Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Μπά δεν νομιζω.


Αν ας πούμε μιά οικογένεια υποστεί ενα τετοιο τραύμα,εχεις την εντυπωση οτι ο βιασμος του δράστη στην φυλακή θά τής απαλυνει τον πονο??????????

Ε δεν νομίζω να υπάρχει κατι που να μπορει να απαλύνει τον πόνο της οικογένειας. Σε επίπεδο κοινωνίας όμως, επειδή έχουμε όλοι την τάση να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του θύματος χωρίς όμως φυσικά να είμαστε στην πράξη τα θύματα οι ίδιοι, η δίκαιη ποινή μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

[...]
Ξαναλεω παντως οτι ο μεσος ορος νεων γονιων που μιλαμε σε παιδικες χαρες κλπ (οχι μονο οι φιλοι μου) αυτο που εκφραζουν ειναι ταση για χειροδικια στα ορια της ανθρωποκτονιας. Αν το εννοουν μονον οι ιδιοι το ξερουν.
[...]

Έχω την εντύπωση ότι το κέντρο βάρους είναι αλλού και από εκεί προκύπτει και η διαφωνία.
Δεν συζητάμε για το πόσο νευρικός ή βίαιος είναι κάποιος. Κι εγώ έχω παιδί και φυσικά θα καθάριζα με συνοπτικές διαδικασίες όποιον το πείραζε.
Όμως αυτή την αντίδραση δεν την προβάλω σαν πρότυπο που πρέπει να υιοθετήσει ολόκληρη η κοινωνία. Αυτή είναι η διαφορά μας.
 
Σπύρο, δεν διεκδικώ τίποτα, απλά βλέπω τον εαυτό μου πρίν και μετά γίνω πατέρας, το ίδιο βλέπω και σε φίλο μου που παντρεύτηκε γυναίκα που είχε μωρά παιδιά και τα μεγάλωσε αυτός. Μιλώντας για τον εαυτό μου, μετά τα παιδιά άλλαξε όλος μου ο κόσμος και περιστρέφεται γύρω από αυτά.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Ε δεν νομίζω να υπάρχει κατι που να μπορει να απαλύνει τον πόνο της οικογένειας. Σε επίπεδο κοινωνίας όμως, επειδή έχουμε όλοι την τάση να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση του θύματος χωρίς όμως φυσικά να είμαστε στην πράξη τα θύματα οι ίδιοι, η δίκαιη ποινή μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει.


Εδώ ειναι λοιπον ενα ζητούμενο...Οτι μπαίνουμε στην θέση άλλων για ενα υποθετικό αποτρόπαιο συμβάν,πού ευτυχώς δεν μάς έχει προκύψει...

Λυπάμαι ,αλλά ενώ η αυστηρή τιμωρια ειναι μιά κοινωνική υποχρέωση (και αυτό ειναι σαφές) ,αυτό δεν βοηθά τήν τραυματισμένη βαθύτατα οικογένεια...

Και αυτό δυστυχώς ειναι μιά πραγματική αντίφαση και μάλιστα άλυτη...Αν χάσω τον άνθρωπό μου ή το βλαστάρι μου ,στρέφομαι πρωτίστως στον πόνο μου και πώς αυτος μπορεί (που δυσκολα γινεται αυτό)να απαλυνθεί..Αν τώρα βιασθεί ο βιαστής στην φυλακή ή του κόψουν το πουλί ,ισως (λέω ισως)βοηθήσει την οικογένεια νά εκτονώσει για λιγο τον δικαιολογημένο μεγάλο θυμό της ,αλλά και πάλι μολις φυγει ο θυμός θα μεινει ο πονος τής απώλειας..

Αλλά προσωπικά έθεσα και ενα αλλο ζήτημα,που μάλιστα θάταν ενα πολύ ενδιαφέρον αντικείμενο επιστημονικής έρευνας...

Νά μελετηθούν τά προφίλ αυτών που φαντασιώνονται αποκρουστικές τιμωρίες ενόχων(χωρις στην οικογένειά τους νάχει προκύψει εγκληματικο συμβάν) με αυτούς που δεν φαντασιώνονται...............Θάχε οντως μεγάλο ενδιαφέρον μιά τετοια μελέτη.,
 
Απάντηση: Re: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Σπύρο, δεν διεκδικώ τίποτα, απλά βλέπω τον εαυτό μου πρίν και μετά γίνω πατέρας, το ίδιο βλέπω και σε φίλο μου που παντρεύτηκε γυναίκα που είχε μωρά παιδιά και τα μεγάλωσε αυτός. Μιλώντας για τον εαυτό μου, μετά τα παιδιά άλλαξε όλος μου ο κόσμος και περιστρέφεται γύρω από αυτά.

Στέλιο δεν ειναι προσωπική η αναφορά και ειδικά προς εσένα,αλλοίμονο...

Και θα συμφωνήσω πώς πολλοι γονείς ,σε ολα τά επιπεδα φροντιζουν για τα παιδιά τους(γι´αυτο άλλως τε συντρίβονται απο την οικονομική κρίση οταν δεν μπορούν νά τους προσφέρουν τά βασικά,ή προσπαθούν νά προσφέρουν προστασία στά παιδιά τους απο κακοτοπιές,κάθε τύπου)...

Η Διαφωνια μου έγκειται στο δικαιωμα να μιλάμε μονον οσοι εχουμε παιδιά...Και ειλικρινά γνωρίζω γονείς πού φέρονται στά παιδιά τους με απαράδεκτο τρόπο(ας μην το προχωρήσουμε στην ενδο-οικογενειακή βία και στις κακοποιήσεις παιδιών πού μάλιστα συμβαίνουν σε οικογένειες κάθε κοινωνικής τάξης,γιατι θα βγούμε off-topic)
 
Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Όποιος λέει ότι σε ανάλογη περίπτωση θα αντιδρούσε με τη μεγαλοσύνη του Αυστραλού, λέει πολύ μεγάλο λόγο.
Εάν μάλιστα το λέει, δίχως να έχει καν παιδί, θα έλεγα πως πρόκειται για κοινά λόγια έξω απ' τον χορό.

Ούτε μπορείς να το αποκλείσεις στον συνομιλητή σου....να το υπερασπίζεται, ιδίως όταν δεν τον γνωρίζεις καν....έτσι???
 
Θα ξαναμιλήσουμε γι αυτό στο μέλλον, τώρα δεν μπορώ να σε πείσω :ernaehrung004:

Μα ούτε στο μέλλον πρόκειται να το ξανασυζητήσουμε.....Όχι με την κακή έννοια, άλλωστε μου είσαι πολύ συμπαθής, αλλά με την έννοια ότι λόγω της ιδεολογίας μου και των αρχών μου, δεν πρόκειται να βρεθώ στην θέση του γονέα....

Αλλά αυτό δεν αφορά κανέναν, απλώς το αναφέρω για να υπερθεματίσω την άποψη μου περί αξιών και ιδεολογίας και "θυσίας" υπέρ κάποιου παιδιού....


:ernaehrung004::ADFADF1:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Νά μελετηθούν τά προφίλ αυτών που φαντασιώνονται αποκρουστικές τιμωρίες ενόχων(χωρις στην οικογένειά τους νάχει προκύψει εγκληματικο συμβάν) με αυτούς που δεν φαντασιώνονται...............Θάχε οντως μεγάλο ενδιαφέρον μιά τετοια μελέτη.,

Χαχα !!! Θα σε προλάβω, γιατι βλέπω τι εννοείς με το "φαντασιώνονται" και το "θα είχε όντως μεγάλο ενδιαφέρον"
Φίλος μου ψυχολόγος απο αγγλικο πανεπιστήμιο, μου είπε οτι μια έρευνα που έγινε απο το πανεπιστήμιό τους με αντικείμενο την "συμπεριφορά απέναντι στους gay", τους έδειξε ενδιαφέροντα πράγματα. Μετά απο ένα σύνολο ερωτήσεων φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους, έγινε σαφές οτι ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός αυτών που αντιδρούσε αρνητικά (θα τον πατήσω, θα τον τσακίσω, θα τον λιανίσω), σύμφωνα με τις προσεκτικά επιλεγμένες και διατυπωμένες ερωτήσεις, είχε "κρυφο-gay" χαρακτηριστικά, κι όσο πιο επιθετική ήταν η στάση κάποιων απο αυτούς, τόσο ποιο έντονα αποδεικύονταν απο τις υπόλοιπες ερωτήσεις τα χαρακτηριστικά αυτά.

"American Beauty" lol
 
Last edited:
Eγώ πάντως δεν φαντασιώνομαι αποκρουστική τιμωρία στους παιδεραστές... Ενας λιτός λιθοβολισμός στο Σύνταγμα είναι αρκετός...
 
Eγώ πάντως δεν φαντασιώνομαι αποκρουστική τιμωρία στους παιδεραστές... Ενας λιτός λιθοβολισμός στο Σύνταγμα είναι αρκετός...

Μπορεί να κάνει κακό στον τουρισμό και άντε να ακούς πάλι τον καμίνη.
 
Πέρα από την πλάκα για κάποιος λόγους, που εύκολα τους ξεχνάμε όταν ακούγονται τέτοια περιστατικά, σαν κοινωνία έχουμε φύγει από την εποχή του λιθοβολισμού και της κρεμάλας. Κατά πάσα πιθανότητα και εγώ θα αντιδρούσα με τον χειρότερο τρόπο σε κάποιον που θα έβλαπτε την οικογένεια μου (δεν έχω παιδιά) και μπορώ να κατανοήσω κάποιον που θα έκανε το ίδιο. Δεν νομίζω ωστόσο ότι είναι σωστό να φτιάχνουμε νόμους και να βασίζουμε ένα σύστημα δικαιοσύνης από το πώς νιώθουμε εν βρασμώ ψυχής.
..........................

Το δικαστήριο καταδίκασε βέβαια τον Ντέιβις, ωστόσο στη συνέχεια εφτά αυτόπτες μάρτυρες αναίρεσαν τις καταθέσεις τους, κάποιοι μάλιστα δηλώνουν ότι πιέστηκαν από την Αστυνομία, ενώ ένορκοι λένε ότι δεν θα τον καταδίκαζαν, αν η δίκη γινόταν σήμερα. Αλλά όλα αυτά εις μάτην: μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν προσκομιστούν νέα στοιχεία που να αποκλείουν ρητά την ενοχή του καταδικασθέντος --όπως ξέρουν πολύ καλά 17 καταδικασμένοι σε θάνατο που απηλλάγησαν χάρη στο τεστ DNA-- ενδέχεται κάποιο να πειστούν για την αθωότητα ενός καταδικασμένου για εγκλήματα. Ακόμα και τότε, μερικές φορές, εισαγγελείς, δικαστές και πολιτικοί εξακολουθούν να μη θεωρούν τα στοιχεία αυτά αρκούντως πειστικά.
http://enthemata.wordpress.com/2011/09/25/megan/


Εργατική Πρωτομαγιά
...Οι ένορκοι εξέδωσαν την ετυμηγορία τους στις 20 Αυγούστου 1886 κι έκριναν ενόχους και τους οκτώ κατηγορούμενους. Οι Σπις, Έγκελ, Φίσερ, Λινγκ, Σβαμπ, Φίλντεν και Πάρσονς καταδικάστηκαν σε θάνατο, ενώ ο Νίμπι σε κάθειρξη 15 ετών. Μετά την εξάντληση και του τελευταίου ενδίκου μέσου, ο κυβερνήτης της Πολιτείας του Ιλινόις, Ρίτσαρντ Όγκλεσμπι, μετέτρεψε σε ισόβια τις θανατικές ποινές των Σβαμπ και Φίλντεν, ενώ ο Λιγκ αυτοκτόνησε στο κελί του. Έτσι, στις 11 Νοεμβρίου 1887 οι Σπις, Πάρσονς, Φίσερ και Έγκελ οδηγήθηκαν στην αγχόνη, τραγουδώντας τη «Μασσαλιώτιδα». Η δίκη των οκτώ θεωρείται από διαπρεπείς αμερικανούς νομικούς ως μία από τις σοβαρότερες υποθέσεις κακοδικίας στην ιστορία των ΗΠΑ.

Στις 26 Ιουνίου 1893 ο κυβερνήτης του Ιλινόις, Τζον Πίτερ Άλτγκελντ παραδέχθηκε ότι και οι οκτώ καταδικασθέντες ήταν αθώοι και κατηγόρησε τις αρχές του Σικάγου ότι άφησαν ανεξέλεγκτους τους ανθρώπους του «Πίνκερτον». Ως μια ύστατη πράξη δικαίωσης έδωσε χάρη στους φυλακισμένους Φίλντεν, Νίμπε και Σβαμπ. Αυτό ήταν και το πολιτικό του τέλος. Αργότερα, ο επικεφαλής της αστυνομίας του Σικάγου, που έδωσε την εντολή για τη διάλυση της συγκέντρωσης, καταδικάσθηκε για διαφθορά. Μέχρι σήμερα παραμένει ανεξακρίβωτο ποιος ήταν ο δράστης της βομβιστικής επίθεσης.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Χαχα !!! Θα σε προλάβω, γιατι βλέπω τι εννοείς με το "φαντασιώνονται" και το "θα είχε όντως μεγάλο ενδιαφέρον"
Φίλος μου ψυχολόγος απο αγγλικο πανεπιστήμιο, μου είπε οτι μια έρευνα που έγινε απο το πανεπιστήμιό τους με αντικείμενο την "συμπεριφορά απέναντι στους gay", τους έδειξε ενδιαφέροντα πράγματα. Μετά απο ένα σύνολο ερωτήσεων φαινομενικά άσχετων μεταξύ τους, έγινε σαφές οτι ένας εξαιρετικά μεγάλος αριθμός αυτών που αντιδρούσε αρνητικά (θα τον πατήσω, θα τον τσακίσω, θα τον λιανίσω), σύμφωνα με τις προσεκτικά επιλεγμένες και διατυπωμένες ερωτήσεις, είχε "κρυφο-gay" χαρακτηριστικά, κι όσο πιο επιθετική ήταν η στάση κάποιων απο αυτούς, τόσο ποιο έντονα αποδεικύονταν απο τις υπόλοιπες ερωτήσεις τα χαρακτηριστικά αυτά.

"American Beauty" lol

Γι´αυτό ανέκαθεν θεωρούσα πώς οι συζητήσεις μαζι σου ειχαν ενδιαφέρον,παρά το οτι οι διαφωνίες μας ειναι βασικές.Αν μη τι άλλο εισαι και σαφής και ειλικρινής σε οσα πιστεύεις,αλλά και ενημερωμένος.Και το κυριότερο:Aυτά που πιστεύεις δέν τά συγκαλύπτεις μέ ψευτοηθικολογίες.Σημαντικότατο αυτό.

:2thumb22sup:
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Έχω την εντύπωση ότι το κέντρο βάρους είναι αλλού και από εκεί προκύπτει και η διαφωνία.
Δεν συζητάμε για το πόσο νευρικός ή βίαιος είναι κάποιος. Κι εγώ έχω παιδί και φυσικά θα καθάριζα με συνοπτικές διαδικασίες όποιον το πείραζε.
Όμως αυτή την αντίδραση δεν την προβάλω σαν πρότυπο που πρέπει να υιοθετήσει ολόκληρη η κοινωνία. Αυτή είναι η διαφορά μας.

Την προβολη σαν προτυπο που την "διαβασες" ? Η ταση για βιαιη αντιδραση σε τυχον τετοια κατασταση απο εμενα και ολους πιθανον εδω μεσα πλην ελαχιστων εξαιρεσεων ειναι μια πλευρα του εαυτου μας που θα επρεπε μαλλον να μας φοβιζει. Για το ποσο ευκολα την εκδηλωνουμε ενω πιθανον ουτε καν να μας περναει απο το μυαλο στην "κανονικη" ζωη μας.

Το ξαναλεω γιατι μαλλον δεν γινεται αντιληπτο στο που εστιαζω. Ψαχνω τον τροπο να αποφυγουμε να βρεθουμε σε τετοια διλληματα. Και αυτο δεν μπορει να γινει με καμια διαπαιδαγωγηση σε κοινωνικο περιβαλλον -πιστευω-.

Αλλα μονο με ισχυρο νομοθετικο πλαισιο και θεληση εκ μερους της πολιτειας ωστε τουλαχιστον αυτοι που συλλαμβανονται να μην μπορουν να το επαναλαβουν.

Ειτε αυτο θα γινει με ισοβιο εγκλεισμο, ειτε με ψυχιατρικα φαρμακα, ειτε με ευνουχισμο ειτε με δεν ξερω γω τι αλλο μπορει να προταθει. Κατι αποτελεσματικο παντως. Ο θανατος δεν πιστευω οτι ωφελει σε τιποτα.
 
Απάντηση: Re: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Eγώ πάντως δεν φαντασιώνομαι αποκρουστική τιμωρία στους παιδεραστές... Ενας λιτός λιθοβολισμός στο Σύνταγμα είναι αρκετός...

Θά μπορούσες άνετα δηλαδή νά ασπαστείς τον ακραίο Ισλαμισμό ...:ADFADF1:

Τώρα γιά την μπούρκα στίς γυναίκες το συζητάμε σε άλλο θέμα.:flipout::flipout:
 
gandhi-quotes15.jpg
 
Re: Απάντηση: Οφθαλμον αντι οφθαλμου

Ούτε μπορείς να το αποκλείσεις στον συνομιλητή σου....να το υπερασπίζεται, ιδίως όταν δεν τον γνωρίζεις καν....έτσι???

Όχι φυσικά... αυτό δεν σημαίνει το "μεγάλα λόγια"; Λόγια που πολλοί τα λένε εύκολα αλλά λίγοι τα εννοούν πραγματικά ή τα κάνουν πράξη όταν έρθει η ώρα; Φυσικά ο απέναντί μου, τον γνωρίζω δεν τον γνωρίζω, μπορεί να είναι ένας από αυτούς τους λίγους, δεν είπα ότι το αποκλείω.