαίτερα καλές εντυπώσεις.
οκ πολύ καλό στέκεται μια χαρά κτλ, αλλα δεν είχε κάτι διαφορετικό ή σούπερ για να σε τσιγκλίσει και ήταν imo κατώτερο απο άλλα δύο dacs στη κατήγορια τιμής (αν και το lemon φυσικά δεν πωλείται), το aune s16 και το Ayazi.
Tα βασικά 'τρωτά' του, ήταν τα δυναμικά, η αναλυση μεσο-υψηλά καθώς και ο γνωστός αέρας που συνήθως λείπει απο τις αντίστοιχες υλοποιήσεις με 9023.

Ο Μανόλης έκανε τα μαγικά του πάλι, αρκετές διορθώσεις- βελτιώσεις και την τελευταία γνωστή προσθήκη του αντι-ringing με snubber (imo η μία αρκούσε αλλα τεσπα, Μανόλης είναι αυτός, παλι καλά που δεν έβαλε και στην τροφοδοσία της οθόνης lol)
Λοιπόν... εύγε Μανόλο, είσαι μερακλής. Η βελτίωση ήταν εμφανής σε όλα τα σημεία. Το πρώτο και βασικότερο ήταν η αναλυση όπου πλέον ο ήχος είναι πεντακάθαρος, ήσυχος και διαυγής. Μια χαρά και τα δυναμικά του, όπως και η τονικότητα. Κανένα θέμα και με συριστικά ή τ τσ τχ και ότι άλλο σύμφωνο... Φυσικότατο.
Γενικά το σύνολο είναι στο ίδιο επίπεδο με το aune και πιστεύω επίσης με το ayazi (που χρησιμοποιεί και τον ίδιο κονβέρτορα) πράγμα που για μένα είναι τεράστια επιτυχία και απόδειξη του πόσο έχει ασχοληθεί ο λεμόνιας με τα ψηφιακά τα τελευταία χρόνια!

Παραμένω με την απορία, πως διάλο ένα τσιπάκι μπορεί να βγάλει έξω τον παράγοντα αναλογικό στάδιο...

ΥΓ Ωραίο και το κουτί απο κοντά, είπαμε μερακλής ο Μανόλης, προφανώς άξιος μάστορας και ο Σαγανάκης και όσοι πρόσφερα χέρι ή γνώση για την υλοποίηση! .

Αλλά ασημί...Guy χρώμα σε diy. Γιατί ρε πουλάκι μου? Χάθηκε ένα βαθύ μαύρο να το φχαριστηθούμε?

 

[lemon]

Εντάξει Νίκο, έχεις δίκιο με το γκέι ντιούικο χρώμα, ήδη πήρα ένα σπρέι βαφής και το έφερα στα γούστα των μαύρων ντιούηδων φίλων.

Νομίζω τώρα είμαστε εντάξει...




Γελάσαμε, πάμε τώρα στη κουβέντα μας.

Περίμενα να γράψεις την κριτική σου από το καλοκαίρι και ας ήταν αρνητική.
Σε diy ενότητα είμαστε, δεν είμαστε επαγγελματίες που η κακή κριτική θα έκοβε πωλήσεις...τουναντίον μεταξύ φίλων ντιούηδων πρέπει να υπάρχει ειλικρίνεια και όχι φιλικές αβρότητες ή ντροπές. Δεν εννοώ ότι πρέπει να είμαστε απότομοι και αγενείς στην προσπάθεια του άλλου, αλλά εάν πράγματι ζητά τη γνώμη μας για κάτι που έχει φτιάξει, πρέπει να λέμε την αλήθεια και ας μην είναι αρεστή...δυστυχώς η δύναμη της αλήθειας είναι ωμή!

Το diy είναι διαδικασία που μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι ή τουλάχιστον βάζουμε ένα λιθαράκι προς το σωστό δρόμο κάνοντας κάτι που το αγαπάμε (οπότε στάση ή ακόμη και φιλοσοφία ζωής).

Τότε που το άκουσες στο σπίτι σου, είχε παίξει και στο σπίτι του Σάλας και πάλι δεν είχε ακουστεί πολύ σωστό, είχε τα θεματά του, τα οποία με είχαν απασχολήσει αρκετά καθώς ήδη υπήρχε αρκετή εμπειρία από τις μόντες πάνω στο μάμπο2.
Προσωπικά δεν μου αρέσει να κρύβομαι και να εξυψώνω ότι φτιάχνω λες και είμαι δεν ξέρω τι. Σαφώς μαθαίνω, διορθώνομαι και το κυριότερο παρατηρώ και μέσω της σωστής παρατήρησης προχωρώ.
Τους ενδοιασμούς μου ότι κάτι δεν πήγαινε καλά τους είχα αναφέρει ήδη στο μήνυμα #67.

Στο μήνυμα #81 ξεκίνησαν σημαντικές βελτιώσεις, στα περιφερειακά του dac chip και στις γραμμές τροφοδοσίας, έπειτα ακολούθησαν και άλλες όπως η προσθήκη snubber.
Σήμερα, όντως είναι ολοκληρωμένο και καθαρό προς την τελική του δομή και το μόνο που μένει είναι εάν τελικά θα ενσωματωθεί Kali στο εσωτερικό του ή όχι.

Στο σύστημά μου εδώ και καιρό είχα ταυτοποιήσει τις αλλαγές και ξόδεψα αρκετά ευρώ αγοράζοντας διάφορους τύπους και τιμές πυκνωτών και αντιστάσεων στο LPF στάδιο. Χρειαζόμουν όμως μια ανατροφοδότηση από συστήματα με μεγαλύτερα ηχεία που δίνουν άλλο εύρος μέσα στο χώρο.

Δεν είναι τυχαίο ότι τρέλανα το ΔημΔημ στις επισκέψεις, όπως επίσης ζήτησα και από το Σέρκο να δοκιμάσω στο σύστημά τους το dac με κάποιους πυκνωτές.
Στον Salas έτσι και αλλιώς θα πήγαινα γιατί ήθελα να ακούσω και τον προενισχυτή που έχει φτιάξει.
Οπότε είχα όρεξη για ακρόαση.

Στο Σέρκο που έχει Magnepan έπαιξαν οι εξής πυκνωτές:
1) MKP 10nF Vishay
2) PIO 6.5nF K40 (russian)
3) Silvered mica 7.5nF K31.11 (russian)
4) Silvered mica 8.5nF (russian) τεράστιοι μεταλλικοί

Οι (1), (3), (4) ξεχώρισαν ενώ ο (2) έκοψε αέρα και συριστικά και φάνηκε ότι σε ένα τέτοιο σύστημα με αποκαλυπτικά άκρα, μόνο εάν έχεις πολύ έντονα συριστικά θα πρέπει να προτιμηθεί.
Ο Σέρκος προτίμησε ναι μεν τους (1), (3), (4) αλλά του άρεσε ειδικά ο (1) και θεώρησε ότι ο (4) έκανε ένα "πλάτυμα" στη φωνή.

Στο σύστημα του Σάλας, δοκιμάστηκαν οι παρακάτω πυκνωτές:
1) MKP 10nF Vishay
2) Silvered mica 7.5nF K31.11 (russian)
3) Silvered mica 8.5nF (russian) τεράστιοι μεταλλικοί

Φάνηκε ότι ταίριαξαν πολύ καλά οι (2) και (3) ενώ ο (1) κατά περίεργο τρόπο, μπέρδεψε τα πράγματα ή τουλάχιστον δεν έπρεπε να προτιμηθεί έναντι των άλλων δύο. Για τους άλλους δύο ήθελε περισσότερη ώρα και πολλά περισσότερα κομμάτια με Α/Β για τελικά συμπεράσματα, παρόλο που ο Σάλας πρώτος διατύπωσε ότι ο (2) στο σύστημά του πρέπει να είναι πιο σωστός τονικά.

Σε μικρότερα ηχεία όπως τα δικά μου (Monitor Audio RS6), ο (4) προσδίδει κάτι στις μεσαίες που είναι μεν αρεστό και υπό συζήτηση.

Σαφώς, όπως είπες εκεί υπήρχε και το Aune το οποίο το βάλαμε μετά τη δοκιμή των πυκνωτών για μέτρο σύγκρισης.
Νομίζω θα ήταν άκομψο να μπω σε συγκρίσεις, επειδή είναι εμπορικό προιόν και σε μέλη που δεν με ξέρουν προσωπικά θα νομίζουν ότι προμοτάρω το lemondac.

Επειδή θέτεις και τον προβληματισμό σου για το πως μπορεί ένα σκατό με αναλογικο στάδιο στο εσωτερικό του να βγάζει τόση ενέργεια, σε γενικές γραμμές θα πω τα εξής, αν και παλιότερα έχω διατυπώσει ξανά αυτές τις θέσεις και πιο παλιά δυστυχώς το θέμα είχε αποτελέσει και αντικείμενο flame στο φόρουμ μας, ειδικά για το 9023.

Όλοι γνωρίζουμε ότι τα dac-chip είτε θα είναι εξόδου τάσης είτε εξόδου ρεύματος. Τα μεν πρώτα είναι έτοιμα προς ακρόαση δίχως επόμενο αναλογικό στάδιο, ενώ τα δεύτερα το απαιτούν.
Τα εξόδου τάσης περιέχουν στο εσωτερικό τους αναλογικό στάδιο και απλά μερικοί κατασκευαστές αφήνουν στο εξωτερικό μέρος ελεύθερο το LPF, όπως έχει κάνει και εδώ η Sabre.
Η Sabre μάλιστα έχει έξοδο με ελάχιστο dc, κάτι που δεν απαιτεί πυκνωτή σύζευξης με τεράστιο όφελος προς το ακουστικό αποτέλεσμα.

Εάν θα επιλέξεις ένα i/v dac-chip, θα πρέπει να είσαι έτοιμος να φτιάξεις ένα πολύ καλό αναλογικό στάδιο με εξαίσιες τροφοδοσίες για να πάρεις τα μέγιστα. Και επειδη ένα dac, δεν είναι μόνο το dac-chip και το αναλογικό του στάδιο, υπολόγιζε κοντά στο χιλιάρικο μόνο τα υλικά για ένα ολοκληρωμένο dac και δίχως τα υλικά που θα δαπανήσεις για την εξέλιξη...εκτός και εάν έχεις έτοιμο μπούσουλα που τον ακολουθήσεις γραμμή προς γραμμή.

Σήμερα κυκλοφορούν πολλές πλακέτες με πρόσφατα dac-chip, γύρω στα 200-400 ευρώ αλλά δεν είναι ολοκληρωμένα dac, είτε θα αφήνουν απέξω τις spidf είτε θα έχουν πολύ υποδέεστερη τροφοδοσία είτε η διαχείρισή τους θα είναι της πλάκας με ελεγκτές και οθόνες του κιλού.

Σίγουρα το 9023 έχει όριο που το θέτει το εσωτερικό του αναλογικό στάδιο που δεν μπορείς να αλλάξεις, μάλιστα τροφοδοτείται και με τάση 3,6V.
Αλλά μη ξεχνάμε ότι ένας κατασκευαστής έχει δαπανήσει τεράστια ποσά έρευνας και εξέλιξης ακόμα και σε ένα τσιπ, που λόγω παραγωγής πωλείται στη λιανική γύρω στα 3-4 ευρώ.
Αυτό το τσιπ μπορεί να περιέχει όλη τη θεωρητική γνώση που έχει πάρει η εταιρία από τα μεγάλα της dac-chip σε δικάναλο φορμά και με πιο περιορισμένο όριο παραμόρφωσης και δυναμικού εύρους.
Μη κοροιδευόμαστε, δυναμικό εύρος πάνω από τα 100dB, πόσα συστήματα νομίζεις ότι θα βρεις που μπορούν να αποδώσουν την όποια διαφορά.

Το κάθε dac-chip βάζει την υπογραφή του στο άκουσμα, η Sabre με το 9023 έχει ένα διαφορετικό άκουσμα από την AK με τη σειρά Velvet. Αλλά για να πάρεις το 100% των δυνατοτήτων τους και να πεις ότι έφτιαξες το άρτιο dac για κάθε τύπο, δεν αρκεί να βάλεις απλά ένα κορυφαίο dac-chip, θέλει υπέροχα υλικά που θα το υποστηρίξουν, ρολόγια, υλικά, τροφοδοσίες, σωστό layout & routing και καλό μαγείρεμα αυτών.
Στο ebay βρίσκεις και πλακέτες με 9023 με 15 ευρώ, μόνο με μονή i2s είσοδο, νομίζεις ότι παίζουν σωστά...ούτε για αστείο ένας ξερός και άμουσος ήχος. Γιατί αφού το ίδιο dac-chip είναι!
Απλά στο layout-routing, υλικά, τροφοδοσίες είναι για πέταμα όλα, άθλιες μαγειρευτές κινεζιές που ανταγωνίζονται ποια θα γίνει η φθηνότερη.

Το lemondac έχει πλησιάσει σε υλικά μαζί με το κόστος του κουτιού τα 600 ευρώ. Σαφώς είναι πλήρες dac, με 4 spdif εισόδων και usb, με διαχείριση των εισόδων μέσω ελεγκτή και τηλεχειρισμό.
Δεν αναφέρομαι σε υλικά που αναγκάστηκα να αγοράσω και να ξαναγοράσω για να βρω το σωστό και αυτό που του ταιριάζει. Αναφέρομαι σε ένα προς ένα υλικό που περιλαμβάνεται μέσα και αθροίζεται στο excel και έχει αγοραστεί από mouser ή farnell. Δεν έχω υπολογίσει το κόστος της πλακέτας, στην οποία αναγκάστηκα να παράξω μια δεκάδα για να πάρω μία και επειδή η πλακέτα είναι ενιαία το κόστος ξεφεύγει...
Επειδή είναι ντιούικο δεν περιλαμβάνει ούτε κόπο, ούτε εργασία δική μου ή φίλων (όπως του Σαγανάκης για το CNC ή του VFXCode που βελτίωσε τον κώδικα).

Είναι για μένα μια άσκηση για το τι μπορεί να κάνει η κοινότητα diy μπροστά σε κολοσούς κατασκευαστών με επειρία και χρήμα για έρευνα και ανάπτυξη.
Υπό αυτή την οπτική γωνία νομίζω ότι τα πήγαμε καλά.

 

[more peers]

View attachment 134087

θέλει άλλο ένα χέρι και είσαι τζετ :grandpa:

Βρε παραπονιάρη αφού σου το είχα πει πριν τις διακοπές που το είχα σπίτι.
Δεν μου έλειπε κάτι να πω, ωπ πρόβλημα, αλλά δεν είχε και τον αέρα ή το κάτι παραπάνω. Επί λέξη σου είπα ότι είναι στο επίπεδο της τάβλας, αλλα τίποτε παραπάνω.
Στα είχα πει προσωπικά αυτά όπως και ότι πρέπει να βγει στη γύρα γιατί υποψιάζομαι ότι σε απαιτητικό σύστημα μπορεί να βγουν σημαντικότερες αδυναμίες, πχ στα δυναμικά ή κανα πέπλο.

Εδώ έξω δεν γράφω, οκ σε αυτό έχεις ένα δίκιο. Και πολύ σωστά έθεσες το θέμα, αλλίμονο αν καταργήσουμε το βασικούς σκοπούς του diy τη δημιουργική ψυχαγωγία και τη αναζήτηση βελτίωσης.
Ο λόγος είναι απλούστατος, μη ψάχνεις σε ευγένιες. Δεν μπορώ να τεκμηριώσω. Το σύστημά μου κάτι κουτσοκαταφέρνει, αλλα χωρίς τις γνώσεις και προτάσεις δε νομίζω ότι η γνώμη μου είναι χρήσιμη σε diy κατασκευή. οκ ήθελα κάτι περισσότερο ηχητικά. ε καί? μπορεί να μη κάθησε στο σύστημά μου. σιγά τα ωά!

+++
Όσον αφορά το τσιποαναλογικό, καλώς ή κακώς το αντιμετωπίζω ως ανεξάρτητο μέρος του τσιπ.
ότι του δίνει ο κονβέρτορας αυτό παίζει. Όσο καλύτερη / σωστότερη είναι η υλοποίηση τόσο καλύτερα παίζει. Έχει αποδειχτεί αυτό και είναι απολύτως φυσιολογικό.
Τα περιθώρειά του όμως είναι έκπληξη. Αυτό απο μόνο του είναι ένα μικρό θαύμα, γιατί αυτό προσπαθούν να πετύχουν τα αναλογικά στάδια. Να μην επηρεάζουν αρνητικά το σήμα που τα ταίζεις, αλλα να μπορούν να το αναδείξουν (γενικά).

