Παραδοσιακό ξύρισμα

Δεν έχω ιδέα γιατί έβγαινε σε αυτό το μέγεθος, πάντως ξυρίζει, το δοκίμασα και αυτό. 😂
Μπορεί να ήταν στρατιωτικό μοντέλο, για τον SS που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να είναι φρεσκοξυρισμένος παντού, ακόμη και στο Ανατολικό Μέτωπο.
 
  • Haha
Reactions: Tzimisce
Όχι, τελικά ρώτησα αυτόν που μου το έστειλε.
Το μικρό είναι γυναικείο!
Τώρα, τι ξύριζαν οι Γερμανίδες το 40 με μαχαίρι...
Στον στρατό, ακόμη και τον ελληνικό κυκλοφορούσαν τα puma.
Τα οποία τα είχαν μπαρμπέρηδες, δεν είχε ο καθένας το δικό του.
 
Για τα πλαστικά και τα πολυλέπιδα δεν ξέρω, έχω πολλά χρόνια να χρησιμοποιήσω.
Τα double/single edge ευτυχώς όχι γιατί έχω θέμα με το τεφλόν.
Νομίζω μάλιστα ότι είναι ελάχιστα, κάτι του στυλ 1-2%
 
Βλέπω Μιχάλη το ανάποδο...ότι εκτός από τις φαλτσέτες που είναι καθαρό μέταλλο και τα DE έχουν επιστρώσεις δυστυχώς. Μόνο μια Πακιστανική μάρκα λέει ξεκάθαρα ότι δεν χρησιμοποιεί τεφλόν.
 
Εγώ τα Voskhod ξέρω και κάποια παλιά Astra (όχι τα πράσινα και τα μπλε που κυκλοφορούν τώρα).
Δεν παίζει, όποτε ξυριστώ με λεπίδα που έχει τεφλόν παθαίνω φοβερούς ερεθισμούς στο πρόσωπο που κρατάνε μάλιστα 2-3 μέρες.
Ξέρω για chromium, titanium, tungsten, iridium και τις uncoated.
Νομίζω όμως ότι αν τις στροπάρεις χάνουν την επικάλυψή τους σε μεγάλο βαθμό.

Edit: Βλέπω ότι πρακτικά υπάρχουν 4 coatings.
Chromium, titanium, Teflon και Platinum.
Πρακτικά όμως το Platinum είναι μούφα γιατί είναι ακριβό, οπότε ως platinum θεωρούν τα coatings Rhodium, Palladium, Osmium, Iridium και Platinum.

Τα coatings πρακτικά κάνουν πιο smooth την λεπίδα και με περισσότερη αντοχή.
Μάλλον λειτουργούν όπως το stropping που κάνει την αιχμή από V σαν U.
 
Last edited:
Ένα resume από την εμπειρία μου με τα μαχαίρια που ναι μεν είχα δοκιμάσει εδώ και χρόνια, ποτέ όμως εντατικά.
Τους τελευταίους 2-3 μήνες δεν έχω ακουμπήσει ξυράφι ασφαλείας, ότι ξύρισμα κάνω είναι με μαχαίρια, οπότε έχω δει τα καλά και τα κακά τους.

Υπέρ
1) Αποφασίζεις εσύ πως θα κόβει, τι αίσθηση θα έχει κλπ κλπ. Αυτό φυσικά έρχεται μετά από εμπειρία, γιατί στην αρχή δεν ξέρεις καν πως πρέπει να νιώθεις όταν ξυρίζεσαι με μαχαίρι.
2) Όπως και να το κάνεις, είναι κοσμήματα. Πέρα από τη διαδικασία που φτάνει σε σημεία ιεροτελεστίας, αποκτάς κάτι όμορφο.
3) Ταλαιπωρείς το ελάχιστο δυνατό το δέρμα σου. Η αίσθηση μετά είναι σαν να μην ξυρίστηκες.
4) Κόστος ***
5) Ενασχόληση ****

Κατά
1) Ναι, είναι λίγο τρομακτική η πρώτη επαφή. Πρέπει να έχεις καλή εμπειρία από ξυράφια ασφαλείας για να καταλάβεις τι σημαίνει "δεν πιέζω". Το ξεπερνάς όμως από το πρώτο ξύρισμα. *
2) Πρέπει να ξέρεις να ακονίζεις. Καλά. Δεν μιλάμε για μαχαίρια κουζίνας και ψαλίδια, πρέπει να ξέρεις να ακονίζεις πολύ καλύτερα από τους "επαγγελματίες" του χώρου. Πρακτικά δεν υπάρχει επαγγελματίας στην Ελλάδα που να ξέρει να ακονίζει μαχαίρια, πρέπει να γίνεις εσύ αυτός ή να τα στέλνεις στο εξωτερικό. Εδώ δεν μιλάμε για "ακονισμένο" αλλά για shave ready. Δηλαδή να κόβει τρίχα στον αέρα. **
3) Καμπύλη εκμάθησης. Ότι θα ξυριστείς θα ξυριστείς. Το απόλυτο bbs μην περιμένεις από τα πρώτα 50-60 ξυρίσματα όμως. Στα πρώτα 5-6 θα χρειαστείς διορθώσεις από το ξυράφι, μετά παίρνεις ένα καλό ξύρισμα (σαν να ξυρίστηκες με πλαστική μηχανή). Μετά από 1-2 μήνες πιάνεις κάποιο bbs και αναρωτιέσαι πως το έκανες χωρίς να ερεθίσεις καθόλου το δέρμα σου.
4) Κόστος. ***
5) Ενασχόληση ****


* Ένα καλό μαχαίρι κόβει μόνο τρίχες. Άντε στο τσακίρ κέφι να σου πάρει και κανένα σπυράκι. Κόβεσαι πιο δύσκολα από ότι με μία μηχανή ασφαλείας. Αν κοπείς βέβαια δεν κάνεις αυτό που λέμε "nick" αλλά κυκλοφορείς σαν τον Μπάμπη τον Σουγιά για 2-3 μέρες. Αυτό που λέμε "μαχαιρώνεσαι".
** Υπάρχει αρκετά μεγάλη κοινότητα που βοηθάει. Ευτυχώς δεν είσαι πια μόνος σου, όπως όταν ξεκίνησα εγώ πριν από κάποια χρόνια και απογοητεύτηκα. Επίσης αν ασχοληθείς με ήδη shave ready ξυράφια, θα θέλεις ένα φρεσκάρισμα κάθε Χ μήνες σε μία πέτρα φινιρίσματος. Εκτός αν του καταστρέψεις την κόψη. Να σου πέσει κάτω ή να κάνεις καγκουριές με κακό λουρί, ή επίτηδες.
*** Ναι, είναι και στα υπέρ και στα κατά. Γιατί το κόστος απόκτησης πρακτικά είναι μεγάλο αλλά δεν υπάρχει κάποιο ανταλλακτικό ή κάτι να χαλάει για να έχεις κόστος συντήρησης ή να πρέπει να αγοράσεις κάτι άλλο για να ξυριστείς.
**** Μία από τα ίδια. Πρέπει να το προσέχεις, να το στεγνώνεις, να το στροπάρεις. Εμένα μου αρέσει και το θεωρώ υπέρ. Άλλος θα πει "άσε μας ρε φίλε που θα ασχολούμαι να στεγνώνω, να ακονίζω και να στροπάρω μαχαίρια!". Έχω μαχαίρι του 1890. Αν το αφήσω με νερό και σκουριάσει η κόψη του θα έχει ζήσει 135 χρόνια για να πεθάνει σε δύο μήνες στα χέρια μου.

Αρχικό κόστος
Ok, εδώ είναι σαν να λέμε "πόσο κάνει ένα στερεοφωνικό".
Χοντρά χοντρά, θέλεις:
1) Ένα μαχαίρι. Εννοείται παλιό. Με 50-60€ βρίσκεις αξιόλογα παλιά μαχαίρια αν ξέρεις από που να αγοράσεις. Εδώ παίζει μεγάλο ρόλο η κοινότητα.
2) Ένα καλό strop της τάξης των 40-50€.
3) Μετά από κάποιους μήνες και ανάλογα πως του συμπεριφέρθηκες, μία πέτρα τελειώματος και κάποιον να σε βοηθήσει ή πολύ μελέτη στο youtube. Αυτές ξεκινάνε από τα 120-130€.
Και λέω "μετά από κάποιους μήνες" γιατί στην τελική μπορεί να μη σου αρέσει και να απέκτησες ένα ωραίο διακοσμητικό για το σαλόνι σου ή να το βάλεις στην άκρη για να δοκιμάσεις πάλι αργότερα.
4) Και κάπου εκεί λες "Ρε φίλε, έδωσα 130€ για πέτρα και θα έχω μόνο ένα μαχαίρι;" και πέφτεις στην κουνελότρυπα.

Κόστος αν πέσεις στην κουνελότρυπα
1) Μαχαίρια υπάρχουν από τα 50-60€ μέχρι και τα 1000€. Αν πέσεις στην κουνελότρυπα και αρχίσεις και αγοράζεις επειδή σου γυάλισε κάποιο, επειδή θέλεις κάποιο custom (αυτά ξεκινάνε από τα 400€ και φτάνουν τα 1000€), επειδή θέλεις να έχεις 2, 3, 7, 10, Χ μαχαίρια είναι άλλη ιστορία.
Εγώ που έχω 6 καλά είμαι από τους εγκρατείς. Υπάρχουν στην κοινότητα κάποιοι με μεγάλο τριψήφιο αριθμό μαχαιριών αν όχι τετραψήφιο.
2) Ποιότητες στα strop υπάρχουν φυσικά από τα 40-50€ μέχρι και τετραψήφια νούμερα αν θέλεις κάποιο NOS από τον τάδε Γιαπωνέζο που πέθανε και τα παιδιά του δεν συνέχισαν την τέχνη του κλπ κλπ...
Το πρώτο όμως strop το καταστρέφεις κάποια στιγμή λόγω απειρίας. Αλλιώς θα το πάρεις αν καταστρέψεις ένα strop των 50€, αλλιώς των 1000€. Και είσαι και με το ξυράφι στο χέρι.
3) Πέτρες και η πονεμένη ιστορία τους.
Όπως είπαμε ξεκινάνε από τα 130€ (μία le lune που έχω πάρει είναι φοβερή). Από εκεί και πέρα, υπάρχουν οι Αμερικάνικες Arkansas που θα φτάσουν τα 300€ και οι λεγόμενες jnat (Japanese Natural stones) που θα φτάσουν όπου θέλουν. Μία Nakayama Kiita θα ξεκινήσει από τα 300 και μπορεί να φτάσει και τα 1500€. Πέρα από τις πετρούλες που χρησιμοποιείς για να δημιουργήσεις λάσπη και να "ρίξεις" τα grit τους.
Ο μέσος χομπίστας έχει χαλάσει από 500-1500€ σε πέτρες, όσοι ψάχνονται και αγοράζουν ότι κυκλοφορεί έχουν κάνει το σπίτι τους λατομείο.
 
  • Like
Reactions: nicktsaf
Απο τη δικη μου. μικρη εμπειρεια με μαχαιρι στα 2 τελευταια χρονια, κραταω τη διαδικασια.... (ειναι ωραια οταν εχεις το χρονο) και την after αισθηση που δεν εχει καμμια σχεση με τα ξυραφακια ασφαλειας (αισθανεσαι οτι ακομα και αυτα τα μονολεπιδα ερεθιζουν σε σχεση με το μαχαιρι). Οπως και η αισθηση της λαμας στο δερμα ειναι διαφορετικη... καταλαβαινεις οτι δεν προκειται να κοπεις, οπως λεει και ο Μιχαλης παραπανω, εκτος αν κανεις τη... λαθος κινηση.

Απο το καλοκαιρι σταματησα τη χρηση του γιατι νομιζω οτι πλεον θελει ακονισμα και οχι απλο στροπαρισμα και εδω κολλησα... δεν θελω να αγορασω πετρες, δε θελω να ασχοληθω αν και ειδα βιντεακια σχετικα και δεν βρισκω ευκαιρια να το παω σε γνωστο καταστημα στη Θεσσαλονικη που λεει οτι ακονιζει... το εχω αφησει ελλαδα μηπως και βρω ευκαιρια να το παω καποια στιγμη και βλεποντας και κανοντας μετα.
 
  • Like
Reactions: Tzimisce
Σε τροχείο να μην το πας για κανέναν λόγο, θα σου το καταστρέψουν.
Εκτός αν τους ρωτήσεις "σε ποια πέτρα θα το τελειώσεις" και δεν σε κοιτάνε σαν χαζοί.
Ακόμη και εμείς που ασχολούμαστε με το ακόνισμα δεν αναλαμβάνουμε εύκολα να ακονίσουμε μαχαίρι άλλου.
Γιατί κάθε μαχαίρι καταλήγει διαφορετικά σε κάθε πέτρα και κάθε άνθρωπος θέλει το μαχαίρι του διαφορετικό.

Π.χ. η Filarmonica έκανε ένα εκπληκτικό πάντρεμα με την Le Lune.
Τόσο που νομίζω ότι ξυρίζομαι με τη ράχη της.
Στα άλλα μαχαίρια είναι συμπαθητική, ενώ η Nakayama Kiita και η Blue black Arkansas τα κάνει ΠΟΛΥ επιθετικά.
Ναι, οκ, κόβουν σαν βούτυρο αλλά άμα είναι στην κόντρα να μου πέσει το σαγόνι στο νεροχύτη δεν λέει...

Σε εσένα από την άλλη μπορεί να φανεί επιθετική ακόμη και η Le Lune και να προτιμάς ένα λαδάκονο ή την "σκληρή" αίσθηση που σου δίνει μία naniwa ή Shapton!

Βέβαια από το να μη κόβει, καλύτερο θα γίνει σίγουρα. ;)

Αθήνα δεν περνάς καθόλου δηλαδή;
 
  • Like
Reactions: ilias
Ναι, οκ, κόβουν σαν βούτυρο αλλά άμα είναι στην κόντρα να μου πέσει το σαγόνι στο νεροχύτη δεν λέει...


Βέβαια από το να μη κόβει, καλύτερο θα γίνει σίγουρα. ;)

Αθήνα δεν περνάς καθόλου δηλαδή;
Κοντρα δοκιμασα μονο σε λειες επιφανειες.... μαγουλο και λιγο λαιμο , οχι σε δυσκολα σημεια, εκει που χρειαζεται δηλαδη για βαθυ ξυρισμα, οπως το σαγονι που λες... εκει δισταζα οποτε ναι μεν δεν ειχα BBS συνολικα αλλα ειπαμε.... διαδικασια και αισθηση σε αλλο επιπεδο.


Το περιεργο ειναι οτι αντεξε 2 χρονια, shave ready απο το κουτι... χαρτι Α4 το εκοβε στον αερα οταν την πρωτοπηρα, οπως και τριχες στο χερι που δοκιμαζα... και εκανα σιγουρα πανω απο 100 ξυρισματα... μονο στροπαρισμα και χρηση ασπρης και πρασινης παστας. Οχι οτι δεν ξυριζει ακομα, αλλα μου μπηκαν ιδεες οτι μαγκωνει, πηρα και μια 2η χρυση μερκουρ 34c (δεν ξερω αν παιζει ρολο η επιστρωση, κοβει λιγοτερο απο την ασημενια), δνε μπορουσα να την κουβαλαω στα αεροπλανα στα πηγαινε ελα, την αφησα προς το παρον.

Αθηνα δυσκολο, αλλα.... θα το χω στα υπ οψιν :giggle::coffee:
 
  • Like
Reactions: Tzimisce
Αν κρατάς καλή γωνία και δεν τη χτυπήσεις κάπου, περίπου τόσο αντέχει χωρίς φρεσκάρισμα.
Εγώ δεν τις περνάω από πάστες, προτιμώ να τις φρεσκάρω με την πέτρα αφού την έχω.
Αν μαγκώνει πιάσε το μαχαίρι από πιο ψηλά 😉
 
  • Like
Reactions: ilias
Καινούργιο μαγαζί ξεκινάει στη Νέα Ιωνία.
Το Atmomixani, που ειδικεύεται στα είδη ατμίσματος, επεκτείνεται και στα ξυριστικά!
Επιτέλους δεν θα ξενιτευόμαστε για να μυρίσουμε κανένα σαπούνι.
Το κυριότερο είναι ότι αυτό θα ειδικεύεται στα ξυράφια, ο ιδιοκτήτης είναι από τους γνώστες του αντικειμένου και μπορεί όχι μόνο να καθοδηγήσει κάποιον που θέλει να ξεκινήσει με ξυράφια αλλά και να του το ακονίσει σωστά.
Πιθανόν να ασχοληθεί και με αναπαλαίωση vintage ξυραφιών.
Τον ψήνω, αλλά αυτός είναι ικανός να κρατάει το εμπόρευμα για τον εαυτό του.
 
Καλορίζικη.
Είχα την απλη και την πούλησα στα μισά λεφτά.
Ποτέ δεν με ενθουσίασε.
Παιχνιδομηχανή, μπροστά στη blackbird.
Είναι όμως πανέμορφη η δική σου 👍
 
  • Like
Reactions: nicktsaf
Καλορίζικη.
Είχα την απλη και την πούλησα στα μισά λεφτά.
Ποτέ δεν με ενθουσίασε.
Παιχνιδομηχανή, μπροστά στη blackbird.
Είναι όμως πανέμορφη η δική σου 👍
Κορόιδο με έπιασες δηλαδή , τα λ7 μου πίσω και γρήγορα :ROFLMAO:

Μόλις αφίχθη!!!

Καλορίζικη φίλε καλά ξουρισματα !
 
Η Tatara με τους συνδιασμούς masamune / nodachi είναι πολύ καλή μηχανή αν ξέρεις τι θέλεις και δεν βασανίζεσαι με τους συνδιασμούς που έχει.
Η muramasa είναι άλλη ιστορία.
Από την άλλη, με τα μαχαίρια, στήνεις την κόψη όπως θέλεις εσύ και ξεμπερδεύεις

Που θα πάει, θα σας χώσω και σε αυτά 😂
 
Για την ωρα με εχει βολεψει η open κεφαλη (μου την ειχε δωσει ο Μιχαλης με δυο κεφαλές , ρε τα λ7 μου πισω :ROFLMAO:) , καποιες λεπιδες καθονται καλα και μου δινουν αρκετα καλο αποτελεσμα αν φτιαξω σωστη σαπουνάδα,

ευτυχως τα γενια μου ειναι μετρια σε σκληροτητα οποτε μια χαρα μου εκατσε η μηχανουλα
 
Αν δεν έχεις σκληρά γένια και η full masamune κάνει δουλίτσα.
Εμένα μου άρεσε ένας συνδιασμός masamune top cap με nodachi base plate (ή το αντίστροφο 🤔) αλλά κανένας δεν πλησίασε την General μου.