Ψηφιακά βινύλια

Οπως επίσης και ένα απλό βινύλιο Γερμανικής εκτύπωσης , με τους Lynyrd Skynyrd ( The Last Rebel ) ακούστηκε πάρα πολύ καλά , ενώ όντως το Live at Fillmore σε κάνει να πείς πως δεν θα ξαναπάρεις βινύλιο .
Τέλος σε μιά σύγκριση των νέων ( ψηφιακών ) ριμάστερς των Soft Machine με το βινύλιο της Columbia ( μιλάμε για το Six ) στο βινύλιο το μπάσσο ήταν πιό αδύναμο και το snare , μάλλον , δεν ακουγόταν .
 
To λάιβ στο Φίλμορ είναι δισκάρα (ανεπανάληπτη και αναντικατάστατη)!
Ανεξάρτητα της ψιλοθολούρας.
Μ' αρέσει η "λαμπίλα" του!
Μετατροπή σε σιντί ακούγεται καλύτερα...
 
To λάιβ στο Φίλμορ είναι δισκάρα (ανεπανάληπτη και αναντικατάστατη)!
Ανεξάρτητα της ψιλοθολούρας.
Μ' αρέσει η "λαμπίλα" του!
Μετατροπή σε σιντί ακούγεται καλύτερα...

Γιαννάκη μου, δεν λέμε για το μουσικό περιεχόμενο εδώ , που εν προκειμένω είναι υπεράνω . Λέμε για την επανέκδοση / επανατύπωση / επανακοπή σε βαρύ βινύλιο 200 γρ που δεν ...
 
Γιαννάκη μου, δεν λέμε για το μουσικό περιεχόμενο εδώ , που εν προκειμένω είναι υπεράνω . Λέμε για την επανέκδοση / επανατύπωση / επανακοπή σε βαρύ βινύλιο 200 γρ που δεν ...

Σωστά, μόνο αυτό εξετάζουμε σε αυτό εδώ το θέμα. Μας ενδιαφέρει κυρίως η ποιότητα της επανέκδοσης και μόνο αυτή, που μπορεί να έχει πραγματοποιηθεί είτε με αναλογική είτε με ψηφιακή τεχνολογία.
Ευθύνεται όντως το είδος της επεξεργασίας, είτε αυτή είναι ψηφακή είτε είναι αναλογική, ή μήπως φταίει τελικά το ποιος την κάνει αυτή την επεξεργασία ?
 
Last edited:
Ότι και να λέτε εμένα μ' αρέσει!:ernaehrung004:
Δεν σκοτίζομαι και πολύ με τα βάρη...:ADFADF1: όταν ακούω τέτοια πράγματα.
Όχι ότι δεν θέλω κάτι καλύτερο, αλλά... τέσπα Ντοκ, με εννόησες!
 
Σωστά, μόνο αυτό εξετάζουμε σε αυτό εδώ το θέμα. Μας ενδιαφέρει κυρίως η ποιότητα της επανέκδοσης και μόνο αυτή, που μπορεί να έχει πραγματοποιηθεί είτε με αναλογική είτε με ψηφιακή τεχνολογία.
Ευθύνεται όντως το είδος της επεξεργασίας, είτε αυτή είναι ψηφακή είτε είναι αναλογική, ή μήπως φταίει τελικά το ποιος την κάνει αυτή την επεξεργασία ?

Θεωρώ ότι σε περιπτώσεις δίσκων που είχαν ατυχήσει κατά την ηχογράφηση τους , η ψηφιακή επεξεργασία , έστω και μετά από πολλές προσπάθειες , προσέφερε αρκετά ( ειδικά στους δίσκους ροκ τέλη 60 - αρχές 70 , όταν οι εταιρίες προφανώς δεν ήθελαν να διαθέσουν χρήμα χωρίς σίγουρη ανταπόδοση ) .
Από την άλλη έχω μείνει με ανοικτό το στόμα σε πολλούς δίσκους της classic records , αλλά αυτό οφειλόταν στο ότι είχα το ελληνικό βινύλιο για σύγκριση - το οποίο κατά τεκμήριο και σε ποσοστό άνω του 85% ήταν απαράδεκτο , εκείνα τα χρόνια . Οταν όμως έχεις το "αυθεντικό" ( το εισαγωγής που λέγαμε παλιά , αγγλικό ή αμερικάνικο ) τα πράγματα δεν είναι και τόσο χαοτικά χειρότερα. Και φυσικά δεν μιλάμε για γιαπωνέζικες εκτυπώσεις που είναι μακράν οι καλύτερες και συγχρόνως έχουν και το ποιοτικότερο βινύλιο , έστω κι αν δεν είναι 180 ή 200 γρ.
 
Απάντηση: Re: Ψηφιακά βινύλια

Χωρίς να θέλω να βάλω φωτιά στο thread σε χθεσινή ακρόαση εις την οικία Ντοκατζή, το live at fillmore των Allmans της classic ακούστηκε απίστευτα θολό και κουβαλώντας ένα ενοχλητικό χχχχ στη φωνή του Gregg, ενώ από την άλλη ένα τυχαίο Gpyro Gyra (GRP) ακούστηκε πραγματικά καλά.Δεν συζητάμε βέβαια γιά το γνωστό δισκο test της Ortofon όπου τα κομμάτια της Opus3 ακούστηκαν σαν γάργαρο νερό.
Αυτό με έβαλε σε εξαιρετικές αμφιβολίες.
Δυστυχώς ξέχασα να πάρω μαζί μου την Τζοκόντα, ενώ ο Δημήτρης δεν θυμόταν που είχε δανείσει τη δική του....

Σου αρέσουν οι Spyro Gyra ?

Aυτό το εξώφυλλο εφιερωμένο από εμένα για σένα -bye-

0006.jpg
 
Re: Απάντηση: Ψηφιακά βινύλια

Γιαννάκη μου, δεν λέμε για το μουσικό περιεχόμενο εδώ , που εν προκειμένω είναι υπεράνω . Λέμε για την επανέκδοση / επανατύπωση / επανακοπή σε βαρύ βινύλιο 200 γρ που δεν ...

Μήπως η επανέκδοση έχει σαφέστερο (πιο σφιχτό, πιο σύντομο) μπάσο; Αυτή η βελτιωμένη ακρίβεια μπορεί να εκληφθεί ως αδυναμία... Βέβαια, μπορεί η επανέκδοση να προέρχεται από διαφορετικό downmix, και τα αντίστοιχα όργανα να είναι σε χαμηλότερη σχετική στάθμη. Επίσης, μπορεί να είναι διαφορετικά ισοσταθμισμένα, (με το ρυθμιστικό bass χαμηλωμένο, ή στη θέση flat). Έχω διαπιστώσει κάτι αντίστοιχο στο Jazz Samba, συγκρίνοντας CD με βινύλιο.
 
και μια κόπια της ίδιας εκτέλεσης Half Speed του 1980 . Εχουν ακριβώς το ίδιο εξώφυλλο με την έκδοση του 79, μέχρι και η ημερομηνία είναι ίδια στα εξώφυλλα.

Ο ήχος είναι καλύτερος στην έκδοση Half Speed του 80, αν και οι διαφορές δεν είναι τεράστιες.

Και τα δύο αντίγραφα αγορασμένα από Αγγλία την ίδια περίοδο.

0008.jpg
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Ψηφιακά βινύλια

To λάιβ στο Φίλμορ είναι δισκάρα (ανεπανάληπτη και αναντικατάστατη)!
Ανεξάρτητα της ψιλοθολούρας.
Μ' αρέσει η "λαμπίλα" του!
Μετατροπή σε σιντί ακούγεται καλύτερα...

Αν ήσουνα χτες θα καταλάβαινες.
Φυσικά αν ακούσεις τα κομμάτια του στο remaster The road goes on forever γιά το οποίο χτυπιέμαι εδώ και κάτι μήνες θα πάθαινες ΤΗΝ ΠΛΑΚΑ....
Ότι είναι δισκάρα δεν συζητιέται.
Τώρα μιλάμε γιά την βελτίωση. Που τελικά την περιμέναμε στο δίσκο και αυτή ήταν στο αμερικάνικο cd.
 
Re: Απάντηση: Re: Ψηφιακά βινύλια

Σου αρέσουν οι Spyro Gyra ?

δέν κόβω και φλέβες...
είναι φιλέτα.
Αλλά τουλάχιστον δυό τρία που έχω ΚΑΛΑ φιλέτα...

