Αν έχεις ένα κεφάλαιο το επενδύεις με τρόπο που θα σου αποφέρει τα μέγιστα κέρδη.Ξέρω οτι σε μια ελεύθερη αγορά ο καθένας πουλάει όσο του καπνίσει χωρίς να μπορεί να τον ελέγξει κανείς. Ως εδώ καλά. Αλλά οχι και να λέμε οτι το κάνει για να επιβιώσει ! Στο κατω κατω της γραφής ΚΑΝΕΙΣ δεν τον υποχρέωσε να γίνει έμπορος !
Το εμπόριο απαιτεί κεφάλαιο κίνησης, πάγια, εργατικά και την όποια χαρτούρα που βαρύνει τον έμπορο που ποικίλλουν ανάλογα τα μεγέθη της επιχείρησης.
Αν τα ωφέλη απ την εμπορία δεν καλύπτουν τα έξοδα +επιθυμητή απόδωση από την εργασία, κλείνεις και επενδύεις κάπου καλύτερα.
Το σημείο μεγέθη είναι πολύ κρίσιμο. Αν έχεις ένα κατάστημα/επιχείρηση με μεγάλους τζίρους και μικρό κέρδος προφανώς δεν σε συμφέρει να αναλαμβάνεις ρίσκο [παραγγελίες, προσφορές, νέα καταστήματα -πολλά μπορούν να πάνε στραβά] για μικρή απόδωση. Αυτό το προσπερνάνε πολλοί, ειδικά στην Ελλάδα που δεν είμαστε παραγωγός χώρα αλλά καταναλώτρια κατά 90%... ο ανταγωνισμός στο εμπόριο είναι μεγάλος!
Ο βαθμός απόδωσης εξαρτάται και απ το είδος της αγοράς και τον ανταγωνισμό. Τα ηλεκτρικά είδη κατά κανόνα είναι ακριβά τεμάχια.
Δεν γίνεται να εμπορεύεσαι κάτι αξίας ΧΧΧΧ ευρώ και να βγάζεις κέρδος ΧΧ. Πρέπει να είναι ΧΧΧ αλλιώς δεν αξίζει τον κόπο. Γιατί να σου βγαίνει πάτος σε παραγγελίες, παζάρια, προμηθευτές, υπαλλήλους, ενοίκια αν τα κέρδη είναι συγκρίσημα με το μισθό πχ του ίδιου σου του υπαλλήλου??
Το κακό στο εμπόριο είναι ότι όλοι έχουν άποψη για κινδύνους που δεν καλούνται να αναλάβουν... [προσωπικά απασχολούμαι σε εταιρία χονδρικής].
Προφανώς μια υγειής εμπορική επιχείρηση μπορεί να προσλάβει καλύτερους πωλητές, με καλύτερους μισθούς -μην ξεχνιόμαστε-. Αυτό ειδικά γιατί μας αρέσει να παραπονιόμαστε [κι εγώ μαζί] για τις γνώσεις του εκάστοτε πωλητή -κι αυτές κοστίζουν!-.
Συμφωνώ ότι πάμε σε συγκέντρωση και fix τιμές. Μια καλή έρευνα αγοράς είναι πάντα απαραίτητη.