2 Ευρωπαϊκα φιλμ που ειδα τελευταια και μου αφησαν πολυ θετικη εντυπωση, παρα οτι και τα δυο δεν ηταν πολυ μακροχρονα. Καπου λιγοτερο απο 90 λεπτα νομιζω οποτε μου αφησαν και τα δυο καποια αισθηση του να ηθελα λιγο παραπανω...
Και τα δυο ειναι απο τα Βαλκανια. "Δεν ειναι παιξε γελασε" που λεει και ο Διονυσης

Το πρωτο προερχεται απο την Ρουμανια και ειναι η Τιγρισα. Το βαζω επιτηδες ετσι μεταφρασμενο γιατι το ειδος ειναι ηδη σε θυληκο γενος ενω ο τονος της ονομασιας πεφτει πανω στο οτι ειναι μια θυληκη τιγρης ενος ζωολογικου κηπου οπου την φροντιζει μια κτηνιατρος.
Μου αρσε το θεμα. Λατρευω το ζωο γιαυτο και ειπα να το δω και δεν το μετανοιωσα. Λεγεται το φιλμ που χρησιμοποιησε το μεγαλυτερο μπατζετ στην ιστορια του Ρουμανικου κινηματογραφου.
Περιεργο γιατι μοιαζει πολυ ταπεινο σαν παραγωγη παρ'ολα αυτα.
Το αλλο ειναι το Ελληνικο "Τανγκο των Χριστουγεννων"
Αποφασισα να το δω γιατι ειδα οτι διαδραματιζεται στον Εβρο μεσα στο στρατευμα και μου τραβηξε το ενδιαφερον.
Εξ αλλου πλεον μονο ετσι βλεπω ταινιες, εαν το θεμα η το τι διαπραγατευεται με ενδιαφερει η οχι.
Και δεν απογοητευτηκα αντιθετα.
Ξαναειδα σχεδον οσα ειχα σαν εμπειρια παρ'οτι οτι ημουν εκει πανω απο μια δεκαετια μετα απ'οτι διδραματιζοταν στην ταινια.
Ιδια χρωματα, ιδιο σταρτοπεδο, ιδια μουντομενη ατμοσφαιρα, ιδιοι λασπομενοι δρομοι σε επιπεδα πεδια μεχρι να φτασεις καπου, ιδια βαρεμαρα που βαρενει τους ανθρωπους...
Ιδια ατμοσφαιρα που ειναι εκει παρουσα, ενω ταυτοχρονα μια καποια κρυμενη ομορφια.
Προσωπικα μου θυμησε πολλα καθ'οτι και προσωπικα ημουν υπευθυνος για την γιορτη των Χριστουγεννων που περιμεναν ολοι...
Συγκινητικο αλλα ισως ολοι δεν μπορουν να το νοιωσουν. Αλλα πολυ καλο σαν φιλμ, σαν φωτογραφια, σαν ερμηνεια και χαρακτηρες, συναισθηματικη εξερευνηση και πιστοτητα στην τοτε στρατιωτικο-κοινωνικη πραγματικοτητα.