και λαλούν επίσης ωραία....-bye-
 
Re: Απάντηση: Ψηφιακά βινύλια

Θεωρώ ότι σε περιπτώσεις δίσκων που είχαν ατυχήσει κατά την ηχογράφηση τους , η ψηφιακή επεξεργασία , έστω και μετά από πολλές προσπάθειες , προσέφερε αρκετά ( ειδικά στους δίσκους ροκ τέλη 60 - αρχές 70 , όταν οι εταιρίες προφανώς δεν ήθελαν να διαθέσουν χρήμα χωρίς σίγουρη ανταπόδοση ) .
Από την άλλη έχω μείνει με ανοικτό το στόμα σε πολλούς δίσκους της classic records , αλλά αυτό οφειλόταν στο ότι είχα το ελληνικό βινύλιο για σύγκριση - το οποίο κατά τεκμήριο και σε ποσοστό άνω του 85% ήταν απαράδεκτο , εκείνα τα χρόνια . Οταν όμως έχεις το "αυθεντικό" ( το εισαγωγής που λέγαμε παλιά , αγγλικό ή αμερικάνικο ) τα πράγματα δεν είναι και τόσο χαοτικά χειρότερα. Και φυσικά δεν μιλάμε για γιαπωνέζικες εκτυπώσεις που είναι μακράν οι καλύτερες και συγχρόνως έχουν και το ποιοτικότερο βινύλιο , έστω κι αν δεν είναι 180 ή 200 γρ.

Θα ήταν χρήσιμο να μας έλεγες από που αντλείς την πληροφορία ότι κάποιοι δίσκοι από το 60 ή 70 κάποτε είχαν ατυχήσει λόγω ηχογράφησης έτσι ώστε να βελτιώνονται με ψηφιακή επεξεργασία.
[φυσικά δεν είναι απίθανο ούτε παράλογο ότι κάποιες ηχογραφήσεις δεν ήταν καλές]
Θα έχεις προφανώς ακούσει τις αυθεντικές ταινίες ηχογράφησης. Γιατί διαφορετικά πού το στηρίζεις; Μάλλον θα έχεις δύο διαφορετικά αντίτυπα δίσκων του ίδιου έργου τους οποίους ακούς από κάποιο σύστημα αναπαραγωγής και βγάζεις το συμπέρασμά σου. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα.

Πώς γίνεται ώστε μια επανέκδοση των Zeppelin από Jimmy Page και Bernie Grundman να είναι καλύτερη από μια αυθεντική παλιά αγγλική ή αμερικανική κοπή/εκτύπωση;
Ή πώς συμβαίνει να είναι το ίδιο με τους δίσκους του Hendrix που παλιά ακούγονταν άθλια;

Επομένως για σκέψου τί μπορεί να φταίει;
Η ηχογράφηση ή η τότε κοπή;

Όσο για τις γιαπωνέζικες εκτυπώσεις ήταν πολύ καλές σαν εκτυπώσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε τέτοιος δίσκος πρέπει σώνει και καλά να ακούγεται και καλύτερα από άλλους άλλης εκτύπωσης που πιθανόν να έχουν και κάποια τσικ. Μεγάλο παράδειγμα οι εκτυπώσεις της Decca Αγγλίας και Ολανδίας. Οι δεύτερες είναι άψογες χωρίς θορύβους κλπ ενώ οι πρώτες ακόμη και αν έχουν κάποιο θόρυβο υπερτερούν κατά πολύ ηχητικά.

Το ίδιο ισχύει και για την ΕΜΙ με την ΕΜΙ Electrola.

Αυτά όλα είναι πασίγνωστα εδώ και 27 χρόνια και δεν σας λέω τίποτα το καινούργιο. Πολύ πιθανόν να μην έχει πέσει στην αντίληψή σας ή πληροφορία αυτή ή και να μην έχετε κάνει άμεσα σύγκριση. Εξαρτάται και από το τί ζητά κάποιος. Κάποιοι αποκλύουν τα βινύλια γιατί "φοβούνται" μην τυχόν και ακουστεί κάποιο τσικ που θα τους ενοχλήσει. Είναι σαν να αποφεύγουμε την ζωντανή μουσική στο Μέγαρο γιατί πιθανόν κάποιος θα βήξει.
Θέλω να τονίσω ότι δεν είναι τα πράγματα τόσ απλά όσο φαίνονται. Λ.Σ.
 
Re: Απάντηση: Ψηφιακά βινύλια

Επίσης το "Prairie Wind" του Neil Young και πάλι της Classic Records σε 200 γρ έχει τόσο μπάσσο που είναι αφύσικο.

Μπορεί και να είναι έτσι. Θα το ξέραμε μόνο αν είχαμε συγκρίνει τον δίσκο με την ταινία ηχογράφησης. Αλλά ούτε εσύ ούτε εγώ την έχουμε ακούσει και επομένως δεν μπορούμε να κατηγορούμε το δίσκο και δεν μπορούμε να ξέρουμε το τί ήχο ήθελε ο Neil Young.
1. Ποιος έκανε τo mastering του βινυλίου και πoιος του cd;;
2. Έχεις σκεφτεί αν σε αυτό που ακούς συμβάλλει το σύστημα σου τη μια έτσι και την άλλη αλλιώς;;
Επαναλαμβάνω δεν είναι τα πράγματα τόσο απλά. Λ.Σ.
 
Ενδεχομένως να εννοεί, αυτά που ήρθαν τελικά στην Ελλάδα ή παρήχθησαν στην Ελλάδα.
Την άποψή του την συμμερίζομαι και εγώ.
Αλλά νομίζω ότι μπορώ να το επεκτείνω και σε κοπές του εξωτερικού.
Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις κοπής δίσκων που είχα και ήταν εισαγωγής που όταν άκουσα επανεκδόσεις σε cd είπα ακριβώς αυτό.
Ότι δηλ. οι δίσκοι αυτοί ήταν άτυχοι.

Σίγουρα μέσα στους τόσους παραγωγούς, εργοστάσια κοπής, ηχολήπτες υπήρχαν πολλοί που δεν τα κατάφερναν, και απλά επέζησαν ή αναπτύχθηκαν μέσα στη δίνη μιάς μουσικής βιομηχανίας και πολλές φορές στου ...κασίδη το κεφάλι (που ακόμα πιό πολλές φορές ταυτίζονταν με το κεφάλι του Ελληνα).
 
Re: Απάντηση: Ψηφιακά βινύλια

Μπορεί και να είναι έτσι. Θα το ξέραμε μόνο αν είχαμε συγκρίνει τον δίσκο με την ταινία ηχογράφησης. Αλλά ούτε εσύ ούτε εγώ την έχουμε ακούσει και επομένως δεν μπορούμε να κατηγορούμε το δίσκο και δεν μπορούμε να ξέρουμε το τί ήχο ήθελε ο Neil Young.
1. Ποιος έκανε τo mastering του βινυλίου και πoιος του cd;;
2. Έχεις σκεφτεί αν σε αυτό που ακούς συμβάλλει το σύστημα σου τη μια έτσι και την άλλη αλλιώς;;
Επαναλαμβάνω δεν είναι τα πράγματα τόσο απλά. Λ.Σ.


όταν το cd έχει ήδη μπάσο που με οποιοδήποτε κριτήριο είναι αρκετό έως πολύ, τότε το να έχει το βινύλιο ακόμα περισσότερο μας οδηγεί στο συμπέρασμα αυτό.
Εγώ δεν κατάλαβαίνω κάτι άλλο.
Έχω μόνο το cd και όντως θεωρώ ότι έχει πολύ μπάσο.
Αν έκανα εγώ το master θα το περιόριζα.

Και θα μου φαινόταν υπερβολικό να είναι η άποψη του Young....

Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι απλά.
Πάντως και εγώ είμαι της άποψης να ακούω 10άδες τσικ και τσακ αν ο ήχος είναι καλύτερος.

