Χαος... λεμε "χαος" και συχνα σκεφτομαστε μια κατασταση που ξεφευγει των συνηθειων μας, η μια συμπαντικη εικονα, οπου το μυαλο μας φανταζεται μια σουπα ατομων και σωματιδιων σε τυχαια κινηση.
Τι ειναι χαος μπορουμε να το διακρινουμε και να το κατανοησουμε αμεσα, σε ολο αυτο που βλεπουμε στον ανθρωπο τριγυρω μας και ισως μεσα μας.
Καποια κυταρα αλαζουν, "επαναστατουν", βγαινουν απο την τροχια τους πολλαπλασιαζονται υπονομευοντας την Ταξη που συντασει το σωμα και περαν αυτου τον πνευμα... Χαος πιο αμεσο και συχνο δεν υπαρχει σαν εικονα για να μας γινει κατανοητο, αιφνης δηλωνει την παρουσια του, τις "διαθεσεις" του, ξαπλωνεται και καταστρεφει εκ των εσω τον οργανισμο, ποτε στον πνευμωνα, ποτε στο αιμα, ποτε στο λαρυγγα... ποτε πηδωντας απο το ενα οργανο στο αλλο, μετασταται οπως λενε, για να παψουν να ειναι οργανα....ωστε να παψουν την συνεργεια και τον συντονισμο τους, να παψουν αυτο για το οποιο προοριζονται να ειναι...οργανα...στηνοντας ενα ζωντανο ον.
Χαος... πια πιο αμεση εικονα του παρα αυτη πανω στο Ον, πανω στον ανθρωπο ; Δεν ειναι μια μακρυνη φιλοσοφικη, αστροφυσικη εννοια, καποιο νοητικο κατασκευασμα.
Ειναι μια πραγματικοτητα γυρω μας. Και μας δειχνει καθημερινα το προσωπο της.