Μεγάλη απογοήτευση. Η Michelle κακογέρασε και ο Luc Besson δεν το έχει πλέον. Ο Ρόμπερτ βάζει τα δυνατά του, παρόλ αυτά την παράσταση κλέβει ο Tommy Lee Jones, με μιά υπέροχη ερμηνεία, όπου με λίγα βλέμματα εκφράζει περισσότερα από ότι ο De Niro με 5 σελίδες διάλογο. Εκτός από τον Tommy την κατάσταση σώζει κάπως και η νεαρά Dianne Agron. Πανέμορφη και ταλαντούχος, συνδυασμός σπάνιος.
Ποιός είναι ένοχος για το ναυάγιο; Χωρίς αμφιβολία ο Luc Besson. Το σενάριο είναι ενδιαφέρον και στα χέρια κάποιου άλλου θα είχε αποφέρει μιά εξαιρετική μαύρη κωμωδία. Το θέμα (οικογένεια μαφιόζου που μαρτύρησε και βρίσκεται σε πρόγραμμα προστασίας, μετακομίζει γι αυτό το σκοπό στη Γαλλία, αλλά δε μπορεί να παρατήσει τις παλιές συνήθειες και λύνουν όλα τα προβλήματά τους με ξυλοδαρμούς, σκοτωμούς, βόμβες κλπ.) θα μπορούσε να γίνει ένα μοντέρνο Ladykillers. Δυστυχώς η βία είναι τόσο ωμή που δε μπορείς να γελάσεις με τίποτα. Τουλάχιστον στο τέλος έχει πολύ καλογυρισμένο πιστολίδι.
Δείτε το μόνο από περιέργεια.