Γιώργο Πολυχρονίδη, τα περί διασκέδασης είναι και από την πλευρά μου εποικοδομητικά και όχι ειρωνικά με την κακή έννοια.
Εδώ μέσα ειρωνεύομαι θετικά τους πάντες από το δεύτερό τους post. Στο πρώτο κρατάω κάποια απόσταση - γνωριμίας.
Επειδή κατάλαβα εδώ και καιρό ότι έχεις να μας προσφέρεις αρκετά αντέδρασα όπως αντέδρασα γιά μιά σου και ΜΟΝΟ λέξη : "φιάσκο"
από εκεί και πέρα όπως λέει κι ο ποιητής "all is fair in love and war" και στην κατηγορία της μουσικής (μέχρι λίγο πριν πρόσφατα και ελπίζω αργότερα ξανά).
Welcome to the real world της μουσικής κατηγορίας λοιπόν.:firstprize:
Όποιος έχει φωνή και γνώμη θα μιλήσει και θα καταθέσει.
Πολλοί εμφανίστηκαν θιγμένοι πρόσφατα γιά λέξεις όπως πχ "κλασικούρια" (δική μου αποκλειστικότητα) και μου το κρατάνε, και αναλόγως με την περίπτωση το καρφιτσώνουν σε όποιον βολέψει, ξεχνώντας άλλα βαρειά που είπαν κατά καιρούς γιά γούστα αλλων. Αν εδώ είχα μνήμη και κρατούσα τεφτέρι γιά όσα έχουν σύρει στον Carlos ή δεν ξέρω εγώ ποιόν (ορίστε άμεσο παράδειγμα: φρου φρού) θα την είχα κάνει εδώ και καιρό.
Αλλά:
υπάρχουν διάφορα αλλά:
Από τη μία τα κάπου 40 και άλμπουμ του Santana που έχω, με κάνουν κάπως χοντρόπετσο.
Από την άλλη σιγά μη μαλώσω με το φίλο μου τον Λύμπε. Μπορώ να καρφώσω με την ίδια ευκολία τον Iggy Pop όπως αυτός καρφώνει τον Carlos.
Αλλά πίσω από το δάχτυλό μου δεν κρύβομαι. Αν κάτι δεν μου αρέσει έχω το θάρρος και το λέω, στα ίσια, όπως δέχομαι το ίδιο από τον απέναντι. Αλλά το φιάσκο δεν το δέχτηκα. Όπως παλιότερα δεν δέχτηκα τον χαρακτηρισιμό του Ντοκ (δεν τον θυμάμαι - κάτι κακό ήταν) γιά το Pet Sounds. Και όμως δεν έχω κανένα πρόβλημα μαζί του.
Αλλά έχω το θάρρος και το λέω, όπως και αυτός μου λέει ό,τι θέλει και το δέχομαι.
Εγώ θέλω η παρέα να συνεχίσει έτσι.:firstprize:
Όποιος δεν θέλει ....δουλειά του.
Ο χρόνος θα δείξει.
Λοιπόν είμαστε εντάξει όλοι μεταξύ μας?
Τώρα γιά Tull.
Θεωρώ το passion play μακράν το καλύτερό τους άλμπουμ και όποιος δεν το έχει καταλάβει δεν το έχει ακούσει αρκετά.
Τους Θεωρώ ογκόλιθους στο εγγλέζικο ροκ (από το ροκ ξεκίνησαν ή μάλλον από το μπλουζ). Τότε ροκ το λέγανε. Όπως και άλλα πράγματα, από τους Sabbath έως τους yes....
Τα ακούσματά σου από 70ς Γιώργο είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, αν και έρχονται σε κόντρα με τη λίστα σου.
Κατά τα άλλα
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ....:firstprize:
Απλά θεωρώ ότι είμαστε παρέα.
Και σαν παρέα, όσοι γνωριστήκαμε (και παραγνωριστήκαμε μου φαίνεται) έχουμε δικαίωμα να παίζουμε και σφαλιάρες.:slapface:
Θα χαρώ ιδιαίτερα αν το θέμα πάρει τις διαστάσεις bluesky.
Γιατί όχι...
έβαλα και μπόλικες φάτσες, γιατί από ό,τι βλέπω κάποιοι μπορεί να θέλουν να λύσουν ζωνάρια....:firstprize:
