Οι Τετρομαγμένοι.
- Thread starter Σπύρος Σούρλας
- Start date
Θελω να συγχαρώ τον Βλάσση για την χτεσινή του νηφάλια ,εμπεριστατωμένη καί σαφή τοποθέτησή του γιά τά Σκόπια,στήν ΕΤ-3.
Πέραν τού ότι ´γράφει´ στόν φακό...
Πέραν τού ότι ´γράφει´ στόν φακό...
send
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Οι Τετρομαγμένοι.
Βρέ η εκπομπή ήταν κατά την διάρκεια τού Βερντερ-Ολυμπιακός χτές.Τόγραψα στο θέμα Βερντερ live
Ξερεις τι είναι νάσαι γαύρος και να κάνεις zapping Βλάσση??:FSGSFGS4:
Βρέ η εκπομπή ήταν κατά την διάρκεια τού Βερντερ-Ολυμπιακός χτές.Τόγραψα στο θέμα Βερντερ live
Ξερεις τι είναι νάσαι γαύρος και να κάνεις zapping Βλάσση??:FSGSFGS4:
Xτές ο Γκιούλ απο το βήμα τού Συμβουλίου τής Ευρώπης χαρακτήρισε,ο άθλιος,την γενοκτονία τών Αρμενίων ως ´εθελοντική μετακίνηση´.
Μιλάμε για προκλητική,θρασύτατη και αλήτικη δήλωση...
Αυτό δεν θυμίζει τόν ´συνωστισμό´τής Ρεπούση??
Ε,λοιπόν όλοι αυτοί οι πανεπιστημιακοί πού δέχονται και δίνουν συνεντεύξεις στήν Turkish Daily News,στηρίζοντας Τουρκικές απόψεις,και ´όλως τυχαίως´ ανηκουν στην ´αναθεωρητική σχολή´Ιστορίας είναι υπόλογοι απέναντι στούς Αρμενίους,στούς Ποντίους και στούς Ελληνες.
Εχουν πιά τόσο καταεκτεθεί ,που εάν είχαν λίγη τσίπα θα σιωπούσαν.
Χτές η δήλωση τού Γκιούλ τούς κατέταξε οριστικά στην παγκόσμια ιστορία.
Ευτυχώς,που σε λίγα χρόνια κανείς δεν θά τούς θυμάται...
Μιλάμε για προκλητική,θρασύτατη και αλήτικη δήλωση...
Αυτό δεν θυμίζει τόν ´συνωστισμό´τής Ρεπούση??
Ε,λοιπόν όλοι αυτοί οι πανεπιστημιακοί πού δέχονται και δίνουν συνεντεύξεις στήν Turkish Daily News,στηρίζοντας Τουρκικές απόψεις,και ´όλως τυχαίως´ ανηκουν στην ´αναθεωρητική σχολή´Ιστορίας είναι υπόλογοι απέναντι στούς Αρμενίους,στούς Ποντίους και στούς Ελληνες.
Εχουν πιά τόσο καταεκτεθεί ,που εάν είχαν λίγη τσίπα θα σιωπούσαν.
Χτές η δήλωση τού Γκιούλ τούς κατέταξε οριστικά στην παγκόσμια ιστορία.
Ευτυχώς,που σε λίγα χρόνια κανείς δεν θά τούς θυμάται...
Oι Ουτσεκάδες χτυπούν ξανά.
Κυκλοφόρησε βίντεο μασκοφορεμένων Ουτσεκάδων,που απειλούν με πόλεμο τήν Σερβία,εφ´όσον δέν αποδεχτεί τήν ανεξαρτησία τού Κοσσόβου.
Οι μάσκες πέφτουν.Ο βομβαρδιστής Κλίντον τα βλέπει αυτά??
Με τούς προγραμματισμένους βομβαρδισμούς του έδωσε τήν άδεια σε ολους τούς εγκληματίες να μετατρέψουν τα Βαλκάνια για άλλη μιά φορά σε πυριτιδαποθήκη.
Καλά εδώ στην Ελλάδα μήν και τολμήσει κανείς να μιλήσει γιά τήν αποθράσυνση τού αλυτρωτισμού τών Σκοπιανών...Κυκλοφορεί το γνωστό Παρατηρητήριο τών ´αντεθνικιστών´...
Κυκλοφόρησε βίντεο μασκοφορεμένων Ουτσεκάδων,που απειλούν με πόλεμο τήν Σερβία,εφ´όσον δέν αποδεχτεί τήν ανεξαρτησία τού Κοσσόβου.
Οι μάσκες πέφτουν.Ο βομβαρδιστής Κλίντον τα βλέπει αυτά??
Με τούς προγραμματισμένους βομβαρδισμούς του έδωσε τήν άδεια σε ολους τούς εγκληματίες να μετατρέψουν τα Βαλκάνια για άλλη μιά φορά σε πυριτιδαποθήκη.
Καλά εδώ στην Ελλάδα μήν και τολμήσει κανείς να μιλήσει γιά τήν αποθράσυνση τού αλυτρωτισμού τών Σκοπιανών...Κυκλοφορεί το γνωστό Παρατηρητήριο τών ´αντεθνικιστών´...
Αν και υπήρξε απόσυρση τού βιβλίου καλό είναι να ανασυρθούν κείμενα για τον ρόλο μερικών .
Ενα παλιό κείμενο τού Στάθη ο οποίος απάντησε στήν εφημερίδα Αυγή πού τόν ´εγκαλούσε στήν τάξη´γιά εθνικισμό.....
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 31.Ι.2007 [email protected]
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/01/2007
Προς την «Αυγή»:
Κύριοι:
1) η υποδόρια λοιδορία για το «δυναμικό» και «υπερβολικό» ύφος του «ναυτίλου» έως τώρα μου έχει επιφυλαχθεί από σοβαροφανείς εκσυγχρονιστές ή άλλους καθωσπρεπικούς καλούς ανθρώπους. Φαίνεται ήρθε η σειρά μου να μετάσχω της υμετέρας παιδείας που έχει στείλει πολλούς αγωνιστές της Αριστεράς σπίτια τους. (Δεν θα σας κάνω τη χάρη, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία)…
2) Η αγαθή πονηρία (στο χωριό μου το λένε κουτοπονηριά) να αναρωτιέσθε: «αν καταλάβαμε καλά, ο Στάθης κατατάσσει τον εαυτό του σε εκείνους που κάνουν κριτική στο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού που κατηγορήθηκε από τα γνωστά εθνικιστικά κέντρα για… λειψό (τουλάχιστον) πατριωτισμό!», έχει μίαν απάντηση: δεν καταλάβατε! Και μια χειρότερη: πάψτε να κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.
Η κριτική μου στο βιβλίο, όπως πολλών πολιτών από όλο το πολιτικό φάσμα, εδράζεται σε μία συνολικότερη αντίθεση στο φαινόμενο της πολιτικώς ορθής χρήσης της Ιστορίας με σκοπό την άμβλυνση της μνήμης, όταν αυτή μπορεί να ενοχοποιηθεί για αναπαραγωγή του «μίσους». (Ειρήσθω εν παρόδω ότι, όπως έλεγε κι ο Μαρξ, το μίσος για τους τυράννους είναι η αγάπη για τους ανθρώπους).
Πρόκειται για μια ιδεολογικοποιημένη προσέγγιση της Ιστορίας, απολύτως αντιεπιστημονική που την υποβαθμίζει σε προπαγάνδα. Μάλιστα, μεταφυσική προσέγγιση, αλλά κι αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Συνεπώς η επιμονή σας να με προσμετράτε, είτε στα ίσα όπως πράξατε στην αρχή, είτε με κουτοπονηρίες όπως επιμένετε να συνεχίζετε στους «εθνικιστικούς» κύκλους, συνιστά προβοκάτσια. Και ακόμα χειρότερα: χυδαία προβοκάτσια. Ανάξια της ιστορίας της Αριστεράς, αλλά άξια της κατάρας που μας δέρνει.
***
Αν η άποψή μου (και η στάση μου) να θεωρώ τον πατριωτισμό της Αριστεράς πολύτιμον για τον διεθνισμό της τον εκλαμβάνετε ως εθνικισμό, τότε πράγματι διαφέρουμε. Και διαφέρουμε κατά τούτο: εγώ (σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητο το α’ ενικό) δεν πρόκειται να υποστηρίξω ένα βιβλίο, όπως της κυρίας Κουλούρη, που τόσον θερμώς εσείς υποστηρίζετε,, χρηματοδοτημένο από τον Σόρος ή τις ΗΠΑ ή τον όποιον ακροδεξιό, αντιδραστικό, ιμπεριαλιστικό μηχανισμό - όσον λάιτ κι αν λάμπει το χρυσό, φιλελεύθερο, μεταρρυθμιστικό κι εκσυγχρονιστικό του δοντάκι.
3) Για τις σοφιστείες. Στο ερώτημά σας, αν υποστηρίζω την απόσυρση για διορθώσεις του ενός βιβλίου ή τη μη έκδοση του άλλου απ’ την κυρία Γιαννάκου (πράγμα που χαρακτηρίζετε… λογοκρισία) δεν μπορώ να απαντήσω διότι μένω άφωνος.
α) Υπερασπίζεσθε το αλάθητο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου;
β) Η κριτική γιατί γίνεται, αν δεν διεκδικεί το δικαίωμα της διόρθωσης; Δικαίωμα στην κριτική (μάλιστα έναντι του κράτους και των θεσμών) δεν έχουν όλοι οι πολίτες; Μόνον οι επαΐοντες δικαιούνται «για να ομιλούν»; Δεν ντρέπεσθε;
γ) Αν η κριτική αποδειχθεί ή θεωρηθεί σωστή, η διόρθωση συνιστά… λογοκρισία; Αν δηλαδή γραφεί ένα λοβοτομικό ακροδεξιό παραλήρημα -λέμε τώρα- η τεκμηριωμένη απαίτηση της καθαίρεσής του συνιστά λογοκρισία;
δ) Κι επειδή θα το αποσύρει η κυρία Υπουργός είναι επίσης λογοκρισία ακριβώς για αυτό; Ποιος άλλος θεσμός είναι αρμόδιος για κάτι τέτοιο; η θεία μου η Φωτούλα;
Αφήστε τις εξυπνάδες ενός στρεψία και κυρίως τις μανιχαϊστικές λογικές ενός Πολύδωρα, ατιμάζετε εκείνον στον οποίον θέτετε τέτοια διλήμματα.
***
4) Τέλος και μαζί του τελεία και παύλα: θεωρήσατε προσβλητικό το ερώτημά μου «ποια Αριστερά κατοικεί στην Αυγή;» και μου το επιστρέφετε! Εχετε δίκιο. Ηταν προσβλητικό. Με παροτρύνετε στη συνέχεια να «ρωτήσω τον ίδιο τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου και θα λάβω καθαρή απάντηση». Σε αυτό έχετε άδικο. Ρωτάω. Ρωτάω καιρό τώρα. Και οι απαντήσεις που λαμβάνω δεν είναι «καθαρές». Ούτε για σας, ούτε για μένα.
Κι αυτό είναι πιο προσβλητικό. Πολλοί γύρω μας, σύντροφοι, αγωνιστές ή ανήσυχοι άνθρωποι απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους ρωτάνε >«ποια Αριστερά κατοικεί μέσα σας;».
Ο «πάντα φίλος» Στάθης που λέτε εσείς για μένα και το «κύριοι» που για πρώτη φορά λέω εγώ για εσάς, δεν συνιστούν το «σύντροφοι» που κάποτε με ζέση αξιώσαμε ο ένας απ’ τον άλλον. Πολλές δημόσιες σχέσεις μαζεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια, πολλές λέξεις εστάλησαν στην εξορία και πολλές ρετσινιές πήραν τη θέση τους.
Αυτοί που με λένε «εθνικιστή», όπως άλλοι με είπαν «γενίτσαρο», δεν θα με μάθουν γράμματα απ’ την Ιστορία του Σόρος. Αν ορισμένοι έχουν βροντώδη άγνοια (επί του προκειμένου ιστορική), ας μην την απαιτούν από όλους, όταν μάλιστα η πολιτική τους μυωπία βλέπει τον φαιδρό Καρατζαφεροχριστόδουλο και δεν βλέπει τον Σκαιό Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό (και στα γράμματα)…
Υ.Γ. Το γεγονός ότι ο κ. Πρετεντέρης χρησιμοποιεί για το εν λόγω θέμα τα ίδια επιχειρήματα με σας, κύριοι της «Αυγής», θα έπρεπε να μου δώσει το δικαίωμα να σας προσμετρήσω στους «Ντερμπεδέρηδες»; Δεν έχω το αναγκαίο έλλειμμα ήθους για να το κάνω. Εσείς πότε το αποκτήσατε για να με προσθέτετε στους «εθνικιστές» ή στους «ψυχωσικούς» που κατά κύριον Λιάκο τολμούν να (αντι)μιλούν;
Νά υπενθυμίσω ότι η Ελληνική Πολιτεία υποχώρησε στο να θεωρηθεί η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης γιά την γενοκτονία τών Ελλήνων στην Μ.Ασία κατόπιν σφοδρής αντίδρασης τού Νικους Κωνσταντόπουλου τοτε προέδρου τού ΣΥΝ ,αλλά και του Στέφανου Μανου.
Λογοι ακατανόητοι το 2001 οδήγησαν στό να αποσυρθεί νόμος πού είχε δημοσιευθεί στήν εφημερίδα τής Κυβερνήσεως το 1998 και παρά τό ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος σαν υπουργός Πολιτισμού τόν είχε προωθήσει..
Και τότε είχε πρωτοστατήσει το φύλλο τών 2000 αναγνωστών.............
Ενα παλιό κείμενο τού Στάθη ο οποίος απάντησε στήν εφημερίδα Αυγή πού τόν ´εγκαλούσε στήν τάξη´γιά εθνικισμό.....
ΣΤΑΘΗΣ Σ. 31.Ι.2007 [email protected]
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 31/01/2007
Προς την «Αυγή»:
Κύριοι:
1) η υποδόρια λοιδορία για το «δυναμικό» και «υπερβολικό» ύφος του «ναυτίλου» έως τώρα μου έχει επιφυλαχθεί από σοβαροφανείς εκσυγχρονιστές ή άλλους καθωσπρεπικούς καλούς ανθρώπους. Φαίνεται ήρθε η σειρά μου να μετάσχω της υμετέρας παιδείας που έχει στείλει πολλούς αγωνιστές της Αριστεράς σπίτια τους. (Δεν θα σας κάνω τη χάρη, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία)…
2) Η αγαθή πονηρία (στο χωριό μου το λένε κουτοπονηριά) να αναρωτιέσθε: «αν καταλάβαμε καλά, ο Στάθης κατατάσσει τον εαυτό του σε εκείνους που κάνουν κριτική στο βιβλίο της ΣΤ’ Δημοτικού που κατηγορήθηκε από τα γνωστά εθνικιστικά κέντρα για… λειψό (τουλάχιστον) πατριωτισμό!», έχει μίαν απάντηση: δεν καταλάβατε! Και μια χειρότερη: πάψτε να κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε.
Η κριτική μου στο βιβλίο, όπως πολλών πολιτών από όλο το πολιτικό φάσμα, εδράζεται σε μία συνολικότερη αντίθεση στο φαινόμενο της πολιτικώς ορθής χρήσης της Ιστορίας με σκοπό την άμβλυνση της μνήμης, όταν αυτή μπορεί να ενοχοποιηθεί για αναπαραγωγή του «μίσους». (Ειρήσθω εν παρόδω ότι, όπως έλεγε κι ο Μαρξ, το μίσος για τους τυράννους είναι η αγάπη για τους ανθρώπους).
Πρόκειται για μια ιδεολογικοποιημένη προσέγγιση της Ιστορίας, απολύτως αντιεπιστημονική που την υποβαθμίζει σε προπαγάνδα. Μάλιστα, μεταφυσική προσέγγιση, αλλά κι αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Συνεπώς η επιμονή σας να με προσμετράτε, είτε στα ίσα όπως πράξατε στην αρχή, είτε με κουτοπονηρίες όπως επιμένετε να συνεχίζετε στους «εθνικιστικούς» κύκλους, συνιστά προβοκάτσια. Και ακόμα χειρότερα: χυδαία προβοκάτσια. Ανάξια της ιστορίας της Αριστεράς, αλλά άξια της κατάρας που μας δέρνει.
***
Αν η άποψή μου (και η στάση μου) να θεωρώ τον πατριωτισμό της Αριστεράς πολύτιμον για τον διεθνισμό της τον εκλαμβάνετε ως εθνικισμό, τότε πράγματι διαφέρουμε. Και διαφέρουμε κατά τούτο: εγώ (σε αυτήν την περίπτωση είναι απαραίτητο το α’ ενικό) δεν πρόκειται να υποστηρίξω ένα βιβλίο, όπως της κυρίας Κουλούρη, που τόσον θερμώς εσείς υποστηρίζετε,, χρηματοδοτημένο από τον Σόρος ή τις ΗΠΑ ή τον όποιον ακροδεξιό, αντιδραστικό, ιμπεριαλιστικό μηχανισμό - όσον λάιτ κι αν λάμπει το χρυσό, φιλελεύθερο, μεταρρυθμιστικό κι εκσυγχρονιστικό του δοντάκι.
3) Για τις σοφιστείες. Στο ερώτημά σας, αν υποστηρίζω την απόσυρση για διορθώσεις του ενός βιβλίου ή τη μη έκδοση του άλλου απ’ την κυρία Γιαννάκου (πράγμα που χαρακτηρίζετε… λογοκρισία) δεν μπορώ να απαντήσω διότι μένω άφωνος.
α) Υπερασπίζεσθε το αλάθητο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου;
β) Η κριτική γιατί γίνεται, αν δεν διεκδικεί το δικαίωμα της διόρθωσης; Δικαίωμα στην κριτική (μάλιστα έναντι του κράτους και των θεσμών) δεν έχουν όλοι οι πολίτες; Μόνον οι επαΐοντες δικαιούνται «για να ομιλούν»; Δεν ντρέπεσθε;
γ) Αν η κριτική αποδειχθεί ή θεωρηθεί σωστή, η διόρθωση συνιστά… λογοκρισία; Αν δηλαδή γραφεί ένα λοβοτομικό ακροδεξιό παραλήρημα -λέμε τώρα- η τεκμηριωμένη απαίτηση της καθαίρεσής του συνιστά λογοκρισία;
δ) Κι επειδή θα το αποσύρει η κυρία Υπουργός είναι επίσης λογοκρισία ακριβώς για αυτό; Ποιος άλλος θεσμός είναι αρμόδιος για κάτι τέτοιο; η θεία μου η Φωτούλα;
Αφήστε τις εξυπνάδες ενός στρεψία και κυρίως τις μανιχαϊστικές λογικές ενός Πολύδωρα, ατιμάζετε εκείνον στον οποίον θέτετε τέτοια διλήμματα.
***
4) Τέλος και μαζί του τελεία και παύλα: θεωρήσατε προσβλητικό το ερώτημά μου «ποια Αριστερά κατοικεί στην Αυγή;» και μου το επιστρέφετε! Εχετε δίκιο. Ηταν προσβλητικό. Με παροτρύνετε στη συνέχεια να «ρωτήσω τον ίδιο τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου και θα λάβω καθαρή απάντηση». Σε αυτό έχετε άδικο. Ρωτάω. Ρωτάω καιρό τώρα. Και οι απαντήσεις που λαμβάνω δεν είναι «καθαρές». Ούτε για σας, ούτε για μένα.
Κι αυτό είναι πιο προσβλητικό. Πολλοί γύρω μας, σύντροφοι, αγωνιστές ή ανήσυχοι άνθρωποι απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους ρωτάνε >«ποια Αριστερά κατοικεί μέσα σας;».
Ο «πάντα φίλος» Στάθης που λέτε εσείς για μένα και το «κύριοι» που για πρώτη φορά λέω εγώ για εσάς, δεν συνιστούν το «σύντροφοι» που κάποτε με ζέση αξιώσαμε ο ένας απ’ τον άλλον. Πολλές δημόσιες σχέσεις μαζεύτηκαν όλα αυτά τα χρόνια, πολλές λέξεις εστάλησαν στην εξορία και πολλές ρετσινιές πήραν τη θέση τους.
Αυτοί που με λένε «εθνικιστή», όπως άλλοι με είπαν «γενίτσαρο», δεν θα με μάθουν γράμματα απ’ την Ιστορία του Σόρος. Αν ορισμένοι έχουν βροντώδη άγνοια (επί του προκειμένου ιστορική), ας μην την απαιτούν από όλους, όταν μάλιστα η πολιτική τους μυωπία βλέπει τον φαιδρό Καρατζαφεροχριστόδουλο και δεν βλέπει τον Σκαιό Αμερικανικό Ιμπεριαλισμό (και στα γράμματα)…
Υ.Γ. Το γεγονός ότι ο κ. Πρετεντέρης χρησιμοποιεί για το εν λόγω θέμα τα ίδια επιχειρήματα με σας, κύριοι της «Αυγής», θα έπρεπε να μου δώσει το δικαίωμα να σας προσμετρήσω στους «Ντερμπεδέρηδες»; Δεν έχω το αναγκαίο έλλειμμα ήθους για να το κάνω. Εσείς πότε το αποκτήσατε για να με προσθέτετε στους «εθνικιστές» ή στους «ψυχωσικούς» που κατά κύριον Λιάκο τολμούν να (αντι)μιλούν;
Νά υπενθυμίσω ότι η Ελληνική Πολιτεία υποχώρησε στο να θεωρηθεί η 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα μνήμης γιά την γενοκτονία τών Ελλήνων στην Μ.Ασία κατόπιν σφοδρής αντίδρασης τού Νικους Κωνσταντόπουλου τοτε προέδρου τού ΣΥΝ ,αλλά και του Στέφανου Μανου.
Λογοι ακατανόητοι το 2001 οδήγησαν στό να αποσυρθεί νόμος πού είχε δημοσιευθεί στήν εφημερίδα τής Κυβερνήσεως το 1998 και παρά τό ότι ο Βαγγέλης Βενιζέλος σαν υπουργός Πολιτισμού τόν είχε προωθήσει..
Και τότε είχε πρωτοστατήσει το φύλλο τών 2000 αναγνωστών.............
