Οπλοκατοχή. Υπέρ ή κατά;

Ενα μαχαίρι

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζωνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ’ Αλγέρι.

Θυμάμαι, ως τώρα να `τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:

«Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν’ αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το `χει ζωσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το `χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.

Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ’ αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.

Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.

Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν’ αγοράσεις.»
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ’το.

Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζωνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ’ έκαμε και το `καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...



Νίκος Καββαδίας




Πιο ωραίο είναι αυτό

William George Allum

Εγνώρισα κάποια φορά σ’ ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.

Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία
κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί
έλεγαν ότι κάποτες, απ’ το λαιμό ως τα νύχια,
είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί.

Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
με στίγματ’ ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...

Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει
μ’ άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.

Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του
την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά
κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε,
έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά.

Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός καθώς το ξέρουμ’ όλοι
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...

Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky,
μ’ ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησε το στίγμα του να σβήσει"
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.

Νίκου Καββαδία, «Σταυρός του Νότου»

Στο Γιώργο Θεοτοκά



Έβραζε το κύμα του γαρμπή.
Ήμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτη·
γύρισες και μου 'πες πως το Μάρτη
σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει.


Κούλικο στο στήθος σου τατού,
που όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσει.
Είπαν πως την είχες αγαπήσει
σε μια κρίση μαύρου πυρετού.


Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό
κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια.
Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
κι άκοπο μασάς καφέ πικρό.


Το Άλφα του Κενταύρου μια νυχτιά
με το παλλινώριο πήρα κάτου.
Μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου:
β€” Να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά.


Άλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό
έπαιρνες, τρεις μήνες στην αράδα,
με του καπετάνιου τη μιγάδα,
μάθημα πορείας νυχτερινό.


Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be
πήρες το μαχαίρι, δυο σελλίνια,
μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
ξάστραψε σα φάρου αναλαμπή.



Κάτου στις αχτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι.
Τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
και τ' ωραίο γλυκό της Κυριακής.
 
Τιποτα για κουμπουρια σε ποιηση δεν εχουμε;

Η Μαλάμω;

Η Μαλάμω με καμάρι
που μοσχοβολά θυμάρι
μεσ’ στους δρόμους της Αθήνας
έχει εννιά γι’ αυτήν ο μήνας
τα κουμπούρια γεμισμένα
τα `χει πάντα κουμπωμένα
κι όλοι τρέχουν να τη δουν
με καημό και τραγουδούν.

Μαλάμω με τη φούρια σου
βάρα τα κουμπούρια σου
βάρα τα κουμπούρια σου
πανάθεμα τη φούρια σου
Μπαμ και Μπουμ
οι κουμπουριές
φυτεύεις βόλια στις καρδιές.

Απαράτησε τα γίδια
τα σιγκούνια τα στολίδια
στην Αθήνα μάνι μάνι
έβανε κοντό φουστάνι
τα κουμπούρια της γεμάτα
τα κουνά π’ αναθεμά τα
τα κουνά και περπατάει
κι όλη η Αθήνα τραγουδάει.

Μαλάμω με τη φούρια σου
βάρα τα κουμπούρια σου
βάρα τα κουμπούρια σου
πανάθεμα τη φούρια σου
Μπαμ και Μπουμ
οι κουμπουριές
φυτεύεις βόλια στις καρδιές.

Ρίχνει βόλια η ματιά της
η πλεξούδα η ξανθιά της
με τα φρύδια τα γραμμένα
τα κουμπούρια γεμισμένα
ξεχειλά δροσά και νιάτα
η Μαλάμω η χωριάτα
με λαχτάρα την κοιτάζουν
τραγουδούν κι αναστενάζουν

Μαλάμω με τη φούρια σου
βάρα τα κουμπούρια σου
βάρα τα κουμπούρια σου
πανάθεμα τη φούρια σου
Μπαμ και Μπουμ
οι κουμπουριές
φυτεύεις βόλια στις καρδιές.



:flipout:
 
Α μπραβο αυτο ειχα στο μυαλο μου! Ταιριαζει και στο θεμα με τους αστυνομικους που δεν κανουν τσισα χωρις το οπλο τους!
 
Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η ψυχολογική μεταβολή σε ένα μέσο άτομο, αν ξαφνικά στο σπίτι του έχει και ένα όπλο?
Θα αρχίσει να αισθάνεται dirty Harry?



Το πιθανοτερο ειναι να τον φαει η αγωνια : ) .Που πρεπει να κρυψει το οπλο , για να εχει αμεση προσβαση αλλα να μην το βρουν τα παιδια .Μετα που πρεπει να κρυψει τις σφαιρες . αν θα τις βαλει στο συρταρι η σε καποιο ψηλο ραφι για σιγουρια .Μετα θα ειναι και οι διαμαρτυριες της γυναικας οτι δεν θελει οπλα στο σπιτι.Μπορει να δειξει μια σχετικη κατανοηση αλλα ετσι και σπαει ο διαολος το ποδαρι και ο μπεμπης βρει το οπλο , θα βγει το μητρικο και μαυρο φιδι που τον εφαγε.Θα του το ριξει στη κεφαλα.
Τωρα αν ειναι εργενης και ξερεις ποιος ειμαι εγω τυπος μπορει και να αισθανεται dirty harry.Μπορει να κανει και προπονησεις μπροστα στο καθρεφτη.Να τραβαει γρηγορα το οπλο και να ρωταει με απειλητικο υφος, γιου τολκιν του με μαδαφακα ? :)
 
Το πιθανοτερο ειναι να τον φαει η αγωνια : ) .Που πρεπει να κρυψει το οπλο , για να εχει αμεση προσβαση αλλα να μην το βρουν τα παιδια .Μετα που πρεπει να κρυψει τις σφαιρες . αν θα τις βαλει στο συρταρι η σε καποιο ψηλο ραφι για σιγουρια .Μετα θα ειναι και οι διαμαρτυριες της γυναικας οτι δεν θελει οπλα στο σπιτι.Μπορει να δειξει μια σχετικη κατανοηση αλλα ετσι και σπαει ο διαολος το ποδαρι και ο μπεμπης βρει το οπλο , θα βγει το μητρικο και μαυρο φιδι που τον εφαγε.Θα του το ριξει στη κεφαλα.
Τωρα αν ειναι εργενης και ξερεις ποιος ειμαι εγω τυπος μπορει και να αισθανεται dirty harry.Μπορει να κανει και προπονησεις μπροστα στο καθρεφτη.Να τραβαει γρηγορα το οπλο και να ρωταει με απειλητικο υφος, γιου τολκιν του με μαδαφακα ? :)


Και όλα αυτά για μήνες-χρόνια-δεκαετίεςς μέχρι το ..βαθύ γήρας.

Σε όποιον αποφασίσει να ζήσει έτσι πάντως καλό θα είναι να κινηματογραφήσει τον ..εαυτό του , θα βγάλει γέλιο . (αν πουλήσει την κωμωδία μπορεί να βγάλει και λεφτά )

Δεν ξέρω αν βλέπετε τις εκπομπές με τους preppers στο USA που ετοιμάζονται για το τέλος του κόσμου με όπλα –καταφύγια - τρόφιμα κλπ . Θυμάμαι ένα τύπο που έτρεχε και όλη την οικογένεια , τα φουκαριάρικα τα παιδιά σε ασκήσεις διαφυγής με όπλα κλπ , και στο τέλος της εκπομπής τον έδειξε που πυροβόλησε κατά λάθος το ..χέρι του.
 
Το παιδί θα ξέρει από μικρό να χειρίζεται το όπλο.


To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.
 
Το πιθανοτερο ειναι να τον φαει η αγωνια : ) .Που πρεπει να κρυψει το οπλο , για να εχει αμεση προσβαση αλλα να μην το βρουν τα παιδια .Μετα που πρεπει να κρυψει τις σφαιρες . αν θα τις βαλει στο συρταρι η σε καποιο ψηλο ραφι για σιγουρια .Μετα θα ειναι και οι διαμαρτυριες της γυναικας οτι δεν θελει οπλα στο σπιτι.Μπορει να δειξει μια σχετικη κατανοηση αλλα ετσι και σπαει ο διαολος το ποδαρι και ο μπεμπης βρει το οπλο , θα βγει το μητρικο και μαυρο φιδι που τον εφαγε.Θα του το ριξει στη κεφαλα.
Τωρα αν ειναι εργενης και ξερεις ποιος ειμαι εγω τυπος μπορει και να αισθανεται dirty harry.Μπορει να κανει και προπονησεις μπροστα στο καθρεφτη.Να τραβαει γρηγορα το οπλο και να ρωταει με απειλητικο υφος, γιου τολκιν του με μαδαφακα ? :)


Αυτο ειναι μεγάλο πρόβλημα, που να κρυψεις και να ασφαλίσεις το όπλο. Βασικά (και υποχρεωτικά) το όπλο πρέπει να βρισκεται ασφαλισμένο σε κιβώτιο θησαυροφυλάκιου (λυπάμαι αν ο ορος δεν ειναι σψστος δεν μου ρχεται άλλος)...αλλα...αν το οπλο ειναι μεγάλο ;;;

Μπορει να δημιουργηθει σοβαρό προβλημα χώρου (και μικρο να ειναι).

Ασε που το σκεφτεσαι κάθε φορά που φευγεις απο το σπιτι σου.

Ειναι πρόβλημα πάντως.
 
Μια τετοια πορτα

https://www.google.gr/?gws_rd=ssl#q=srongest+door+ever

μερικοι βαρβατοι συρτες , καγκελα στα παραθυρα και τελειωσε η υποθεση.Τα αλλα ειναι..

Ασε που σε ενα τυπικο (μικρομεσαιο απο αποψη εκτασης) σπιτι μεχρι να αποκτησεις την ψυχραιμια να ανοξεις το κλειδωμενο κουτι η την αισθηση του χωρου..εχουν φθασει στην κρεβατοκαμαρα.
Αλλο οι ταινιες.Που ο αλλος ζει στην επαυλη , βαραει ο συναγερμος , παει στο θησαυροφυλακιο , ξεκλειδωνει το οπλο, ταμπουρωνεται και περιμενει τον ανυποψιαστο ληστη που ειναι μερικα δωματια παραπερα , η στον ξενωνα.\
Εκτος αν καποιος ειναι πληρως εξοικιωμενος,δουλευει σωματοφυλακας πχ, ειναι ειδικες δυναμεις και αλλα τετοια.
 
I Love My Gun bass

Song: I LOVE MY GUN
Band:THE NOBODYS
Album:GREATASSTITS



VERSE

G:---------------------------------------------------------------
D:---------------------------------------------------------------
A:--3>-------------------------------------------------------------
E:---------5>------------------------------------------------------

CHORUS
G:---------------------------------------------------------------
D:---------------------------------------------------------------
A:--3>-------------------------------------------------------------
E:---------3>-----1>-------------------------------------------------

SLOW PART THING
G:---------------------------------------------------------------
D:---------------------------------------------------------------
A:-3>----------------0--1--2--3----------------------------------------
E:-------3>----1>----------------------------------------------------


Στιχοι :

Ιiiii love my gun
Oh i love my gun

I looove my gun
Oh i love my gun
 
Δεν έχω διαβάσει όλα τα ποστ, αλλά για να σας πω, χωρίς να το παίζω ειδικός ούτε έξυπνος... έχω ζήσει πάνω από 10 χρόνια στην Ν.Αφρική.

Η οπλοφορία σε τέτοια μέρη, ακόμα και σήμερα είναι τρόπος ζωής, και έπρεπε (μάλλον έπρεπε δεν ξέρω... ευτυχώς δεν μου έτυχε κάτι προσωπικά που να χρειαστώ να κάνω χρήση).

Είναι αφενός πολύ δύσκολο ένας πολίτης μιας χώρας όπως της Ελλάδας να αντιληφθεί κάποιες άλλες χώρες κοινωνίες τι νοοτροπίες/κινδύνους κλπ μπορεί να κρύβουν.

Σαν τρόπος ζωής εννοώ ότι δεν ζεις με τον φόβο, δεν τον έχεις (τον φόβο) ανά πάσα στιγμή, διότι ανά πάσα στιγμή είσαι (ή προσπαθείς να είσαι) έτοιμος για κάποια στραβή (και σε μέρη όπως πχ η Ν.Αφρική το κακό και πολύ βίαιο κακό δεν αργεί να γίνει...).

Η οικογένεια σου επίσης (και αυτή ζει με με γνώμονα αυτού).

Η ασφάλιση του όπλου πάντα σε χρηματοκιβώτιο (έτσι απαιτεί και η έκδοση άδειας άλλωστε) αλλά ρωτώ ποιο το νόημα του χρηματοκιβωτίου για το όπλο που έχεις για προσωπική προστασία, αυτό είναι πάντοτε μαζί σου. Το χρηματοκιβώτιο περιέχει πυρομαχικά και άλλα όπλα.

Η ευθύνη του είναι πάντα μαζί το όπλο είναι πολύ μεγάλη, και προσωπικά το έφερα πολύ βαρέως πάντοτε. 'Όλες οι κινήσεις και η συμπεριφορά γίνετε με γνώμονα αυτό. Ξέρω είναι πολύ δύσκολο να το νοιώσει κανείς εδώ εκτός αν είχε παρόμοιες εμπειρίες.

Και για κάποια σχόλια πιο πάνω σχετικά με απειλές πότε που κλπ... δεν υπάρχει συνταγή, παρά μόνο ότι εάν το όπλο βγει από την θήκη του πρέπει να χρησιμοποιηθεί... οπότε εδώ είναι και η ευθύνη και η υπευθυνότητα (και η εκπαίδευση, η ψυχραιμία, και το καθαρό μυαλό).

Το όπλο δεν είναι αξεσουάρ είναι προέκταση του ιδίου που το φέρει.

Μιλάμε πάντα για όπλο για προσωπική προστασία δεν μιλάμε για όπλο σκοποβολής πχ που έχουμε και αρκετά τέτοια στην Ελλάδα.
 
KISS
Love Gun

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Gun αγάπες :HTEHEH56::twoguns::rifle:
Ααααχχχ.... αισθάνομαι ρομαντικός κάτι στιγμές.

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Ποια πιστεύετε ότι θα είναι η ψυχολογική μεταβολή σε ένα μέσο άτομο, αν ξαφνικά στο σπίτι του έχει και ένα όπλο?
Θα αρχίσει να αισθάνεται dirty Harry?

Αλλάζει ο άνθρωπος οταν στο σπιτι υπάρχει όπλο.
Δεν αλάζει η φυση του η ψυχοσύνθεση του, αλλα η συμπεριφορά του, ισως και η σκέψη του ανα στιγμές.
Σκεφτεται ταυτόχρονα αυτο που σκεφτεται, π.χ. αυριο θα πάω στη θάλασσα, και ταυτόχρονα το όπλο.

Αισθάνεται ένα ειδους ανωτερότητας και ασφάλειας, αλλα ταυτόχρονα ένα βάρος και μια τεράστεια ευθύνη.
 
Καλά ρε παιδιά... τόσες χιλιάδες κρητικοί, έχουν πρόβλημα που να κρύψουν το όπλο - που είναι και παράνομο?
Εχουμε μήπως κάποια στοιχεία πόσες παραβιάσεις κατοικιών έχουμε στην Κρήτη σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας ?
 
Re: Απάντηση: Οπλοκατοχή. Υπέρ ή κατά;

Καλά ρε παιδιά... τόσες χιλιάδες κρητικοί, έχουν πρόβλημα που να κρύψουν το όπλο - που είναι και παράνομο?
Εχουμε μήπως κάποια στοιχεία πόσες παραβιάσεις κατοικιών έχουμε στην Κρήτη σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας ?

http://www.astynomia.gr/index.php?o...='..'&perform=view&id=43803&Itemid=1149&lang=

-> Διαρρηξεις οικιων
 
Στη Κρήτη που έχουν όπλα πάρα πολλοί δε κλέβει ΚΑΝΕΝΑΣ σωστά;
Επίσης τις περισσότερες φορές που γίνονται εγκληματικες ενέργειες στη Κρήτη κερδίζει ο ένοπλος αμυνομενος σωστά ?
Οπως Αμερική, πάντα ο μέσος οικογενειαρχης τον θεριζει τον κακοποιό, στο σπιτι, στη βόλτα, στο αυτοκίνητο...
Αλλά θα μου πείτε αυτοί είναι κι απαιδευτοι, οπότε Τρίτη Πέμπτη μετά τα Αγγλικά των παιδιών και πριν το σπορ καφέ έχουμε πεδίο βολής, κάθε Σάββατο πρωί practical shooting, και απογευματα Κυριακες με την οικογένεια στο κοντινοτερο αλσυλιο να πυροβολησουμε τενεκεδακια και να προβαρουμε τις τακτικές εκτάκτου ανάγκης.
Η πιο ισοτιμη κοινωνία στη σύγχρονη ιστορία ήταν το φαρ ουεστ και λιγο αργότερα η εμφυλιακη Ελλάδα.
 
Δεν έχω διαβάσει όλα τα ποστ, αλλά για να σας πω, χωρίς να το παίζω ειδικός ούτε έξυπνος... έχω ζήσει πάνω από 10 χρόνια στην Ν.Αφρική.

Η ασφάλιση του όπλου πάντα σε χρηματοκιβώτιο (έτσι απαιτεί και η έκδοση άδειας άλλωστε) αλλά ρωτώ ποιο το νόημα του χρηματοκιβωτίου για το όπλο που έχεις για προσωπική προστασία, αυτό είναι πάντοτε μαζί σου. Το χρηματοκιβώτιο περιέχει πυρομαχικά και άλλα όπλα.

Ασφάλεια προς ταχύτητα. Πάντα έτσι δεν είναι; Όσο περισσότερες ασφάλειες τόσο πιο αργή η αντίδραση. Βρίσκεις ένα μέσο όρο. Βασικά αυτό ισχύει σε όλα τα θέματα ασφάλειας, όχι μόνο στα όπλα. Για παράδειγμα όσο περισσότερο ελέγχεις τους επιβάτες κατά την επιβίβαση, τόσο πιο ασφαλής είσαι, αλλά τόσο περισσότερο αργεί να γίνει η επιβίβαση.

Στα όπλα πάλι μπορείς να το δεις αυτό. Έχεις μια σφαίρα στη θαλάμη. Με ασφάλεια θέλεις μία παραπάνω κίνηση για να απασφαλίσεις. Χωρίς ασφάλεια μειώνεται ο χρόνος.