Πχ χτές ακούσαμε τα καινούργια γιαπωνέζικα remaster του Six των Softs και καπάκι το βινύλιο (τι ήταν δε θυμάμαι - εγγλέζικο?)
ακούγοντας πρώτα το cd είπα καιρό είχα να ακούσω τόσο καλά το 6.
Βέβαια μετά ακούγοντας το βινύλιο ο ήχος του cd φάνταξε αρκετά πλαστικός. Ιδίως στα πρίμα. Τα πρίμα, πιατίνια και hihat στο δίσκο ήταν σχεδόν στο ίδιο επίπεδο με το scratch ή τον ελάχιστο θόρυβο επιφανείας, με το snare θαμμένο.
Στο cd υπήρχε μπάσο, snare που σε χτυπούσε στο στήθος και ζωντάνια.
Και τα δυό ακούσματα ήταν πολύ καλά, αλλά εμένα προσωπικά με τράβηξε το cd όχι γιατί ήταν απαραίτητα καλύτερο από το βινύλιο, (ίσως τελικά να ήταν χειρότερο), αλλά γιατί άκουγα τα όργανα ΤΙ ΠΑΙΖΑΝΕ,ενώ προηγουμένως στο βινύλιο έπρεπε να τα φανταστώ.

Και εδώ είναι που διακαιολογώ τα όποια remaster. Στο να ακούω τα όργανα που όντως παίζανε τα καημένα, αλλά ποτέ δεν τους δόθηκε η ευκαιρία να ακουστούν. Ασχέτως άποψης δημιουργού ή παραγωγού.
Γιά μένα αν υπάρχει μπάσο ΘΕΛΩ να το ακούσω νότα νότα, όσο και να ήθελε να το θάψει ο παραγωγός.

Εν κατακλείδι, αν μου δινόταν η δυνατότητα να έχω πρόσβαση στις master tapes με τα 4- 8 16 κανάλια ή δεν ξέρω πόσα και ένα αντίστοιχο πολυκάναλο μαγνητόφωνο θα έτρεχα με χίλια να το πάρω.
 
Ενδεχομένως να εννοεί, αυτά που ήρθαν τελικά στην Ελλάδα ή παρήχθησαν στην Ελλάδα.
Την άποψή του την συμμερίζομαι και εγώ.
Αλλά νομίζω ότι μπορώ να το επεκτείνω και σε κοπές του εξωτερικού.
Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις κοπής δίσκων που είχα και ήταν εισαγωγής που όταν άκουσα επανεκδόσεις σε cd είπα ακριβώς αυτό.
Ότι δηλ. οι δίσκοι αυτοί ήταν άτυχοι.

Σίγουρα μέσα στους τόσους παραγωγούς, εργοστάσια κοπής, ηχολήπτες υπήρχαν πολλοί που δεν τα κατάφερναν, και απλά επέζησαν ή αναπτύχθηκαν μέσα στη δίνη μιάς μουσικής βιομηχανίας και πολλές φορές στου ...κασίδη το κεφάλι (που ακόμα πιό πολλές φορές ταυτίζονταν με το κεφάλι του Ελληνα).

Είναι πολύ σημαντικό το να ξέρεις με σιγουριά αν ο παλιός δίσκος που έχεις είναι όντως πρώτης κοπής. Γιατί ηχητικά μπορεί να ακούγονται δραματικά διαφορετικά δύο διαφορετικά αντίτυπα του ίδιου μουσικού έργου για διάφορους λόγους και μάλλιστα αν απέχουν χρονικά και κατά το διάστημα αυτό συνέβησαν συγκεκριμένες αλλαγές.

1.Αν το μπομπινόφωνο της ηχογράφησης ήταν λαμπάτο και η πρώτη κοπή έγινε από την αυθεντική ταινία ηχ/σης που παίχτηκε με αυτό το λαμπάτο μπομπινόφωνο.
2. Αν τα μηχανήματα και όλη η διαδικασία της πρώτης κοπής ήταν λαμπάτη [φυσικά και αναλογική για τότε].
3. Αν παρόντες κατά την πρώτη
κοπή ήταν ο παραγωγός ο ηχολήπτης και οι καλλιτέχνες.
4. Αν η κοπή γίνεται από πραγματικούς καλλιτέχνες/κόπτες/χαράκτες που κατέχουν πραγματικά το αντικείμενό τους.

