Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room
- Thread starter Γιάννης Χατζηγεωργίου
- Start date
- Status
Sonus Naturalis
Μέλος Σωματείου
Re: Απάντηση: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room
Όχι, δε ζήσαμε πόλεμο.
Δεν είχαμε γεννηθεί. Ζήσαμε όμως τον απόηχο.
Τόσο έντονα, σαν να είμασταν εκεί. Οι πατεράδες μας, οι μανάδες μας, θείοι, θείες, παπούδες, γιαγιάδες, όλοι ήταν εκεί. Με τον ίδιο τρόπο βιώσαμε και την Εθνική Αντίσταση. Όλοι είχαμε συγγενείς. Μεχρι και τον τελευταίο χρόνο πριν φύγει από τη ζωή, θυμάμαι τον πατέρα μου να μας δείχνει κάθε φορά που περνούσαμε από την Εθνική Οδό έξω από το Σίσσι του Ηρακλείου της Κρήτης:
-"Να, παιδιά, εδώ, σ' αυτό το σημείο, στην κατοχή, με είχαν πιάσει οι Γερμανοί!"
Τα διαβάσματα μας.
Επική η μάχη του Γιώργου Θαλάσση, του Παιδιού Φάντασμα με το μαύρο διάβολο, το Σειταν Αλαμάν!
Αμ' η άλλη μάχη με την Ιταλίδα Πράκτορα Σφήκα;
Και τα κλάματα μας όταν τα παιδιά-συνεργάτες του Παιδιού Φάντασμα, ο Διαβολάκος με τη σφεντόινα του και το Ζουζούνι με τοι φυσοκάλαμο σκοτώθηκαν στη μεγάλη διαδήλωση της Αθήνας στην Κατοχή. Για την οποία τότε δεν καταλαβαίναμε και πολλά πράγματα. Το ιστορικό πλαίσιο το μάθαμε δεκαετίες αργότερα. (Βλ. και εδώ). Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν ήταν η πρώτη ή η δεύτερη από τις μεγάλες κατοχικές διαδηλώσεις. Αυτό που μας στενοχωρούσε, ήταν που σκοτώθηκαν ο Διαβολάκος και το Ζουζούνι!
Μιά λεπτομέρεια ακόμα. Από αυτά τα περιοδικά ακούσαμε για πρώτη φορά για πολεμικές τέχνες. Διότι το Παιδί Φάντασμα ήξερε τζούντο και ιαπωνική πάλη, ζίου-ζίτσου. Και επιπλέον μελετούσε επιστήμες και ανώτερα μαθηματικά. Τι υπόδειγμα!
Και οι πολεμικές ταινίες;
Τις περιμέναμε πως και πως, με λαχτάρα, πότε θα τις φέρουν στους θερινούς κινηματογράφους!
Τα κανόνια του Ναβαρόνε
Πολεμικό έπος, υπερθέαμα, Εθνική Αντίσταση, μεγάλοι πρωταγωνιστές σε πακέτο!
Και οι ναυτικές περιπέτειες με πολλούς κανονιοβολισμούς.
Βυθίσατε το Βίσμαρκ
Αγαπημένες πολεμικές σειρές.
Πρώτη και καλύτερη μία. Δεν χάναμε ούτε ένα επεισόδιο.
Μάχη!
Combat! Starring Vic Morrow and Rick Jason
Εθνική Αντίσταση...
Φυσικά, δεν είχαμε γεννηθεί και δε λάβαμε μέρος. Η κατοχή ωστόσο και η αντίσταση ήταν βαθύτατα τυπωμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο. Ήταν μία εποχή που όλοι μαζί, όποιοι και αν ήταν, όπου και αν ανήκαν, αντιμετώπισαν τον κοινό εχθρό όλοι μαζί. Δεκάδες ταινίες, εκατοντάδες βιβλία γράφτηκαν πάνω σ' αυτό το υπόβαθρο. Τόσο βαθειά ήταν ριζωμένο το αίσθημα που μία ταινία σαν την παρακάτω κυκλοφόρησε και βραβεύτηκε εν μέσω δικτατορίας κι' ας είχε κατά βάθος αντιδικτατορικό περιεχόμενο.
