παιδια, πριν λιγο εκανα τον μικρο να τα δει ολα απο τον φοβο του...
αφου μας αλλαξε τα φωτα με τα νουμερα που μας εκανε, (ψευτικες επιθεσεις, ορμαγε στα ρουχα τα εκανε ανω κατω για να τον κυνηγησω, πηδαγε πανω μου με "αγριο" βλεμμα, ετρεχε σαν τρελος περα δωθε λες και ειχε παρει κοκαϊνη),
σε καποια δοση παει και κρυβεται κατω απο το τραπεζι στο καθιστικο. τον βλεπω και εχει παρει θεση επιθεσης.. λεω "τωρα θα σου δειξω..." αρχιζω και περπαταω στα τεσσερα με υφος αιλουρου που ψαχνει καυγα.. και τον κοιταω γρυλιζοντας σιγα...
σαλταρει, παει πιο περα, καμπουριαζει για να δειξει μεγαλος και ολες μα ΟΛΕΣ οι τριχες του απο το κεφαλι ως την ουρα ορθιες!! ματια γουρλωμενα, αλλά αφωνος!!
δεν αντεξα!! εσκασα στα γελια και 5 λεπτα τον κυνηγουσα για να τον πιασω να τον χαϊδεψω.. με τιποτα δεν πιανοταν!
μολις παω στην κουζινα και βγαζω τα αγαπημενα του φρισκις, ..να τονε.. τα ξεχασε ολα. εφαγε λιγα και ως συνηθως τα υπολοιπα να προσπαθει να τα κρυψει κατω απο τα πλακακια...
χαδια, φιλια και σαν διακοπτης ταυλα για υπνο....