Ας πάμε και πάλι από την αρχή.
Η σωστή τσάντα για τη μεταφορά του εξοπλισμού μας είναι μεγάλη υπόθεση. Αφορά την ασφάλεια, όσο και την άνεση στη μεταφορά. Επίσης βοηθά ή όχι στην εναλλαγή φακών κατά την κίνηση, ή σε αναγκάζει να ξεφορτώσεις. Έ, μετά από καμιά 20αριά κατεβάσματα αρχίζεις και βαριέσαι, έτσι δεν είναι;
Η πρώτη σοβαρή τσάντα που είχα ήταν μια ώμου η Lowepro Nova 3. Μια τσάντα μικρή, τετραγωνισμένη, εξαιρετική για να χωρά 2 σώματα μικρών-μεσαίων διαστάσεων, 2-3 φακούς (μεσαίων διαστάσεων) κι ένα φλας, ή λιγότερα φωτογραφικά και ένα μπουκάλι νερό, α, κι ένα φορτιστή μπαταρία, φίλτρα, κλπ.
Την οποία Nova 3 την πούλησα για να πάρω την Lowepro Computrekker, μια μεγάλη τσάντα πλάτης που χωρά τα πάντα, κάνει τα πάντα, αλλά είναι δυσκίνητη, ίσως όχι τόσο όσο η Vertex 200 του Τάσου, αλλά κάπου εκεί.
Για μικρές μετακινήσεις χρησιμοποιούσα μέχρι τώρα μια NIKON ώμου, η οποία μάλλον είναι φασόν TAMRAC. Την οποία θεωρούσα και θεωρώ μετριότατη έως κακή τσάντα. Γιατί; Δεν είναι βαθιά, δεν έχει εσωτερικό φερμουάρ, και επίσης έχει 2 κλιπς μπροστά, που αφήνουν μεγάλο (μα πολύ μεγάλο άνοιγμα) με αποτέλεσμα πάντα να κινδυνεύεις να χάσεις κάτι.
Με την πρόσφατη αλλαγή στον εξοπλισμό (NIKON D700, NIKKOR AFS 28-70 2.8, NIKKOR AFS 80-200 2.8, και επιπλέον ο NIKKOR 17-35 2.8 που παραμένει σε χρήση) η χρήση της συγκεκριμένης τσάντας έφθασε στα όρια του γελοίου κι έτσι προχώρησα σε έρευνα αγοράς.
Εδώ βλέπετε την NIKON και το πρόβλημα που υπάρχει με τη χωρητικότητα, κυρίως σε ύψος. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η απόσταση ανάμεσα στα κλιπς, όπως φαίνεται στις δυο φωτογραφίες, που μπορεί να γίνει κι επικίνδυνο, αν την πιάνεις από το χερούλι, κι όχι από το λουρί.