Πού πάνε τα σουβλάκια και οι μπουγάτσες;

Re: Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Αυτο το τελευταιο (να... τον κανουν σαντουιτς) παραπεμπει μεχρι και σε σεξουαλικη κακοποιηση. Να τα προσεχετε αυτα! :flipout:

Εννίοτε και σε καννιβαλισμό!

πχ "το μεσημέρι θα κάνω τον παππού κεφτέδες! Εμείς θα φάμε τις μπριζόλες"

:flipout:
 
Re: Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Το σάντουιτς αναφέρεται σε παρασκεύασμα συμπιεζόμενο μεταξύ δύο τεμαχίων άρτου. Όχι απαραίτητα μεταξύ δύο φετών άρτου. Γκούγκλαρε τη λέξη (στην αγγλική) και θα δεις ότι τουλάχιστον το 1/3 των απεικονίσεων περιλαμβάνει γαλλικές μπαγκέτες, ψωμάκια κλπ. Διχοτομούμενο το ψωμάκι, έστω με λεπτή ένωση των ημιτεμαχίων κατά μήκος της μιας τους πλευράς (χάριν καλύτερης συνοχής του όλου παρασκευάσματος), καλύπτει πλήρως τον παραπάνω ορισμό. Οι Άγγλοι αφού καθιέρωσαν τον όρο (αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν την πατρότητα της αρχικής ιδέας), τράβηξαν τον δρόμο τους. Κι εμείς τον δικό μας. Δουλειά τους, δουλειά μας.
...

Επικος ορισμος! :grinning-smiley-043
 
Re: Απάντηση: Που πάει η χώρα;

... Και όμως το σάντουιτς στην Αμερική είναι φέτα σκέτο ψωμί αν δεν απατώμαι..χωρίς τίποτα μέσα (μου το έλεγε φίλη μου Αμερικανίδα και γέλαγα...).

Οχι βρε... Sandwich bread ειναι το σκετο ψωμι. Οι συναδελφοι οταν λενε πως πανε να παρουν ενα σαντουιτς γυρνανε με κατι (ανοστα) γουρουνακια πισω, που εχουν τουλαχιστον 3-4 συστατικα
 
Re: Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Οχι βρε... Sandwich bread ειναι το σκετο ψωμι. Οι συναδελφοι οταν λενε πως πανε να παρουν ενα σαντουιτς γυρνανε με κατι (ανοστα) γουρουνακια πισω, που εχουν τουλαχιστον 3-4 συστατικα

Το λένε και bun.


Βέβαια αν σου πει καμιά κορασίδα ότι έχει "bun on the oven", τότε θα πρέπει να σου πούμε συγχαρητήρια.
 
Re: Που πάει η χώρα;

Σωστα (που θα γινομουν μπαμπας). Βεβαια το bun ειναι το φρατζολακι (πχ για hot dog / burger κλπ) ενω sandwich bread λεγεται το sliced bread
 
Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Σε κάθε περίπτωση σάντουιτς δεν μπορείς να πεις μια τυλιχτή πίτα, αν εκεί θέλεις να καταλήξεις, άλλα αν θες να φας τυλιχτό στην Θεσσαλονίκη έτσι πρέπει να το πεις. Και όμως το σάντουιτς στην Αμερική είναι φέτα σκέτο ψωμί αν δεν απατώμαι..χωρίς τίποτα μέσα (μου το έλεγε φίλη μου Αμερικανίδα και γέλαγα...).

Δεν εχουμε "τυλιχτα" εδω πανω. Η πισοτητα της γεμισης ειναι τετοθα που μευα βιας αγγιζουν η μια την αλλη οι ακρες της πιτας. Τυλιγμα σημαινει καποια επικαλυψη.

Το μονο που τυλιγεται ειπα το χαρτι ποτ στο δινουν. Βεβαια τυλιγμενο σου δινουν και υο ψωμακι
 
Re: Που πάει η χώρα;

Μιάς και τόφερε η κουβέντα .............

Αυτά είναι τα καλύτερα σουβλάκια της Αθήνας!

Από Δημήτρη Αντωνόπουλο Δημήτρη Αντωνόπουλο - 18/07/2017


Τα λατρέψατε και τα ψηφίσατε. Ιδού ο καλύτερος γύρος, το καλύτερο καλαμάκι,
και το καλύτερο κεμπάπ της πρωτεύουσας, όπως τα ψήφισαν οι αναγνώστες του «αθηνοράματος»!


Είναι σαφές ότι το σουβλάκι αποτελεί τη μεγάλη αγάπη των Αθηναίων! Οι πολυάριθμοι ψήφοι που ρίξατε στην ηλεκτρονική κάλπη που άνοιξε το «αθηνόραμα» με την υποστήριξη της ελληνικής αλυσίδας METRO Cash & Carry, κατέγραψαν τις προτιμήσεις σας αναδεικνύοντας τους καλύτερους εκπροσώπους του street εδέσματος που η δημοφιλία του εκτινάχτηκε στα χρόνια της κρίσης. Θα πρέπει να πούμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία προτίμησε μαγαζιά εντός του Λεκανοπεδίου, το οποίο ήταν και το ζητούμενο (πάνω από 97%), ενώ κάποιοι αμετανόητοι ψήφισαν τα αγαπημένα τους σουβλατζίδικα σε Βόλο, Χάνια, Θεσσαλονίκη, Ικαρία, Άνδρο και Πάτρα!

Ένα ακόμη στοιχείο που καταγράφηκε είναι η προτίμησή σας στο καλαμάκι που το ξεχωρίσατε με το 35,4% των ψήφων, με το κεμπάπ (33,6%) και το γύρο (31%) να ακολουθούν. Όσον αφορά την ιστορία, τώρα, περίπου τα μισά από τα μαγαζιά είναι φίρμες παλιές και τα υπόλοιπα νέες δημιουργίες, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι όσοι ψηφίσατε ακολουθείτε το πνεύμα που έχει καθιερωθεί πλέον στην αγορά και δεν είναι άλλο από αυτό της εξειδίκευσης, δίνοντας την προτίμησή σας σε διαφορετικά σουβλατζίδικα ανάλογα με το είδος.

ΟΙ ΝΙΚΗΤΕΣ
Ο καλύτερος γύρος: «Διόνυσος»

Σχόλια Αναγνωστών: «Ίσως ο πιο νόστιμος γύρος της Αθήνας, βρίσκεται εδώ και δεκαετίες σε μια όμορφη γωνίτσα της Κυψέλης στην πλατεία Αγίου Γεωργίου και έχει φιλοξενήσει στα τραπέζια του όλα τα μεγάλα ονόματα του καλλιτεχνικού και πολιτικού κόσμου». «Πολύ καλή ποιότητα κρέατος και εξαιρετικό μαρινάρισμα με μυστική συνταγή από το θείο του ιδιοκτήτη του Ανδρέα». «Ο πιο καλοψημένος και ζουμερός γύρος της Αθήνας, τρώω εκεί από την δεκαετία του 1980 και η ποιότητα είναι σταθερή...αχτύπητος!»

Ιθάκης 9 - 12, Κυψέλη, 2108211369.

Το καλύτερο καλαμάκι: «Έλβις»

Σχόλια Αναγνωστών: «Ζουμερά καλαμάκια, ακόμα και το κοτόπουλο καθόλου στεγνό & οι μουσικές επιλογές του καταστήματος φοβερές». «Μοναδικό καλαμάκι χοιρινό και κοτόπουλο άπαικτο». «Το πιο τζαζ ροκ καλαμάκι ρε μάγκα μου !». «Απλά τέλειο!! Μακάρι να είχε χώρο για να κάτσεις». «Με διαφορά δε μπεστ». «Πολύ καλό, συνοδευόμενο από καλή διάθεση και μια γενναία ποσότητα πατάτες».

Πλαταιών 29, Κεραμικός, 2103455836.



Το καλύτερο κεμπάπ: «Θανάσης»

Σχόλια Αναγνωστών: «Αν και είναι σούπερ τουριστικό πλέον, η γεύση του Θανάση στο κεμπάπ είναι αξεπέραστη. Χειροποίητα, σε ατομικές σούβλες, δεν ξέρω τι βάζουν μέσα, αλλά μιλάμε για πραγματικά διαχρονική αξία». «Δε χρειάζονται πολλά σχόλια για το Θανάση στο Μοναστηράκι.. Εκεί τρώμε κεμπάπ από παιδιά, και όπως πάει εκεί θα τρώνε και τα παιδιά μας όταν μεγαλώσουν». «Υπεράνω κάθε σύγκρισης... γευστικό, ζουμερό με αυτή τη μοναδική ελαστικότητα...».

Μητροπόλεως 69, Μοναστηράκι, 2103244705.

ΟΙ ΦΙΝΑΛΙΣΤ

Γύρος
2) «Best»
Σχόλια Αναγνωστών: «Φοβερός γύρος, χοιρινός αλλά και κοτόπουλο , γευστικός και αρωματικός».
Αθηνοδώρου 23, Πετράλωνα, 2103410005.

3) «Γυροπιτούλης»
Σχόλια Αναγνωστών: «Ο καλύτερος γύρος κοτόπουλο όπως ακριβώς μου αρέσει: ξεροψημένος και μαλακός με καθαρό κρέας!». «Ένα μεγάλο μπράβο. Προσφέρουν ποιότητα-ποσότητα σε ένα πολύ όμορφο περιβάλλον !!!».
Τηλεφανους 13, Κολωνός, 2105150329.

4) «Καλύβας»
Σχόλια Αναγνωστών: «Θεϊκός γύρος ξεροψημένος». «Έχει τον πιο φρέσκο, ζουμερό και νόστιμο γύρο της Αθήνας σε συνδυασμό με την φοβερή εξυπηρέτηση».
Γεωρ. Ολυμπίου 10, Κουκάκι, 2109231257.


5) «Οι Μερακλίδες»
Σχόλια αναγνωστών: «Γενναιόδωρος γύρος, ζουμερός, με την απαραίτητη λιπαρότητα». «Εδώ και χρόνια ο ίδιος νόστιμος γύρος. Σταθερή αξία».
Αγίας Ζώνης 60, Κυψέλη, 2108628425.

Καλαμάκι
«Κώστας», κέντρο Αθήνας

2) «Κώστας»
Σχόλια Αναγνωστών: «Ωραία πίτα, καλοψημένο αλλά ζουμερό κρέας, ντομάτα, κρεμμύδι, γιαούρτι και μαϊντανός, το τέλειο τυλιχτό». «Ξυπνάει μνήμες σε όσους θυμούνται και έχουν απολαύσει το καλαμάκι στα καλύτερα του».
Πεντέλης 5, Κέντρο, 2103228502.

3) «Κυρ Αρίστος»
Σχόλια Αναγνωστών: «Γευστικότατο καλαμάκι κοτόπουλο και χοιρινό χωρίς να είναι λιπαρό πολύ. Ότι πρέπει για δίαιτα». «Σε τρελαίνει η γευση του!».
Συνταγματάρχου Ζησιμόπουλου 96, Παλαιό Φάληρο, 210982 2320.

4) «Λευτέρης»
Σχόλια Αναγνωστών: «Πολύ παλιό μαγαζί σταθερή αξία τα σουβλάκια-καλαμάκια του είτε απλό χοιρινό (ζουμερό με ψωμάκι) είτε κοτομπέικον …υπέροχο!». « Ιστορία 50 χρόνων και βάλε. Από τον παππού στα παιδιά και τώρα στα εγγόνια».
Ειρήνης 2, Νέα Σμύρνη, 2109310341.

5) «Το Σουβλάκι της Χαροκόπου»
Σχόλια Αναγνωστών: «Το καλαμάκι του είναι χειροποίητο, το κρέας του πολύ μαλακό και σωστά μαριναρισμένο, και είναι και διπλό σε ποσότητα». «Ζουμερό και μεγάλο».
Χαροκόπου 42, 2109596569, Καλλιθέα.

Κεμπάπ
«Σάββας», Μοναστηράκι

2) «Κυρ Αρίστος»
Σχόλια Αναγνωστών: «Απίστευτο, κλασικό, θυμίζει κάτι από την παλιά καλή Αθήνα...». «Το γνήσιο πολίτικο κεμπάπ με ωραία μπαχαρικά και αρώματα».
Συνταγματάρχου Ζησιμόπουλου 96, Παλαιό Φάληρο, 2109822320.

3) «Σάββας»
Σχόλια Αναγνωστών: «Σταθερή αξία μέσα στον χρόνο». «Εύγευστο, πικάντικο και όσο πρέπει "βρώμικο" κεμπάπ!».
Ερμού 91, Μοναστηράκι, 2103211167.

4) «Μπαρμπαδήμος»
Σχόλια Αναγνωστών: «Πάμε για φρούτο λέμε με ένα φίλο και χαριεντιζόμαστε, καθώς τον εν λόγω κεμπάπ δίνει μια αίσθηση καλού αρνίσιου και μοσχαρίσιου κιμά, κάτι "αγνό"...».
Παρασκευοπούλου 51, Περιστέρι, 210575 7800.


5. «Γυροπιτούλης»
Σχόλια Αναγνωστών: «Φανταστικό κεμπάπ». «Ωραία συνταγή και ελαφρύ». «Η καλύτερη ποιότητα»
Τηλεφανους 13, Κολωνός, 2105150329.

http://www.athinorama.gr/restaurant...kalutera_soublakia_tis_athinas!_-2522909.html
 
Last edited:
Re: Που πάει η χώρα;

Καί ...........

Τα Σαντουιτς τηε Θασσαλονίκηςπου πρέπει να δοκιμάσεις

Η νύφη του Βορρά φημίζεται για τα σάντουιτς της, δηλαδή τα πιτόγυρα. Όχι άδικα. Δοκιμάσαμε και σου μιλάμε για τα καλύτερα!


Η αποστολή μας στη Θεσσαλονίκη, θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "4 μέρες τρώγοντας σουβλάκια και γλυκά". Γιατί, αλήθεια, σε όλο ταξίδι, που μας έψαχνες που μας έβρισκες, με ένα πιάτο αγκαλιά ήμασταν.

Για τα γλυκά, σου μιλήσαμε ήδη. Τώρα, θα επεκταθούμε και θα μιλήσουμε διεξοδικά για τα σάντουιτς (γύρους) που φάγαμε, για τα καλαμάκια (σουβλάκια) που καταβροχθίσαμε, για το φαγητό μας. Μετά από έρευνα και δοκιμές, καταλήξαμε ότι τα ακόλουθα φαγάδικα σαν πας στη Θεσσαλονίκη πρέπει να τα επισκεφτείς.

Σου έχουμε λεπτομέρειες όχι μόνο για το φαγητό αλλά και για το χώρο, ώστε να ξέρεις που θα βαδίσεις. Φυσικά, σε προειδοποιούμε ότι αν πας και ζητήσεις πίτα, θα σε κοιτάξουν λίγο περίεργα. Στη Θεσσαλονίκη το πιτόγυρο λέγεται σάντουιτς. Το καλαμάκι λέγεται σουβλάκι. Γενικά πήγαινε σύμφωνα με τον κατάλογο καλύτερα.

Επίσης, να είσαι προετοιμασμένη για το "απ' όλα": δεν έχει κρεμμύδι - τζατζίκι. Έχει κρεμμύδι, μουστάρδα, κέτσαπ. Κι άλλες αλοιφές (δηλαδή sauces) άμα θες βέβαια, αλλά το κλασικό "απ' όλα" αυτό είναι. Αν θέλουμε να χειροκροτήσουμε τις σουβλακερί της Θεσσαλονίκης για κάτι άλλο πέραν της γεύσης, είναι ότι κανείς δε μας κοίταξε περίεργα όταν πήραμε λίγα πράγματα και πιάσαμε τραπέζι.

Γιώτης

Γνωστό γυράδικο της Τούμπας, δε γινόταν να μη το επισκεφτούμε ακόμα και αν περνώντας από έξω, σα να τρομάξαμε από το μέγεθος που είχαν οι σούβλες με τον γύρο. Το σάντουιτς με χοιρινό γύρο που έφτασε στο τραπέζι μας, ήταν εξίσου τεράστιο. Δε μπορέσαμε να φάμε πάνω από ένα η κάθε μια. Γευστικό, χορταστικό και σετ με τον ευγενικό "Πατέρα" του καταστήματος ο οποίος εκτός του ότι μας μίλησε για τους διάσημους πελάτες, μας έδωσε τη βοήθεια του σε οποιαδήποτε πληροφορία θέλαμε για την πόλη.

+ Γεύση, εξυπηρέτηση, οικονομικά

- Πιο πολύ για όρθιο και πακέτο. Δεν έχει κάτι ιδιαίτερο ο χώρος

Βουρ για: Μάρκου Μπότσαρη 150

Ο Δάσκαλος


Μένουμε Τούμπα και αυτή τη φορά πάμε Δάσκαλο. Πρόκειται για μια παραδοσιακή ταβέρνα, που ιδρύθηκε το 1990 και συνεχίζει για δεύτερη γενιά να φτιάχνει νόστιμα σουβλάκια - και όχι μόνο - για τους πελάτες της. Το δικό μας "μάθημα", είχε ιδιαίτερο με σάντουιτς χοιρινό και λουκάνικο Τζουμαγιάς έτσι για την αλλαγή. Και τα δύο πολύ νόστιμα, ακόμα και αν για τις ανάγκες της αποστολής, κληθήκαμε να τα δοκιμάσουμε σχεδόν πρωινές ώρες (ναι, περίπου 12μιση).

+ Γεύση, περιβάλλον

- Ο χώρος όμορφος αλλά ίσως φύγεις με λίγη μυρωδιά ψητού παραπάνω

Βουρ για: Παπάφη 192

Κατσαμάκα


Το όνομα σε τραβάει κατευθείαν. Πρόκειται για ένα έθιμο του Πολύγυρου Χαλκιδικής. Κατσαμάκα θα πει κάτσε και φάε αμάκα, δηλαδή τσάμπα. Εντάξει εμείς πληρώσαμε, αλλά όχι πολλά για τα καλούδια που φάγαμε. Ο ευγενικός σερβιτόρος μας είπε την προέλευση του ονόματος και εμείς χαζεύαμε τρώγοντας μεγάλες μπουκιές από τα σάντουιτς μας, την γραφική πλατεία Άθωνος. Ξεχωρίσαμε το Γιαννιώτικο σάντουιτς!

+ Γεύση, τοποθεσία, ωραία τραπεζομάντηλα

- Μικρός χώρος

Ντερλικατέσεν όλα σουβλάκι


Και εκεί που χαζεύεις ρούχα στην Τσιμισκή, τσουπ διακρίνεις ένα μικρό γυράδικο στην κάθετη, που σα να το έχεις ακουστά και όχι άδικα. Το Ντερλικατέσεν είναι γνωστό τόσο για τα ωραία του σάντουιτς όσο και για τον γνώριμο ιδιοκτήτη του. Πρόκειται για τον Δημήτρη Εικοσιδυό, που ήταν στην εκπομπή ΑΜΑΝ. Εμείς δοκιμάσαμε σάντουιτς κοτόπουλο και χαλούμι! Ναι, θα βρεις καλαμάκι με χαλούμι εδώ και μπορείς να το βάλεις σε σάντουιτς.

+ Γεύση, ωραίες πινελιές στο χώρο

- Ένα τραπεζάκι ρε παιδιά, ουρά

Βουρ για: Ιωάννη Κούσκουρα 7

Λαϊκόν


Το σχόλιο έφτασε στο Instagram : "να δοκιμάσετε από το Λαϊκόν". Δε γινόταν να μην ακούσουμε αναγνώστρια. Κατηφορίσαμε προς τα Λαδάδικα και φτάσαμε ίσως στο πιο όμορφο από τα σαντουιτσάδικα που επισκεφτήκαμε - μας είχαν συστήσει. Ο χώρος μικρός αλλά με λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά και στο πόδι δύο γυναίκες και μάλιστα ευγενικές, εξυπηρετικές και κεφάτες. Δεν είχαμε καλύτερο. Καθίσαμε έξω, σε πολύ προσεγμένα τραπεζάκια και φάγαμε 4 σάντουιτς. 2 η κάθε μια. Γύρος δεν υπήρχε. Μέσα στην πίτα το κρέας ήταν από καλαμάκι. Δοκιμάσαμε χοιρινό, κοτόπουλο και κεμπάπ, απ' όλα ενώ τολμήσαμε και το γιαούρτι από πλευράς αλοιφών. Ήταν όλα μούρλια.

+ Γεύση, περιβάλλον, τοποθεσία

- Μικρός χώρος, λίιιγο μικρά τα σάντουιτς

Βουρ για: Πολυτεχνείου 24

http://www.ladylike.gr/articles/liv...lonikhs-poy-prepei-na-dokimaseis.3775054.html
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Μιάς και τόφερε η κουβέντα .............

Αυτά είναι τα καλύτερα σουβλάκια της Αθήνας!


Ο καλύτερος γύρος (διευκρινίζω) της Θεσσαλονίκης παραμένει εγώ και δεκαετίες ο Γιώτης, τέρμα Μπότσαρη, ακριβώς κάτω από το πάρκο Αγίου Θεράποντα. Κέντρο Κάτω Τούμπας, στη γειτονιά που μεγάλωσα. Μέχρι κάπου το '84-85 δούλευε στον Σάκη (επίσης καλός στην εποχή του), γύρω από τη γωνία, στην Ανατολικής Θράκης, μετά άνοιξε το δικό του. Δίνει απίστευτες ποσότητες από τις τεράστιες σούβλες (πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει) και κλείνει αρκετά μετά τα μεσάνυκτα.
Η γειτνίαση με τον ναό βόλευε έναν ξάδερφό μου (τον ως εκ τούτου επονομαζόμενο "κανίβαλο"), να επισκέπτεται το σουβλατζίδικο τη Μ. Παρασκευή μετά την περιφορά. :flipout:

Τα καλύτερα σουβλάκια (τεμάχιο) τα έχει ο Κωστής, στην Αγ. Δημητρίου, ακριβώς πριν το Τουρκικό Προξενείο.
 
Re: Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Ο καλύτερος γύρος (διευκρινίζω) της Θεσσαλονίκης παραμένει εγώ και δεκαετίες ο Γιώτης, τέρμα Μπότσαρη, ακριβώς κάτω από το πάρκο Αγίου Θεράποντα. Κέντρο Κάτω Τούμπας, στη γειτονιά που μεγάλωσα. Μέχρι κάπου το '84-85 δούλευε στον Σάκη (επίσης καλός στην εποχή του), γύρω από τη γωνία, στην Ανατολικής Θράκης, μετά άνοιξε το δικό του. Δίνει απίστευτες ποσότητες από τις τεράστιες σούβλες (πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει) και κλείνει αρκετά μετά τα μεσάνυκτα.
Η γειτνίαση με τον ναό βόλευε έναν ξάδερφό μου (τον ως εκ τούτου επονομαζόμενο "κανίβαλο"), να επισκέπτεται το σουβλατζίδικο τη Μ. Παρασκευή μετά την περιφορά. :flipout:

Τα καλύτερα σουβλάκια (τεμάχιο) τα έχει ο Κωστής, στην Αγ. Δημητρίου, ακριβώς πριν το Τουρκικό Προξενείο.

Εγώ έτρωγα σε ένα σουβλατζίδικο καινούργιο ακριβώς απέναντί από το χαριλάου, στην γωνία, δεν θυμάμαι ονόματα. Πήγαινε το "σάντουιτς" πάντως σύννεφο!:grinning-smiley-043
 
Re: Που πάει η χώρα;

Αυτό το πράγμα με το σουβλάκι και το καλαμάκι στο Νότο δεν το κατάλαβα ποτέ.

Αυτό λέγεται αρνί στη σούβλα:

-e1334396626192.jpg


Αυτό λέγεται κοτόπουλο στη σούβλα:

depositphotos_58516567-stock-photo-rotisserie-chicken.jpg


Αυτό λέγεται κοντοσούβλι:

kontosouvli-2a.jpg



Αυτό όμως δεν κάνει να λέγεται σουβλάκι, πρέπει να έχει άλλο όνομα κατά τους Αθηναίους!

souvlaki-xoirino.jpg

Ολα εκτός από το καλαμάκι γίνονται στη σούβλα. Η οποία δεν έχει ως μόνο χαρακτηριστικό ότι το κρέας είναι τρυπημένο αλλά περιστρέφεται. Αλλιώς θα λέγαμε και τα παγωτά ξυλάκι, παγωτά σουβλάκι.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Εγώ έτρωγα σε ένα σουβλατζίδικο καινούργιο ακριβώς απέναντί από το χαριλάου, στην γωνία, δεν θυμάμαι ονόματα. Πήγαινε το "σάντουιτς" πάντως σύννεφο!:grinning-smiley-043

Αν εννοείς κάποιο που λειτουργούσε πρίν μερικά χρόνια έκλεισε για πάντα ....
 
Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Ο καλύτερος γύρος (διευκρινίζω) της Θεσσαλονίκης παραμένει εγώ και δεκαετίες ο Γιώτης, τέρμα Μπότσαρη, ακριβώς κάτω από το πάρκο Αγίου Θεράποντα. Κέντρο Κάτω Τούμπας, στη γειτονιά που μεγάλωσα. Μέχρι κάπου το '84-85 δούλευε στον Σάκη (επίσης καλός στην εποχή του), γύρω από τη γωνία, στην Ανατολικής Θράκης, μετά άνοιξε το δικό του. Δίνει απίστευτες ποσότητες από τις τεράστιες σούβλες (πρέπει να το δει κανείς για να το πιστέψει) και κλείνει αρκετά μετά τα μεσάνυκτα.
Η γειτνίαση με τον ναό βόλευε έναν ξάδερφό μου (τον ως εκ τούτου επονομαζόμενο "κανίβαλο"), να επισκέπτεται το σουβλατζίδικο τη Μ. Παρασκευή μετά την περιφορά. :flipout:

Τα καλύτερα σουβλάκια (τεμάχιο) τα έχει ο Κωστής, στην Αγ. Δημητρίου, ακριβώς πριν το Τουρκικό Προξενείο.


Διαφωνώ κάθετα ,ο καλύτερος είναι του Κρόνου ,θυμίζει τον παλιό καλό γύρο ,όπως επίσης και τα σουτζουκάκια του .
Για τον Κωστή συμφωνώ [αν και έχω χρόνια νά πάω] .
 
Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Ολα εκτός από το καλαμάκι γίνονται στη σούβλα. Η οποία δεν έχει ως μόνο χαρακτηριστικό ότι το κρέας είναι τρυπημένο αλλά περιστρέφεται. Αλλιώς θα λέγαμε και τα παγωτά ξυλάκι, παγωτά σουβλάκι.


Λάθος. Το παγωτό ξυλάκι δεν θα στεκόταν σε σουβλί, καθώς το τελευταίο στερείται της αναγκαίας επιφάνειας πρόσφυσης.

Η σούβλα είναι απλώς ένα ραβδί. Ο αρχαίος οβελός. Εξ ου και οβελιστήριο, οβελίας κλπ. Αλλά και οβελίσκος (ο οποίος δεν λέγεται έτσι επειδή γυρίζει)

Όπως και οβολός (ο οποίος αρχικά ήταν ένα μικρό σουβλί και είχε την αξία του μετάλλου που το αποτελούσε), αλλά και δραχμή: εκ του δράττω, καθώς αναφερόταν στην ποσότητα οβολών που μπορούσε κανείς να κλείσει στην παλάμη του (6 οβολοί = 1 δραχμή)
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Αν εννοείς κάποιο που λειτουργούσε πρίν μερικά χρόνια έκλεισε για πάντα ....

Πριν 3-4 χρόνια, ήταν πολύ καλό μαγαζί, έκλεισε??Τίποτα...με τέτοια φορολογία δεν αντέχει κανείς...
 
Re: Που πάει η χώρα;

Λάθος. Το παγωτό ξυλάκι δεν θα στεκόταν σε σουβλί, καθώς το τελευταίο στερείται της αναγκαίας επιφάνειας πρόσφυσης.

Η σούβλα είναι απλώς ένα ραβδί. Ο αρχαίος οβελός. Εξ ου και οβελιστήριο, οβελίας κλπ. Αλλά και οβελίσκος (ο οποίος δεν λέγεται έτσι επειδή γυρίζει)

Όπως και οβολός (ο οποίος αρχικά ήταν ένα μικρό σουβλί και είχε την αξία του μετάλλου που το αποτελούσε), αλλά και δραχμή: εκ του δράττω, καθώς αναφερόταν στην ποσότητα οβολών που μπορούσε κανείς να κλείσει στην παλάμη του (6 οβολοί = 1 δραχμή)

Αυτή είναι η ετυμολογία. Όμως η γλώσσα είναι ζωντανή. Σήμερα - φαντάζομαι και στη Θεσσαλονίκη - όταν λέμε κρέας στη σούβλα δεν εννοούμε το καλαμακι. Επίσης διαφωνώ στην υπόθεση σου πως το παγωτό δεν θα στέκονταν σε σουβλί. Να σου υπενθυμίσω πως υπάρχουν μεταλλικά σουβλιά, χρησιμοποιούμενα κυρίως σε πουλερικά, με μεταλλικές εξοχές ικανά να κρατήσουν ακόμη και λιωμένο σχετικά πάγωτο (που ως γνωστό κολλάει στο χέρι).
Αυτό που ήθελα να πω κουοτάροντας το ποστ του Κώστα είναι ότι αν και σουβλίζεται το καλαμακι - όπως τα λοιπά κρεατικά στη σούβλα - αυτό δεν είναι ικανή συνθήκη για να ονομαστεί σουβλάκι. Γιατί κάτι τέτοιο θα παραπλανούσε τον καταναλωτή, δίνοντας του την εντύπωση πως παρασκευάζεται στη σούβλα. Όποτε ναι, σύμφωνα με την ετυμολογία που παρέθεσες το ξύλινο καλαμακι αποτελεί σούβλα, αλλά μόνο συγχυση θα προκαλούσε η ονομασία σουβλάκι στο σκεύασμα.
 
Απάντηση: Που πάει η χώρα;

Ο 158st ή πώς λεγόταν; Ναι, έκλεισε, τώρα έχει εκεί νομίζω ένα της αλυσίδας devido, καμία σχέση. Παλιά ήταν όντως από τα καλά.



Άντε πείτε και για καλύτερη μπουγάτσα να το κλείσουμε.


Παλιά (για κρέμα πάντα μιλάμε) ήταν η Δωδώνη επί της Εγνατίας (δεν νομίζω να υπάρχει ακόμη), και τα δυο αδέρφια στη Φράγκων, ακριβώς απέναντι από το Κρατικό Ωδείο. Πολύ καλή, μου άρεσε και η με τυρί τους. Βέβαια πήραν σύνταξη τα αδέρφια και το πήραν τα παιδιά τους (αλλά δεν το είπαν "τα ξαδέρφια"), βέβαια δεν έχει δυστυχώς σχέση.
Πλέον βρίσκω καλύτερη του Select στα Γιάννενα, απέναντι από το ρολόι, αλλά σε εντελώς άλλο στυλ. Μάλλον δεν μπορείς να το πεις καν ίδιο έδεσμα, παρά μόνο στη βασική ιδέα (μεταξύ δύο φύλλων).
 
Απάντηση: Re: Που πάει η χώρα;

Αυτή είναι η ετυμολογία. Όμως η γλώσσα είναι ζωντανή. Σήμερα - φαντάζομαι και στη Θεσσαλονίκη - όταν λέμε κρέας στη σούβλα δεν εννοούμε το καλαμακι. Επίσης διαφωνώ στην υπόθεση σου πως το παγωτό δεν θα στέκονταν σε σουβλί. Να σου υπενθυμίσω πως υπάρχουν μεταλλικά σουβλιά, χρησιμοποιούμενα κυρίως σε πουλερικά, με μεταλλικές εξοχές ικανά να κρατήσουν ακόμη και λιωμένο σχετικά πάγωτο (που ως γνωστό κολλάει στο χέρι).
Αυτό που ήθελα να πω κουοτάροντας το ποστ του Κώστα είναι ότι αν και σουβλίζεται το καλαμακι - όπως τα λοιπά κρεατικά στη σούβλα - αυτό δεν είναι ικανή συνθήκη για να ονομαστεί σουβλάκι. Γιατί κάτι τέτοιο θα παραπλανούσε τον καταναλωτή, δίνοντας του την εντύπωση πως παρασκευάζεται στη σούβλα. Όποτε ναι, σύμφωνα με την ετυμολογία που παρέθεσες το ξύλινο καλαμακι αποτελεί σούβλα, αλλά μόνο συγχυση θα προκαλούσε η ονομασία σουβλάκι στο σκεύασμα.

Τώρα ομιλείς ορθώς... :flipout:

:grinning-smiley-043