Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

Status
Not open for further replies.
O περισσοτερος κοσμος νομιζει οτι οι γατες ειναι εγωϊστριες και αδιαφορες.

Αν μπορουσαν να φανταστουν ποση ευαισθησια εχουν. Απλα ειναι απεραντα αξιοπρεπεις και δεν το δειχνουν.
 
SPYROS A. said:
Όπως το είπες..Αγάπη στην αγνοτερη μορφή της...Να σε κοιτάζει στα μάτια και να σου μιλάει..Να σου λέει τα πάντα...Άστο Χρήστο..Από την στιγμή που έφυγε ο αδελφός του επιδιωκα να μην τον αφήνω στιγμή μόνο του..Πέρασε και ενάμιση μήνα καταθλιψαρα..Τότε είχε χάσει πολλά κιλά..Με υπομονή και επιμονή τον συνέφερα..Αλλά ήρθα τόσο πολύ κοντά του ταυτόχρονα που δεν βλέπω στο ένα μέτρο τώρα.
Click to expand...

Τα ίδια είχαμε πάθει και εμείς όταν χάσαμε την δίδυμη αδερφή της Λένας.
Ήταν πολύ δεμένες. Για να καταλάβεις όταν ήταν πολύ μικρά πήγαινε και "βύζαινε" τη Λένα (αν και ήταν συνομήλικες).
Μας την κλέψανε.
Η Λενα δεν έφαγε τίποτε για μια εβδομάδα από τη στενοχώρια της. Είχα φοβηθεί ότι θα την χάσω και αυτή.
Από τότε είμαστε αχώριστοι. Σε τρομερό βαθμό. Αν σηκωθώ και πάω σε άλλο δωμάτιο να πάρω κάτι, θα έρθει από πίσω μου για να καταλάβεις.

Τρέμω και εγώ Σπύρο...
 
Ο μικρός νοσηλευτικε μια βδομάδα μπας και μπορέσουμε να τον σώσουμε..Είχαμε μια πιθανότητα στις έξι χιλιάδες..Θυμάμαι είχα δανειστεί τοτε να πληρώσω μέρος των εξόδων..Δεν τα καταφέραμε..Ο μεγάλος ήταν πιο ανεξάρτητος..Ο μικρός του χωνοταν συνέχεια για αγκαλιά και τον έδιωχνε..Παρόλα αυτά έβρισκε τρόπο..Όταν ήταν να πάω τον μικρό στο γιατρό ,ήρθε και μου τράβηξε το χέρι την ώρα που τον έβαζα στο κουτί μεταφοράς..Υπήρχε μια πολύ περίεργη σχέση μεταξύ τους αλλά τα βρίσκανε κάθε φορά.
 
Cicadelic Ranger said:
O περισσοτερος κοσμος νομιζει οτι οι γατες ειναι εγωϊστριες και αδιαφορες.

Αν μπορουσαν να φανταστουν ποση ευαισθησια εχουν. Απλα ειναι απεραντα αξιοπρεπεις και δεν το δειχνουν.
Click to expand...

Οι γάτες έχουν 2 βασικές διαφορές:

-είναι ανεξάρτητες. Σε κάνουν παρέα γιατί το θέλουν όχι γιατί βλέπουν τον αρχηγό της αγέλης σε εσένα. Επίσης δεν είναι πλήρως εξημερωμένα ζώα (όπως τα σκυλιά, τα άλογα κ.λπ.) Μάλιστα η επιστήμη έχει διαπιστώσει ότι ποτέ δεν εξημερώθηκαν από τον άνθρωπο όπως έγινε με τα σκυλιά. Κάποια στιγμή (πριν 11000 χρόνια) αποφασίσανε από μόνες τους να έρθουν κοντά μας γιατί ο τρόπος ζωής του ανθρώπου ήταν τέτοιος που έβρισκαν κοντά στον άνθρωπο πολλά τρωκτικά. Το DNA μιας αγριόγατας και μια οικόσιτης δεν έχει διαφορά όπως γίνεται στα σκυλιά.

