Απάντηση: ΠΟΙΟ ΒΙΒΛΙΟ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ
Επειδή ενδέχεται να φύγω για διακοπές πριν το ολοκληρώσω
Ναι, αμέ... δεν μπορούσα να το αφήσω και εχθές το απόγευμα το τελείωσα!
Το έτος 2075, η Σελήνη είναι η μεγαλύτερη και πιο "ελεύθερη" φυλακή. Πράγματι, οι κάτοικοί της είναι νυν και πρώην κατάδικοι και οι απόγονοί τους. Ο ανθρώπινος οργανισμός, όμως, μετά από κάποιους μήνες, προσαρμόζεται στη μειωμένη βαρύτητα και δεν μπορεί να επιστρέψει στη Γη. Νόμος δεν υπάρχει, πέραν των διαταγμάτων του τοπικού "Δεσμοφύλακα", όπως τον αποκαλούν. Τα προβλημάτων οικονομίας και αυταρχισμού που συνεχώς διογκόνωνται, οδηγούν σε μια ομάδα τριών ανθρώπων και ενός υπολογιστή, να σχεδιάσουν την επανάσταση για την ανεξαρτησία της Σελήνης.
Δικαίως το όνομα του Robert Heinlein έχει δοθεί σε έναν κρατήρα στον Άρη. Το βιβλίο, που συγκαταλλέγεται στα καλύτερά του, είναι πολύ δυνατό σε όλα τα μέρη που ακουμπάει:
Κοινωνικοπολιτικά, εισάγει την έννοια του "ρεαλιστικού αναρχισμού", αφήνοντας άλλους να επεκταθούν αναλυτικότερα - όπως και έγινε. Υπάρχει ένας εκπληκτικός μονόλογος του εν λόγω αναρχικού προς το κοινοβούλιο που σχεδιάζει το Σύνταγμα της νέας χώρας, και στον οποίον τους καλεί να απαλλαγούν από τον ζουρλομανδύα του παρελθόντος και να εξετάσουν κάθε πιθανό νόμο από την αρχή, αγνοώντας το αν έχει εφαρμοστεί από τις γήινες κοινωνίες. Και βεβαίως, να εξετάσουν και την ίδια την αναγκαιότητα ύπαρξης Συντάγματος.
Θέματα όπως η δημοκρατία, η σκλαβιά, η κοινωνική χειραγώγηση και τα εγκλήματα πολέμου γίνονται αντικείμενο μελέτης, είτε με επί τούτου διαλόγους, είτε "ανάμεσα στις γραμμές".
Επιπλέον, παρουσιάζει ασυνήθιστες κοινωνικές οργανώσεις που προκύπτουν με εντελώς εξελικτικές μεθόδους από το αφιλόξενο περιβάλλον της Σελήνης. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, ο "
σειριακός γάμος", όπου πολλοί άνθρωποι αποτελούν μία οικογένεια, πολύ ικανότερη να διατηρήσει πλούτο και να αναθρέψει παιδιά από την "απλή" μορφή του ζεύγους.
Ακόμα και με τη σύνταξη πειραματίζεται, αφού μία γλωσσική εξέλιξη είναι αναμενόμενη τα 100 και πλέον χρόνια που μεσολαβούν από την χρονολογία συγγραφής και την τοπο( χρόνο- ; )θέτηση της ιστορίας.
Στο επιστημονικό κομμάτι, από το πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζει τον υπολογιστή που έχει αποκτήσει συνείδηση του εαυτού του, και αρκετές σελίδες σε όλο το βιβλίο αφιερώνονται στην εξέλιξη της συμπεριφοράς του. Αυτό είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον επιστημονικό στοιχείο, αλλά και σε άλλα θέματα, όπως η βαλλιστική ή η συμπεριφορά του ανθρώπινου οργανισμού στις διάφορες συνθήκες βαρύτητας και επιτάχυνσης, δίνεται αντίστοιχη φροντίδα επιστημονικής συνέπειας.
Μοναδικό σημείο υστέρησης, το ότι ο συγγραφέας έχει αδυναμία στους "πανηγυρικούς" - τη γνωρίζει όμως: όπου φοβάται ότι οι ικανότητές του δεν επαρκούν για τον σκοπό, βάζει τον ήρωα-αφηγητή να περιγράψει το πόσο συγκινητικός ή εμψυχωτικός ήταν κάποιος λόγος. Θα ήταν αχαριστία να μην του το συγχωρέσω, σε ένα βιβλίο που μου προσέφερε τόσα πολλά.
Πέραν όλων των παραπάνω, διαβάζοντας το The Moon Is A Harsh Mistress (δεν πρέπει να υπάρχει ελληνική μετάφραση), όπως και το προαναφερθέν Ο Αναρχικός των Δύο Κόσμων, εντυπωσιάστηκα από το πως ο Ψυχρός Πόλεμος γέννησε κάποια πολύ αξιόλογα πράγματα, τουλάχιστον στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία.
