Re: Απάντηση: Re: Πού πάει η γλώσσα μας ?
ολα καλά αλλά αυτό με το αβγό θα έπρεπε να ξέρεις, ως γλωσσαμύντορας και θεματοφύλακας των παραδόσεων, ότι η ορθή γραφή του είναι αβγό και δεν πρόκειται περί απλοποιήσεως ελέω δημοτικής. Το Λεξικό της Ελληνικής γλώσσας του Δημητράκου ( η συντετμημένη εκδοχή έκδοση 1975 νομίζω) το ανέφερε ξεκάθαρα : "αυγό : ορθή γραφή αβγό". Για τα υπόλοιπα συμφωνώ στην βάση ότι η γλώσσα δεν είναι πλυντήριο να βγάλουμε καινούργιο μοντέλο όποτε μας βολεύει.
Εχεις δίκιο για το αυγό (αβγό) - το ίδιο ισχύει και για το αυτί (αφτί)... Πρόκειται για μια μαλλον ιστορική ανορθογραφία που νομιμοποιήθηκε στο πέρασμα των δεκαετιών (αιώνων?). Οπως και το τραίνο (το σωστό είναι τρένο... Οχι γιατι προέρχεται απο το αγγλικό train, αλλά απο το ιταλικό treno - κάπου είχαδιαβάσει οτι τα πρώτα τραίνα στην ελλάδα τα εγκατέστησε ιταλική εταιρεία (εταιρία
)
http://www.λέσχη.gr/forum/showthread.php?1238-αβγό-ή-αυγό-αβγό
Για πολύ καιρό ο κόσμος έγραφε αυγό, με ύψιλον, όμως κάποια στιγμή οι γλωσσολόγοι (Τριανταφυλλίδης, Χατζηδάκις - ο Γεώργιος βεβαίως ) ισχυρίστηκαν πως το αβγό μάς έρχεται από την λέξη ωό μέσα από μια σειρά μεταβολές και πως υπό αυτό το πρίσμα δικαιολογείται η φωνητική απόδοση αβγό, με βήτα.
Συγκεκριμένα η πορεία τής λέξης φαίνεται πως είναι η εξής: τα ωά > ταωά > ταουά > ταγουά > ταουγά > ταβγά και έτσι σχηματίστηκε ο ενικός τ’ αβγό. Εφόσον, δηλαδή, η μεταβολή ήταν μορφολογική και δεν προϋπήρχε εκεί κάποιο ύψιλον θα έπρεπε πολύ απλά να χρησιμοποιηθεί το β για να αποδώσει τον νέο φθόγγο που προέκυψε.
Είδαμε πως στην περίπτωση κτίριο / κτήριο ο πρώτος τύπος, παρότι ετυμολογικά άστοχος, δικαιολογείται σαν καθιερωμένη, ιστορική ορθογραφία. Έτσι αναρωτιέμαι εδώ, γιατί τάχα ο τύπος αυγό δεν μπορεί να θεωρηθεί σωστός ακριβώς για τον ίδιο αυτό λόγο.
Μου φαίνεται, λοιπόν, πως πέρα από την ετυμολογική παράμετρο και την ιστορική υπάρχει και μία τρίτη: αυτή τής απλογράφησης. Έτσι μια ιστορική ανορθογραφία κρατά καλύτερα όταν είναι επί το απλούστερο ενώ αποδυναμώνεται ευκολότερα όταν αποκαλυφθεί πως πρόκειται για υπερορθογράφηση.
Παρόλα αυτά, και το διαπιστώνω μόλις τώρα, το Λεξικό Τριανταφυλλίδη, παρότι σημειώνει την ίδια ετυμολογική πορεία, διατηρεί την ορθογραφία αυγό, με ύψιλον.
Κι έτσι, τελικά, φαίνεται πως όπως ο καθένας μπορεί να διαλέξει αν θα το φάει το αβγό του σφιχτό ή μελάτο*, όμοίως μπορεί να διαλέξει κι αν θα γράψει αβγό ή αυγό. (Ωιμέ! άλλη μια άλυτη ορθογραφική διπλοτυπία!)
