Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Απάντηση: Re: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

baspav said:
Νομίζω να σε κάλυψα (με το bold) αν δεν το είδες πριν.

Τώρα τι εννοείς με τα μεταξωτά βρακιά κλπ δεν καταλαβαίνω.
Click to expand...
Για να μην παρεξηγηθώ:
Μεταξωτά βρακιά= ακριβοί καφέδες
Επιδέξιοι πισινοί= καλός εξοπλισμός+ barista skills
:ernaehrung004:
 
τα πιο πολλα λεφτα στην αλυσιδα τα δινεις για τον μυλο,για τον απλο λογο οτι ειναι πιο δυσκολο ενα μηχανημα να κοψει εκ. κοκκους ισοποσα, να μην κρατησει καθολου καφε στα τοιχωματα του και να μην ηλεκτρισει μαγνητισει τον αλεσμενο,να μικρορυθμιζει κοψιμο χωρις να χανεις τον μπουσουλα απ οτι ενα μηχανημα που πρεπει να κρατησει σταθερη θερμοκρασια και πιεση.
Σε διαγωνισμους μπαριστα χρησιμοπουουν μυλους που κοβουν καθετα σε ελαχιστα δευτερα με μεγαλα μαχαιρια
Οσο αναφορα τα γκουρμε ,νομιζω υπερβαλουν οι φιλοι που λενε ολα ιδια ειναι ,μαλλον δεν εχουν πιει ακομα το καταλληλο,απο την αλλη οτι πεφτει Και παραμυθα στον χωρο του καφε και ιδιως στο κρασι ,πεφτει..εχω ακουσει ιστοριες για αγριους απο γνωστες..
 
@takisot, να συμπληρώσω στο ποστ σου ότι το "καλός" εξοπλισμός είναι πολύ σχετικό.
Καλό εξοπλισμό έχεις και με μία πλήρως αυτοματοποιημένη μηχανή σαν τη δική σου, ημιαυτόματη μηχανή με ξεχωριστό μύλο (η πιο δημοφιλής επιλογή), πλήρως χειροκίνητη μηχανή με χειροκίνητο ξεχωριστό μύλο.
Από άποψη κόστους η διαφορά τιμής μεταξύ της πλήρης αυτοματοποίησης και της τελείως χειροκίνητης κατάστασης μπορεί να είναι εύκολα της τάξης 5:1 για εξοπλισμό αντίστοιχης ποιότητας, διαφορετικής όμως αυτοματοποίησης.
Η ευκολία του αυτοματισμού δεν μεταφράζεται για όλους στην ίδια αξία.
 
stel67 said:
@takisot, να συμπληρώσω στο ποστ σου ότι το "καλός" εξοπλισμός είναι πολύ σχετικό.
Καλό εξοπλισμό έχεις και με μία πλήρως αυτοματοποιημένη μηχανή σαν τη δική σου, ημιαυτόματη μηχανή με ξεχωριστό μύλο (η πιο δημοφιλής επιλογή), πλήρως χειροκίνητη μηχανή με χειροκίνητο ξεχωριστό μύλο.
Από άποψη κόστους η διαφορά τιμής μεταξύ της πλήρης αυτοματοποίησης και της τελείως χειροκίνητης κατάστασης μπορεί να είναι εύκολα της τάξης 4:1
Η ευκολία του αυτοματισμού δεν μεταφράζεται για όλους το ίδιο.
Click to expand...
Σωστό, αν έχεις χρόνο και μεράκι, μπορείς να πετύχεις κορυφαίο αποτέλεσμα με πολύ λιγότερα λεφτά. Αλλά από ότι καταλαβαίνω, υπάρχουν κάποια minimum για να επιτευχθει καλο αποτελεσμα (καλος μυλος, PID, dual boiler αν θες cappuccino οπως και καλο συστημα ατμου για microfoam, ισως Over Pressure Valve κλπ) τα οποια εχουν ενα κοστος.
 
Αυτό με το διπλό boiler και το PID κάπου με προβληματίζει.
Δηλαδή, πόσο μπορεί να πέσει η θερμοκρασία στα 20-40 ml νερό;
 
Tzimisce said:
Αυτό με το διπλό boiler και το PID κάπου με προβληματίζει.
Δηλαδή, πόσο μπορεί να πέσει η θερμοκρασία στα 20-40 ml νερό;
Click to expand...

Το διπλό boiler το θες για να έχεις ταυτόχρονα εκχύλιση στους 90κάτι και ατμό στους κοντά 100. Κοινώς όχι τρομακτικά χρήσιμο εκτός κι αν κάθε πρωί φτιάχνεις καπουτσίνο για 5 άτομα και σε νοιάζει ο χρόνος.

Το PID παλι σε βοηθάει να πιάνεις τις ιδανικές θερμοκρασίες των καφέδων, κάτι που καμία φορά είναι σημαντικό. Πχ σε κάποια medium roasts ο 1 βαθμός Κελσίου διαφορά μεταξύ 93-94 μπορεί να’ναι κρίσιμος για το αν αυτο που θα πιεις θα ειναι ξινό σε επιπεδο νεροχύτη ή απλά σχετικά όξινο σε επίπεδο γεύσης. Αντίστοιχα, σε πιο dark, οι 1-2 βαθμοί διαφορά μεταξύ 90-92 μπορεί να καθορίσουν το αν θα πάρεις γεύση καφέ ή γεύση στάχτης.

Προφανώς πολλοί μπορούν να το καταφέρουν αυτο στα τυφλά και χωρίς PID απλά γνωρίζοντας καλά τη μηχανή τους, με temp surfing και αλλά τέτοια κόλπα. Οπότε το PID είναι απλά διευκόλυνση μεν, σημαντική δε.
 
Ε, όχι... ατμό δεν, μόνο για τη γυναίκα.
Δυσανεξία στο γάλα βλέπεις.

Τελικά το PID κρατάει σταθερή συγκεκριμένη θερμοκρασία, όχι την θερμοκρασία του γενικά...
Εκεί έγινε η παρεξήγηση, thanks :smile:
Κάτι δηλαδή σαν αυτό που κάνω εγώ με τον dark roast που βγάζω μισή δόση (μόνο με νερό) πριν ξεκινήσω την εκχύλιση για να ρίξω τη θερμοκρασία.
Ok, χονδρικά πάντα.
 
Για τα άλλα γράφτηκαν παραπάνω περί placebo κλπ, αφού πρώτα σας μαλωσω λίγο για τους τόνους που πήγαν να ανέβουν (ευτυχώς το μαζέψατε μόνοι σας), να σας πω ένα παράδειγμα σχετικό - άσχετο:

Τις προάλλες με το που ανάβω ραδιόφωνο στ’αμαξι, ακούω ότι παίζει το κονσέρτο για βιολί του Brahms. Χωρίς να’ ‛χω ακούσει τον speaker στην αρχή για τις λεπτομερείς του ποιος και που, απλά ακούω για 5-6 λεπτά, και λέω στη γυναίκα μου: «Καλά τι έγινε, προσπαθούν να γλυτώσουν λεφτά και στο ραδιόφωνο βάζουν συναυλία με σολίστα πιτσιρικά σπουδαστή», παίρνοντας βέβαια την απάντηση ότι «μας δουλεύεις, που το ξέρεις;».

Της εξηγώ λοιπόν ότι, αυτό που ακούω είναι τεχνικά άψογο, δεν του’ χει φύγει ούτε μισή νότα, άρα αποκλείεται να’ ναι καμιά περιφερειακή συναυλία της πλάκας ή κάνα παιδάκι θαύμα, αλλά από την άλλη ο τρόπος που πατάει το δοξάρι και φραζάρει, δείχνει απειρία και όχι απόλυτη κατανόηση του έργου, άρα αποκλείεται να είναι ένας από τους 10 μεγάλους που κάνουν rotataion σε αίθουσες και δισκογραφικές».

Αφού εισέπραξα μούτζα και δούλεμα, βάλαμε στοιχηματάκι, για να ακούσω μετά τον speaker να λέει ότι «ακούσαμε την πρώτη εμφάνιση του τάδε φοιτητή από το IU που πήρε φέτος το τάδε international rising star award με την ορχήστρα της «δε θυμάμαι»..


Ηθικό δίδαγμα: Μην κρίνετε εξ ιδίων, καθένας έχει τη δικιά του μούρλια, και μπορεί να σας σοκάρει καμία φορά το πόσο πραγματική είναι. Και πιστέψτε με, θα προτιμούσα χίλιες φορές να μην ξέρω τι ήταν αυτό που άκουσα και να απολάμβανα με τον ίδιο τρόπο τον τάδε βιολονίστα της σειράς με 15$ εισιτήριο και να μη χρειάζεται να δώσω 100$ για τον Καβάκο, αλλά δυστυχώς, δε γίνεται.

Αντίστοιχα και για τους κρασομερακλήδες. Αντίστοιχα και για τους τύπους που πληρώνουν ένα μεταχειρισμένο αυτοκίνητο για καλώδια ρεύματος (στα οποία εγώ δε θα ακούσω ποτέ διαφορά).
 
Εγώ πάντως επιμένω ότι τα πράγματα είναι πολύ απλά.
Ο καθένας καταλαβαίνει όταν τρώει ένα καρύδι, αν το καρύδι είναι φρέσκο ή περσινό. Το λάδι του καρυδιού στο στόμα αφήνει άλλη γεύση. Το ίδιο ισχύει όταν τρώμε φυστίκια Αιγίνης, ωμά ή ψημένα αμύγδαλα, ωμό ηλιόσπορο χωρίς αλάτι κοκ. Το ίδιο ακριβώς είναι και με τον καφέ ή το κρασί. (Τώρα αν στο καφέ βάζουμε δυο κουταλιές της σούπας ζάχαρη ή γεμίζουμε το φλυτζάνι με γάλα, δεν υπάρχει λόγος να το ψάξουμε ιδιαίτερα.)
Ο μόνος παράγοντας που αλλάζει στην αξιολόγηση του καφέ είναι η όποια προκατάληψη πιθανόν έχουμε με το θέμα της τιμής, τι έχουμε διαβάσει ή ακούσει. Αν αγνοήσουμε αυτή την προκατάληψη και προβληματισμούς value for money, όλα είναι πολύ εύκολα. Η γεύση και η όσφρηση κάνουν τη δουλειά τους ανεξάρτητα της συνειδητής προσπάθειας. Το μόνο που χρειάζεται είναι να χαλαρώσουμε λίγο και να παρατηρήσουμε τι νιώθουμε. Τι μας θυμίζει σε γεύση, μυρωδιά και πυκνότητα.
Ίσως αυτή η ικανότητα χαλάρωσης να έρχεται με την ηλικία. Πριν 10 χρόνια πίστευα με βεβαιότητα ότι έγραψε ο GreekBruin νωρίτερα. Μέχρι που σε μια στιγμή χαλάρωσης, διέκρινα σ' ένα ποτήρι κόκκινο κρασί τη γεύση της κανέλας. Η αίσθηση της κανέλας ήταν πάντα εκεί. Εγώ δεν άφηνα τον εαυτό μου να τη νιώσει
 
Να σας ρωτήσω κάτι,περίπου,άσχετο ωρέ μερακλήδες!
Έχει κανένας προσπαθήσει να κάνει "αλλα κόλπα" με ελληνικό καφέ?
Το θεωρώ υπερβολή να ανοίξουμε καινούργιο νήμα.
Μπορούμε να κάνουμε μια παρενθεσουλα και να γράψουμε κάτι τις ,για τεχνικές και κόλπα για τον ελληνικό?
 
Ο ΝΥ που πήρα (extra jamaica blue mountain) έχει γεύση Ελληνικού... :flipout:

20180726232524_new_york_espresso_extra_jamaica_blue_mountain_1000gr_se_kokkous.jpeg
 
baspav said:
Θα σου πω εγώ. Για πολλά χρόνια που έπινα μόνο Ελληνικό και Φραπέ (ή Νες αν ήταν η θερμοκρασία τουλάχιστον 0-5 βαθμούς κελσίου) απλά τους καφέδες της καφετέριας τους ανεχόμουν. Δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς. Έφτιαχνα και φτιάχνω εξαιρετικό φραπέ (και μην πει κανείς ότι "φραπές" και "εξαιρετικός" δεν πάνε στην ίδια πρόταση, σφάλει) στο σέϊκερ πάντα με το χέρι με αποτέλεσμα οι χτυπημένοι με το μίξερ και ο άθλιος τρόπος παρασκευής τους έξω να με αηδιάζουν πλέον σήμερα.

Το 2010 αποφάσισα να ξεκινήσω freddo espresso και espresso. Όλα ωραία και καλά ώσπου πήρα την Gaggia Classic οπότε και 10 μήνες περίπου μετά (που κατέληξα στο χαρμάνι και στην παρασκευή του) να μην μπορώ να πιω ούτε freddo (ή espresso) έξω. Σε ελάχιστα καφέ μου αρέσει. Στην αρχική ενασχόλησή μου με τον espresso δοκίμασα διάφορους καφέδες από 17 ευρώ το κιλό, 25, 35, 44 κλπ και όσο μπορούσα φυσικά. Πάντα το ίδιο κόψιμο και πάντα ο ίδιος απλός τρόπος παρασκευής ακολουθώντας τις οδηγίες του κατασκευαστή (είπαμε αυτοί ξέρουν καλύτερα). Ήπια τους ίδιους καφέδες και στα καφέ που τους πουλάνε (για να σιγουρευτώ πως δεν κάνω κάτι λάθος). Ακόμη και σκέτους δοκίμασα. Εδώ λοιπόν έρχομαι και θα συμφωνήσω με τον greekBruin. Δεν βρήκα παρά ελάχιστες διαφορές. Στην ουσία καμία που να δικαιολογεί τις διπλάσιες τιμές των "επώνυμων" καφέ. Έτσι κατέληξα σε ένα συγκεκριμένο χαρμάνι από καφεκοπτείο του κέντρου και το χρησιμοποιώ χρόνια. Καφέ έχουν πιει από μένα δεκάδες άτομα. Όλοι τους συμφωνούν πως είναι πολύ καλός. Και να ξέρεις δεν είμαι από αυτούς που μετράνε, αφήνουν 2 ώρες να ζεσταθεί η μηχανή, πετάνε 1-2 καφέδες στην αρχή, βάζουν ποντεσιόμετρα, θερμόμετρα και μετά θέλουν και πιεσόμετρα.

Πλέον έξω πίνω μόνο espresso/freddo espresso από μαγαζιά που ξέρω και Ελληνικό από μαγαζιά που το κάνουν νορμάλ ή χόβολη και όχι με αέρα.
Click to expand...


Ανάλογο δρόμο ακολούθησα και εγώ. Ίσως με κάπως μεγαλύτερη ποικιλία (Jura super auto, rancilio silvia, jamaica blue mountain) και διάβασα και διάφορα.

Κάποια στιγμή κατάλαβα ότι στο ίντερνετ υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ανήκουν στις παρακάτω δύο κατηγορίες:

Κατηγορία 1. Φουσκώνουν διάφορα γιατί βγάζουν λεφτά. Δηλαδή δεν είναι ψωνάρες, απλώς κοιτάνε την τσέπη τους.
Κατηγορία 2. Πάσχουν από το λεγόμενο OCD (αν δεν το έχετε ακούσει, δείτε στο ιντερνετ τι είναι). Συχνά αυτοί κολλάνε, και ακολουθούν τους ανήκοντες στην κατηγορία 1.


Μετά από αυτήν την ... "επιφοίτηση" (!), παράτησα τα "ψαγμένα" και ησύχασα! (Κάπου φταίει και η σύζυγος βέβαια χαχαχα!) Βεβαίως πίνω ακόμη εσπρέσο, και βεβαίως στο σπίτι κάνω "καλύτερο" από το 99% των μαγαζιών (αλίμονο!) ... αλλά πλέον δεν το ψηλιάζω καθόλου. Ο αδερφός μου πίνει μόνο φραπέ γλυκό με γάλα, και τώρα πλέον δεν μου φαίνεται καθόλου κακό (ε, ναι, είχα περάσει μια περίοδο "πως το πίνεις αυτό ρε!"). Τελικά κατάλαβα ότι ο καφές απλώς είναι ένας εθισμός στην καφεΐνη και τίποτα παραπάνω, οπότε αν ο άλλος είναι ευχαριστημένος ... τέλος. Οι "ψαγμένοι" 9 φορές στις 10 δεν είναι ευχαριστημένοι!

Ε, καθώς περνάνε τα χρόνια μαθαίνουμε. Εγώ αυτό που έχω μάθει είναι ότι πολλοί παθιάζονται με σαχλαμάρες και έχουν μεγάλη δυσκολία για κριτική σκέψη... και ειδικά για αυτοκριτική...








Τροφή για σκέψη: Έστω ότι είστε 20 ετών και δεν έχετε πιει ποτέ καφέ στην ζωή σας. Αν σας δώσουν να πιείτε εσπρέσο -φτιαγμένο από "ψαγμένο" με θερμόμετρα, κόκκους από την κορυφή του βουνού κλπ- .... πως πιστεύετε θα σας φανεί ο εσπρέσο;;; Θα τον κατεβάσετε ή θα τον φτύσετε;
 
Νομίζω ότι εδώ με τους καφέδες όπως και σε άλλες κατηγορίες (πχ audio, video) κάποιοι εθίζονται και αναζητούν την όποια τελειότητα χάνοντας στην πορεία την απόλαυση και την χαρά του να ανακαλύπτεις κάτι που σε γεμίζει. Γίνονται εμμονικοί σχεδόν στην τελειοποίηση του όποιου θέματος καταπιάνονται (κυρίως των ηλεκτρονικών) χάνοντας την ουσία.
Στο θέμα μας, πιστεύω πραγματικά ότι κάνει διαφορά η μηχανή, ο τρόπος κοψίματος ο καφές κτλ κτλ, κι όταν κάποιος καταλήξει σε κάτι που τον ικανοποιεί στο φλυτζάνι, μετά αρχίζουν τα άλλου είδους ψαξίματα, θερμοκρασία - υγρασία καφέ, ψήσιμο στο σπίτι κτλ, χάνοντας (κατ εμέ) την όποια απόλαυση είχε βρει στο φλυτζάνι του αρχικά. Δεν τους κρίνω φυσικά, απλά ψάχνωντας αυτό το 0.01% χάνεις τα υπόλοιπα.
 
Οι αισθήσεις μας εκπαιδεύονται.
Όπως ένας τυφλός μπορεί να διαβάσει κώδικα braille ενώ για τους υπόλοιπους είναι απλά μπιμπίκια σε ένα χαρτί, έτσι και η γεύση μας, η ακοή μας κλπ εξελίσσονται όσο τις χρησιμοποιούμε.
Η κουμπάρα μου δεν καταλαβαίνει τη διαφορά μίας εικόνας SD από μία HD στην τηλεόραση.
Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει;
Ή σημαίνει ότι δεν απολαμβάνει εξίσου μία καλή ταινία;
Απλά, δεν την νοιάζει!

Έτσι και κάποιος που δεν έχει δοκιμάσει στη ζωή του espresso, είτε καμένο του δώσεις είτε άψητο, θα νομίζει ότι έτσι είναι η γεύση του.
Όπως έγραψα και πιο πάνω, πρέπει να γνωρίζεις καλά αυτό που ψάχνεις.
Αν δεν ξέρεις τι γεύση έχει το καρπούζι, μανταρίνι να σου δώσουν θα πεις "τι ωραίο καρπούζι που έφαγα!"
 
Απάντηση: Re: Περί espresso... (μηχανές, μύλοι, εκχύλιση και άλλα όμορφα)

Tzimisce said:
Όχι αυτός.
Αυτός είναι.
100% arabica, αλλά παχύς και έντονος καφές!
Click to expand...
Ωραία. Γιατί έχει όμως γεύση Ελληνικού ? Όχι πως είναι άσχημη η γεύση του, αλλά είναι κάπως περίεργο.
Τι ημερομηνία γράφει επάνω ?
 
Top Bottom