Τον μπαγασα το Ρεντφορντ.Αγυριστο κεφαλι.Εχει φτασει τα 76 αλλα εκει επιμενει...
Επιμενει να κανει πολιτικη στις ταινιες του και να θεωρει οτι ο κινηματογραφος δεν ειναι διασκεδαση σκετη,αλλα και αγωγη της ψυχης (ψυχαγωγια) και τροφη για το μυαλο.
Αλληλενδετα στοιχεια.Το ενα δεν μπορει χωρις το αλλο.Αυτο που ηταν παντα ο καλος Αμερικανικος Κινηματογραφος.
Και σ'αυτην την ταινια αυτο κανει.Με βαση μια αληθινη ιστορια φτιαχνει ενα δικαστικο δραμα που στη βαση του ειναι πολιτικο καθαρα.
Η Δημοκρατια βασιζεται στη λειτουργια της δικαιοσυνης ανεξαρτητα αν οι συνθηκες επιβαλουν παρασπονδιες.Και ειναι ακριβως τοτε που η δικαιοσυνη οφειλει να υψωσει αναστημα.Οταν οι συνθηκες επιβαλλουν αλλα.Οταν το κοινο διψαει για εκδικηση,η δικαιοσυνη οφειλει να στρεψει αλλου το κεφαλι και να μην υποκυψει.Γιατι μακροπροθεσμα αυτη που χανει ειναι η Δημοκρατια.Την ωρα που χτιζεται απο την αρχη,μετα απο ενα καταστροφικο εμφυλιο πολεμο,τοτε πρεπει να υποστηριχτει.Αλλιως τα θεμελια ειναι σαθρα.
Ο Ρεντφορντ αυτο επισημαινει.Το ποτε η Αμερικη εχασε το παιχνιδι να γινει πραγματικη Δημοκρατια.
Αμετανοητος Δημοκρατικος,δεν σταματησε ποτε να παλευει γι'αυτη.Καποιοι του χρεωναν παντα οτι τα κανει ολα αυτα γιατι ποτε δεν μπορεσε να ξεπερασει ο ιδιος το συνδρομο του ωραιου.Οτι η εμφανιση του ηταν ο λογος της επιτυχιας του και εκτοτε προσπαθει να αποδειξει οτι δεν ειναι μονο αυτο.
Ολα αυτα ειναι τριχες κατα τη γνωμη μου.Και οχι τωρα που μετα απο τοσα χρονια κοιτας πισω και κανεις το αθροισμα.Αλλα τοτε τη δεκαετια του 70 που ενω θα μπορουσε να ειναι ο μεγαλυτερος σταρ,ο ιδιος αποφασισε να ακολουθησει αλλους δυσβατους δρομους.
Και ακομα και τωρα να επιμενει.Χωρις να πεφτει στην παγιδα τη ηθικολογιας,ουτε να γινεται περαν του δεοντος διδακτικος.Στα δινει στο πιατο και σου λεει βγαλε μονος σου τα συμπερασματα σου.Κουβαλει ολοκληρη την κινηματογραφικη κουλτουρα των πολιτικων θριλερ των 70'ς,στην οποια ειχε και ο ιδιος καθοριστικο ρολο (Ο Υποψηφιος,Ολοι οι Ανθρωποι του Προεδρου,Τρεις Μερες του Κονδορα).
Ως ταινια σκηνοθετικα βρισκεται στα γνωστα στανταρντ του Ρεντφορντ.Σωστη δομη,αφηγηση και αναλυση των χαρακτηρων και εξαιρετικες ερμηνειες.Πολυ καλο το καστ. James McAvoy,Robin Right,Tom Wilkinson,Kevin Kleine.
Mπορει καποιοι να τη βρουν νωχελικη,παρωχημενη,παλιομοδιτικη.Ο Ρεντφορντ ουδεποτε υπηρξε βιρτουοζος σκηνοθετικα.Παντα επεμενε στα βασικα.Γιατι δεν τον ενδιεφερε το εφε και ο εντυπωσιασμος του ματιου,αλλα η σωστη αποδοση της ιστοριας.Γιατι,προφανως,για τον ιδιο ειναι η ουσια που εχει σημασια,ιδιως οταν πραγματευεσαι τετοια θεματα και οχι τα παρελκομενα.
:2thumb22sup:
