Ainda Estou Aqui (I am Still Here) [2024]
Όταν ακούω Βραζιλία η πρώτη μου σκέψη είναι αν θα βγει ποτέ ταινία να μου προκαλέσει έστω
τα μισά συναισθήματα από το City of God. Για τη συγκεκριμένη ταινία δεν ήξερα κανένα συντελεστή
και η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα τίποτα για την ιστορία και τη χούντα της Βραζιλίας.
Ο μόνος λόγος που την είδα ήταν το σούσουρο που είχε μια ταινία από τη Βραζιία
και η ελπίδα αυτό το δίωρο να με κάνει να νιιώσω έστω και κάτι από το ότι ένοιωσα όταν
είδα το City Of God.
Η ταινία διαδραμτίζεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο την περίοδο της χούντας από το 1964 εώς το 1985.
Ένας πρώην βουλετής ο Marcelo Rubens Paiva απαγάγεται από το καθεστός , αγνοείται για χρόνια.
Η κύρια υπόθεση της ταινίας είνια να δείξει τις προσπάθειες της γυναίκας του να μάθει τι έγινε,
την ιστορία της οικογένειας του όπως επίσης και μια καταγραφή του πολιτικού κλίματος της εποχής.
Η ταινία είναι ένα one (wo)man show, είναι εκλπηκτική η πρωταγωνίστρια,
η Fernanda Torres, η οποία να δανειστώ έναν αθλητικό όρο *κουβαλάει* όλη την ταινία.
Πανέμορφα πλάνα, πανέμορφη Βραζιλία, παραλίες, όλα πολύ ωραία.
Πολύ καλός ο ρυθμός από τις ταινίες που δεν τις φαίνεται ότι είναι 2h 17m.
Η αλήθεια είναι ότι, προσωπικά, θα ήθελα να παίξει ο σκηνοθέτης λίγο παραπάνω με το πολιτικό σκηνικό, με την ανθρώπινη απελπισία
και με την απόγνωση της οικογένειας. Ένιωσα ότι κάτι έλειπε στο κομμάτι της ατμόσφαιρας και των συναισθημάτων.
Ήθελα λίγο παραπάνω vibe Λατινικής Αμερικής των ’70s.
Βέβαια, είναι μια ταινία που μπορεί να δει μια παρέα σινεφίλ, ένα ζευγάρι ή και μια οικογένεια.
Δεν είναι κουραστική σε κανένα σημείο.
Είναι από τις καλύτερες ταινίες που κυκλοφόρησαν πρόσφατα
και αξίζει σίγουρα να την δει κάποιος.