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση
Μιχάλη, πόλεμο κατοχή και εμφύλιο δεν ζήσαμε... Πολύ πίσω το πήγες.
Επίσης ξέχασες υποτιμήσεις, αλλαγή νομίσματος, Ολυμπιάδα, πρωτάθλημα Ευρώπης σε ποδόσφαιρο και basket, δύο Καραμανλήδες, δύο Παπανδρέου, δύο Μητσοτάκηδες, Eurovision...
Αργότερα θα θυμηθώ κι άλλα...
Όχι, δε ζήσαμε πόλεμο.
Δεν είχαμε γεννηθεί. Ζήσαμε όμως τον απόηχο.
Τόσο έντονα, σαν να είμασταν εκεί. Οι πατεράδες μας, οι μανάδες μας, θείοι, θείες, παπούδες, γιαγιάδες, όλοι ήταν εκεί. Με τον ίδιο τρόπο βιώσαμε και την Εθνική Αντίσταση. Όλοι είχαμε συγγενείς. Μεχρι και τον τελευταίο χρόνο πριν φύγει από τη ζωή, θυμάμαι τον πατέρα μου να μας δείχνει κάθε φορά που περνούσαμε από την Εθνική Οδό έξω από το Σίσσι του Ηρακλείου της Κρήτης:
-"Να, παιδιά, εδώ, σ' αυτό το σημείο, στην κατοχή, με είχαν πιάσει οι Γερμανοί!"
Τα διαβάσματα μας.
Επική η μάχη του Γιώργου Θαλάσση, του Παιδιού Φάντασμα με το μαύρο διάβολο, το Σειταν Αλαμάν!
Αμ' η άλλη μάχη με την Ιταλίδα Πράκτορα Σφήκα;
Και τα κλάματα μας όταν τα παιδιά-συνεργάτες του Παιδιού Φάντασμα, ο Διαβολάκος με τη σφεντόινα του και το Ζουζούνι με τοι φυσοκάλαμο σκοτώθηκαν στη μεγάλη διαδήλωση της Αθήνας στην Κατοχή. Για την οποία τότε δεν καταλαβαίναμε και πολλά πράγματα. Το ιστορικό πλαίσιο το μάθαμε δεκαετίες αργότερα. (Βλ. και εδώ). Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν ήταν η πρώτη ή η δεύτερη από τις μεγάλες κατοχικές διαδηλώσεις. Αυτό που μας στενοχωρούσε, ήταν που σκοτώθηκαν ο Διαβολάκος και το Ζουζούνι!
Μιά λεπτομέρεια ακόμα. Από αυτά τα περιοδικά ακούσαμε για πρώτη φορά για πολεμικές τέχνες. Διότι το Παιδί Φάντασμα ήξερε τζούντο και ιαπωνική πάλη, ζίου-ζίτσου. Και επιπλέον μελετούσε επιστήμες και ανώτερα μαθηματικά. Τι υπόδειγμα!
Και οι πολεμικές ταινίες;
Τις περιμέναμε πως και πως, με λαχτάρα, πότε θα τις φέρουν στους θερινούς κινηματογράφους!
Τα κανόνια του Ναβαρόνε
Πολεμικό έπος, υπερθέαμα, Εθνική Αντίσταση, μεγάλοι πρωταγωνιστές σε πακέτο!
Και οι ναυτικές περιπέτειες με πολλούς κανονιοβολισμούς.
Βυθίσατε το Βίσμαρκ
Αγαπημένες πολεμικές σειρές.
Πρώτη και καλύτερη μία. Δεν χάναμε ούτε ένα επεισόδιο.
Μάχη!
Combat! Starring Vic Morrow and Rick Jason
Εθνική Αντίσταση...
Φυσικά, δεν είχαμε γεννηθεί και δε λάβαμε μέρος. Η κατοχή ωστόσο και η αντίσταση ήταν βαθύτατα τυπωμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο. Ήταν μία εποχή που όλοι μαζί, όποιοι και αν ήταν, όπου και αν ανήκαν, αντιμετώπισαν τον κοινό εχθρό όλοι μαζί. Δεκάδες ταινίες, εκατοντάδες βιβλία γράφτηκαν πάνω σ' αυτό το υπόβαθρο. Τόσο βαθειά ήταν ριζωμένο το αίσθημα που μία ταινία σαν την παρακάτω κυκλοφόρησε και βραβεύτηκε εν μέσω δικτατορίας κι' ας είχε κατά βάθος αντιδικτατορικό περιεχόμενο.
Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση
(Οι αναμνήσεις θα συνεχιστούν.
Αναμείνατε...)
Αναμείνατε...)
SR-71
AVClub Fanatic
Μιχαλη
Aν δεν γινομαι εξαιρετικα αδιακριτος ...
μπορεις να μας αποκαλυψεις (σε παρακαλω πολυ) την ηλικια σου ? :nounder:
Aν δεν γινομαι εξαιρετικα αδιακριτος ...
μπορεις να μας αποκαλυψεις (σε παρακαλω πολυ) την ηλικια σου ? :nounder:
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Kosh
AVClub Fanatic
Ευκαιρια να κανετε διακοπες στον τοπο σας οπως δεν θα εχετε ξανακανει ποτε Νικο.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τ.
Μέλος Σωματείου
Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room
Τον χειμώνα,αν έχουν και 1-2 γκαρσονιέρες να νοικιάσουν σε κανένα ταλαίπωρο φοιτητή,μια χαρά περνάνε.
Όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό-δεν εννοώ φυσικά τον Νίκο-,κάνουν διακοπές,αλλά τις κάνουν όταν τελειώνει η σεζόν.
Τον χειμώνα,αν έχουν και 1-2 γκαρσονιέρες να νοικιάσουν σε κανένα ταλαίπωρο φοιτητή,μια χαρά περνάνε.
Sonus Naturalis
Μέλος Σωματείου
Ωραίο. :smile:
Βλέπω εικόνες παρμένες από drone και...
Γουστάρω!
Αχχ! DJI... :drool:
Kosh
AVClub Fanatic
Re: Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room
Καλοκαιρι ομως ειναι αδυνατον να το κανουν αυτο. Φετος ισως ειναι μοναδικη ευκαιρια αποντος του τουρισμου.
Καλοκαιρι ομως ειναι αδυνατον να το κανουν αυτο. Φετος ισως ειναι μοναδικη ευκαιρια αποντος του τουρισμου.
Sonus Naturalis
Μέλος Σωματείου
Η ηλικία μου δεν είναι δημόσια ανακοινώσιμη. Δεν πρόκειται φυσικά για κανένα κρατικό απόρρητο. Αν όμως παρακολουθούν το φόρουμ και κάποιες μικρούλες;Για να θυμάται τον πόλεμο, αν του πεις να τα εκατοστήσει, θα σε βρίσει.
Να τις αποθαρρύνουμε; Να μην τις αφήσουμε να υποκύψουν στη γοητεία των γκρίζων κροτάφων, όπως έλεγαν παλιά;
(Από κοντά ότι θέλετε, πολύ ευχαρίστως)!
Εξάλλου το αφιέρωμα στις αναμνήσεις μιάς γενιάς δεν περιέχει μόνο προσωπικές αναμνήσεις. Περιλαμβάνει και βιώματα ανθρώπων, φίλων μεγαλύτερων ή μικρότερων από μας, που οι ζωές τους και η πορεία τους σε κάποια φάση συνέπεσε με τη δική μας. Και συχνά συνεχίζεται ως σήμερα.
Εν πάση περιπτώσει όποιος διαβάζει προσεκτικά μέσα από τις γραμμές, θα μαντέψει και τη δική μου προσωπική ηλικία. Να υπάρχει και λίγο Suspense παρακαλώ! Το αφιέρωμα θα διαρκέσει.
*****
Συνεχίζοντας, αφιερώνω το προηγούμενο Post μου σ' ένα παλιό φίλο, το Θανάση.
Ο Θανάσης - καλή του ώρα όπου και να βρίσκεται- είχε μία μοναδική ικανότητα. Διέθετε μία καταπληκτική ευκινησία, αν και δεν τον έλεγες αδύνατο. Και καλλιτεχνικό ταλέντο.
Σε ηλικία λοιπόν κάπου μεταξύ έντεκα και δώδεκα επηρεασμένος από τις πολεμικές ταινίες και σειρές μας έκανε επίδειξη.
-《Πώς σκοτώνονται οι Γερμανοί;》
Έκανε με το στόμα του τον ήχο του όπλου, -Baang, Baang- και με μία θεαματική κίνηση έπεφτε κάτω ...νεκρός!
Αλλά, όχι έτσι απλά. Αλλιώς στριφογυρνάς, πέφτεις και σκοτώνεσαι από πιστόλι, αλλιώς από τουφέκι και αλλιώς από πολυβόλο! Και αλλιώς ανατινάζεσαι από νάρκη!
Και όχι μόνο. Με διαφορετικό τρόπο έπεφταν και σκοτώνονταν οι Άγγλοι, αλλιώς οι Αμερικάνοι.
Όμως το πιο θεαματικό του κόλπο ήταν όταν "σκοτωνόταν" πέφτοντας από τις σκάλες. Ξεκινούσε με τον υποθετικό πυροβολισμό από το πλατύσκαλο της βεράντας, στον πρώτο όροφο της μονοκατοικίας μας κι' έπεφτε κουτρουβαλώντας, βαρελάκια, ώσπου έφτανε στο πλατύσκαλο της αυλής, όπου κατέληγε και πάλι ..."νεκρός". Δεκαέξη ολόκληρα σκαλοπάτια, βαρελάκια σερί!
Οι δικοί του έβαζαν τις φωνές. Ούρλιαζαν. Μην τυχόν και σκοτωθεί στ' αλήθεια. Όμως εκείνος απτόητος.
Έχω χρόνια να συναντήσω το Θανάση. Ελπίζω να είναι πάντα καλά. Πάντως το καλλιτεχνικό του ταλέντο δεν τον άφησε. Ξέρω ότι σήμερα ασχολείται με τις γραφικές τέχνες και με τη διαφήμιση...
Θα αποπειραθώ μιά "βιβλιογραφική" συμπλήρωση της παιδικής (ή μήπως καθαρά αγορίστικης) παραφιλολογίας, που παραλήφθηκε παραπάνω στο μήνυμα #5482.....
...Ο Υπεράνθρωπος
του ίδιου με τον Μικρό Ήρωα συγγραφέα (είχε απ' όλα διαστημικές περιπέτειες, κρυπτονίτες κλπ.. )
...Το Γκαούρ-Ταρζάν
στο εξώφυλλο οι θρυλικοί Ποκοπίκο & Χουχού. Ο Γκαούρ Έλληνας, φυσικά ο Ταρζάν (ενίοτε κακός) Άγγλος
...Ο Γκρέκο
Ελληνόπουλο, που έπαιζε μπάλα στη Βραζιλία, με συμπαίκτη τον Ινδιάνο Σιού, που τού' ριχνε μιά κουτουλιά κάτω απ' τ' αυτί και μεταμορφωνόταν σε "Πελέ".
...Ο Υπεράνθρωπος
του ίδιου με τον Μικρό Ήρωα συγγραφέα (είχε απ' όλα διαστημικές περιπέτειες, κρυπτονίτες κλπ.. )
...Το Γκαούρ-Ταρζάν
στο εξώφυλλο οι θρυλικοί Ποκοπίκο & Χουχού. Ο Γκαούρ Έλληνας, φυσικά ο Ταρζάν (ενίοτε κακός) Άγγλος
...Ο Γκρέκο
Ελληνόπουλο, που έπαιζε μπάλα στη Βραζιλία, με συμπαίκτη τον Ινδιάνο Σιού, που τού' ριχνε μιά κουτουλιά κάτω απ' τ' αυτί και μεταμορφωνόταν σε "Πελέ".
Sonus Naturalis
Μέλος Σωματείου
@spageo
Υπέροχα! :a0210:
Το υπερκάλυψες. Το έφτασες στα όριά όριά του. :smile:
Θα πρέπει να πούμε και λίγα λόγια για το Στέλιο Ανεμοδουρά, το συγγραφέα και εκδότη όλων αυτών των περιοδικών και πολλών άλλων που διασκέδασε και διαπαιδαγώγησε τέσσερεις διαδοχικές γενιές αναγνωστών (και μετέπειτα και αναγνωστριών).
Κάποια στιγμή σε μεταγενέστερα post...
Υπέροχα! :a0210:
Το υπερκάλυψες. Το έφτασες στα όριά όριά του. :smile:
Θα πρέπει να πούμε και λίγα λόγια για το Στέλιο Ανεμοδουρά, το συγγραφέα και εκδότη όλων αυτών των περιοδικών και πολλών άλλων που διασκέδασε και διαπαιδαγώγησε τέσσερεις διαδοχικές γενιές αναγνωστών (και μετέπειτα και αναγνωστριών).
Κάποια στιγμή σε μεταγενέστερα post...
Νικος Πετειναρακης
AVClub Fanatic
Sonus Naturalis
Μέλος Σωματείου
Την ακούω επίσης.
Ωραία κίνηση.
Καλά κομμάτια σε διασκευές.
Ο ήχος, χμ! Όχι και τόσο... :hmmmm:
Ωραία κίνηση.
Καλά κομμάτια σε διασκευές.
Ο ήχος, χμ! Όχι και τόσο... :hmmmm:
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Ομιλείτε παρακαλώ - Chat Room
Στον Ευαγγελισμό ήταν λίγο περισσότεροι και ο ήχος τους πραγματικά μαγευτικός.
Λίγες μέρες πριν..
Στον Ευαγγελισμό ήταν λίγο περισσότεροι και ο ήχος τους πραγματικά μαγευτικός.
Λίγες μέρες πριν..
SR-71
AVClub Fanatic
Τι μου θύμισες ρε Νίκο...
Μάλλον Τρίτη Δημοτικού πρέπει να ήμουν όταν ένα βράδυ εμφανίστηκε, απροειδοποίητα, (λόγω δουλειάς σε άλλη πόλη), ο πατέρας μου, φέρνοντας αυτό. Δεν νομίζω να κάνω λάθος, είναι πολύ χαρακτηριστική η σέλα.
send
AVClub Fanatic
Εγώ είχα ένα πράσινο. Νομίζω ήμουν Δευτέρα Δημοτικού και άρχιζαν οι θερινές διακοπές. Το πρώτο μου "μεγάλο" ποδήλατο. Ο αδερφός μου είχε ένα μικρότερο γαλάζιο. Την πρώτη φορά που το πήρα τρελάθηκα. Έπιασα και έκανα γύρους τα τετράγωνα αλλά στο τέλος που έτρεχα και με φορά δεν ήξερα πώς να σταματήσω και το έριξα μέσα σε ένα χαντάκι ευτυχώς δεν χτύπησα.
Πριν από αυτό είχα ένα μικρό σκούρο πράσινο ποδηλατάκι. Ήμουν τρεισήμισι όταν ο πατέρας μου έβγαλε τη μία από τις δύο βοηθητικές, και ξεκίνησα από την παραλία των Νέων Πλαγίων οπου παραθερίζαμε και έφτασα πάνω στο χωριό κάπου ενάμισι χιλιόμετρο. Τρελάθηκαν να με ψάχνουν. Οταν περήφανος για το κατόρθωμά μου εδέησα να επιστρέψω, περιττό να σας πω ότι τιμωρήθηκα και έκανα εβδομάδες να ξαναδώ το ποδηλατάκι μου.
- Status