Δαμιανός Δημητριάδης
Supreme Member
Έτερον εκάτερον. Και εμένα η αδυναμία μου είναι οι 'καταραμένοι' καλλιτέχνες. Η πτώση παρουσίαζε πάντα το μεγαλύτερο υπαρξιακό ενδιαφέρον. Και από τις ιστοσελίδες αυτού εδώ πολλές φορές έχω προσεγγίσει τις αγάπες μου από την 'καταραμένη' τους πλευρά.
Αυτοί όμως, εκτός από καταραμένοι, είναι μεγαλοφυείς και είχαν αυτοσυνείδηση. Ο Σούμπερτ για παράδειγμα θεωρούσε πως τα κουαρτέτα που είχε γράψει μέχρι το 1824 'δεν είχαν τίποτε το εξαιρετικό' και όταν το 1823 του ζήτησαν να παραδώσει ένα ορχηστρικό έργο, απάντησε ότι 'δεν είχε τίποτε για πλήρη ορχήστρα που θα μπορέσει να προσφέρει με καθαρή τη συνείδηση'.
Σήμερα διαβάζω στο Κ της Καθημερινής για κάτι αυστριακούς που παίζουν μουσική με ζαρζαβατικά, ήμαρτον!
Τόσος πολύς θόρυβος και φύκια για μεταξωτές κορδέλλες στην μουσική παραγωγή σήμερα. Έχουμε γεμίσει διασκεδαστές. 
Αυτοί όμως, εκτός από καταραμένοι, είναι μεγαλοφυείς και είχαν αυτοσυνείδηση. Ο Σούμπερτ για παράδειγμα θεωρούσε πως τα κουαρτέτα που είχε γράψει μέχρι το 1824 'δεν είχαν τίποτε το εξαιρετικό' και όταν το 1823 του ζήτησαν να παραδώσει ένα ορχηστρικό έργο, απάντησε ότι 'δεν είχε τίποτε για πλήρη ορχήστρα που θα μπορέσει να προσφέρει με καθαρή τη συνείδηση'.
Σήμερα διαβάζω στο Κ της Καθημερινής για κάτι αυστριακούς που παίζουν μουσική με ζαρζαβατικά, ήμαρτον!


Last edited: