Παιδική ηλικία και αναμνήσεις ... αφεθείτε !
- Thread starter SR-71
- Start date
Spartiatis
AVClub Fanatic
- 3 December 2007
- 10,197
petronik
Μέλος Σωματείου
Spartiatis
AVClub Fanatic
- 3 December 2007
- 10,197
teddy743
Supreme Member
Περιμένω να δω ποιος θα αναφέρει την μαγική λέξη.....ΦΛΟΜΠΕΡ....ο φόβος και τρόμος των περιστεριών :twoguns:
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Nαι κυκλοφορουν ακομα. Αλλα δεν εινι τα προτιμομενα των νεων. Αυτα καπνιζει και ο πατερας της συζηγου μου...δυστυχως.
petronik
Μέλος Σωματείου
Απάντηση: Re: Παιδική ηλικία και αναμνήσεις ... αφεθείτε !
Τό έχω ακόμη ,ο λόγος πού είχε αγοραστεί ήταν η σκοποβολή
Τό έχω ακόμη ,ο λόγος πού είχε αγοραστεί ήταν η σκοποβολή
Spartiatis
AVClub Fanatic
- 3 December 2007
- 10,197
teddy743
Supreme Member
Ευχαριστώ.
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Ναι νομικά για οποιοδήποτε αεροβόλο ή όπλο (εκτός από airsoft με πλαστικά ΒΒs) πρέπει να κάνεις σκοποβολή για να δικαιούσαι να το χεις. Το κυνήγι απαγορεύεται.
teddy743
Supreme Member
Spartiatis
AVClub Fanatic
- 3 December 2007
- 10,197
Που τέτοιες πολυτέλειες !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τις έφτιαχνε ο ξάδερφος στο χωριό (Πελοπόννησο), αλλά ποτέ μου δεν πέτυχα τίποτα!!!!!!
ΥΓ: Ο ξάδερφος έβαζε σχεδόν κάθε μέρα μισή ντουζίνα δόκανα και που και που είχε επιτυχίες (τσίχλες).
Τις έφτιαχνε ο ξάδερφος στο χωριό (Πελοπόννησο), αλλά ποτέ μου δεν πέτυχα τίποτα!!!!!!
ΥΓ: Ο ξάδερφος έβαζε σχεδόν κάθε μέρα μισή ντουζίνα δόκανα και που και που είχε επιτυχίες (τσίχλες).
teddy743
Supreme Member
καλά για να πάρω μαχαίρι και να σκαλίσω ξύλο και μετά να δέσω λάστιχα για να φτιάξω σφεντόνα στο δημοτικό έπρεπε να χω και το ταλέντο, άσε που το μόνο μαχαίρι που είχαμε σπίτι μας ήταν της κουζίνας 
είχε όμως ένα μαγαζάκι στην οδό Ικτίνου και τις αγοράζαμε σε καλή τιμή γιατί δεν πουλούσαν πολύ (2.500δρχ το 1994). Η πολυτέλεια ήταν το μεταλλικό βλήμα που ενώ δεν ήταν ακριβό, έπρεπε να τα αγοράζεις κάθε φορά. Στο τέλος το παρατήσαμε το θέμα και αρχίσαμε με χαλίκια που ήταν όμως πιο δυσεύρετα απο ότι φαντάζεσαι εκεί που μέναμε (έπρεπε να περιμένουμε το καλοκαίρι να φύγουμε απ την πόλη για να μπορούμε να βρούμε εύκολα).
είχε όμως ένα μαγαζάκι στην οδό Ικτίνου και τις αγοράζαμε σε καλή τιμή γιατί δεν πουλούσαν πολύ (2.500δρχ το 1994). Η πολυτέλεια ήταν το μεταλλικό βλήμα που ενώ δεν ήταν ακριβό, έπρεπε να τα αγοράζεις κάθε φορά. Στο τέλος το παρατήσαμε το θέμα και αρχίσαμε με χαλίκια που ήταν όμως πιο δυσεύρετα απο ότι φαντάζεσαι εκεί που μέναμε (έπρεπε να περιμένουμε το καλοκαίρι να φύγουμε απ την πόλη για να μπορούμε να βρούμε εύκολα).
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Αναρωτιέμαι τι ηταν η μεγαλυτερη ευτυχία για μενα τοτε στην παιδικη ηλικία, οπου τα ευτυχη γεγονότα ηταν παντου και συχνα...
Ειναι πολλα αλλα μου ερχεται στο μυαλο κυριως αυτο :
Δεκαετία του 70. Μια φορα την βδομαδα, δεν θυμαμαι ποια μερα, στις εποχες οπου εκανε καλο καιρο, πηγαινα, κυριως ο παπους μου με πηγαινε, στο θεατρο σκιων του Μανθου Αθηναιου στο Αλσος Παγκρατιου.
Καταληκτικες στιγμες και σιγκινησεις...μου ρχονται στο μυαλο ενα σωρο λεπτομερειες, εως οι μυρωδιες ειτε απο το γιασεμι ειτε απο τα σουβλακια απο το κυλικίο που ηταν κοντα στην εισοδο. Τα φειγ βολαν των παραστασεων σε χρωμα ροζ (κοκκινο ξεφτισμενο) η πρασινο παλ, η μπλε παλ, η μυρωδιά του καλοκαιριου και ο ουρανος που σκοτινιαζε...οι καρεκλες "σκηνοθετη" που καθομασταν τοσο ανετα και που χωνονταν μεσα σταν λευκα χαλικακια στο πατωμα...και βεβαια οταν εσβηναν τα φωτα ...Αναβαν τα φωτα του μπερντέ...ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΑ !
Ενας κοσμος αλλότινος, μαγευτικος, πονηρος, αλλα ταυτοχρονα γενναιος, φωτισμενος εκ των εσω δημιουργοταν άμεσα, με αυτα τα φωτα του μπερντέ και την μουσικη που ανακοινωνε τον καραγκιόζη.
Τοσα πλασματα γνωρισα εκει μεσα, περιεργα, ξωτικά, γοητευτικά η μίζερα, καταραμενα φιδια, διαβολους και τριβόλους, και βέβαια...ΗΡΩΕΣ, που βγαιναν τεραστιοι και λαμπεροι...ο Κατσαντωνης, ο καπεταν Τρομαρας, ο Μεγαλεξανδρος...
Και ο παπους γουσταρε πολυ τον καραγκιοζη και τον διασκεδαζε, γιαυτο διατιθετο παντα προθυμος να με παει στην παρασταση.
Τα συναισθηματα ηταν παντα εκει, ανυπομωνησία, ενθουσιασμος, φοβος, (ακομα και τρομος) ΚΑΘΑΡΣΗ.
Ηταν κατι που με τρομαζε καθε φορα, ενω ηταν αναμενομενο κάθε φορα, ουτε το φιδι, ουτε το ξωτικο του δεντρου, ουτε ο Γιουσουφ Αραπης .... αλλα η στιγη που ο Καραγκιόζης πεταγε το ποτηστηρι του απο την παραγκα του πανω στο κεφαλι καποιου ( του χατζιαβατη συνηθως)..παντα...αλλα ποτε.... σασπενς... ενταση που αυξανεται....εως το ΜΠΑΜ !
Ο πατερας μου γελαγε και με κοροΙδευε ακομα και οταν ενηλικιωθηκα, μου λεγε, "ελα ρε, εσυ φοβοσουν το ποτιστήρι του καραγκιοζη".
Ειναι πολλα αλλα μου ερχεται στο μυαλο κυριως αυτο :
Δεκαετία του 70. Μια φορα την βδομαδα, δεν θυμαμαι ποια μερα, στις εποχες οπου εκανε καλο καιρο, πηγαινα, κυριως ο παπους μου με πηγαινε, στο θεατρο σκιων του Μανθου Αθηναιου στο Αλσος Παγκρατιου.
Καταληκτικες στιγμες και σιγκινησεις...μου ρχονται στο μυαλο ενα σωρο λεπτομερειες, εως οι μυρωδιες ειτε απο το γιασεμι ειτε απο τα σουβλακια απο το κυλικίο που ηταν κοντα στην εισοδο. Τα φειγ βολαν των παραστασεων σε χρωμα ροζ (κοκκινο ξεφτισμενο) η πρασινο παλ, η μπλε παλ, η μυρωδιά του καλοκαιριου και ο ουρανος που σκοτινιαζε...οι καρεκλες "σκηνοθετη" που καθομασταν τοσο ανετα και που χωνονταν μεσα σταν λευκα χαλικακια στο πατωμα...και βεβαια οταν εσβηναν τα φωτα ...Αναβαν τα φωτα του μπερντέ...ΦΑΝΤΑΣΜΑΓΟΡΙΑ !
Ενας κοσμος αλλότινος, μαγευτικος, πονηρος, αλλα ταυτοχρονα γενναιος, φωτισμενος εκ των εσω δημιουργοταν άμεσα, με αυτα τα φωτα του μπερντέ και την μουσικη που ανακοινωνε τον καραγκιόζη.
Τοσα πλασματα γνωρισα εκει μεσα, περιεργα, ξωτικά, γοητευτικά η μίζερα, καταραμενα φιδια, διαβολους και τριβόλους, και βέβαια...ΗΡΩΕΣ, που βγαιναν τεραστιοι και λαμπεροι...ο Κατσαντωνης, ο καπεταν Τρομαρας, ο Μεγαλεξανδρος...
Και ο παπους γουσταρε πολυ τον καραγκιοζη και τον διασκεδαζε, γιαυτο διατιθετο παντα προθυμος να με παει στην παρασταση.
Τα συναισθηματα ηταν παντα εκει, ανυπομωνησία, ενθουσιασμος, φοβος, (ακομα και τρομος) ΚΑΘΑΡΣΗ.
Ηταν κατι που με τρομαζε καθε φορα, ενω ηταν αναμενομενο κάθε φορα, ουτε το φιδι, ουτε το ξωτικο του δεντρου, ουτε ο Γιουσουφ Αραπης .... αλλα η στιγη που ο Καραγκιόζης πεταγε το ποτηστηρι του απο την παραγκα του πανω στο κεφαλι καποιου ( του χατζιαβατη συνηθως)..παντα...αλλα ποτε.... σασπενς... ενταση που αυξανεται....εως το ΜΠΑΜ !
Ο πατερας μου γελαγε και με κοροΙδευε ακομα και οταν ενηλικιωθηκα, μου λεγε, "ελα ρε, εσυ φοβοσουν το ποτιστήρι του καραγκιοζη".
Last edited:
Το ανεπαναληπτο της παιδικης ηλικιας ειναι οτι ΟΛΑ συνεβαιναν για πρωτη φορα.
ΔΕΝ υπηρχε ρουτινα, δεν υπηρχε επαναληψη των ιδιων και ιδιων γεγονοτων καθε μερα.
Σε συναισθηματικο χρονο, τα χρονια 6 με 12 βαστηξαν μια χιλιετια, τα χρονια 13 με 19 εναν αιωνα,
τα χρονια 20 με 30 ... εικοσι χρονια ... και απο κει και περα ευχομαστε καθε δεκαετια να μην βαστηξε
εναν μηνα (η ενα σαββατοκυριακο) .... ειλικρινα το ευχομαι ! Για ολους σας ....
Αυτα μπορεσα να βρω στο νετ (ναι ηταν SKF, αλλα μην νομιζετε οτι ετσι, για πλακα, τις σκορπουσαν τα βενζιναδικα,
ολα για την δικη μας τερψη ! επεφτε ΚΛΟΠΗ μερικες φορες και μερικοι φαγανε και ξυλο-χαστουκια) αλλα ειμαι
σιγουρος οτι υπηρχαν και των 5 χιλιοστων.
Βολη με μπιλια 5 χιλιοστων ηταν χειρουργικη "ακριβειας" για να φερεις τις μεγαλυτερες μπιλιες εκει που ηθελες.
Boλη με μεγαλυτερες, απλα εστελνες τις μεγαλες (στο χωμα) στον αγυριστο ....
... καμια ακριβεια !
Eσυ ξεκινησες με τα παραπανω .... phasers ? .... :icon15:
Η με κατι πολυ απλουστερο ? ....
Eγω παντως (υπερβολικος οπως παντα) ειχα δεσει ΤΡΙΑ μαζι !
Και φυσικα, οχι απλως δεν μπορουσα να φυσηξω και τα τρια μαζι ... αλλα ουτε το ενα !
Το φυσημα χανοταν στα υπολοιπα δυο (η ενα). Μετα το εκανα ενα
roud: αλλα του
προσθεσα χειρολαβες (.... δηλαδη, μανταλακια) και επειδη τα χαρτινα βελακια θελουν
πολυ προετοιμασια κανιβαλιζαμε ολα τα μηλαρακια απο τους θαμνους. Aρμαγεδωνας !!
ΔΕΝ υπηρχε ρουτινα, δεν υπηρχε επαναληψη των ιδιων και ιδιων γεγονοτων καθε μερα.
Σε συναισθηματικο χρονο, τα χρονια 6 με 12 βαστηξαν μια χιλιετια, τα χρονια 13 με 19 εναν αιωνα,
τα χρονια 20 με 30 ... εικοσι χρονια ... και απο κει και περα ευχομαστε καθε δεκαετια να μην βαστηξε
εναν μηνα (η ενα σαββατοκυριακο) .... ειλικρινα το ευχομαι ! Για ολους σας ....
Αυτα μπορεσα να βρω στο νετ (ναι ηταν SKF, αλλα μην νομιζετε οτι ετσι, για πλακα, τις σκορπουσαν τα βενζιναδικα,
ολα για την δικη μας τερψη ! επεφτε ΚΛΟΠΗ μερικες φορες και μερικοι φαγανε και ξυλο-χαστουκια) αλλα ειμαι
σιγουρος οτι υπηρχαν και των 5 χιλιοστων.
Βολη με μπιλια 5 χιλιοστων ηταν χειρουργικη "ακριβειας" για να φερεις τις μεγαλυτερες μπιλιες εκει που ηθελες.
Boλη με μεγαλυτερες, απλα εστελνες τις μεγαλες (στο χωμα) στον αγυριστο ....
... καμια ακριβεια !Eσυ ξεκινησες με τα παραπανω .... phasers ? .... :icon15:
Η με κατι πολυ απλουστερο ? ....
Eγω παντως (υπερβολικος οπως παντα) ειχα δεσει ΤΡΙΑ μαζι !
Και φυσικα, οχι απλως δεν μπορουσα να φυσηξω και τα τρια μαζι ... αλλα ουτε το ενα !
Το φυσημα χανοταν στα υπολοιπα δυο (η ενα). Μετα το εκανα ενα
roud: αλλα τουπροσθεσα χειρολαβες (.... δηλαδη, μανταλακια) και επειδη τα χαρτινα βελακια θελουν
πολυ προετοιμασια κανιβαλιζαμε ολα τα μηλαρακια απο τους θαμνους. Aρμαγεδωνας !!
Last edited:
BIOS
AVClub Fanatic
- 19 June 2006
- 15,781
Απάντηση: Re: Παιδική ηλικία και αναμνήσεις ... αφεθείτε !
Σύμπτωση, αλλά αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω. Οτι τα χρόνια του δημοτικού, όπως το έφερνα στην μνήμη μου ήδη απο τότε που πήγαινα λύκειο, κράτησε μια ζωή - με τα σημερινά μέτρα μου. Είχαμε πλήρες πρόγραμμα.
Ξυπνούσαμε το πρωί, πηγαίναμε 15 λεπτά με τα πόδια στο σχολείο (εξαήμερο παρακαλώ). Γυρνούσαμε, παίζαμε μπάλα, φαγητό, διάβασμα, ξανά μπάλα, πηγαίναμε 15 λεπτά με τα πόδια στα αγγλικά,γυρνούσαμε, παίζαμε κρυφτό και είχαμε το νού μας για την αγαπημένη σειρά στην τηλεόραση (Μάχη, Χαμένοι στο Διάστημα, Διάστημα 1999 κλπ)... Κουράστηκα και μόνο που τα σκέφτηκα αυτά τώρα...
Βέβαια στο σχολείο είμασταν πότε "πρωινοί" και πότε "απογευματινοί" κι αυτό ανέτρεπε οτιδήποτε πήγαινε να γίνει ρουτίνα...
Σύμπτωση, αλλά αυτό ετοιμαζόμουν να γράψω. Οτι τα χρόνια του δημοτικού, όπως το έφερνα στην μνήμη μου ήδη απο τότε που πήγαινα λύκειο, κράτησε μια ζωή - με τα σημερινά μέτρα μου. Είχαμε πλήρες πρόγραμμα.
Ξυπνούσαμε το πρωί, πηγαίναμε 15 λεπτά με τα πόδια στο σχολείο (εξαήμερο παρακαλώ). Γυρνούσαμε, παίζαμε μπάλα, φαγητό, διάβασμα, ξανά μπάλα, πηγαίναμε 15 λεπτά με τα πόδια στα αγγλικά,γυρνούσαμε, παίζαμε κρυφτό και είχαμε το νού μας για την αγαπημένη σειρά στην τηλεόραση (Μάχη, Χαμένοι στο Διάστημα, Διάστημα 1999 κλπ)... Κουράστηκα και μόνο που τα σκέφτηκα αυτά τώρα...
Βέβαια στο σχολείο είμασταν πότε "πρωινοί" και πότε "απογευματινοί" κι αυτό ανέτρεπε οτιδήποτε πήγαινε να γίνει ρουτίνα...
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΡΥΠΗΣ
AVClub Fanatic
...Hawaii 5-0, Project UFO (Blue Project?), Lost Island, Hill Street Blues, Luna Park, Η Γειτονιά...
ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΡΥΠΗΣ
AVClub Fanatic
BIOS
AVClub Fanatic
- 19 June 2006
- 15,781
Ο Κλούβιος και η Σουβλίτσα ?
Ο Μπόζο ?
))
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Η γειτονιά μου ήταν όλη μονοκατοικίες. Κοιμόμασταν τότε, το καλοκαίρι, όποιος ήθελε, στην αυλή ή στην ταράτσα...
Ο Μπόζο ?
))--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Η γειτονιά μου ήταν όλη μονοκατοικίες. Κοιμόμασταν τότε, το καλοκαίρι, όποιος ήθελε, στην αυλή ή στην ταράτσα...