Με πολύ συντομία. Τον φακό αυτό τον δανείστηκα για να κάνω μερικές λήψεις (τελικά έγιναν περίπου 400) κυρίως αρχιτεκτονικές. Δηλ. εσωτερικές μουσείων, και εξωτερικές κτηρίων.
Η πρώτη παρατήρηση που αφορά όλους τους υπερευρυγώνιους όμως, ότι είναι πολύ ευαίσθητοι στο θέμα της φωτομέτρησης. Επειδή ο φακός βλέπει πολύ θέμα και ανομοιγενές, τα λάθη είναι πιο συχνά. Οι παραμορφώσεις προοπτικής (όχι οι γεωμετρικές) είναι τόσες που καταντά γελοίο.
Από εκεί και πέρα. Ανάλυση και οξύτητα που υπερκαλύπτει οποιαδήποτε 10άρα μηχανή (μάλλον και 14άρα) στο κέντρο. Στα εντελώς άκρα η ανάλυση πέφτει κατά πολύ αλλά η φωτο δεν θολώνει. Όμως συνήθως αυτά τα άκρα τα κόβουμε, επειδή οι παραμορφώσεις προοπτικής είναι τόσες που δεν αντέχονται (αν σου τύχει άνθρωπος....). Αν θέλεις να κρατήσεις ολόκληρο το πλάνο τότε η μόνη λύση είναι το DXO OPTICS (PT LENS όχι).
Χρώμα κορεσμένο και γεμάτο, καλή επιδερμίδα, αλλά ψυχρό, δηλ. γέρνει προς το μπλέ. Ακριβώς το αντίθετο από τους SIGMA/TAMRON που πήγαίνουν προς το κίτρινο. Πάνω σε ΝΙΚΟΝ κάνει τα χρώματα να δείχνουν CANON (κάπως...) σε CANON δεν ξέρω.
Βινιέτα σε ουρανό θα δείτε. Ανοιχτός ο φακός, ή F8 μάλον θα έχει αρκετή αλλά εγώ τραβούσα στο F11 σταθερά, άρα ήταν λίγη. Αλλα και έτσι, επειδή δεν μου αρέσει η βινιέτα είχα ρυθμίσει το ACR 3.7 και τη διόρθωνε κατά τη μετραπή .nef>tiff. Περιέργως δεν είδα καθόλου χρωματικές εκτροπές, ενώ θα έπρεπε.