Και αν από την άλλη με την πάροδο κάποιων ετών δεν ισχύει τίποτε από τα παραπάνω:
1. Δεν χρησιμοποιείται η αυθεντική τανία
2. Χρησιμοποιείται τρανζιστορικό αντίγραφο ταινίας
της πρώτης κάκιστης
γενιάς τρανζιστορικής τεχνολογίας.
3. Το νέο τρανζιστορικό αντίγραφο έγινε παίζοντας την αυθεντική ταινία, [που είχε γίνει αρχικά με λαμπάτο μπομπινόφωνο] ΑΛΛΑ με τρανζιστορικό μπομπινόφωνο.
4. Πιθανόν δεν είναι, για διάφορους λόγους, παρόντες κανένας από τους αυθεντικούς συντελεστές του μουσικού έργου.
4. Οι νεώτεροι στο στούντιο πιθανόν να μην γνωρίζουν την τέχνη και τα μυστικά της όπως οι παλιοί.
5. Πολιτική [προβοκατόρικη] των εταιρειών για ξευτιλισμό μιας τεχνολογίας και μέσου [αναλογική ηχ/ση, δίσκοι βινυλίου] και πρετοιμασία για υποδοχή της νέας [ψηφιακής] και του νέου μέσου [CD] και μάλιστα με την δική μας έγκριση. Η ιστορία με τον Χότζα ταιριάζει απόλυτα.
6.Τεράστια κέρδη. Τόνωση της αγοράς με το νέο μέσο που έχει "τέλειο ήχο για πάντα". Ο νέος τρόπος ηχ/σης/παραγωγής ελαχιστοποιεί τα έξοδα παραγωγής.
[7. Και φυσικά το χειρότερο από όλα: Να μην την βρίσκεις με την μουσική.(Δηλώσεις Neil Young και Elizabeth Schwarzkopf σοπράνο της όπερας) με απώτερω στόχο την κατάργηση κάθε μέσου και του όποιου cd με πλήρη έλεγχο του τί θα ακούμε στο μέλλον καλωδιακά. Το βινύλιο και το αναλογικό είναι μια αντίσταση σε αυτό που σχεδιάζεται να ακολουθήσει. Αλλά και τα πιο τέλεια σχέδια αποτυγχάνουν].
Όπως καταλαβαίνεις αναμενόμενο είναι το να διαφέρουν δραματικά δύο αντίτυπα απομακρυσμένα χρονικά μεταξύ τους. Και είναι σημαντικό το να ξέρουμε τί έχουμε στα χέρια μας όταν κάνουμε συγκρίσεις.
Όσο για την Classic records έχω εξηγήσει το πώς κάνει τηις επανεκδόσεις. Λ.Σ.
 
Το ότι κάποιες ηχογραφήσεις δίσκων ακούγονται θολές με κάποιους συνδιασμούς κεφαλών/πικαπ/συστημάτων/χώρου, μπορεί να φταίνε 1002 άλλα πράγματα εκτός από την ίδια την ηχογράφηση/εκτύπωση. Το ότι κάπιοες άλλες ακούγονται συγκριτικά ποιο φωτεινές, πάλι δεν μας λέει τίποτα.

Απλώς θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι ακόμα και οι απόψεις μας για τον ήχο έχουν κάποια ημερ/νία λήξης. Μια ενδεχόμενη αλλαγή στο σύστημα μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω.
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Ψηφιακά βινύλια

Το ότι κάποιες ηχογραφήσεις δίσκων ακούγονται θολές με κάποιους συνδιασμούς κεφαλών/πικαπ/συστημάτων/χώρου, μπορεί να φταίνε 1002 άλλα πράγματα εκτός από την ίδια την ηχογράφηση/εκτύπωση. Το ότι κάπιοες άλλες ακούγονται συγκριτικά ποιο φωτεινές, πάλι δεν μας λέει τίποτα.

Απλώς θα πρέπει όλοι μας να καταλάβουμε ότι ακόμα και οι απόψεις μας για τον ήχο έχουν κάποια ημερ/νία λήξης. Μια ενδεχόμενη αλλαγή στο σύστημα μπορεί να φέρει τα πάνω-κάτω.

Πολύ σωστά. Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο.
Εμείς οι δύο ζούμε σε διαφορετικές πόλεις
όμως απορώ το γιατί όσοι ζούμε στην ίδια πόλη και έχουμε το ίδιο χόμπυ προτιμούμε να επικοινωνούμε μέσω internet και όχι αυτοπροσώπως, να κάνουμε ακροάσεις μαζί και να καταλάβουμε καλύτερα ο ένας τον άλλο, ώστε να ξέρουμε τί εννοεί κάποιος με τα όσα λέει!!
Συμφωνείς φυσικά. Λ.Σ.