-έχουν πιο δύσκολο τρόπο επικοινωνίας σε σχέση με τα σκυλιά. Πολύ πιο αφαιρετικό και για αυτό δεν είναι εύκολα αντιληπτός από τον άνθρωπο. Για παράδειγμα αν ένα σκυλί χαρεί που σε βλέπει, θα τρέξει θα χοροπηδήσει κ.λπ. Αν χαρεί η γάτα τότε θα σε κοιτάξει και θα κλείσει τα μάτια ή θα γυρίσει το βλέμμα της αλλού (σου δίνει το σημάδι ότι σε εμπιστεύεται). Αυτό παρεξηγείται σαν αδιαφορία.
 
chrisssb said:
Τρέμω και εγώ Σπύρο...
Click to expand...

Να μην τρέμεις αλλά να συνεχίζεις να περνάς χρόνο μαζί της..Ξέρεις οι γάτες είναι επιρρεπείς στην κατάθλιψη ειδικά οι οικοσιτες..Όταν η γάτα κάθεται όρθια και κοιτάζει τον τοίχο τότε κάτι δεν πάει καλά...Αυτό προσπάθησα να το αποφύγω με κάθε τρόπο και τα κατάφερα..Έφυγαν και τα δύο χωρίς θολούρα στα μάτια και την ουρά σηκωμένη..
 
Αντε να πω και γω την δικη μου ιστορια περι ευαισθησιας γατιων...

Σας ειχα πει εδω οταν εχασα το πρωτο μου γατι Μεγαλη Παρασκευη οποτε Ανοιξη...
Ε λιγο καιρο πριν, το Φθινοπωρο ερχοταν στο υπογειο του εξοχικου μια αλλη γατουλα επισης νερης ηλικιας και εκλεγε.
Την ταϊζαμε την προσεγγισαμε οποτε μαζευτηκε και αυτη και εγινε η δευτερη γατα του σπιτιου. (καναμε αλλέ ρετουρ Αθηνα Εξοχικο με δυο γατες στο αυτοκινητο φανταζεστε).

Ηταν και οι δυο θυληκες, την πρωτη την λεγαμε Τσικο και την δευτερη Τσινη.

Ε λοιπον οταν εφυγε η πρωτη, η Τσινη, ασπρισε, γκριζαρε προς το ανοιχτο οπως οι ανθρωποι που κανουν ασπρα μαλιά.

Δεν προκειται ποτε να δω τα ζωα αυτα ως απλα οντα ενστικτου. Εχουν αισθηματα και μαλιστα βαθια και ειμαι σιγουρος 100% γιατι εχω ζησει πολλα.

Και γιαυτο επι 17 χρονια πανω κατω "απαγορευα" ζωο στο σπιτι. Τους ελεγα μη τα μαζευετε και ερθουν και μεινουν...

Τελικα η ζωη επιβαλει τα δικα της.
 
SPYROS A. said:
Να μην τρέμεις αλλά να συνεχίζεις να περνάς χρόνο μαζί της..Ξέρεις οι γάτες είναι επιρρεπείς στην κατάθλιψη ειδικά οι οικοσιτες..Όταν η γάτα κάθεται όρθια και κοιτάζει τον τοίχο τότε κάτι δεν πάει καλά...Αυτό προσπάθησα να το αποφύγω με κάθε τρόπο και τα κατάφερα..Έφυγαν και τα δύο χωρίς θολούρα στα μάτια και την ουρά σηκωμένη..
Click to expand...

Tώρα που γέρασε, θέλει να καθόμαστε μαζί στο ίδιο δωμάτιο. Έρχεται και κοιμάται στα πόδια μου στο κρεβάτι κ.λπ.

Θέλει να χαδάκια της αλλά πλέον δεν έχει πολύ όρεξη για παιχνίδι. Και δεν κάθεται αγκαλιά για τόση ωρα όσο παλιά. Προτιμάει να πατάει η ίδια κάτω (πάτωμα, καρέκλα, κρεβάτι κ.λπ.)

Έχουν πέσει οι ρυθμοί της (όπως είναι φυσικό).

Στα μάτια μου βέβαια είναι ακόμη το μωράκι που πρωτοείδα...
 
Cicadelic Ranger said:
...

Δεν προκειται ποτε να δω τα ζωα αυτα ως απλα οντα ενστικτου. Εχουν αισθηματα και μαλιστα βαθια και ειμαι σιγουρος 100% γιατι εχω ζησει πολλα.

...
Click to expand...

Φυσικά και έχουν βαθιά αισθήματα. Μόνο όποιος δεν ήρθε ποτέ σε επαφή με ζώα δεν το ξέρει.
 
chrisssb said:
Δεν είναι απλά μπούρδα, είναι πλήρης άγνοια της ίδιας της ζωής.

Εγώ μόνο ξέρω πόσες φορές πετάχτηκα από το κρεβάτι απλά γιατί έβλεπα εφιάλτη ότι κάτι έπαθε η γατούλα μου.

Η αγάπη είναι αγάπη και μια από τις πιο αγνές μορφές της είναι αυτή που μοιράζεσαι με ένα ζωάκι.
Απόλυτη εμπιστοσύνη θα πάρεις μόνο από κάποιο ζώο, ποτέ από άνθρωπο.

Όχι μόνο μας προσφέρουν αγάπη και ποιότητα ζωής, μας κάνουν και καλύτερους με όσα μας μαθαίνουν με το παράδειγμά τους.
Click to expand...

+1000
Τα ζωα μας δινουν μαθηματα ζωης,δεν κρατουν κακιες,δεν εμμενουν στο παρελθον,ζουν για την ημερα οχι για το πως θα ζησουν μετα αρα ζουν με ολο τους το ειναι την καθε μερα.
Με χω πιασει καποιες φορες που ειμαι π.χ στην Αθηνα να δω του δικους μου,χωρις τον φιλαρακο μου να του μιλαω, η να βλεπω την μορφη του σαν οπτασια,σαν να υπαρχει εκει,
δεν περιγραφω αλλο,εαν μας διαβαζει κανενας εκτος θα μας περασει για τρελους...
 
FINIX said:
+1000
Τα ζωα μας δινουν μαθηματα ζωης,δεν κρατουν κακιες,δεν εμμενουν στο παρελθον,ζουν για την ημερα οχι για το πως θα ζησουν μετα αρα ζουν με ολο τους το ειναι την καθε μερα.
Με χω πιασει καποιες φορες που ειμαι π.χ στην Αθηνα να δω του δικους μου,χωρις τον φιλαρακο μου να του μιλαω, η να βλεπω την μορφη του σαν οπτασια,σαν να υπαρχει εκει,
δεν περιγραφω αλλο,εαν μας διαβαζει κανενας εκτος θα μας περασει για τρελους...
Click to expand...

Φυσικά θα μας περάσει για τρελούς.

Φταίει η άγνοια που έχουν για το πόσα χάνουν.

Πόσο πλούσια είναι η ζωή μας χάρη στα 4ποδα αδερφάκια μας.
 
Ειμαστε φορουμ οπου οι ανθρωποι που συμμετεχουν αγαπουν τα ζωα και ξερουν να διακρινουν την ομορφια τους. Αρα ενος καποιου επιπεδου.
 
Υπάρχουν και σκυλάνθρωποι σαν την αφεντιά μου που έχουν και γάτα. Μην μας ξεχνάτε.
Άλλο δέσιμο ο σκύλος, άλλο της γάτας. Πολύ διαφορετικά αλλά εξίσου ισχυρά.
 