Ε λοιπόν ότι έχει κάνει η sabre εκεί μέσα είναι εξαιρετικό και ανέφικτο να το πετύχει οποιοδήποτε αναλογικό στάδιο με 100πλάσια τιμή και βάλε...
Εκεί ακριβώς είναι η απορία μου και όχι πως τα κατάφεραν. Αυτό το βλέπω πολύ χλωμό να το κατανοήσω.

:ernaehrung004:

 

[sokmav]

Μια χαρά σας ακούω!
Σε εμένα έχουν κάτσει αυτοί.

Μανόλο,λογική η συνέχεια και η εξέλιξη και μπράβο για την επιμονή.Το καλό με τα ντιούικα είναι πως τα φέρνεις στα μέτρα σου,κι αν αυτό σε άλλα συστήματα/χώρο δεν φέρει τα αναμενόμενα δεν τρέχει και τίποτα,άλλωστε σύγκριση σε διαφορετικούς χώρους είναι μόνο για τα γούστα,συμπέρασμα δεν βγάζει.Οπότε απόλαυσε το!
(κι αν αποκτήσουν και το σώμα που πρέπει τα πιατίνια δεν θα ξαναπώ κακιά κουβέντα για σαύρα! )

 

[lemon]

Σωκράτη, για τα πιατίνια κάποια ψυχή αναφώνησε χθες...για άκου το πιατίνι, δεν περίμενα να βγει έτσι!
Βοήθησε βέβαια και το σωστά τονικά σύστημα του Salas.

Να σου πω την αλήθεια, στο σπίτι δεν είχα ιδιαίτερο πρόβλημα ούτε το καλοκαίρι, μια χαρά ήταν το dac, με απασχολούσε βέβαια το πως είχε παίξει στο σύστημα του Salas τότε και ήθελα τώρα μετά τις αλλαγές, να πάρω ανατροφοδότηση στα συστήματα Salas/Serkou και για το χαμηλό από το σύστημα του ΔημΔημ.
Πλέον τώρα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος ότι το dac, έχει έρθει στα ίσια του και παίζει καλά και σε μεγαλύτερα ηχεία.

Για την τιμή του πυκνωτή είναι η ίδια με αυτή που χρησιμοποιήσαμε στο τεστ των MKP1837 Vishay, έπαιξαν ωραία στου Σέρκου, μας τα χάλασαν ολίγο στου Νίκου.
Βασικά τα πάντα είναι ένα φίλτρο που αλληλοεπηρεάζεται με το επόμενο στάδιο...οπότε μόνο δοκιμές και βλέπουμε.

 

[more peers]

Ετοιμάσου για Αίγιο. Μπορεί να ακούσουμε και το αριστερό χέρι του εκκλησιαστικού. Ξέρεις ποιο... ;-)

 

[sokmav]

Μου θες 20 κύκλους εσύ;
Βρε κάτσε να ακούσουμε την θεμελιώδη της μπότας,στο όριο είμαστε!
(31.25 είναι,σημείωσε το να το ξέρεις )

 

[lemon]

Βρήκα τα συγκεκριμένα σφουγγαράκια από το jumbo.
Άσπρα και λεία, αλλά δυστυχώς δεν είχα το επιθυμητό αποτέλεσμα και μάλιστα ούτε καν πλησίασα ότι είχα πετύχει με διπλωμένη πετσέτα στα 4ρα.

Ο λόγος της αποτυχίας κατά τη γνώμη μου είναι ο εξής. Το υλικό για να αφαιρεθεί, θέλει αρκετό διαλυτικό δηλ. μόλις νωτίσεις την πετσέτα - αμέσως να σκουπίσης.
Διαφορετικά εάν το διαλυτικό ξεθυμάνει θέλει αρκετές κινήσεις για να αφαιρεθεί το μελάνι και κάθε φορά που περνάς...όλο και κινδυνεύεις να φας και εκείνο που δεν πρέπει.

Στην αρχή το σφουγγαράκι με το που το περνάς κατεβάζει το διαλυτικό που έχει εγκλωβιστεί στους πόρους του και τα κάνει μούσκεμα όλα, ακόμη και με ελαφρύ πέρασμα.
Δοκίμασα και με στράγγισμα...στο σημείο που δεν κατεβάζει διαλυτικό, δυστυχώς κρατά πολύ λίγο για να κάνει σωστή δουλειά και σε αναγκάζει σε πολλαπλά περάσματα.

 

[sokmav]

Από το jumbo τι να σου κάνουν Μανόλη μου;
Ρώτα σε καλό χρωματοπωλείο,θα δεις.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Και ρώτα και για διαλυτικό για το συγκεκριμένο μελάνι,υπάρχουν πάρα πολλά,θα σου πουν εκεί.

 

[venar]

...να συνεπικουρήσω στα λεγομενα του μανωλη...
πραγματι το ντακ του επαιξε αψογα χωρις να με κουρασει ποτε,το καλυτερο 9023 που υπαρχει θαλεγα εγω
οσο για τους πυκνωτές (1)και (3) σε ιδια ακουστική προτίμηση με ενα (ελαφρυ) προβάδισμα στον (1)
σε σχεση με το S16(ελαφρως βελτιωμενο) το S16 εχει benchmark δυναμικα,μεγαλυτερο βαθος σκηνης-προσεξτε οχι υψος και πλατος- και ειναι πιο ραφιναρισμενο σαν συνολο
βεβαια στις δυσκολες μουσικες που ακουω εγω η διαφορα θα ανοιγε λιγο ακομα-μη φανταστείτε τραγικα πραγματα-σε χαμηλοτερου κοστους συστηματα απλα δεν υπαρχουν ολα αυτα
ενα μπραβο στον μανωλη απο μενα για την πολυ καλη υλοποιηση του

υγ
τι 3.6v τροφοδοσία ??
ριχτου 5 με μια ψυκτρα απο πανω! 3Ε κανει ούτως η άλλως!(να δουμε και πιο ειναι το οριο του)

 

[venar]

Α....εγω παντως θα δοκιμαζα 10n 1837 με μπαιπας 10p silver mica.

 

[lemon]

Σέρκος, χαίρομαι που σου άρεσε.

Έχω μια τάβλα για δοκιμές...θα δω στα πόσα θα το κάψω! Αλλά στην πραγματικότητα θέλει και δοκιμή στην αντίσταση κλιπαρίσματος, η οποία θέλει ψάξιμο που "κλειδώνει" με πιθανή μεγαλύτερη τάση.
Βέβαια τα πάντα στις δοκιμές γίνονται και εάν τη δοκιμή την περάσω και από το FFT για να δω το πως θα διαμορφωθούν και οι λοιποί παράγοντες θα έχουμε σωστότερη ανατροφοδότησα για το τι κάνει παραπάνω.

Με βάζεις σε σκέψεις να σηκώσω το πόδι του churge-pump και να δώσω και εξωτερική αρνητική τροφοδοσία....σκέτη κόλαση θα γίνει το τσίπιον το λιλιπούτειο!

 

[Salas]

Από ότι κατάλαβα όταν κάνει κανείς τα πάντα να βοηθήσει το κάθε τσιπ σαφώς και ανταμείβεται απλά μένει ένας βασικός χαρακτήρας αναγνωρίσιμος για το καθένα. Έτσι το 9023 μου φάνηκε ικανό και ισορροπημένο στην υλοποίηση του Lemon. Το ολοκλήρωσε αισθητά από τότε που το πρωτοακούσαμε. Το ΑΚΜ στον Aune παρουσιάζει πλουσιότερο φωτεινότερο ήχο ενώ το 9023 συντηρητικότερο κάπως σκοτεινότερο αλλά και πιο ασφαλές στο ταίριασμα με ηχεία κλπ αποτέλεσμα. Αν πούμε τονική παραβολή με γνωστά ηχεία για να καταλάβουμε λίγο γενικότερα τότε το Soekris του Dim Dim είναι σαν Quad, του Lemon σαν ProAc, ενώ το Aune σαν Focal.

