Μετανάστες In Greece: Στα πρόθυρα κοινωνικών πολέμων
ΜΕΡΟΣ Β
Έθνος κράτος και φαντασιακά ταξικά σενάρια
Τα σεναριάκια με τα Τουρκικά οφέλη εν πολλοίς τα ξέρετε. Ας μην αναλυθούν περαιτέρω καθώς στόχος του παρόντος άρθρου δεν είναι η κινδυνολογία ή εικοτολογία, παρόλο που τα σενάρια αυτά δεν απέχουν πόρρω της αληθείας.
Το κυρίαρχο θέμα είναι αυτό της ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ , μεταξύ γηγενούς πληθυσμού και στιφών ετεροκλήτων μα κυριώτατα μουσουλμάνων αλλοδαπών λαθρομεταναστών.
Οι επόμενες σειρές ίσως σας προβληματίσουν για το εφικτό ή όχι μία τέτοιας καταστάσεως.
Ο τόπος αυτός είτε το θέλομε είτε όχι έχει μία εδώ και εκατοντάδες χρόνια συγκεκριμένη κοινωνικοπνευματική συγκρότηση. Χώρος πάλαι ποτέ απομεμονωμένος εκτός εξαιρέσεων πχ της πολυπολιτισμικής Θεσσαλονίκης, απέκτησε την ΥΨΗΛΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΣ, όπως αναφέρεται από πολλούς σύγχρονους κοινωνιολόγους, και όχι τους σεβαστούς μεν, απηρχαιωμένους δε, κοινωνιολόγους του 19ου αιώνος . Η Κουλτούρα αυτή εμποτισμένη από μία κοινή διάλεκτο και σμίλευση κοινών εθνικών μύθων - ιδεών μας έδωσε μία αρκετά συμπαγή κοινωνία, με κοινά διακριτικά στοιχεία και ουκ ολίγες κοινές επιδιώξεις. Άρα κατά την τελολογική προσέγγιση ήταν επιτυχής. Ακόμη και αν ασφυκτιά πολλές φορές κάτω από «ελληνορθόδοξες» παραδόσεις και κωλύμματα
Υπενθυμίζεται ότι το εθνικό κράτος είναι ουσιαστικά όχι μόνον προιόν της βιομηχανικής κοινωνίας, της τεχνολογικής προόδου και της συνεπαγόμενης αναδιανομής εξουσίας, με την έλευση της "πανούργας κινητικής και αήθους Αστικής Τάξεως» κατά τους συμπαθείς μαρξιστές, αλλά αυθεντικό προϊόν αυτής της ίδιας της Αναγεννήσεως. Το πνεύμα της (τόσο δαιμονοποιημένης από τους ίδιους τους αστούς φιλοσόφους) αστικής τάξεως, συγκέντρωσε πολλές πληθυσμιακές πρώην αγροτικές ομάδες – παλαιά τσιφλίκια των απερχόμενων φεουδαρχών- σε μεγάλες μαζώξεις κραταιών αστικών σχηματισμών, όπου μέσω ακόμη και βίαιων ή κοινωνικά σκληρών με σύγχρονους όρους μέτρων επήλθε η ζύμωση της αγροτικής φυλετικής κοινωνίας σε εθνική αστική.
Εδώ δεν κρίνομε το τυχόν ηθικό ή μη της συζεύξεως. Άλλωστε η ηθική είναι μέγεθος μη υπολογίσιμο ένεκα της ανθρώπινης νοητικής και εμπειρικής πολυμορφίας. Εδώ κρίνεται η ΕΠΙΤΥΧΙΑ. ΚΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ 300 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ.
Μάλιστα εφόσον υπήρξε διαδοχή καταστάσεων, ουσιαστικά η αγροτική κοινωνία υπεκατεστάθη αρκετά ομαλά από την εθνική κοινωνία. Το ότι τα οικονομικά συμφέροντα συνετέλεσαν προς ίδιον όφελος στον μετασχηματισμό είναι δεδομένο. Το ότι ο Μαρξ, ο Έγκελ, ο Πλεχάνωφ, αργότερα ο Λένιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, ο Τρότσκι, ο Λούκατς κλπ περιέγραψαν αυτά τα συμφέροντα επαρκέστατα και διαφωτιστικώτατα είναι επίσης δεδομένο. Το ότι τα κατήγγελλαν και τα θεώρησαν ως τον ιστορικό Κακό είναι ίδιον της εμμονής τους να θεωρήσουν μόνον με οικονομικά κριτήρια και δη των τελευταίων 500 ετών, την ανθρώπινη κοινωνικοπολιτική και πνευματική διεργασία καθώς ταυτοχρόνως και της αδυναμίας τους να εξηγήσουν με σύγχρονους ανθρωπολογικούς όρους την κοινωνία των ανθρώπων.
Ας δοθούν μερικές νύξεις για την αδυναμία των θέσεών τους. Κατ`αρχάς εκ του αποτελέσματος σε σχεδόν όλους τους εργάτες της ανθρωπότητος έχει διαμοιρασθεί ή αναλυθεί το κομμουνιστικό μανιφέστο. Πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων (πολλών εξ αυτών στην «θολή Ελλάδα του 1911 -1914) είδατε κανέναν από αυτούς να αποκηρύττουν ολοκληρωτικά το έθνος τους προς χάριν της εργατιάς και του προλεταριάτου; Ακόμη και ο Λένιν ουδέποτε ευθέως το απετόλμησε. Εν Ελλάδι, θυμούνται μήπως οι ιστοριοδίφες τι πήγε να γίνει στις τάξεις του ΕΛΑΣ όταν διάφοροι εντός μακεδονικού εδάφους «σύντροφοι» ευαγγελίζονταν την «λευτεριά της Μακεδονίας»; Ποιοι ήταν οι «πατριωτικοί ξεσηκωτικοί λόγοι» του Ζαχαριάδη; Την ομιλία του Άρη Βελουχιώτη στην Λαμία, κει στον ΣΥΡΙΖΑ τον έχουν άραγε αναγνώσει ποτέ; Μήπως στον Περισσό λησμονούν ότι η ΕΣΣΔ κατήντησε η διάδοχη κατάσταση των πανσλαυικών οραμάτων του Ντοστογιέφσκι; Η ίδια η ιστορική πορεία των ιδίων των κομμουνιστών δεικνύει ότι στις κρίσιμες στιγμές εξαναγκάσθηκαν, ή απλώς θέλησαν, ή ακόμη εφιαλτικώτερα για τους ίδιους τους ήλθε «φυσικά η ανάγκη να αποτανθούν στα πατριωτικά αισθήματα των οπαδών τους, ώστε το ίδιο το κίνημά τους και οι σκοποί τους να έχουν κάποια ελπίδα επιτυχίας. Και όταν μιλούμε για πατριωτικά αισθήματα στην συντριπτική πλειοψηφία εννοούμε τα αισθήματα οικειότητος, αγάπης και αυτοθυσίας για τον τόπο καταγωγής σου που ταυτίζεται με την ευρύτητα και την σχηματοποίηση του έθνους κράτους.
Δεύτερο παραδειγματάκι αντλούμενο από την ίδια την ρητορική των αριστερών περί ελλείψεως ρητόρων του εθνισμού εθνικισμού κοκ. Ας πούμε λοιπόν ότι το έθνος όπως και η θρησκεία είναι το όπιον των λαών ή αν θέλετε της εργατιάς απανταχού της υφηλίου. Τότε όμως ΟΠΩΣ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΠΧ, ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ, ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΤΟΥ. ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ, Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ - Η ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΕ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΑΝΑΛΥΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΟΥΣ ΜΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΕΙΧΕ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΠΗΧΗΣΗ.
Αντιθέτως οι θεωρητικοί του ήσαν πάντοτε ήσσονος σημασίας, αλληλοσυμπληρούμενοι ή ευκόλως αναπληρούμενοι.
Γιατί; Μα φυσικά γιατί το «έθνος» είναι αν θέλετε μία σύγχρονη κατασκευή με πανάρχαιες ρίζες, υπόβαθρο, παραδόσεις. Απευθύνεται τόσο στα αγελαία ένστικτα του ανθρώπου, όπως και στην αίσθηση του «ανήκειν». Είναι μία καλά λανσαρισμένη και υποστηριγμένη θεωρία «φυσικής επιλογής» που εν πολλοίς επισκίασε τις μαύρες σκιές της καταπιέσεώς της σε (κρίσιμα) μικρές αντιδραστικές στην «εθνοποίηση» πληθυσμιακές ομάδες . Το έθνος ουδέποτε υπήρχε όπως το ξέραμε πριν τον 18ο αιώνα και όμως σήμερα ακόμη και για την φυλετική κλασσική αρχαιότητα των πόλεων κρατών σκεπτόμεθα με εθνικούς όρους. Τυχαίο; Ακόμη και τυχαίο να είναι, ακόμη και διαστροφικό να είναι, ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΕΠΙΤΥΧΕΣ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΟ. Ήταν και είναι τόσο ευλογοφανές που ουδέποτε χρειάσθηκε μεγάλες φιλοσοφικές φροντίδες. Δεν ανέστρεψε την λογική του ανθρώπου, απλώς την επικέντρωσε σε νέες καταστάσεις συλλογικότητος και νέους μεγάλους έως και υπερπόντιους σχηματισμούς.
Το εθνικό κράτος (μικρό μεγάλο, ασήμαντο ή σπουδαίο) θα καταργηθεί ή έστω θα ανασχεθεί η πρόοδος και ο συνεχής μετασχηματισμός του, μόνον όταν η ενσυνείδητη διάθεση του ανθρώπου για περισσότερα υλικά αγαθά παύσει να υπάρχει. Σενάριο που ίσως τα παιδιά των τρισέγγονών μας το αντιμετωπίσουν, δοθέντος ότι το είδος μας θα εξακολουθεί να υφίσταται.
Ο εθνικισμός ίσως ξεριζωθεί αν όντως έλθει ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ άνθρωπος. Έχει όμως υπογράψει κανένας κομμουνιστής συμβόλαιο με την επιτυχία του θεωρήματός του σε πρακτικό επίπεδο; Εκτός αν νομίζει ως αν πιστός χριστιανός την μεταφυσική καλότητα και ως εκ τούτου νομοτελειακή υπεροχή των προθέσεών του. Οπότε όμως ο διαλλεκτικός υλισμός πάει στα απηγορευμένα αρχεία του ΚΚΕ.
Ή μήπως κάποιοι νομίζουν ότι με την ένοπλη βία θα μετασχηματισθεί όχι μόνον η ταξική αλλά και η εθνική κοινωνία;