Stergito
Μέλος Σωματείου
Δηλώσεις τού Νίμιτς διαμεσολαβητού για τό Σκοπιανό ζήτημα πρός την κυρία Ντόρα...Η κυρία Ντόρα φταρνίστηκε..''Σχετικά με την ονομασία του αεροδρομίου των Σκοπίων, θα πω, ότι προσωπικά, δεν τρέφω ιδαίτερη εκτίμηση για τον Μέγα Αλέξανδρο, αν και γνωρίζω πως η άποψή μου αυτή μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο επικρίσεων στις δύο χώρες.
»Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σίγουρα μεγάλος κατακτητής, όμως έσφαξε χιλιάδες ανθρώπους και κατέστρεψε πολλές πόλεις. Δεν διέδωσε τη δημοκρατία και τις πολιτειακές αξίες και κατά την άποψη μου, άφησε πίσω του μία αυτοκρατορία, η οποία ούτε η πλέον θετική υπήρξε ούτε μακράς χρονικής διάρκειας ήταν.
»Για τον λόγο αυτό, μου φαίνεται περίεργο που υπάρχει τέτοια αντιπαλότητα σχετικά με το ποιος θα τον κληρονομήσει. Η αντιπαλότητα αυτή προκαλεί αρνητικές επιπτώσεις στον 21ο αιώνα, χιλιάδες χρόνια μετά τον θάνατό του».
»Όμως αυτή είναι καθαρά προσωπική άποψη, η οποία πιθανόν να μην έχει μεγάλη σημασία. Εγώ περισσότερο θέλω να βλέπω μπροστά παρά πίσω. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι στην περιοχή έχουν δυνατότητες να οικοδομήσουν νέες σχέσεις, ισχυρές δημοκρατίες με οικονομική προοπτική, εντός ευρωατλαντικού πλαισίου, με την προϋπόθεση να δουλεύουν από κοινού και να αφήσουν πίσω τους κάποια από αυτά τα ιστορικά ζητήματα.´´
Μα ποιοί τήν βάζουν ,ποιοί τήν βάζουν στην Ελλάδα τήν ίδια κασσέτα διαρκώς.??
Mα τόσο ίδια με τά λόγια Νίμιτς...
Μπάς και είναι ´κοσμοπολίτης´τελικά ο εκπρόσωπος τού Ιμπεριαλισμού??
Μάλλον γιά ´προοδευτικό´τόν κόβω....Σε λίγο θα πεί οτί και ´Τό Αιγαίο ανήκει στά ψάρια του´.........................
»Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σίγουρα μεγάλος κατακτητής, όμως έσφαξε χιλιάδες ανθρώπους και κατέστρεψε πολλές πόλεις. Δεν διέδωσε τη δημοκρατία και τις πολιτειακές αξίες και κατά την άποψη μου, άφησε πίσω του μία αυτοκρατορία, η οποία ούτε η πλέον θετική υπήρξε ούτε μακράς χρονικής διάρκειας ήταν.
»Για τον λόγο αυτό, μου φαίνεται περίεργο που υπάρχει τέτοια αντιπαλότητα σχετικά με το ποιος θα τον κληρονομήσει. Η αντιπαλότητα αυτή προκαλεί αρνητικές επιπτώσεις στον 21ο αιώνα, χιλιάδες χρόνια μετά τον θάνατό του».
»Όμως αυτή είναι καθαρά προσωπική άποψη, η οποία πιθανόν να μην έχει μεγάλη σημασία. Εγώ περισσότερο θέλω να βλέπω μπροστά παρά πίσω. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι στην περιοχή έχουν δυνατότητες να οικοδομήσουν νέες σχέσεις, ισχυρές δημοκρατίες με οικονομική προοπτική, εντός ευρωατλαντικού πλαισίου, με την προϋπόθεση να δουλεύουν από κοινού και να αφήσουν πίσω τους κάποια από αυτά τα ιστορικά ζητήματα.´´
Μα ποιοί τήν βάζουν ,ποιοί τήν βάζουν στην Ελλάδα τήν ίδια κασσέτα διαρκώς.??
Mα τόσο ίδια με τά λόγια Νίμιτς...
Μπάς και είναι ´κοσμοπολίτης´τελικά ο εκπρόσωπος τού Ιμπεριαλισμού??
Μάλλον γιά ´προοδευτικό´τόν κόβω....Σε λίγο θα πεί οτί και ´Τό Αιγαίο ανήκει στά ψάρια του´.........................
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Κοινώς , αναζητήστε το νόημα της ύπαρξης στην κατανάλωση , στις οικονομικές σχέσεις και ελάτε πιό κοντά , ώστε να μην σπαταλάμε πολλά χρήματα σε έρευνες αγοράς για τις ιδιαιτερότητες κάθε λαού και το πως θα του πουλήσουμε πιό εύκολα το προϊόν μας . Μιά μεγάλη , ευτυχισμένη , ομοιόμορφη αγορά .
Ένα σχόλιο για ακροδεξιά και αριστερά
' Kι´όμως. Όσο απομακρυσμένη κι αν είναι η αριστερά από την ακροδεξιά στο πολιτικό φάσμα, οι δυνατότητές της, αλλά και το καθήκον της, να κλείσει τον δρόμο στις δυνάμεις της ξενοφοβίας, του μίσους, της αντιδημοκρατικής εκτροπής είναι μεγάλες. Δεν είναι περίεργο ούτε πρωτοφανές, στην πολιτική ιστορία της Ευρώπης τον 20ο αιώνα, που η ακροδεξιά επιχειρεί να βρει λίπασμα για τις κοινωνικές της ρίζες σε αδυναμίες, δυσκολίες, αδυναμία προσαρμογής στις νέες συνθήκες από την πλευρά του αριστερού κινήματος. Αυτό δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα στην Αυστρία, στην Ιταλία, στη Δανία, στην Ολλανδία και κυρίως στη Γαλλία.Αν δει κανείς τις κοινωνιολογικές στατιστικές σχετικά με την εκλογική βάση του Εθνικού Μετώπου στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, θα εντυπωσιασθεί με τη μετατόπιση των υποστηρικτών του. Αν το 1988 η κύρια κοινωνική ομάδα που στήριζε το Εθνικό Μέτωπο ήταν μεσαία στρώματα εμπόρων και βιοτεχνών, 27% των ψηφοφόρων του, ενώ οι εργάτες αποτελούσαν το 12%, στις προεδρικές εκλογές του 2002 η κύρια κοινωνική δύναμη στήριξής του ήταν οι εργάτες, το 30%, ενώ οι έμποροι και βιοτέχνες αποτελούν πια το 19%.
…η αριστερά οφείλει να σταματήσει άμεσα να σνομπάρει και να υποτιμά αυτούς τους βαθειούς δεσμούς που συνδέουν τον καθένα με την πατρίδα, τον τόπο, την κοινότητα, τις ρίζες του…
Κατά κάποιον τρόπο, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο σχήμα, το Εθνικό Μέτωπο κοινωνικά γίνεται ένα εργατικό κόμμα. Η εικόνα αυτή ενισχύεται κι από τη μεγάλη επιρροή του στους ανέργους, 38% των οπαδών του, σε σχέση με τις διάφορες κατηγορίες απασχολουμένων. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται έντονα σε εργατουπόλεις βόρεια του Παρισιού, όπως Montataire, Nogent-sur-Oise, Creil, με πάνω από 25% των ψηφοφόρων, ή ακόμα περισσότερο στα εργατικά διαμερίσματα της Μασσαλίας, 15ο και 16ο, με 32% των εκλογέων.
Οι εργάτες του 2002 δεν θυμίζουν πολύ την εργατική τάξη της μεταπολεμικής βιομηχανικής ανασυγκρότησης, της Διεθνούς, του Τορέζ, ακόμα και του Μαρσέ. Βιομηχανική παρακμή, ανεργία, ελαστικές μορφές εργασίας, ανταγωνισμός με τους μετανάστες, ανασφάλεια, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους διαμορφώνουν ένα κοινωνικό χώρο με χαμηλό ηθικό, με απώλεια της συνέχειας, ευάλωτο σε μια καταγγελτική δημαγωγία.
Η συμμετοχή του γαλλικού ΚΚ στις κυβερνητικές ευθύνες με τους σοσιαλιστές υπόσκαψαν περισσότερο μια επιρροή που είχε ήδη τραυματισθεί λόγω των εξελίξεων στο διεθνές και το γαλλικό κομμουνιστικό κίνημα.
Η αριστερά έχει να επιλέξει ανάμεσα στη συμμετοχή στα κυβερνητικά σχήματα του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού και της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και στην προβολή μιας ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής.
Οι λεκτικές διαφοροποιήσεις των Γάλλων κομμουνιστών, το χάσμα μεταξύ κομματικών λόγων και κυβερνητικών πράξεων, αντί να καθησυχάσει την παραδοσιακή εργατική του βάση, λειτούργησε ως σχιζοφρενιογόνο διπλό μήνυμα που επέτεινε τη σύγχυση και την απρόβλεπτη συμπεριφορά στις εργατικές συνοικίες.Από πρωτοπορεία του αγώνα για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό σε θερμοκοιτίδα για το σύγχρονο αυγό του φασιστικού φιδιού; Το ερώτημα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο και πικρό, δυστυχώς όμως δεν είναι ούτε υποθετικό ούτε παραπλανητικό. Οι απαντήσεις είναι δύσκολες, όμως πρέπει να δοθούν. Και δεν αφορούν μόνο αυτό που ονομάζουμε, ή ονομάζαμε, εργατική τάξη, αλλά ευρύτερα λαϊκά στρώματα που αισθάνονται αποξενωμένα και θυματοποιημένα από τον ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό.
Όσο αναθεματισμένη κι αν είναι η ακροδεξιά, τα προβλήματα στα οποία προσφεύγει για να κτίσει τη δημαγωγία της είναι δυστυχώς πραγματικά και καυτά για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Πρώτα από όλα το θέμα της μετανάστευσης. Στην Ελλάδα, λόγω της κοινωνικής της δομής, δεν έχουμε δει τόσο έντονη την πίεση του ανταγωνισμού για μια θέση στην αγορά εργασίας ανάμεσα σε γηγενείς και μετανάστες. Σε χώρες όπως η Γαλλία, μπορεί ορισμένες φορές να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Η αριστερά δεν έχει καμία θέση στον συνασπισμό των δυνάμεων που προσπαθούν να oικοδομήσουν μια αστυνομοκρατούμενη Ευρώπη με τα δακτυλικά αποτυπώματα, τους φακέλους των ξένων, τις απελάσεις. Εμπνέεται πάντα από τις αρχές της αλληλεγγύης και του διεθνισμού.
Ούτε η κριτική στην Ευρώπη των τραπεζών, ούτε στο ΝΑΤΟ του πολέμου στα Βαλκάνια, ούτε στις ΗΠΑ-αφεντικό του νέου κόσμου μας, θα πρέπει να δωριστούν στην ακροδεξιά.
Δεν έχει όμως κανένα λόγο να μην ανοίγει τα δικά της μέτωπα για το θέμα της μετανάστευσης. Ενάντια σε όλους εκείνους που, με την στρατιωτική, εξωτερική, οικονομική, εμπορική πολιτική τους, κάνουν τα Βαλκάνια, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής τεράστιες ζώνες κρίσης και κοινωνικής αποδιάρθρωσης, από όπου ξεκινούν τα τεράστια καραβάνια απελπισμένων προς τη γη της επαγγελίας. Ενάντια σε όσους, όπως δυστυχώς η Καθολική Εκκλησία, καθώς και οι μουσουλμανικές θρησκευτικές αρχές, πολεμούν λυσσαλέα τον έλεγχο των γεννήσεων, αδιαφορώντας για τις αυριανές στρατιές των μεταναστών, όπως και θυμάτων του AIDS.
Η δημοκρατική αλλαγή σε χώρες του Τρίτου Κόσμου με αντιδραστικά καθεστώτα, η διακοπή των εμφύλιων συρράξεων που λιπαίνουν τις βιομηχανίες όπλων της Δύσης, η αντιμετώπιση του χρέους των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, οι δίκαιες ρυθμίσεις στο παγκόσμιο εμπόριο, είναι στόχοι που μπορούν να αποβλέπουν στην αναχαίτιση των μεγάλων μετακινήσεων πληθυσμού. Μπορούν να συμβάλουν στην παραμονή εκατομμυρίων οικογενειών στις εστίες τους, στο Κουρδιστάν, στο Αφγανιστάν, στην Αλγερία, στο Πακιστάν. Μπορούν να συνενώσουν σε μια συμμαχία Γάλλους και Μαγκρεμπίνους εργάτες, Σκανδιναβούς και Κούρδους, Έλληνες και Αλβανούς, αντί να σπέρνουν μίσος και ξενοφοβία όπως η ακροδεξιά.
Η αριστερά έχει να επιλέξει ανάμεσα στη συμμετοχή στα κυβερνητικά σχήματα του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού και της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και στην προβολή μιας ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής. Αν προσπαθήσει να κάνει και τα δύο, θα χάσει γρήγορα το υπόλοιπο της αξιοπιστίας της. Αν κάνει το πρώτο, απέναντι στα λαϊκά στρώματα θα έχει δικαιολογημένα τον ρόλο του κατηγορουμένου κι όχι του εισαγγελέα. Αν κάνει το δεύτερο, τίποτε βέβαια δεν θα γίνει αυτομάτως και εύκολα, θα έχει όμως δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να συναντήσει τις ανησυχίες και τις προσδοκίες μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, που τα έχουν εγκαταλείψει οι κυβερνήσεις συνασπισμού γύρω από τη σοσιαλδημοκρατία. Ας σκεφθούμε λίγο, χωρίς να ψάχνουμε πρότυπα προς μίμηση, τη ραγδαία άνοδο των δυο εξωκυβερνητικών αριστερών υποψηφίων στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.Ούτε η κριτική στην Ευρώπη των τραπεζών, ούτε στο ΝΑΤΟ του πολέμου στα Βαλκάνια, ούτε στις ΗΠΑ-αφεντικό του νέου κόσμου μας, θα πρέπει να δωριστούν στην ακροδεξιά. Η τελευταία τα εντάσσει σε μια δημαγωγική λογική που τελικά ενσωματώνεται ως εκδοχή του πολιτικού κατεστημένου – όπως πολύ καλά βλέπουμε στην περίπτωση του Χάιντερ στην Αυστρία, του Μπόσι στην Ιταλία και τώρα του κόμματος του Φορτάιν στην Ολλανδία.
Η αριστερά, μακριά από τις δημαγωγικές δαιμονοποιήσεις, με πολιτικούς όρους και τεκμηρίωση, με αυστηρότητα όμως, πάθος και επιμονή, μπορεί να εγγράψει την κριτική αυτή στη δική της εναλλακτική λογική που συναντιέται με τα μεγάλα επιφανειακά και υπόγεια ρεύματα αναζήτησης ενός δημοκρατικού οικουμενισμού απέναντι στην άγρια καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.
Και κάτι ακόμα. Μαζί με τα λαϊκά στρώματα, με τα οποία είχε συνδέσει την ίδια την ταυτότητά της από τη γαλλική επανάσταση μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, η αριστερά οφείλει να σταματήσει άμεσα να σνομπάρει και να υποτιμά αυτούς τους βαθειούς δεσμούς που συνδέουν τον καθένα με την πατρίδα, τον τόπο, την κοινότητα, τις ρίζες του. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, το απόθεμα κύρους και γοητείας της αριστεράς συνδέεται και με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στους εθνικούς αγώνες. Οι καιροί βέβαια αλλάζουν, χωρίς ρίζες όμως κανένα φυτό δεν μπορεί να σταθεί. Στην πατριδοκαπηλεία της ακροδεξιάς δεν απαντά κανείς με ένα απρόσωπο, θολό, ομογενοποιημένο κοσμοπολιτισμό made in USA ή made in EU, που σωστά γίνεται αντιληπτός ως απειλητικός από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Αλλά με τη δημιουργική αναζήτηση, μέσα σε μια νέα οικουμενική πραγματικότητα, της ιδιαίτερης θέσης κάθε λαού, με τις αξίες του, την κουλτούρα του και τα όνειρά του.'
Aυτό είναι άρθρο τού 2002.Και μάλιστα άρθρο πολύ ενδιαφέρον.
Ποιός να τόχει γράψει άρα γε??
Και όμως τόχει γράψει ο Αλέκος Αλαβάνος (Περιοδικό Αρδην,Τεύχος 36 Μάϊος-Ιούνιος 2002)..
Tώρα πώς είναι δυνατόν να συμπορεύεται μέ όλους τούς μεταμοντέρνους τής αφασίας??Tί άλλαξε από τότε ???
' Kι´όμως. Όσο απομακρυσμένη κι αν είναι η αριστερά από την ακροδεξιά στο πολιτικό φάσμα, οι δυνατότητές της, αλλά και το καθήκον της, να κλείσει τον δρόμο στις δυνάμεις της ξενοφοβίας, του μίσους, της αντιδημοκρατικής εκτροπής είναι μεγάλες. Δεν είναι περίεργο ούτε πρωτοφανές, στην πολιτική ιστορία της Ευρώπης τον 20ο αιώνα, που η ακροδεξιά επιχειρεί να βρει λίπασμα για τις κοινωνικές της ρίζες σε αδυναμίες, δυσκολίες, αδυναμία προσαρμογής στις νέες συνθήκες από την πλευρά του αριστερού κινήματος. Αυτό δείχνουν τα εκλογικά αποτελέσματα στην Αυστρία, στην Ιταλία, στη Δανία, στην Ολλανδία και κυρίως στη Γαλλία.Αν δει κανείς τις κοινωνιολογικές στατιστικές σχετικά με την εκλογική βάση του Εθνικού Μετώπου στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών, θα εντυπωσιασθεί με τη μετατόπιση των υποστηρικτών του. Αν το 1988 η κύρια κοινωνική ομάδα που στήριζε το Εθνικό Μέτωπο ήταν μεσαία στρώματα εμπόρων και βιοτεχνών, 27% των ψηφοφόρων του, ενώ οι εργάτες αποτελούσαν το 12%, στις προεδρικές εκλογές του 2002 η κύρια κοινωνική δύναμη στήριξής του ήταν οι εργάτες, το 30%, ενώ οι έμποροι και βιοτέχνες αποτελούν πια το 19%.
…η αριστερά οφείλει να σταματήσει άμεσα να σνομπάρει και να υποτιμά αυτούς τους βαθειούς δεσμούς που συνδέουν τον καθένα με την πατρίδα, τον τόπο, την κοινότητα, τις ρίζες του…
Κατά κάποιον τρόπο, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο σχήμα, το Εθνικό Μέτωπο κοινωνικά γίνεται ένα εργατικό κόμμα. Η εικόνα αυτή ενισχύεται κι από τη μεγάλη επιρροή του στους ανέργους, 38% των οπαδών του, σε σχέση με τις διάφορες κατηγορίες απασχολουμένων. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται έντονα σε εργατουπόλεις βόρεια του Παρισιού, όπως Montataire, Nogent-sur-Oise, Creil, με πάνω από 25% των ψηφοφόρων, ή ακόμα περισσότερο στα εργατικά διαμερίσματα της Μασσαλίας, 15ο και 16ο, με 32% των εκλογέων.
Οι εργάτες του 2002 δεν θυμίζουν πολύ την εργατική τάξη της μεταπολεμικής βιομηχανικής ανασυγκρότησης, της Διεθνούς, του Τορέζ, ακόμα και του Μαρσέ. Βιομηχανική παρακμή, ανεργία, ελαστικές μορφές εργασίας, ανταγωνισμός με τους μετανάστες, ανασφάλεια, συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους διαμορφώνουν ένα κοινωνικό χώρο με χαμηλό ηθικό, με απώλεια της συνέχειας, ευάλωτο σε μια καταγγελτική δημαγωγία.
Η συμμετοχή του γαλλικού ΚΚ στις κυβερνητικές ευθύνες με τους σοσιαλιστές υπόσκαψαν περισσότερο μια επιρροή που είχε ήδη τραυματισθεί λόγω των εξελίξεων στο διεθνές και το γαλλικό κομμουνιστικό κίνημα.
Η αριστερά έχει να επιλέξει ανάμεσα στη συμμετοχή στα κυβερνητικά σχήματα του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού και της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και στην προβολή μιας ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής.
Οι λεκτικές διαφοροποιήσεις των Γάλλων κομμουνιστών, το χάσμα μεταξύ κομματικών λόγων και κυβερνητικών πράξεων, αντί να καθησυχάσει την παραδοσιακή εργατική του βάση, λειτούργησε ως σχιζοφρενιογόνο διπλό μήνυμα που επέτεινε τη σύγχυση και την απρόβλεπτη συμπεριφορά στις εργατικές συνοικίες.Από πρωτοπορεία του αγώνα για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό σε θερμοκοιτίδα για το σύγχρονο αυγό του φασιστικού φιδιού; Το ερώτημα είναι ιδιαίτερα δυσάρεστο και πικρό, δυστυχώς όμως δεν είναι ούτε υποθετικό ούτε παραπλανητικό. Οι απαντήσεις είναι δύσκολες, όμως πρέπει να δοθούν. Και δεν αφορούν μόνο αυτό που ονομάζουμε, ή ονομάζαμε, εργατική τάξη, αλλά ευρύτερα λαϊκά στρώματα που αισθάνονται αποξενωμένα και θυματοποιημένα από τον ευρωπαϊκό εκσυγχρονισμό.
Όσο αναθεματισμένη κι αν είναι η ακροδεξιά, τα προβλήματα στα οποία προσφεύγει για να κτίσει τη δημαγωγία της είναι δυστυχώς πραγματικά και καυτά για μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Πρώτα από όλα το θέμα της μετανάστευσης. Στην Ελλάδα, λόγω της κοινωνικής της δομής, δεν έχουμε δει τόσο έντονη την πίεση του ανταγωνισμού για μια θέση στην αγορά εργασίας ανάμεσα σε γηγενείς και μετανάστες. Σε χώρες όπως η Γαλλία, μπορεί ορισμένες φορές να παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Η αριστερά δεν έχει καμία θέση στον συνασπισμό των δυνάμεων που προσπαθούν να oικοδομήσουν μια αστυνομοκρατούμενη Ευρώπη με τα δακτυλικά αποτυπώματα, τους φακέλους των ξένων, τις απελάσεις. Εμπνέεται πάντα από τις αρχές της αλληλεγγύης και του διεθνισμού.
Ούτε η κριτική στην Ευρώπη των τραπεζών, ούτε στο ΝΑΤΟ του πολέμου στα Βαλκάνια, ούτε στις ΗΠΑ-αφεντικό του νέου κόσμου μας, θα πρέπει να δωριστούν στην ακροδεξιά.
Δεν έχει όμως κανένα λόγο να μην ανοίγει τα δικά της μέτωπα για το θέμα της μετανάστευσης. Ενάντια σε όλους εκείνους που, με την στρατιωτική, εξωτερική, οικονομική, εμπορική πολιτική τους, κάνουν τα Βαλκάνια, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής τεράστιες ζώνες κρίσης και κοινωνικής αποδιάρθρωσης, από όπου ξεκινούν τα τεράστια καραβάνια απελπισμένων προς τη γη της επαγγελίας. Ενάντια σε όσους, όπως δυστυχώς η Καθολική Εκκλησία, καθώς και οι μουσουλμανικές θρησκευτικές αρχές, πολεμούν λυσσαλέα τον έλεγχο των γεννήσεων, αδιαφορώντας για τις αυριανές στρατιές των μεταναστών, όπως και θυμάτων του AIDS.
Η δημοκρατική αλλαγή σε χώρες του Τρίτου Κόσμου με αντιδραστικά καθεστώτα, η διακοπή των εμφύλιων συρράξεων που λιπαίνουν τις βιομηχανίες όπλων της Δύσης, η αντιμετώπιση του χρέους των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών, οι δίκαιες ρυθμίσεις στο παγκόσμιο εμπόριο, είναι στόχοι που μπορούν να αποβλέπουν στην αναχαίτιση των μεγάλων μετακινήσεων πληθυσμού. Μπορούν να συμβάλουν στην παραμονή εκατομμυρίων οικογενειών στις εστίες τους, στο Κουρδιστάν, στο Αφγανιστάν, στην Αλγερία, στο Πακιστάν. Μπορούν να συνενώσουν σε μια συμμαχία Γάλλους και Μαγκρεμπίνους εργάτες, Σκανδιναβούς και Κούρδους, Έλληνες και Αλβανούς, αντί να σπέρνουν μίσος και ξενοφοβία όπως η ακροδεξιά.
Η αριστερά έχει να επιλέξει ανάμεσα στη συμμετοχή στα κυβερνητικά σχήματα του καπιταλιστικού εκσυγχρονισμού και της Νέας Παγκόσμιας Τάξης και στην προβολή μιας ριζοσπαστικής εναλλακτικής πολιτικής. Αν προσπαθήσει να κάνει και τα δύο, θα χάσει γρήγορα το υπόλοιπο της αξιοπιστίας της. Αν κάνει το πρώτο, απέναντι στα λαϊκά στρώματα θα έχει δικαιολογημένα τον ρόλο του κατηγορουμένου κι όχι του εισαγγελέα. Αν κάνει το δεύτερο, τίποτε βέβαια δεν θα γίνει αυτομάτως και εύκολα, θα έχει όμως δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να συναντήσει τις ανησυχίες και τις προσδοκίες μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας, που τα έχουν εγκαταλείψει οι κυβερνήσεις συνασπισμού γύρω από τη σοσιαλδημοκρατία. Ας σκεφθούμε λίγο, χωρίς να ψάχνουμε πρότυπα προς μίμηση, τη ραγδαία άνοδο των δυο εξωκυβερνητικών αριστερών υποψηφίων στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.Ούτε η κριτική στην Ευρώπη των τραπεζών, ούτε στο ΝΑΤΟ του πολέμου στα Βαλκάνια, ούτε στις ΗΠΑ-αφεντικό του νέου κόσμου μας, θα πρέπει να δωριστούν στην ακροδεξιά. Η τελευταία τα εντάσσει σε μια δημαγωγική λογική που τελικά ενσωματώνεται ως εκδοχή του πολιτικού κατεστημένου – όπως πολύ καλά βλέπουμε στην περίπτωση του Χάιντερ στην Αυστρία, του Μπόσι στην Ιταλία και τώρα του κόμματος του Φορτάιν στην Ολλανδία.
Η αριστερά, μακριά από τις δημαγωγικές δαιμονοποιήσεις, με πολιτικούς όρους και τεκμηρίωση, με αυστηρότητα όμως, πάθος και επιμονή, μπορεί να εγγράψει την κριτική αυτή στη δική της εναλλακτική λογική που συναντιέται με τα μεγάλα επιφανειακά και υπόγεια ρεύματα αναζήτησης ενός δημοκρατικού οικουμενισμού απέναντι στην άγρια καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση.
Και κάτι ακόμα. Μαζί με τα λαϊκά στρώματα, με τα οποία είχε συνδέσει την ίδια την ταυτότητά της από τη γαλλική επανάσταση μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, η αριστερά οφείλει να σταματήσει άμεσα να σνομπάρει και να υποτιμά αυτούς τους βαθειούς δεσμούς που συνδέουν τον καθένα με την πατρίδα, τον τόπο, την κοινότητα, τις ρίζες του. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, το απόθεμα κύρους και γοητείας της αριστεράς συνδέεται και με τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στους εθνικούς αγώνες. Οι καιροί βέβαια αλλάζουν, χωρίς ρίζες όμως κανένα φυτό δεν μπορεί να σταθεί. Στην πατριδοκαπηλεία της ακροδεξιάς δεν απαντά κανείς με ένα απρόσωπο, θολό, ομογενοποιημένο κοσμοπολιτισμό made in USA ή made in EU, που σωστά γίνεται αντιληπτός ως απειλητικός από μεγάλα τμήματα της κοινωνίας. Αλλά με τη δημιουργική αναζήτηση, μέσα σε μια νέα οικουμενική πραγματικότητα, της ιδιαίτερης θέσης κάθε λαού, με τις αξίες του, την κουλτούρα του και τα όνειρά του.'
Aυτό είναι άρθρο τού 2002.Και μάλιστα άρθρο πολύ ενδιαφέρον.
Ποιός να τόχει γράψει άρα γε??
Και όμως τόχει γράψει ο Αλέκος Αλαβάνος (Περιοδικό Αρδην,Τεύχος 36 Μάϊος-Ιούνιος 2002)..
Tώρα πώς είναι δυνατόν να συμπορεύεται μέ όλους τούς μεταμοντέρνους τής αφασίας??Tί άλλαξε από τότε ???
Ο γνωστός αγωνιστής τής Δημοκρατίας Alexis Papahelas,φιλοξενεί στήν εκπομπή του στόν Αλφα τώρα τήν ξεχασμένη Κυρία Ρεπούση..
Ενας-ένας εμφανίζονται oι 'επαναστάτες´.
Ας σκουπίσει κάποιος το δάκρυ πού θα κυλήσει από τά μάτια τής κυρίας Γαλλικού.
Ενας-ένας εμφανίζονται oι 'επαναστάτες´.
Ας σκουπίσει κάποιος το δάκρυ πού θα κυλήσει από τά μάτια τής κυρίας Γαλλικού.
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Εχω μείνει στό Αλφα και ΣΚΑΙ το ιδιο μαγαζί:BDGBGDB55::BDGBGDB55:
Εχεις δίκιο.Η κυρία Ρεπούση έκλαιγε στον Alexis' shoulder στον ΣΚΑΙ:guitarist::guitarist:
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Επρεπε να το "γράψω" αυτό !!:rifle:
Αλλη φορά να ειδοποιείς όταν έχει τέτοια ευτράπελα η τηλεόραση..:antlers:
Γιάννης Χατζηγεωργίου
AVClub Fanatic
- 19 June 2006
- 35,670
Το παρακολούθησα. Από ό,τι κατάλαβα, το μόνο πρόβλημα είναι η λέξη ''συνωστίζονται'' και η άρνηση της ελληνικής κοινωνίας να δεχθεί την διαφορετική θεώρηση της ιστοριογραφίας. Κατά τα άλλα, όλα καλά.......
Το δεύτερο μέρος, είχε θέμα ''αιγιαλός και παραλίες εν Ελλάδι''........
gorgy
Established Member
- 19 June 2006
- 178
Re: Απάντηση: Οι Τετρομαγμένοι.
Προς επίρρωση των παραπάνω
παραθέτω την επιστολή που έστειλε ο Καρατζαφέρης στον Αλαβάνο την περασμένη εβδομάδα.
Μπορείτε εύκολα να διακρίνεται που ψαρεύουν, τι οικειοποιούνται και πόσο επικίνδυνοι είναι.
«ΛΑ.ΟΣ.
ΛΑΪΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ
Προς Πρόεδρο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
κ. Αλέκο Αλαβάνο
Αγαπητέ κ. Αλαβάνο,
Σας απευθύνω την επιστολή αυτή για να σας εκφράσω την απογοήτευση και τη λύπη μου για τη συμπεριφορά σας έναντι του ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης το προηγούμενο τριήμερο.
Αντιπαρέρχομαι τις «ιδιόμορφες» συμπεριφορές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τόσο σε επίπεδο ενδυματολογικής ευπρέπειας όσο και σε επίπεδο γενικότερου σεβασμού προς το πνεύμα και το κλίμα του Ναού της Δημοκρατίας, για την οποία τόσα έχετε και εσείς, όπως και εγώ, υποστεί επί δικτατορίας, αλλά και στον οποίο Ναό τόσο μοχθήσατε για να διατηρηθείτε ως πολιτική έκφραση.
Θα μπορούσα επίσης να συγχωρήσω την προσβλητική συμπεριφορά σας προς τους υπόλοιπους Βουλευτές, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, που εκφράσθηκε δια της πλήρους απουσίας σας κατά την ορκωμοσία (σε αντίθεση με την πιο αξιοπρεπή στάση του, τουλάχιστον παρόντος, ΚΚΕ…). Η ορκωμοσία στο όνομα της Αγίας Τριάδος στο Ευαγγέλιο (ή/και στο όνομα του Αλλάχ και του Προφήτη αυτού Μωάμεθ στο Κοράνι) καθορίζεται, μεταξύ άλλων, από τον Κανονισμό της Βουλής, τον οποίον οφείλουν να σέβονται όλοι οι Βουλευτές, τιμώντας τους πολίτες που τους ψήφισαν, μέχρις ότου -και εάν- με θεσμοθετημένο και πάλι τρόπο, και όχι αυθαίρετα και «ετσιθελικά», τον τροποποιήσουν.
Είναι προφανές ότι δεν σας απασχολεί η αντίφαση μεταξύ της απουσίας σας κατά την ορκωμοσία και της υπογραφής του σχετικού και αναφερόμενου σε αυτή την ορκωμοσία εγγράφου που, πέραν της κραυγαλέας αναντιστοιχίας, θα επέτρεπε ακόμη και να τεθεί θέμα μη νομιμότητας της παρουσίας σας στο Κοινοβούλιο, ως εν τη πράξει ψευδής δήλωση.
Δύο όμως άλλα είδη συμπεριφοράς δεν είμεθα, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. και εγώ προσωπικά, διατεθειμένοι να επιτρέψουμε και θα μετέλθουμε κάθε νόμιμου μέσου για να εμποδίσουμε:
1. Να ανεχόμεθα ύβρεις και συκοφαντίες με τίτλους και πολιτικές κατηγοριοποιήσεις τύπου «ακροδεξιός», «ρατσιστής» κ.λπ., όταν, τόσο με την δεσμευτική μας δήλωση της 11/08/2007, όσο και με την πρακτική, τις θέσεις και τις προτάσεις μας αποδεικνύουμε συνεχώς ότι είμαστε αντίθετοι σε κάθε διάκριση με βάση φυλή, θρησκεία, φύλο, εθνικότητα και φυσικά χαρακτηριστικά (όπως αποδεικνύει περίτρανα και η παρουσία στη Βουλή ως Βουλευτού του ΛΑ.Ο.Σ. της κωφάλαλης κ. Δ. Αράπογλου, που περιποιεί τιμή και στο Κοινοβούλιο και στο Κόμμα μας).
Οποιοσδήποτε μπορεί να χαρακτηρίζει οποιονδήποτε με όποιο τρόπο επιθυμεί. Αν όμως υβριστικοί και άδικοι χαρακτηρισμοί δεν τεκμηριώνονται, αυτό γίνεται συκοφαντία και προβοκάτσια και τιμωρείται νομικά, ηθικά και ιδεολογικά. Σας υπενθυμίζω απλώς πόσο σας ενοχλούσε στις αρχές της μεταπολίτευσης η αναφορά στο Κόμμα όπου τότε ακόμη ανήκατε, το σημερινό ΚΚΕ, ως «ΚΚΕ Εξωτερικού», ή όταν, ακόμη παλαιότερα, οι στρατευμένοι στο ΔΣΕ απεκαλούντο «Κομμουνιστοσυμμορίτες».
Κατανοούμε την ενόχλησή σας, γιατί ο ΛΑ.Ο.Σ τιμήθηκε με την ψήφο 272.000 Ελλήνων, στην πλειοψηφία μη προνομιούχων και φτωχών πολιτών, αυτών στους οποίους εσείς αναφερθήκατε περιφρονητικά ως «περιθωριακά στρώματα», που φυσικά δεν κατοικούν σε Βόρεια Προάστια αλλά έχουν και αυτοί δικαίωμα πολιτικής έκφρασης. Κατανοούμε επίσης την ενόχληση σας γιατί την σύνθεση μεταξύ του πατριωτικού και του κοινωνικού, που κάποιοι είχαν ελπίσει αρχικά (με τις θέσεις σας στην ΕΕ περί Κούρδων ανταρτών κλπ, όταν είχατε αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΝ) ότι εσείς θα πραγματοποιούσατε, αλλά αποτύχατε να υλοποιήσετε, βλέπετε τώρα να την πραγματοποιεί ο ΛΑ.Ο.Σ.
Ο πολιτικός όμως πολιτισμός που υποτίθεται ότι σας είναι οικείος, τόσο από την αστική ανατροφή που λάβατε από τον διατελέσαντα έως και Πρόεδρο της Βουλής πατέρα σας, αξιόλογο Κεντρώο Βουλευτή αείμνηστο Ν. Αλαβάνο, όσο και από τη θητεία σας στο Ευρωκοινοβούλιο, σας υποχρεώνει να σέβεστε ένα Κόμμα που ψηφίστηκε από το 3,8% του Ελληνικού Λαού και να μην το υβρίζετε, περιοριζόμενος σε σκληρή, αν θέλετε, αλλά ευγενή κοινοβουλευτική και ιδεολογική πολεμική και κριτική, με επιχειρήματα και όχι με φαντάσματα, τα οποία ως φαίνεται δυστυχώς ακόμη σας κατατρύχουν.
2. Να δεχόμεθα υπαγορεύσεις, απαγορεύσεις και λογοκρισίες σχετικά με, το τι θα πούμε και σε τι θα αναφερθούμε μέσα στην Ελληνική .Βουλή, προκειμένου να διαμορφώσουμε προτάσεις θετικές για τον Ελληνικό Λαό. Θα έχετε κατανοήσει -και αν όχι, θα το κατανοήσετε σύντομα- ότι σε αντίθεση με τη Δογματική Αριστερά, της οποίας παραδόξως φαίνεστε σήμερα ο βασικός εκφραστής (ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, προς τιμήν του, φαίνεται να πορεύεται σε πιο ευέλικτες και σύγχρονες προσεγγίσεις σε πολλά θέματα, θέτοντας και την εθνική διάσταση που εσείς ακατανόητα απεχθάνεστε...), ο ΛΑ.Ο.Σ, κόμμα σύνθεσης και υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών Αριστεράς-Δεξιάς (που τρέφουν ακόμη πολιτικά μερικούς,..), όχι μόνο δεν αισθάνεται πρόβλημα, αλλά θεωρεί υποχρέωση του να λαμβάνει υπόψη, να αναφέρεται και να αξιοποιεί -συγκεκριμένα, εξειδικευμένα και άσχετα με άλλες μομφές και επικρίσεις- ότι καλό έχει υλοποιηθεί στη χώρα μας και παγκόσμια. Είτε αυτό υλοποιήθηκε από ένα καθεστώς ως εκείνο του Ι. Μεταξά (που όπως γνωρίζετε διεξήγαγε νικηφόρα την πρώτη στην Ευρώπη αντιφασιστική μάχη, με τη στήριξη του Ελληνικού Λαού και αυτού τούτου του τότε Γ, Γραμματέα του παράνομου ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη), είτε από τα καθεστώτα τύπου Στάλιν (που με τα πεντάχρονα πλάνα του και τον Κρατικό Κεντρικό Προγραμματισμό (GOSPLAN) κατέστησε -παράλληλα δυστυχώς με διώξεις και άλλες βάρβαρες ενέργειες- την ΕΣΣΔ παγκόσμια υπερδύναμη και νικήτρια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου), είτε από το καθεστώς Σαρκοζί. είτε από τους ηγέτες της Κούβας Φιντέλ Κάστρο ή της Βενεζουέλας ταξίαρχο Ούγκο Τσάβες...
Σας αρνούμεθα, κύριε Αλαβάνε, το ρόλο του «Μεγάλου Ιεροεξεταστή» (θα θέλατε ίσως καθορίσετε και κανένα INDEX απηγορευμένων λέξεων, αναφορών και βιβλίων μέσα στην ελεύθερη Ελληνική Βουλή, πιθανόν καίγοντας τα βιβλία αυτά, όπως έκαναν "προστατευόμενοι" σας προ ημερών στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου).
Αντ' αυτού, σας συνιστούμε να μεριμνήσετε τουλάχιστον για βελτίωση της έξαλλης και ωρυόμενης εντός του Κοινοβουλίου αντικοινοβουλευτικής εικόνα σας, αλλά και για άρση ορισμένων κραυγαλέων αντιφάσεων που σας χαρακτηρίζουν, πχ μεταξύ των υψηλών εισοδημάτων σας και του ρόλου του ηγέτη ενός «Αριστερού» Συνασπισμού, κάτι που σας βεβαιώνουμε -και το γνωρίζετε- σχολιάζεται ευρύτατα στις λαϊκές γειτονιές που μάλλον μόνον από φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ σας είναι γνωστές...
Η Ελληνική Βουλή, ο Ελληνικός Λαός, η Πατρίδα μας, η ιστορία μας, η Ορθόδοξη θρησκεία μας, το Κράτος μας, οι θεσμοί μας, ο Ελληνικός πολιτισμός, μας, σας βεβαιώνουμε -και θα φροντίσουμε και εμείς για αυτό με όλες τις δυνάμεις μας- ότι θα επιβιώσουν, θα συνεχιστούν, θα αναπτυχθούν και θα καταλάβουν τους ρόλους που τους αξίζουν, με ή χωρίς εσάς, ενάντια σε κάθε στοχευμένη διαλυτική συμπεριφορά «Κισσιγκέρειας» ή άλλης υπερατλαντικής έμπνευσης και φανερής η κρύφιας υπαγόρευσης ...
Θεωρώντας σας πλανημένους (αλλά πάντα συμπατριώτες μας) Έλληνες και με δεδομένο ότι κανείς δεν περισσεύει στην προσπάθεια που απαιτείται για να ορθοποδήσει η χώρα μας, είμαστε έτοιμοι να ξεχάσουμε τις ύβρεις και λάθη σας -εφ όσον αυτά δεν συνεχιστούν- για να συζητήσουμε, να συνθέσουμε και να κάνουμε τη Βουλή και την πολιτική χώρο πολιτισμού, προόδου και αποτελεσματικότητας και όχι ύβρεων και διχασμού.
Έχετε ακόμα καιρό.
Φιλικά
Γ. Καρατζαφέρης
Πρόεδρος ΛΑ.Ο.Σ.»
Υ.Γ. Πρόσεξε πως αναφέρεται στο ΚΚΕ.
Προς επίρρωση των παραπάνω
παραθέτω την επιστολή που έστειλε ο Καρατζαφέρης στον Αλαβάνο την περασμένη εβδομάδα.
Μπορείτε εύκολα να διακρίνεται που ψαρεύουν, τι οικειοποιούνται και πόσο επικίνδυνοι είναι.
«ΛΑ.ΟΣ.
ΛΑΪΚΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ
Προς Πρόεδρο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
κ. Αλέκο Αλαβάνο
Αγαπητέ κ. Αλαβάνο,
Σας απευθύνω την επιστολή αυτή για να σας εκφράσω την απογοήτευση και τη λύπη μου για τη συμπεριφορά σας έναντι του ΛΑ.Ο.Σ. στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης των Προγραμματικών Δηλώσεων της Κυβέρνησης το προηγούμενο τριήμερο.
Αντιπαρέρχομαι τις «ιδιόμορφες» συμπεριφορές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., τόσο σε επίπεδο ενδυματολογικής ευπρέπειας όσο και σε επίπεδο γενικότερου σεβασμού προς το πνεύμα και το κλίμα του Ναού της Δημοκρατίας, για την οποία τόσα έχετε και εσείς, όπως και εγώ, υποστεί επί δικτατορίας, αλλά και στον οποίο Ναό τόσο μοχθήσατε για να διατηρηθείτε ως πολιτική έκφραση.
Θα μπορούσα επίσης να συγχωρήσω την προσβλητική συμπεριφορά σας προς τους υπόλοιπους Βουλευτές, Χριστιανούς και Μουσουλμάνους Έλληνες πολίτες, που εκφράσθηκε δια της πλήρους απουσίας σας κατά την ορκωμοσία (σε αντίθεση με την πιο αξιοπρεπή στάση του, τουλάχιστον παρόντος, ΚΚΕ…). Η ορκωμοσία στο όνομα της Αγίας Τριάδος στο Ευαγγέλιο (ή/και στο όνομα του Αλλάχ και του Προφήτη αυτού Μωάμεθ στο Κοράνι) καθορίζεται, μεταξύ άλλων, από τον Κανονισμό της Βουλής, τον οποίον οφείλουν να σέβονται όλοι οι Βουλευτές, τιμώντας τους πολίτες που τους ψήφισαν, μέχρις ότου -και εάν- με θεσμοθετημένο και πάλι τρόπο, και όχι αυθαίρετα και «ετσιθελικά», τον τροποποιήσουν.
Είναι προφανές ότι δεν σας απασχολεί η αντίφαση μεταξύ της απουσίας σας κατά την ορκωμοσία και της υπογραφής του σχετικού και αναφερόμενου σε αυτή την ορκωμοσία εγγράφου που, πέραν της κραυγαλέας αναντιστοιχίας, θα επέτρεπε ακόμη και να τεθεί θέμα μη νομιμότητας της παρουσίας σας στο Κοινοβούλιο, ως εν τη πράξει ψευδής δήλωση.
Δύο όμως άλλα είδη συμπεριφοράς δεν είμεθα, η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΛΑ.Ο.Σ. και εγώ προσωπικά, διατεθειμένοι να επιτρέψουμε και θα μετέλθουμε κάθε νόμιμου μέσου για να εμποδίσουμε:
1. Να ανεχόμεθα ύβρεις και συκοφαντίες με τίτλους και πολιτικές κατηγοριοποιήσεις τύπου «ακροδεξιός», «ρατσιστής» κ.λπ., όταν, τόσο με την δεσμευτική μας δήλωση της 11/08/2007, όσο και με την πρακτική, τις θέσεις και τις προτάσεις μας αποδεικνύουμε συνεχώς ότι είμαστε αντίθετοι σε κάθε διάκριση με βάση φυλή, θρησκεία, φύλο, εθνικότητα και φυσικά χαρακτηριστικά (όπως αποδεικνύει περίτρανα και η παρουσία στη Βουλή ως Βουλευτού του ΛΑ.Ο.Σ. της κωφάλαλης κ. Δ. Αράπογλου, που περιποιεί τιμή και στο Κοινοβούλιο και στο Κόμμα μας).
Οποιοσδήποτε μπορεί να χαρακτηρίζει οποιονδήποτε με όποιο τρόπο επιθυμεί. Αν όμως υβριστικοί και άδικοι χαρακτηρισμοί δεν τεκμηριώνονται, αυτό γίνεται συκοφαντία και προβοκάτσια και τιμωρείται νομικά, ηθικά και ιδεολογικά. Σας υπενθυμίζω απλώς πόσο σας ενοχλούσε στις αρχές της μεταπολίτευσης η αναφορά στο Κόμμα όπου τότε ακόμη ανήκατε, το σημερινό ΚΚΕ, ως «ΚΚΕ Εξωτερικού», ή όταν, ακόμη παλαιότερα, οι στρατευμένοι στο ΔΣΕ απεκαλούντο «Κομμουνιστοσυμμορίτες».
Κατανοούμε την ενόχλησή σας, γιατί ο ΛΑ.Ο.Σ τιμήθηκε με την ψήφο 272.000 Ελλήνων, στην πλειοψηφία μη προνομιούχων και φτωχών πολιτών, αυτών στους οποίους εσείς αναφερθήκατε περιφρονητικά ως «περιθωριακά στρώματα», που φυσικά δεν κατοικούν σε Βόρεια Προάστια αλλά έχουν και αυτοί δικαίωμα πολιτικής έκφρασης. Κατανοούμε επίσης την ενόχληση σας γιατί την σύνθεση μεταξύ του πατριωτικού και του κοινωνικού, που κάποιοι είχαν ελπίσει αρχικά (με τις θέσεις σας στην ΕΕ περί Κούρδων ανταρτών κλπ, όταν είχατε αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΝ) ότι εσείς θα πραγματοποιούσατε, αλλά αποτύχατε να υλοποιήσετε, βλέπετε τώρα να την πραγματοποιεί ο ΛΑ.Ο.Σ.
Ο πολιτικός όμως πολιτισμός που υποτίθεται ότι σας είναι οικείος, τόσο από την αστική ανατροφή που λάβατε από τον διατελέσαντα έως και Πρόεδρο της Βουλής πατέρα σας, αξιόλογο Κεντρώο Βουλευτή αείμνηστο Ν. Αλαβάνο, όσο και από τη θητεία σας στο Ευρωκοινοβούλιο, σας υποχρεώνει να σέβεστε ένα Κόμμα που ψηφίστηκε από το 3,8% του Ελληνικού Λαού και να μην το υβρίζετε, περιοριζόμενος σε σκληρή, αν θέλετε, αλλά ευγενή κοινοβουλευτική και ιδεολογική πολεμική και κριτική, με επιχειρήματα και όχι με φαντάσματα, τα οποία ως φαίνεται δυστυχώς ακόμη σας κατατρύχουν.
2. Να δεχόμεθα υπαγορεύσεις, απαγορεύσεις και λογοκρισίες σχετικά με, το τι θα πούμε και σε τι θα αναφερθούμε μέσα στην Ελληνική .Βουλή, προκειμένου να διαμορφώσουμε προτάσεις θετικές για τον Ελληνικό Λαό. Θα έχετε κατανοήσει -και αν όχι, θα το κατανοήσετε σύντομα- ότι σε αντίθεση με τη Δογματική Αριστερά, της οποίας παραδόξως φαίνεστε σήμερα ο βασικός εκφραστής (ενώ το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, προς τιμήν του, φαίνεται να πορεύεται σε πιο ευέλικτες και σύγχρονες προσεγγίσεις σε πολλά θέματα, θέτοντας και την εθνική διάσταση που εσείς ακατανόητα απεχθάνεστε...), ο ΛΑ.Ο.Σ, κόμμα σύνθεσης και υπέρβασης των διαχωριστικών γραμμών Αριστεράς-Δεξιάς (που τρέφουν ακόμη πολιτικά μερικούς,..), όχι μόνο δεν αισθάνεται πρόβλημα, αλλά θεωρεί υποχρέωση του να λαμβάνει υπόψη, να αναφέρεται και να αξιοποιεί -συγκεκριμένα, εξειδικευμένα και άσχετα με άλλες μομφές και επικρίσεις- ότι καλό έχει υλοποιηθεί στη χώρα μας και παγκόσμια. Είτε αυτό υλοποιήθηκε από ένα καθεστώς ως εκείνο του Ι. Μεταξά (που όπως γνωρίζετε διεξήγαγε νικηφόρα την πρώτη στην Ευρώπη αντιφασιστική μάχη, με τη στήριξη του Ελληνικού Λαού και αυτού τούτου του τότε Γ, Γραμματέα του παράνομου ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη), είτε από τα καθεστώτα τύπου Στάλιν (που με τα πεντάχρονα πλάνα του και τον Κρατικό Κεντρικό Προγραμματισμό (GOSPLAN) κατέστησε -παράλληλα δυστυχώς με διώξεις και άλλες βάρβαρες ενέργειες- την ΕΣΣΔ παγκόσμια υπερδύναμη και νικήτρια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου), είτε από το καθεστώς Σαρκοζί. είτε από τους ηγέτες της Κούβας Φιντέλ Κάστρο ή της Βενεζουέλας ταξίαρχο Ούγκο Τσάβες...
Σας αρνούμεθα, κύριε Αλαβάνε, το ρόλο του «Μεγάλου Ιεροεξεταστή» (θα θέλατε ίσως καθορίσετε και κανένα INDEX απηγορευμένων λέξεων, αναφορών και βιβλίων μέσα στην ελεύθερη Ελληνική Βουλή, πιθανόν καίγοντας τα βιβλία αυτά, όπως έκαναν "προστατευόμενοι" σας προ ημερών στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου).
Αντ' αυτού, σας συνιστούμε να μεριμνήσετε τουλάχιστον για βελτίωση της έξαλλης και ωρυόμενης εντός του Κοινοβουλίου αντικοινοβουλευτικής εικόνα σας, αλλά και για άρση ορισμένων κραυγαλέων αντιφάσεων που σας χαρακτηρίζουν, πχ μεταξύ των υψηλών εισοδημάτων σας και του ρόλου του ηγέτη ενός «Αριστερού» Συνασπισμού, κάτι που σας βεβαιώνουμε -και το γνωρίζετε- σχολιάζεται ευρύτατα στις λαϊκές γειτονιές που μάλλον μόνον από φωτογραφίες και καρτ-ποστάλ σας είναι γνωστές...
Η Ελληνική Βουλή, ο Ελληνικός Λαός, η Πατρίδα μας, η ιστορία μας, η Ορθόδοξη θρησκεία μας, το Κράτος μας, οι θεσμοί μας, ο Ελληνικός πολιτισμός, μας, σας βεβαιώνουμε -και θα φροντίσουμε και εμείς για αυτό με όλες τις δυνάμεις μας- ότι θα επιβιώσουν, θα συνεχιστούν, θα αναπτυχθούν και θα καταλάβουν τους ρόλους που τους αξίζουν, με ή χωρίς εσάς, ενάντια σε κάθε στοχευμένη διαλυτική συμπεριφορά «Κισσιγκέρειας» ή άλλης υπερατλαντικής έμπνευσης και φανερής η κρύφιας υπαγόρευσης ...
Θεωρώντας σας πλανημένους (αλλά πάντα συμπατριώτες μας) Έλληνες και με δεδομένο ότι κανείς δεν περισσεύει στην προσπάθεια που απαιτείται για να ορθοποδήσει η χώρα μας, είμαστε έτοιμοι να ξεχάσουμε τις ύβρεις και λάθη σας -εφ όσον αυτά δεν συνεχιστούν- για να συζητήσουμε, να συνθέσουμε και να κάνουμε τη Βουλή και την πολιτική χώρο πολιτισμού, προόδου και αποτελεσματικότητας και όχι ύβρεων και διχασμού.
Έχετε ακόμα καιρό.
Φιλικά
Γ. Καρατζαφέρης
Πρόεδρος ΛΑ.Ο.Σ.»
Υ.Γ. Πρόσεξε πως αναφέρεται στο ΚΚΕ.
Είναι λάθος ,φίλε μου,κατά την γνώμη μου, να ετεροκαθοριζόμαστε βάσει τού ΛΑΟΣ.
Ο χέρι-χέρι κάνει τήν δουλειά του.Γιατί να μήν προβοκάρει δηλαδή το ΚΚΕ με την ´συμπάθεια´πού δείχνει.??
Προσωπικά θεωρώ πολιτικό λάθος να αναχθεί το ΛΑΟΣ σέ μείζον πολιτικό ζήτημα.Και μήν ξεχνάμε ποιοί το προώθησαν (κυρίως Mega,που όλοι γνωρίζουμε ποιούς υποστηρίζει)
Δηλαδή επειδή το ΛΑΟΣ έλεγε Οχι στον Ανάν θα έπρεπε να συνταχθώ με τον ΝΑΙ τού Πρετεντέρη και τού Μπίστη??
Ο χέρι-χέρι κάνει τήν δουλειά του.Γιατί να μήν προβοκάρει δηλαδή το ΚΚΕ με την ´συμπάθεια´πού δείχνει.??
Προσωπικά θεωρώ πολιτικό λάθος να αναχθεί το ΛΑΟΣ σέ μείζον πολιτικό ζήτημα.Και μήν ξεχνάμε ποιοί το προώθησαν (κυρίως Mega,που όλοι γνωρίζουμε ποιούς υποστηρίζει)
Δηλαδή επειδή το ΛΑΟΣ έλεγε Οχι στον Ανάν θα έπρεπε να συνταχθώ με τον ΝΑΙ τού Πρετεντέρη και τού Μπίστη??
gorgy
Established Member
- 19 June 2006
- 178
Re: Απάντηση: Οι Τετρομαγμένοι.
Δεν τόβαλα γι´αυτά που γράφεις , αλλά για την προφανή σχέση με τα λεγόμενα του Αλαβάνου στο "Αρδην" , όπως το σημείο
"Κατανοούμε επίσης την ενόχληση σας γιατί την σύνθεση μεταξύ του πατριωτικού και του κοινωνικού, που κάποιοι.. αλλά αποτύχατε να υλοποιήσετε, βλέπετε τώρα να την πραγματοποιεί ο ΛΑ.Ο.Σ.".
Δεν τόβαλα γι´αυτά που γράφεις , αλλά για την προφανή σχέση με τα λεγόμενα του Αλαβάνου στο "Αρδην" , όπως το σημείο
"Κατανοούμε επίσης την ενόχληση σας γιατί την σύνθεση μεταξύ του πατριωτικού και του κοινωνικού, που κάποιοι.. αλλά αποτύχατε να υλοποιήσετε, βλέπετε τώρα να την πραγματοποιεί ο ΛΑ.Ο.Σ.".
gorgy
Established Member
- 19 June 2006
- 178
Οσο για το αν το ΛΑΟΣ και οι συνοδοιπόροι του είναι πολιτικό ζήτημα μείζον ή ελάσσον
και σε τι μπορεί να αναχθεί σου παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα
"Για τρίτη φορά στου Ρέντη
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
Τρόμος στου Ρέντη από επιδρομές ρατσιστικών συμμοριών. «Ηρθαν τη νύχτα 50-60 άτομα, σαν στρατός, με κράνη και με ρόπαλα. Φοβόμαστε πολύ. Δουλεύουμε 12 ώρες και τη νύχτα δεν κοιμόμαστε καθόλου. Είναι η τρίτη φορά αυτή την εβδομάδα που χτύπησαν σπίτια και παραπήγματα», καταγγέλλουν Ελληνες και Πακιστανοί που ζουν στη φτωχογειτονιά, πίσω από τα εργοστάσια.
Πακιστανοί και Ελληνες γείτονες μαζί έξω από το σπίτι της οδού Σαρανταπόρου που χτύπησαν άγνωστοι. Ολοι είναι τρομοκρατημένοι
Ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας, Τζαβέντ Ασλάμ, και ο συντονιστής της «Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο», Γιάννης Σηφακάκης, μας οδηγούν πίσω από τη λεωφόρο Θηβών, στα τσιμεντένια παραπήγματα όπου ζουν Πακιστανοί και μερικοί Ελληνες, ηλικιωμένοι οι περισσότεροι. Στην Σαρανταπόρου 13 δείχνουν τη σιδερένια αυλόπορτα που λύγισε από τους λοστούς. Σπασμένη και η εσωτερική πόρτα, ακόμη και η λεκάνη της τουαλέτας. Το τσιμεντένιο δάπεδο, γεμάτο γυαλιά.
«Εφτασαν στις 7 μ.μ. με μηχανάκια χωρίς πινακίδες», μας λέει η κ. Βασιλική. «Τους προειδοποίησαν απειλώντας: "Βρωμοπακιστανοί, θα 'ρθουμε το βράδυ και θα σας γ...."». Ηρθαν μετά τις 11 το βράδυ. Ολόκληρος στρατός. Φορούσαν στρατιωτικά, μαύρα ρούχα και μπότες, κρατούσαν μαχαίρια, ξύλα, σίδερα. Αρχισαν να πετάνε πέτρες στα σπίτια, να σπάνε. Οι τέσσερις Πακιστανοί που ήταν μέσα ξέφυγαν από την ταράτσα, τους έκρυψα στο σπίτι μου να μην τους σκοτώσουν. Προχθές ξαναήρθαν, τρεις φορές αυτή την εβδομάδα».
«Θα μείνουμε έξω ολόκληρη τη νύχτα. Αν μας πιάσουν στον ύπνο χαθήκαμε», λέει ένας από τους τέσσερις Πακιστανούς που ζει τα τελευταία χρόνια στο σπίτι της οδού Λαχανά
«Τα παιδιά έτρωγαν. Πήγα πρώτη φορά στις 21 Ιουλίου 2006 στο Αστυνομικό Τμήμα Ρέντη και υπέβαλα μήνυση. Τους είπα ότι θα σκοτώσουν. Σήμερα ξαναπήγα. Μου απάντησαν, "αφού δεν έχετε σπασμένα χέρια, πόδια, τι μήνυση να κάνεις;"», αποκαλύπτει ο Τζ. Ασλάμ. «Φεύγουμε στις 7 το πρωί για δουλειά κι επιστρέφουμε στις 8 το βράδυ. Δουλεύουμε στα εργοστάσια, στη λαχαναγορά, στις οικοδομές», λένε τρομαγμένοι οι Πακιστανοί. «Ποτέ δεν έκαναν φασαρία, είναι καλά παιδιά», προσθέτει φοβισμένη άλλη γειτόνισσα. «Ζω με τη νύφη μου, έχει μικρά παιδιά. Τους ακούσαμε που φωνάζανε μεταξύ τους "πάμε ρε να τους γ...."».
Ενα στενό πιο κάτω βρίσκεται το δεύτερο σπίτι που χτύπησαν. Στην οδό Λαχανά 8. Κι εδώ η σιδερένια πόρτα λύγισε. Μαζεύονται οι γείτονες θορυβημένοι. Μια 80χρονη, που ζει με τον σκύλο της στο διπλανό υπόγειο, περιγράφει πώς ανέβηκαν στην ταράτσα, ξήλωσαν τον μαντρότοιχο, πετούσαν τούβλα και πέτρες. «Τους αγαπώ», λέει για τους μετανάστες, «σαν παιδιά μου. Οι αλήτες έρχονται κάθε τρεις και λίγο, απειλούν κρατώντας καδρόνια και μαχαίρια, έχουν και πιστόλια με καψούλια...». Και συνεχίζει: «Σαν κατσίκια έτρεχαν οι Πακιστανοί στις ταράτσες να γλιτώσουν, τους κυνηγούσαν. Είναι ήσυχα παιδιά, δεν μας ενόχλησαν ποτέ. Οι άλλοι δεν είναι γείτονες, δεν τους γνωρίζουμε».
«Ολοι τηλεφωνήσαμε στην Αστυνομία. Ηρθαν τέσσερα περιπολικά, αλλά άργησαν», μας βεβαιώνει ο κ. Γιώργος από το επόμενο σπίτι. Στη φτωχογειτονιά ζουν 40 Πακιστανοί σε 8 νοικιασμένα παραπήγματα-σπιτάκια...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/10/2007
και σε τι μπορεί να αναχθεί σου παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα
"Για τρίτη φορά στου Ρέντη
Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
Τρόμος στου Ρέντη από επιδρομές ρατσιστικών συμμοριών. «Ηρθαν τη νύχτα 50-60 άτομα, σαν στρατός, με κράνη και με ρόπαλα. Φοβόμαστε πολύ. Δουλεύουμε 12 ώρες και τη νύχτα δεν κοιμόμαστε καθόλου. Είναι η τρίτη φορά αυτή την εβδομάδα που χτύπησαν σπίτια και παραπήγματα», καταγγέλλουν Ελληνες και Πακιστανοί που ζουν στη φτωχογειτονιά, πίσω από τα εργοστάσια.
Πακιστανοί και Ελληνες γείτονες μαζί έξω από το σπίτι της οδού Σαρανταπόρου που χτύπησαν άγνωστοι. Ολοι είναι τρομοκρατημένοι
Ο πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας, Τζαβέντ Ασλάμ, και ο συντονιστής της «Συμμαχίας Σταματήστε τον Πόλεμο», Γιάννης Σηφακάκης, μας οδηγούν πίσω από τη λεωφόρο Θηβών, στα τσιμεντένια παραπήγματα όπου ζουν Πακιστανοί και μερικοί Ελληνες, ηλικιωμένοι οι περισσότεροι. Στην Σαρανταπόρου 13 δείχνουν τη σιδερένια αυλόπορτα που λύγισε από τους λοστούς. Σπασμένη και η εσωτερική πόρτα, ακόμη και η λεκάνη της τουαλέτας. Το τσιμεντένιο δάπεδο, γεμάτο γυαλιά.
«Εφτασαν στις 7 μ.μ. με μηχανάκια χωρίς πινακίδες», μας λέει η κ. Βασιλική. «Τους προειδοποίησαν απειλώντας: "Βρωμοπακιστανοί, θα 'ρθουμε το βράδυ και θα σας γ...."». Ηρθαν μετά τις 11 το βράδυ. Ολόκληρος στρατός. Φορούσαν στρατιωτικά, μαύρα ρούχα και μπότες, κρατούσαν μαχαίρια, ξύλα, σίδερα. Αρχισαν να πετάνε πέτρες στα σπίτια, να σπάνε. Οι τέσσερις Πακιστανοί που ήταν μέσα ξέφυγαν από την ταράτσα, τους έκρυψα στο σπίτι μου να μην τους σκοτώσουν. Προχθές ξαναήρθαν, τρεις φορές αυτή την εβδομάδα».
«Θα μείνουμε έξω ολόκληρη τη νύχτα. Αν μας πιάσουν στον ύπνο χαθήκαμε», λέει ένας από τους τέσσερις Πακιστανούς που ζει τα τελευταία χρόνια στο σπίτι της οδού Λαχανά
«Τα παιδιά έτρωγαν. Πήγα πρώτη φορά στις 21 Ιουλίου 2006 στο Αστυνομικό Τμήμα Ρέντη και υπέβαλα μήνυση. Τους είπα ότι θα σκοτώσουν. Σήμερα ξαναπήγα. Μου απάντησαν, "αφού δεν έχετε σπασμένα χέρια, πόδια, τι μήνυση να κάνεις;"», αποκαλύπτει ο Τζ. Ασλάμ. «Φεύγουμε στις 7 το πρωί για δουλειά κι επιστρέφουμε στις 8 το βράδυ. Δουλεύουμε στα εργοστάσια, στη λαχαναγορά, στις οικοδομές», λένε τρομαγμένοι οι Πακιστανοί. «Ποτέ δεν έκαναν φασαρία, είναι καλά παιδιά», προσθέτει φοβισμένη άλλη γειτόνισσα. «Ζω με τη νύφη μου, έχει μικρά παιδιά. Τους ακούσαμε που φωνάζανε μεταξύ τους "πάμε ρε να τους γ...."».
Ενα στενό πιο κάτω βρίσκεται το δεύτερο σπίτι που χτύπησαν. Στην οδό Λαχανά 8. Κι εδώ η σιδερένια πόρτα λύγισε. Μαζεύονται οι γείτονες θορυβημένοι. Μια 80χρονη, που ζει με τον σκύλο της στο διπλανό υπόγειο, περιγράφει πώς ανέβηκαν στην ταράτσα, ξήλωσαν τον μαντρότοιχο, πετούσαν τούβλα και πέτρες. «Τους αγαπώ», λέει για τους μετανάστες, «σαν παιδιά μου. Οι αλήτες έρχονται κάθε τρεις και λίγο, απειλούν κρατώντας καδρόνια και μαχαίρια, έχουν και πιστόλια με καψούλια...». Και συνεχίζει: «Σαν κατσίκια έτρεχαν οι Πακιστανοί στις ταράτσες να γλιτώσουν, τους κυνηγούσαν. Είναι ήσυχα παιδιά, δεν μας ενόχλησαν ποτέ. Οι άλλοι δεν είναι γείτονες, δεν τους γνωρίζουμε».
«Ολοι τηλεφωνήσαμε στην Αστυνομία. Ηρθαν τέσσερα περιπολικά, αλλά άργησαν», μας βεβαιώνει ο κ. Γιώργος από το επόμενο σπίτι. Στη φτωχογειτονιά ζουν 40 Πακιστανοί σε 8 νοικιασμένα παραπήγματα-σπιτάκια...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 09/10/2007