Δεν σας ξεχναμε καθολου. Και ειχαμε και σκυλια καποτε οταν μεναμε σε εξοχες :)
 
Το δεσιμο ειναι δεσιμο, ειτε σκυλος ειτε γατα. Όπως και η απώλεια.
Εχετε μια ταση οι γατοφιλοι να προσδίδετε ολίγον ...υπερφυσικά χαρακτηριστικά στους φίλους σας, αλλά δεν σας το κρατούμε :p
 
SPYROS A. said:
Τέλος.
Click to expand...

Σπύρο υπομονή, δεν ξέρω τι άλλο να πω.

Αυτός ο προδιαγεγραμμένος αποχωρισμός, μαζί με τα πολύ συχνά ταξίδια που'ναι κομμάτι της δουλειάς μου πια, με κρατάνε μακριά από το να έχω ένα σκύλο σπίτι, όσο κι αν το θέλω σαν τρελός.
Όταν κάπως ισορροπήσει το δεύτερο θέμα όμως θα το κάνω. Με πλήρη επίγνωση ότι κάποια στιγμή θα έρθει αυτή η δύσκολη ώρα.
 
Re: Απάντηση: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room

send said:
Το δεσιμο ειναι δεσιμο, ειτε σκυλος ειτε γατα. Όπως και η απώλεια.
Εχετε μια ταση οι γατοφιλοι να προσδίδετε ολίγον ...υπερφυσικά χαρακτηριστικά στους φίλους σας, αλλά δεν σας το κρατούμε :p
Click to expand...

Meow!

Όλα τα ζωάκια είναι υπέροχα!

Όπως έλεγε η ανιψιά μου η Paulina όταν ήταν 3, χρονών όταν θα γίνει κτηνίατρος θα κάνει καλά όλα τα ζωάκια. Εκτός από τον κροκόδειλο. Έχει πολλά δόντια και "δαγκάνει"! :flipout:
 
Όταν ήμουν έφηβος πέρασαν αρκετά γατιά απο το σπίτι μας. Δυστυχώς δε μακροημέρευσε κανένα, γιατί μένουμε σε δρόμο με μεγάλη κίνηση και καταλαβαίνετε. Πρώτη απώλεια ήταν η Ζοζεφίνα, μια υπέροχη γάτα, διασταύρωση κλασικής κεραμιδόγατας με γάτα αγκύρας. Ως αποτέλεσμα είχε ένα απίστευτα μακρύ τρίχωμα, αλλά σε απόχρωση γκρίζο-τιγρέ. Δε μπορούσαμε να βρούμε πιο ταιριαστό όνομα απο αυτό μιας αυτοκράτειρας.
Ήταν απίστευτα παιχνιδιάρα και έξυπνη, η μόνη γάτα μας που έμαθε να ανοίγει πόρτα (πηδούσε, πιανόταν απο το πόμολο με τα μπροστινά της πόδια και το κατέβαζε). Μερικές φορές μας άκουγε να ανεβαίνουμε τη σκάλα, κρυβόταν πίσω απο την πόρτα και μας ξάφνιαζε πηδώντας ξαφνικά και χτυπώντας μας απαλά με τις πατούσες.

Δεν έκλεισε ούτε χρόνο: Ένα απόγευμα η αδερφή μου γύριζε απο το φροντιστήριο, και η Ζοζεφίνα όρμησε στην αγκαλιά της, με αίμα να τρέχει απο τη μύτη και τα αυτιά της... και ξεψύχισε. Η αδερφή μου έλιωσε στο κλάμα. Ποτέ δε μάθαμε τι έγινε.

Τώρα έχουμε τη Φιόνα που μας υιοθέτησε στην Ελλάδα, μας ακολούθησε στη Γερμανία και έχει κλείσει αισίως τα 14. Ξέρω ότι είναι πλέον γιαγιά, και μου σφίγγεται η καρδιά όταν σκέφτομαι ότι θα μας αφήσει κάποια στιγμή. Αυτή τη στιγμή την τρέμω...
 
Status
Not open for further replies.
Top Bottom