 

[lemon]

Ευχαριστούμε Salas, για την αναφορά.
Η υπογραφή όπως αναφέρεις, είναι μάλλον και το ζητούμενο, από κάθε εταιρία κατασκευής dac-chip - είναι η δική της προσέγγιση για το πως πρέπει να αναπαράγει ένας κονβέρτορας τα ψηφιακά αρχεία ήχου.
Η λοιπή υλοποίηση αν τα καταφέρει καλά θα δώσει το μέγιστο του σχεδιαστή και φυσικά θα αναδείξει και τις αρετές του.

Όντως, το Aune στο σύστημα του Salas, ήταν πιο "φωτεινό" και σίγουρα αυτό τον ήχο επεδίωξε η εταιρία με αυτό το ΑΚ. Αυτό σε κάποια συστήματα θα κάτσει υπέροχα και θα δώσει ίσως έναν αέρα που λείπει, σε κάποια άλλα θα ακουστεί "φωτεινότερο" και ίσως ενοχλήσει.
Από την άλλη η Sabre με το 9023, έτσι όπως υλοποιήθηκε στο lemon dac (και αναφέρομαι κυρίως με την επιλογή και διάταξη της τροφοδοσίας), κρατά σαφώς ένα λιγότερο "φωτεινό" χαρακτήρα (ο Σέρκος το είπε ραφιναρισμένο), δίχως να υπολείπεται σε αέρα και σκηνική παρουσία και αυτό μάλλον το κάνει πιο "ματσάρικο" με τα περισσότερα συστήματα καθότι δεν κινείται προς τα άκρα.

 

[lemon]

Λοιπόν η διαδικασία βαφής της πίσω όψης έλαβε τέλος.

Τα καλύτερα αποτελέσματα σε τέτοιου είδους επιφάνεια αλουμινίου τα έχεις με χρήση ενός πολύ λεπτού βαμβακερού υφάσματος τυλιγμένο μόνο σε μία στρώση πάνω σε πλαστική κάρτα αρκετά σκληρή.
Τυλίγεις το ύφασμα έτσι ώστε να είναι τελείως τεντωμένο, ρίχνεις αμέσως διαλυτικό και δίχως να περιμένεις να εξατμιστεί περνάς μία ή δύο την επιφάνεια με τη μεγάλη πλευρά της κάρτας...με αυτή την τεχνική πήρα το καλύτερο αποτέλεσμα σε ότι δοκιμασα μέχρι στιγμής.

 

[lemon]

Λοιπόν, θα ήθελα σε αυτό το σημείο να κάνω μια αναφορά σε ότι πυκνωτή έχω χρησιμοποιήσει στο LPF στάδιο του DAC.

Αρκετοί πιστεύουν ότι ο τύπος και η τιμή ενός πυκνωτή αποσύζευξης σε αυτό το σημείο, θα έχουν μικρή επίδραση και μόνο σε πολύ ultra hi end συστήματα μπορούν να ακουστούν οι όποιες διαφορές.

Η δική μου άποψη πάνω σε αυτό είναι ακριβώς η αντίθετη και μέχρι στιγμής όπου δοκιμάστηκαν διάφοροι τύποι παντού υπήρξαν ακουστές διαφορές. Όχι διαφορές που στήνεις αυτί να τις ακούσεις επί μακρόν και ψυναχεμίζεσαι μεταξύ πλασέμπο και πραγματικότητας αλλά αλλαγές που τις συλλαμβάνεις από τις πρώτες νότες.

Σε αυτό το σημείο δοκιμάστηκαν MKP (PP), MKT, Polysterine, Silvered Mica, PIO.
Στην αρχή δοκιμάστηκαν διάφοροι τύποι 4700pF (4.7nF), μεταγενέστερα δοκιμάστηκαν και μεγαλύτεροι μέχρι 10nF.
Όσο η χωρητικότητα ανεβαίνει τόσο το φίλτρο αποκοπής επιδρά σε χαμηλότερη συχνότητα.
Έτσι σε μια εκδοχή δύσκολου φορτίου 10Κ από τον προενισχυτή μας, ενώ τα 4700pF θα δώσουν περίπου στα -0,18dB στους 20χιλιόκυκλους, η τιμή των 10nF θα δώσει μια εγγυημένη -0,5dB στην ίδια συχνότητα.
Αυτό συμπαρασύρει αρκετές παραμέτρους που το αυτί μας τις συλλαμβάνει ως ψυχοακουστικές και σε κάποια συστήματα με τάση στις υψηλές θα αποδώσει θετικά.

Σε γενικές γραμμές θα έλεγα τα εξής:
1) οι πυκνωτές πολυπροπυλενίου (MKP) έχουν μια ισορροπία στην απόδοσή τους, αλλά δεν μπορούν να μειώσουν τη "σκληρότητα" (harsness) που ενδεχομένως παρουσιαστεί σε μερικά συστήματα ως προς τις υψηλές. Είναι όμως η πιο ισορροπημένη επιλογή και έχει την καλύτερη σχέση απόδοσης/τιμή.
Εδώ θα ξεχώριζα τους Vishay 1837 και Evox-Rifa PFR...τους Wima δεν τους δοκίμασα καθόλου.

2) οι πυκνωτές Paper In Oil (PIO), τουλάχιστον στη ρώσικη εκδοχή των Κ40Y9 δίνουν ένα σαφώς "στρογγυλεμένο" αποτέλεσμα, κόβωντας αρκετά τις υψηλές συχνότητες. Τους θεωρώ ιδιαίτερους πυκνωτές, θα προτιμηθούν σε πολύ συγκεκριμένα συστήματα, ενώ όσοι αποζητούν τα διακριτά άκρα, μάλλον θα τους απορρίψουν με τη μία.

3) επίσης οι πολυστερίνης, αυτοί που είναι σε διάφανη μορφή σαν γυαλί, δίνουν και πάλι μια αντίστοιχη εικόνα σαν τους παραπάνω PIO.

4) οι ΜΚΤ δεν μου άρεσαν καθόλου, θολή εικόνα δίχως κάτι το συγκεκριμένο.

5) οι Silvered Mica είναι κατά τη γνώμη μου η πιο ιδιαίτερη περίπτωση που πρέπει να εκτιμηθεί. Πολλοί σήμερα έχουν αποστροφή στους silvered mica και αμέσως τους απορίπτουν. Σε αυτό όμως το σημείο πραγματικά λάμπουν, δίνουν άκρα, μερικές φορές έντονα που σε κάποια συστήματα σε συνεπαίρνουν, ενώ σε κάποια άλλα θα φανούν πολύ "λαμπροί". Δοκιμάστηκαν σε ότι μπορούσε να βρεθεί από πανάκριβους Cornell Dubilier, μέχρι πολύ ιδιαίτερους ρώσικους military.
Οι CD ενώ έδωσαν ωραίο άνω φάσμα, χαμηλά υστερούσαν έχαναν σε σώμα - θα έλεγε κάποιος τυπική συμπεριφορά silvered mica πυκνωτή.
Οι ρώσικοι Κ31.11 είναι πιο ισορροπημένοι κατά τη γνώμη μου από τους πανάκριβους CD, βρίσκονται ως vintage εκδοχή σε τιμές εύκολες από 4700-8500pF.

Προσωπικά εντύπωση μου έκανε μια σειρά ρώσικη στρατιωτικού τύπου silvered mica - SSG-1 - η οποία έχει μεγάλο μέγεθος περίπου 40Χ35Χ10mm (350V) μέσα σε μεταλλικό περίβλημα (ανοχή 0,5% μόνο). Για να δω το τι γίνεται μέσα έκοψα έναν και με μεγάλη έκπληξη διαπίστωσα ότι δεν υπάρχει το παραμικρό κενό στο εσωτερικό, κάτι που εξασφαλίζει την απουσία αέρα στο εσωτερικό και τη μέγιστη προστασία από οξειδώσεις, ενώ το περίβλημα προς μεγάλη μου έκπληξη ήταν από χαλκό!
Αυτοί οι SSG δίνουν και χαμηλό και το κυριότερο κόβουν τη σκληρότητα στις υψηλές δίχως να κόψουν τον αέρα. Σε μερικά συστήματα με μικρά έως μεσαία ηχεία προσδίδουν και ένα επιθυμητό στις φωνές, σε μεγάλα ηχεία αυτό μπορεί να εκληφθεί ως πάχυνση των φωνών.